دو دانش آموخته فيزيک MIT نقش کليدي در مذاکرات هسته‌اي ايران دارند

گروه هسته‌ای، روزنامه آمریکایی وال استرین ژورنال نوشت: دو دانش آموخته فیزیک در دانشگاه ام آی تی آمریکا نقش کلیدی در مذاکرات هسته ای ایران ایفا می کنند.

به گزارش بولتن نیوز، این روزنامه آمریکایی در مطلبی به قلم جی سالومون نوشت، دو فیزیکدان یکی ایرانی و یکی آمریکایی که ارتباط محکمی با موسسه تکنولوژی ماساچوست (ام آی تی) دارند، نقش مهمی در مذاکرات هسته ای با هدف دستیابی به توافقی تا پایان ماه جاری دارند.

یکی از این دو نفر ارنست مونیز وزیر انرژی آمریکاست که استادیار دانشگاه ام آی تی در دانشکده فیزیک بود و نفر دیگر علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران است که دکترای خود در مهندسی هسته ای را در سال 1977 از این دانشگاه اخذ کرده است.

به گفته مقامات آمریکایی و ایرانی،‌روز سه شنبه این دو نفر در مباحثات تک به تک، مذاکرات جامعی را انجام دادند.

از ماه گذشته این دو نفر وارد بحث های هسته ای شدند، اقدامی که از سوی واشنگتن و تهران انجام شد تا بتوانند یک راه حل فنی برای مشکلی پیدا کنند که می توان آن را پیچیده ترین مذاکرات کنترل تسلیحاتی تا زمان حاضر توصیف کرد.

صالحی روز سه شنبه در لوزان گفت درباره این که در مدتی کوتاه توافقی به دست آید، خوشبین است و تاکید کرد، تنها یک موضوع فنی است که به عنوان مانع دستیابی به توافق باقی مانده است.

به گفته مقامات ارشد ایرانی و آمریکایی، مونیز و صالحی که در اواسط دهه هفتاد در دانشگاه ام آی تی بودند،‌هرگز پیش از این همدیگر را ندیده بودند. نکته جالب توجه این که در همان زمان، بنیامین نتانیاهو نیز در دانشگاه ام آی تی، معماری، مدیریت تجاری و علوم سیاسی می خواند.


همه این ها قبل از انقلاب 1979 در ایران بود.

مونیز و صالحی در ماه گذشته چندین نشست رو در رو در شهرهای مختلف سوئیس از جمله ژنو، مونترو و لوزان داشته اند و این هفته نیز دو نشست دیگر خواهند داشت.

صالحی و مونیز البته از نظر شکل ظاهری تفاوت هایی با یکدیگر دارند. مونیز استاد دانشگاه با شانه های پهن و موهای خاکستری است. صالحی یک بروکرات انقلابی پخته با محاسن آراسته و کت و شلوار مرتب بدون کراوات دیده می شود.

یکی از مقامات ارشد آمریکایی که در نشست مونیز و صالحی به همراه برخی دیگر از دانشمندان شرکت کرده بود، درباره صالحی می گوید، بحث ها با او بسیار تخصصی بود. او بسیار در مذاکرات دقیق و حرفه ای بود.


دو موضوعی که این دو فیزیکدان به دنبال حل آن هستند، ‌میزان ظرفیت تولید سوخت هسته ای ایران و وضع رآکتور آب سنگین اراک است که توانایی تولید پلوتونیم با درجه تسلیحاتی را دارد.

مونیز هفتاد ساله امیدوار است که بتواند مانع برنامه هسته ای ایران شود و صالحی که پنج سال از او کوچکتر است،‌رئیس یک نهاد هسته ای در ایران است که در تلاش است تا حد ممکن زیرساخت های هسته ای ایران را حفظ کند.

مقامات آمریکایی و اروپایی گفته اند که آنها در ابتدا از حضور صالحی در مذاکرات هسته ای خرسند نبودند.

آقای صالحی، یک ایرانی که در کربلا به دنیا آمده و به دو زبان عربی و انگلیسی مسلط است، یک نقش مرکزی در دولت محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری سابق ایران ایفا می کرد. وی در آن دوران مدتی وزیر خارجه ایران بود و زمانی نیز رئیس سازمان انرژی اتمی ایران بود.


این فیزیکدان ایران همچنین در دهه هشتاد و نود مشاور دانشگاه صنعتی شریف بود که مرکزی برای تربیت مهندسان ارشد در ایران است. این دانشگاه از جمله موسساتی بود که مورد هدف تحریم های غربی قرار گرفت.

اویلی هاینونن رئیس سابق واحد بازرسی هسته ای آژانس بین المللی انرژی اتمی در این باره می گوید ‌تعداد انگشت شماری در ایران هستند که درباره برنامه هسته ای ایران از همان بدو شروع تا کنون، بیش از آقای صالحی بدانند.

مقامات آمریکایی در حال حاضر می گویند با در نظر گرفتن همه جوانب احتیاطی آنها در حال حاضر حضور صالحی در مذاکرات را برای نتیجه دادن تلاش هایشان حیاتی می دانند. او از نظر علمی از محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران و رئیس هیئت مذاکره کننده، دانش فنی بیشتری دارد. ضمن این که آقای صالحی ممکن است از سوی آیت الله علی خامنه ای رهبر معظم ایران اختیارات بیشتری برای دستیابی به توافق داشته باشد.

یک مقام ارشد اروپایی که در این مذاکرات حضور دارد،‌ می گوید، حضور صالحی در این مذاکرات بسیار امیدوارکننده بود.


در مقابل آقای مونیز نیر در این مذاکرات از جانب یک نهاد هسته ای آمریکایی حمایت می شوند که هزاران دانشمند در آن به بررسی و مطالعات تسلیحات اتمی مشغول هستند.

مقامات آمریکایی می گویند، وزیر انرژی این کشور و تیم اش به طور منظم با کارشناسانی از آزمایشگاه های هسته ای از جمله لورنس لیورمور در کالیفرنیا،‌اوآک ریج در تنسی و ساندیا در مکزیکوسیتی مشورت می گیرند.