یکی از مقامات پنتاگون گفت توافق هسته ای شاید به تغییر رفتار منطقه ای ایران منجر شود.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از شبکه تلویزیونی بلومبرگ، مایکل ویکرز معاون وزیر دفاع آمریکا در
امور اطلاعاتی در گفتگو با این شبکه در پاسخ به سوالی درباره تفاهم لوزان و
روند برداشته شدن تحریمهای ایران و محدود شدن سانتریفیوژهای ایران گفت:«
ایران در طول زمان به قابلیتهایی دست یافته است که اگر تصمیم بگیرد می
تواند به آستانه هسته ای شدن نزدیکتر شود. ایران توانمندیهایی دارد که اگر
تصمیم بگیرد می تواند در زمان کوتاهی به این نقطه برسد. ایران به توان غنی
سازی اورانیوم دست یافته است و می تواند به غنی سازی بیشتر اورانیوم مبادرت
کند و اورانیوم غنی شده با خلوص پایین را به اورانیوم غنی شده برای
استفاده تسلیحاتی تبدیل کند. ایران فناوری های لازم برای ساخت سلاح (هسته
ای) و سامانه های پرتاب سلاح را دارد و در زمان بسیار کوتاهی می تواند این
کار را انجام بدهد. ایران می تواند در زمان کوتاهی از اورانیوم غنی شده با
خلوص پایین به اورانیوم غنی شده با غنای بالا دست پیداکند. اگر ایران تصمیم
بگیرد می تواند در مدت چند ماه این کار را انجام بدهد. توافق هسته ای سبب
طولانی تر شدن زمان رسیدن ایران به این نقطه می شود. این کار از طریق
بازرسی ها و دور کردن مواد هسته ای و کاهش دادن ظرفیت غنی سازی اورانیوم
انجام می شود. یکی از برجسته ترین دیپلماتهای آمریکا که سال گذشته بازنشسته
شد یعنی ویلیام برنز که معاون وزیر امورخارجه بود، این مسائل را برشمرده
است. براساس این، شاید توافق هسته ای ، توافقی بی عیب و نقص نباشد اما سبب
طولانی شدن بازه زمانی می شود که از آن صحبت می کنیم و محدودیتهای بیشتری
درباره ایران اعمال می شود. وجود رژیم بازرسی های گسترده نیز برای حصول
اطمینان از پایبندی ایران به توافق هسته ای، بسیار سودمند است. این وضع
همواره در نظام کنترل تسلیحات، سودمند بوده است. شاید این توافق هسته ای
سبب تغییر رفتارهای شرارت آمیز ایران در منطقه شود. امیدواریم چنین اتفاقی
رخ بدهد و ایران بار دیگر به جامعه بین المللی ملحق شود.»
وی در ادامه
افزود:« ایران در حال حاضر از جنگهای نیابتی در چندین حوزه ازجمله سوریه و
یمن حمایت می کند. ایران از دولت عراق و دیگران حمایت می کند. باید منتظر
ماند و دید که آیا توافق هسته ای سبب تغییر رفتار ایران در این حوزه ها
خواهد شد یا خیر. البته هیچ نشانه ای وجود ندارد دال بر اینکه ایران در این
حوزه ها عقب نشینی می کند.»
چارلی رز مجری شبکه پرسید.. ارتباط بین
توافق هسته ای و کاهش حمایت ایران از گروههایی همانند از حزب الله چیست؟
آیا امیدواریم ایران رفتار خودش را تغییر بدهد؟ آیا این کار می تواند گام
اول برای ایجاد روابط سازنده با ایران باشد؟
مایکل ویکرز در پاسخ گفت:«
این کار ، هدف بلندمدت راهبردی است. ایران حدود سی سال با حزب الله رابطه
داشته است و بعید است کاملا از این روابط دست بکشد. دو نکته در این خصوص
مطرح است. از یک سو باید توجه داشت کشورهایی که سلاح هسته ای دارند احساس
می کنند از حملات مصون تر هستند و درنتیجه می توانند هرکاری که بخواهند
انجام بدهند برای نمونه از عمال خودشان حمایت کنند و آزادی عمل بیشتری
داشته باشند. اما از سوی دیگر گفته می شود هرچه توان هسته ای کشوری افزایش
یابد، سیاست خارجی آن معتدل تر می شود و حاضر نمی شود کارهایی کند که
موقعیتش را به خطر بیندازد و سبب بازگردانده شدن تحریمها و کارهای دیگر
شود. کاهش تحریمهای ایران سبب می شود این کشور منابع بیشتری در اختیار
داشته باشد. بنابراین می بینیم که عوامل متعددی مطرح است. مسئله به چشم
انداز راهبردی ایران و رفتار آن و نوع نگاه به منافعش مربوط است.»
