چه کسی اولین گیتار برقی را به ایران آورد؟

مهرپویا که در سال 1306 در تهران متولد شده بود، از همان ابتدا علاقه‌ی زیادی به دنیای هنر داشت و پیش از آن که وارد دنیای موسیقی شود، در زمینه‌ی هنرهای دستی فعالیت‌هایی داشت. زندگی هنری‌اش را با تئاتر آغاز کرد و در نمایش‌های معروف دهه‌های ۲۰ و ۳۰ ایفای نقش کرد، اما زندگی موسیقایی‌اش را با ساز عود آغاز کرد. او هنگام اجرای نمایش، عود هم می‌زد و از همین رو بود که توسط تعدادی از دوستانش در «جامعه باربد» به سینما دعوت شد.

ساخت موسیقی فیلم‌هایی مانند «جدال با شیطان» و «دزد عشق» نتیجه‌ی این همین فعالیت‌ها بود؛ اما او چندی بعد به نواختن ساز گیتار رو آورد و قطعه‌ای به نام «کلبه سرخ‌پوستان» را با گیتار الکتریک اجرا کرد. گفته می‌شود، او اولین کسی است که گیتار الکتریک را وارد ایران کرد و آن را نواخت.

او علاقه‌ی زیادی به سفر کردن داشت و معمولا این سفرها دستاوردهایی نیز داشت. او از سال ۱۳۴۲ سفرهایی را آغاز کرد. یکی از مهم‌ترین سفرهایش، سفری به هندوستان بود که در آنجا نواختن ساز سیتار را از محمود میرزا و با راهنمایی راوی شانکار آموخت. قطعه‌ی «قایقرانان» نیز حاصل همین سفرهای پی‌درپی او است. ریتم این موسیقی با صدای طبیعی پاروی قایقرانان و موج دریا تنظیم شده است.

«مرگ قو» یکی از مهم‌ترین آثار مهرپویا است که با شعر محمد حمیدی‌ شیرازی و با سبکی نو اجرا شد. او حتی برای خود سبکی به نام «کوکتل موسیقی» به وجود آورد و مت‌ها به همان سبک کار کرد. «کوکتل موسیقی» حاصل شناسایی موسیقی و ساز کشورهای جهان توسط او و آمیزشی از این اصوات بود.

فعالیت‌ها او پس از انقلاب اسلامی ایران به مرور کم‌رنگ شد؛ اما بازدید از گالری مهرپویا و کارهای دستی او تا سال‌های آخر حیاتش به‌طور رایگان ادامه داشت. آخرین کار او در زمینه‌ی موسیقی، همکاری با مجید انتظامی در موسیقی متن فیلم «بایسیکل‌ران» است که در آن نوای سیتارش برای آخرین بار به گوش رسید.

آثار این هنرمند کماکان از طریق رادیو شنیده می‌شود، البته در سال 92 مجموعه آثار او با عنوان «آسمان می‌گرید امشب» که شامل 16 قطعه‌ی موسیقی است.