بزرگمرد عرصه فقه و میدان مبارزه با باطل
محسن اکبری شاهرودی: بیست و پنجم رجب المرجب سالروز شهادت حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام، مصادف است با سالروز ارتحال فقيه والامقام و مدافع حريم اهل‌بيت عصمت و طهارت، اسوه‌ي پرهیزکاری و فضيلت، پيشتاز عرصه‌ي مهدويّت، افشاگر اضلال هاي بابيّت و بهائيّت، صاحب فصاحت و بلاغت، مجاهد فی سبیل الله در بالاترين مرتبه استطاعت.آری! سخن از آية الله آخوند ملا محمّدجواد صافي گلپايگاني قدّس سره است؛ همان بزرگمردی که در داشتن نعمت الهی ذهن وقّاد، استعداد خداداد و روحیه مبارزه با ظلم و بیداد، کم نظیر بود.
پس از آن که اساتید ذوی الفنون، چنین شاگردی را در مجلس درس و اخلاق خود، همچون درّی نایاب یافتند، وی را با جایگاهی خاصّ در جلسات علمی خود شریک ساخته تا بدان جا که در مدّتی بس کوتاه، مدال افتخار صعود به قلّه رفیع اجتهاد را بدرقه راهش ساختند.
یکی از اساتید به نام ایشان - که زبانزد عامّ و خاص است- حضرت آيةالله حاج آقا نور الله اصفهاني قدّس سره، در اجازه اجتهادی که برای وی صادر نموده است، القابی بی نظیر بکار برده که نشان از مقام بالاتر از حدّ توصیف آن مرحوم دارد:
«... ثُمَّ إنَّ من جملة من مَنَّ الله تعالي عَليه بإحسانه، و اختارَه وَ اجتَباهُ مِن بَين أماثِلِه وَ أقرانِه، جِناب العالم العامل، و المُهذَّب الفاضل، العَلَم الغطريف، و المتبحّر العَريف، الأريب الأديب، و الفقيه اللَّبيب، صاحب الملكة الرَّاسخة، و القوّة القدسيّة الشّامخة، الغائص في بحار معرفة الله؛ أخي و خليلي: الشّيخ محمّد جواد الگلپايگاني وفّقه الله تعالي لمراضیه، فإنّه سلّمه الله تعالي، قد استفاد منّي دهراً من الأوان، و برهة من الزّمان، فوجدته - وله الحمد - بحراً ذخّاراً متلاطماً أمواجه، أو جبلاً شامخاً صعباً سبيله و منهاجه ...
و لعمري ما وجدت في الحاضرين من يقربه في سعة صدره و نباهة قدره و جودة فهمه و متانة عزمه و حُسن سليقته و استقامة طريقته؛ يكشف عن معضلات الدّقايق بذهنه الثّاقب، و يفتح عن مقفّلات الحقائق بفهمه النّاقب، عديم النّظير في نباله و فقيد البديل في أمثاله و أقرانه ...»
... و از همان زمان بود که تشنگان جام معرفت و بینش، سرچشمه کمالات خود را در وجود آن فقیه اندیشور یافتند و مجلس درسش، به نگین مجالس آن روزگار تبدیل شد و بزرگانی، همچون آیت کبرای حقّ آیت الله سید جمال گلپایگانی، پروانه وار به دور شمع وجود استاد، مستفیض گشته و بعدها خود ردای زعامت جهان تشیّع بر دوش انداختند.
تنها، افاضات آن عالم ربانی، از خلال جلسات درس و بحث نبود، چه آن که طبع روان، قلم شيوا و خط زيبای ایشان، باعث شد از رهگذر آثار ارزشمند نظم و نثر آن جناب، در فقه، اصول، معارف، اخلاق، مدايح، مراثي، اجتماعي و سياسي، دانش پژوهان و محقّقان میدان مسابقه علم اندوزی، گوی سبقت را از دیگران بربایند.
مرحوم آیت الله آخوند ملامحمّد جواد که از نوادر زمان و نوابغ دوران بود، همانند سربازی فداکار در جبهه مبارزه حقّ و باطل، به عنوان پرچمداری شجاع و عالم، رایت باطل را چه در عرصه اعتقادی و چه در عرصه عملی، سرنگون ساخت و با فداکاری و ایثارهای مثال زدنی خویش، تیشه به ریشه فرقه ضالّه بهائیت زد که آثار آن ضربه سهمگین، تاکنون خودنمایی می کند.
در عرصه سیاست دینی هم، با نگاه تيزبين و دوراندیش خود، حوادث را، رصد، تجزيه و تحليل مي‌كرد و به هنگام نياز، اقدامات لازم را انجام مي‌داد که هجرت وی به تهران و دفاع جانانه‌اش از آیت الله شهید شيخ فضل‌الله نوري، حاكي از عمق ژرف اندیشانه بينش سياسي او بود؛ یا هنگامي كه رضاخان با شيطنت خاصّي براي خود طرح رياست جمهوري مي‌ريخت و مي‌خواست از علماي بلاد با زور و تهديد امضاء بگيرد، آن بزرگمرد مبارز، نه تنها امضاء نكرد، بلكه علماي بزرگ ديگر چون آیات عظام شيخ محمد سعيد گلپايگاني و برادرش ميرزا محمّد باقر امامي را به مخالفت واداشت.
در میدان تربیت فرزندان صالح و دانشمند، نیز گوی سبقت را از امثال و اقران خویش ربود و با تحویل فقهای بزرگ و نامداری به جامعه بشریت، چون آیات عظام و مراجع عالیقدر حاج آقاعلی صافی و حاج آقا شیخ لطف الله صافی، اسوه پدران و مادران این مرز و بوم گشت و در دیگر میدان ها، قهرمان همه فضایل و عظمت ها بود و هر چه درباره او اندیشه براند و قلم بنگارد، وصف آن بزرگمرد تاریخ تمام نخواهد شد.
بالاخره، روح پاک و سرکشیده به افلاک ایشان، پس از وقف يك عمر با برکت در طریق مبارزه با نفس، جهاد فی سبیل الله و تحقيق و تأليف، در شب شهادت جانسوز امام كاظم عليه‌السلام، در زمره‌ي رجبيون ملأ اعلی، منزل گزيد.
و پس از اقامه نماز توسّط زعیم بزرگ جهان تشیّع آیت الله العظمی بروجردی ره، بدن مطهّر ایشان بر دستان خیل باشکوه جمعیت عاشقان فقه و فضیلت، به سمت حریم ملک پاسبان حضرت کریمه اهل البیت فاطمه معصومه علیهاالسلام رهسپار گردید و در همان نقطه - که آن مرحوم، روزی در مسجد بالاسر به آیت الله بهجت نشان داده بودند و گفته بودند: در آينده، در اين نقطه، مرا فراموش نكنيد- به خاک سپرده شدند.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد
انتهای پیام/
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
