زنده باد "زنده‌ باد زندگی"

گروه فرهنگی - همان‌طور که مستحضرید، رهبر انقلاب در سال‌های اخیر شدیدا بر موضوع سبک زندگی اسلامی تاکید کرده و فرموده‌اند که باید در جامعه اسلامی هدایت قرآنی و سبک زندگی اسلامی حاکم باشد. باید فرهنگ جامعه اسلامی منطبق با اخلاق قرآنی و دستورات معصومین (علیهم السلام) باشد. تبعیت اکثریت مردم دنیا از فرهنگ غرب ملاک و دلیلی برای تبعیت از این فرهنگ در جامعه اسلامی نیست. در جامعه اسلامی بایستی هدایت و معیارهای قرآنی مورد تبعیت قرار گیرند. دین، عقل سلیم و گفتار معصومین (علیهم السلام) معیارهای قرآنی هستند که باید در جامعه اسلامی ملاک پیروی و تبعیت باشند.

به گزارش بولتن، از سوی دیگر، رسانه‌ها و محصولات رسانه‌اي، از مهم‌ترين عوامل اثرگذار بر شكل­گيري سبك­هاي نوين زندگي يا تغيير سبك­هاي زندگي است؛ به ويژه آنكه رسانه در جهان امروز، مرزها را درنورديده و به‌دوردست‌ترين و دست‌نيافتني­ترين نقاط زمين رخنه كرده است. در عصر انفجار اطلاعات، رسانه‌ها را مي­توان ابزار «جنگ نرم» و «پدافند غيرعامل» برشمرد. در شرايط كنوني بسياري از كشورها با ابزار رسانه، هم در پي تثبيت فرهنگ خودي و واكسينه كردن آن در برابر هجوم فرهنگي بيگانه هستند و هم از اين ابزار براي معرفي فرهنگ خويش به‌ ديگر جوامع بهره مي‌برند.

قدرت و قابليت روزافزون رسانه، موجب شده ديگر حتي حكومت‌ها نيز مانند گذشته، آن را تنها ابزاري براي اطلاع‌رساني و سرگرم‌سازي ندانند و از آن به عنوان يك سلاح كارآمد در عرصه «جنگ نرم» بهره گيرند. طبيعي است جوامع برخوردار از ابزارهاي رسانه‌اي پيشرفته‌تر يا محصولات رسانه‌اي جذاب‌تر، پيشروي فرهنگي سريع‌تر و موقعيت فرهنگي برتري داشته باشند.

در همین راستا، رسانه‌ی ملی برنامه‌ای ویژه در این حوزه تولید کرده که مدت‌هاست مهمان خانه‌های ماست. «زنده‌باد زندگي» برنامه‌اي خانواده محور است كه با هدف ترويج سبك زندگي ايراني - اسلامي روي آنتن شبكه دو سيما مي‌رود. اين برنامه به سفارش گروه خانواده شبكه دو سيما تهيه مي‌شود. «زنده‌باد زندگي» يكشنبه تا چهارشنبه هر هفته از ساعت 23:30در ميهماني بهاري شبانه‌اي خانوادهاي ايراني را در كنار يكديگر مي‌نشاند.

«زنده باد زندگي» از جمله برنامه‌هاي شبانه رسانه ملي است كه قرار بر اين داشت خانواده‌ها را در ميهماني شبانه‌اي كنار هم جمع كند. راستش را بخواهيد همه مي‌دانيم كه سال‌هاست مردم شب‌نشيني ندارند، سال‌هاست مردم زياد سراغي از هم نمي‌گيرند و ارتباطات فاميلي و صله‌رحم ختم به برخي اعياد و جشن‌ها و خداي ناكرده مراسم سوگواري شده است. حالا اينكه برخي پاي رسانه ملي بنشينند و با خانواده‌هايي شب‌نشيني داشته باشند كه آنها را نمي‌شناسند اما با آنها احساس قرابت دارند، نكته‌اي است كه در اين برنامه بسيار به آن توجه شده است.

در همين راستا اما «زنده باد زندگي» قرار بود شبيه برنامه‌هاي ديگر شبانه نباشد، شبيه «راديو هفت» نباشد، شبيه «دو قدم مانده به صبح» نباشد و البته شبيه «پارك ملت» و «هزار و يك شب» هم. مي‌خواست شبيه خودش باشد، مي‌خواست شبيه برنامه‌هاي خانوادگي شبكه‌هايي كه هر روز ظهر پخش مي‌شود و به همه چيز مي‌پردازد هم نباشد. قرار بود شب‌نشيني باشد و لابه‌لاي اين شب‌نشيني حرف‌هايي هم بزند؛ حرف‌هايي كه به دل خانواده‌ها بنشيند.

در همين راستا بود كه اگر قرار بر اين مي‌شد كه چهره مهم اقتصادي، اجتماعي، علمي يا هنري در برنامه شركت مي‌كرد حتماً بايد از اعضاي خانواده او هم كسي مي‌آمد؛ كسي كه نشان دهد پشت صحنه اين زندگي موفق و انسان موفق چه كسي مديريت دارد. البته اين موارد به صورت رشته‌اي از تسبيح پيوندي هم مي‌يافت با موضوعي كه دغدغه مقام معظم رهبري هم بود يعني موضوع «سبك زندگي» و البته فراموش هم نكنيم كه دكتر فاطمي در اين مورد و در زماني كه به ايران بازگشته بود چه قدر در اين برنامه در اين باب حرف زد.

«زنده باد زندگي» خانواده‌هايي را به شب‌نشيني مردم آورد كه كمتر ديده شده يا اساساً ديده نشده بودند و اين فرصت بزرگي بود براي اينكه فرهنگ مردم توسط خود مردم دوباره شكل عميقي بيابد و هم‌ريشه شود. اما چنين برنامه خوبي كه از نظر محتوايي قصد سر و سامان دادن به مفهوم «خانواده مسلمان ايراني» را داشت، عملا با يك پارادوكس روبرو بود! زمان پخش اين برنامه چيزي بود كه عملا تيشه برداشته بود و به ريشه همه كاشته‌هاي آن مي‌زد.

براي ديدن برنامه‌اي كه تلاش مي‌كند خانواده‌ها را تعالي داده و سبك زندگي اسلامي را ترويج دهد، بايد تا ساعت دو بامداد بيدار مي‌مانديم و اين عجيب بود. خانواده‌اي كه تا دوي بامداد پاي تلويزيون بنشيند آيا نماز صبح درست و درماني خواهد خواند؟ آيا مادري كه تا دو بعد از نيمه شب پاي «زند باد زندگي» بوده است صبح حال و حوصله كافي خواهد داشت تا بچه مدرسه‌اي خود را بيدار كند، صبحانه بدهد و با روي خوش روانه مدرسه سازد؟

در هر صورت اگر بر این ایراد برنامه مذبور با دیده‌ی اغماض نگاه کنیم و بعضی سوژه‌های آن را که در چهارچوب موضوع مطرحه نیستند فراموش کنیم، می‌توانیم محتوای این برنامه را قابل قبول دانسته و تدوام آنرا از سوی مدیران رسانه‌ی ملی خواستار باشیم.