هنر هم زکات دارد

به گزارش بولتن نیوز،عشق، آب، خاک، باد، آتش و انسان؛ انسان و دست‌هایش. دست‌ها و دل، خاک و آب را می آمیزند و گِل می سازند. گِل را ورز می‌دهند و در آن مستانه می‌دمند و کوزه‌ای، گلدانی، جامی... شکل می‌گیرد و بر آتش نهاده می‌شود تا سفالینه‌ای هستی یابد.

به گزارش خبرنگار صنایع دستی ایسنا، پنج سال است که سفالگری را رایگان آموزش می‌دهد و معتقد است با این کار زکات کارهایش را می‌پردازد، زیرا خاک رُس تقدس خاصی دارد و به سرشت انسانی برمی‌گردد.

عطا یوسفی، هنرمند سفالگر در تبریز است که برای احیای هنر سفالگری در شهرش حتی خانه‌اش را هم فروخته تا بتواند کارگاهی راه بیندازد و این هنر را آموزش دهد. منبع درآمد او حاصل از فروش کارهای هنری‌اش است یا در دانشگاه تدریس می‌کند و تا کنون 600 نفر نزد او هنر سفالگری را آموزش دیده‌اند.

او می‌گوید: طرح آموزش رایگان برای احیای سفالگری در تبریز را برای اولین‌بار اجرا کردم. متاسفانه بیشتر مردم فکر می‌کنند بدون چرخ نمی‌توانند سفالگری کنند، اما من سعی کردم به آنها آموزش دهم می‌توان با ابزاری مثل گِل در یک متر جا هم یک کوزه درست کرد و کارآفرینی راه انداخت. من روش‌هایی را آموزش می‌دهم که در طول 6 ساعت بتوان یک اثر را خلق کرد.

این هنرمند ادامه می‌دهد: این هنر در تبریز فراموش شده و کسی از آن حمایت نمی‌کند. متاسفانه برخی از هنرمندان همه چیز را در پول می‌بینند و برایشان فراموش شدن این هنر مهم نیست.

سفالگری

یوسفی اظهار می‌کند: سال 92 خانه‌ سفال را در شهرستان اسکو راه‌اندازی کردم، اما متاسفانه به دلیل عدم حمایت مسئولان مجبور شدیم آن را جمع کنیم. این خانه در یک حمام تاریخی راه‌اندازی شده بود و در طول 6 ماه 120 هنرجو را آموزش دادیم. بسیاری از گردشگران هم از نحوه‌ی کار بچه‌ها دیدن می‌کردند اما به دلیل مرمت نادرست حمام تاریخی سقف آن در حال تخریب بود بنابراین مجبور شدیم خانه سفال را تعطیل کنیم.

او درباره تهیه مواد اولیه می‌گوید: دو نوع خاک سفید و رُس در تبریز داریم که هر دو را هم از معدن تهیه می کنیم.خاک رُس را از معدن خاک قرمز «عُن بن علی» می‌خریم و آن را به گِل تخصصی تبدیل می‌کنیم تا ایجاد حساسیت در دست هنرجویان نکند و ترک هم نخورد. خاک سفید هم مخصوص مرند است و آن هم از معدن استخراج می‌شود و بعد از اینکه کار انجام شد روی آن لعاب فیروزه می‌زنیم.

یوسفی می‌گوید: استادی نداشته‌ام و این کار را از روی علاقه یاد گرفتم و بعد از آن یک دوره سه ماهه در ترکیه آموزش دیدم . تا جایی که بتوانم به صورت رایگان این رشته را آموزش می دهم. حتی اگر هیچ ارگانی هم از این کار حمایت نکند باز هم این کار را انجام می‌دهم.