چارلی
رز پرسید.. اگر به تفسیرهای مربوط به توافق هسته ای حاصل شده نگاه کنیم می
بینیم که تفسیر افرادی همانند جان کری وزیر امورخارجه آمریکا با تفسیر
(ایت ا..) خامنه ای در این زمینه بسیار متفاوت است. آیا منطقی است چنین
تفسیرهایی مطرح شود چراکه آنها با مخاطبان متفاوتی صحبت می کنند؟
مایکل
ویکرز در پاسخ گفت:«بی تردید درباره ایران ، ملاحظات سیاسی داخلی مطرح
است. در داخل آمریکا نیز همین ملاحظات مطرح است. اما باید توجه داشت که
برخی از صحبتهای مطرح شده در این زمینه، چانه زنی است. وقتی چارچوب توافق
حاصل شود و فقط نود روز برای نهایی شدن توافق نهایی زمان باقی مانده باشد،
مذاکره کنندگان مطالب زیادی مطرح می کنند تا مواضع خود را تحکیم کنند. به
نظرمن، رهبر ایران بی تردید علاقه مند است تحریمهای ایران برداشته شود.
مجری شبکه پرسید: آیا ایران می خواهد دستیابی به بمب را به تاخیر بیندازد؟ به بیان دیگر،
آیا ایران مذاکره می کند تا در سایه مذاکرات به سلاح هسته ای دست یابد؟
مایکل
ویکرز در پاسخ گفت:«هدف ایران این بوده است که بتواند به توانایی ساخت بمب
دست یابد اما هنوز تصمیم نگرفته است چنین کاری انجام بدهد که احتمالا علت
آن، ترس از عواقب این کار است.»
مجری شبکه پرسید.. منظور شما از
توانمندی مطرح در این زمینه چیست؟ برخی می گویند غنی سازی اورانیوم تا سطح
نود درصد به این توانمندی اشاره دارد. گفته می شود وقتی ایران غنی سازی
اورانیوم در سطح پنج درصد انجام بدهد می تواند در مدت سه ماه به غنی سازی
نود درصدی هم دست پیدا کند. آیا این به معنای توانمندی ساخت سلاح هسته ای
است؟
مایکل ویکرز در پاسخ گفت:«کاری که آنها تلاش کرده اند انجام بدهند
ساخت سامانه ای قابل استفاده بوده است. آنها برای انجام دادن این کار باید
سامانه ای برای شلیک سلاح هسته ای داشته باشند. آنها باید با مواد هسته ای
لازم را داشته باشند. آنها باید مواد قابل استفاده در سلاح داشته باشند.
آنها باید بتوانند مواد هسته ای خود را با طراحی مناسب و نتیجه بخش،
تسلیحاتی کنند. آنها باید مطمئن باشند که اگر سلاح هسته ای را روی موشک
قرار بدهند می توانند به حیات خود ادامه بدهند یعنی موشکی قابل تکیه داشته
باشند. همه این بخشها باید به صورت همزمان مطرح باشد. کاری که ایران در طول
سالهای گذشته انجام داده این بوده است که بکوشد همه این مولفه ها را تولید
کند تا اینکه اگر تصمیم گرفت بتواند به ساخت سلاح هسته ای نزدیک باشد و
زمان رسیدن به این توان، در کوتاه ترین وضع ممکن باشد اما عملا چنین کاری
را انجام ندهد. بنابراین، حالا چند بخش کامل نشده برای رسیدن به این هدف در
ایران وجود دارد. برخی از بخشهای از بخشهای دیگر پیشرفت بیشتری داشته است.
برای انجام دادن این کار باید مواد لازم و ظرفیت لازم را داشت.»
مجری شبکه پرسید..آیا ایران موشکهایی در اختیار دارد که بتواند با آن، سلاح هسته ای شلیک کند؟
مایکل
ویکرز در پاسخ گفت:«بی تردید، ایران موشکهایی دارد که برد لازم را دارند.
چالش مطرح فقط به این نکته مربوط نیست که ایران موشک داشته باشد بلکه چالش
مطرح ،داشتن سلاح هسته ای است که بتوان آن را روی موشک سوار و شلیک کرد.»
مایکل
ویکرز در پاسخ به سوالی درباره اوضاع عراق گفت:«گروههای افراطی چالشی جدی
برای عراق هستند.ارتش عراق باید برای تامین امنیت این کشور اقدام کند.
ایران در عراق از شبه نظامیان حمایت می کند. این گروههای شبه نظامی در
تکریت حملاتی انجام داد که موفقیت آمیز نبود و نیروهای ائتلاف با عملیات
خود توانستند به موفقیت دست پیدا کنند. ایران از شبه نظامیان در عملیات
تکریت پشتیبانی می کرد و وقتی نیروهای ائتلاف حامی این عملیات نبودند، این
کارها نتیجه ای نداشت. گفته شده است که ما با ایران در این عملیات همکاری
می کردیم که درست نیست. ما هیچ کاری برای همکاری نمی کردیم. ما توانایی
زیادی برای جمع آوری اطلاعات داریم و فرماندهان ایرانی نیز ابزارهای زیادی
برای اقدامات خود در عراق در اختیار دارند. به هرحال، عملیات با رهبری
ایران در تکریت، موفقیت آمیز نبود و تکریت آزاد نشد. پس از آن بود که نخست
وزیر عراق سراغ کشورهای عضو ائتلاف رفت و از آنها برای این کار درخواست کمک
کرد و ائتلاف هم از او پشتیبانی کرد که نتیجه آن، عملیات موفق در تکریت
بود. درست است که شماری از نیروهای شبه نظامی با ارتش عراق برای این منظور
همکاری می کردند اما آنها در کنترل دولت عراق بودند.»