اقدامات اوباما، شبیه اشتباهاتی است که موجب بروز جنگ جهانی دوم شد

گروه بین الملل، در‌سال ۱۹۳۹ «دیوید هوروویتز» در یک خانواده یهودی در نیویورک زاده شد. پدر و مادرش، عضو حزب کمونیست آمریکا بودند. هاروئیتز به ‌پیروی از والدینش به افکار کمونیستی گرایش یافت و از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۵ از چهره‌های برجسته چپگرایان بود. اما رفته رفته به محافظه‌کاری متمایل شد به‌خصوص پس از یازده سپتامبر به یک نومحافظه‌کار‌‌ راستگرای افراطی تبدیل شد.

مقابله او با اسلام، و پشتیبانی از رژیم صهیونیستی برنامه اصلی فعالیت‌های هاروئیتز است که روزگاری در قالب شعارهای سوسیالیستی و امروزه با پیوند دادن اسلام با نژادپرستی و  تروریسم و نقض حقوق بشر فعالیت دارد. از آنجا که وی تعلق خاطر شدیدی با صهیونیسم نیز دارد (فراموش نکنید که وی یک یهودی اسلام ستیز است)، در سالهای اخیر ایران ستیزی نیز به محور فعالیت هایش افزوده شده است.
این فرد نژادپرست و اسلام‌ستیز، به شدت از مسلمانان متنفر است، بطوریکه آن‌ها را از فرهنگ و تمدن به دور می‌داند. مجله «فرانت پیج»، وابسته به «مرکز آزادی هوروویتز» متعلق به هوروویتز، که از نشریات وابسته به نئومحافظه کارای تندروی آمریکا محسوب می شود، در گزارشی به مذاکرات هسته ای با ایران پرداخته است. گفتنی است که وب سایت بولتن نیوز تنها به منظور نشان دادن شیوه دروغ پراکنی و تبلیغات کثیف جریان صهیونیسم ضد ایران، اقدام به انتشار این مقاله می کند و محتوای آن را تایید نمی کند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از «فرانت پیج»، تاکنون باید برای تمام طرف های مرتبط در مذاکرات هسته ای که آمریکا، به رهبری باراک اوباما برای خنثی کردن جاه طلبی های هسته ای ایران نه به گزینه نظامی متوسل می شود و نه به اعمال تحریم های اقتصادی. در مواجهه با جمهوری اسلامی سه گزینه وجود دارد که اوباما دوتای آنها را کنار گذاشته است.
گزینه نخست رویکرد سه جانبه شامل دیپلماسی به همراه تحریم های فلج کننده و تهدید معتبر استفاده از نیروی نظامی در صورت شکست خوردن تحریم ها برای ترغیب ایرانیان به عوض کردن مسیر خود است. این گزینه از حمایت هر دو حزب آمریکا در کنگره برخوردار است و مورد نظر خیلی از تحلیلگران سیاسی برجسته است.
گزینه دو شامل اقدام نظامی فوری برای تخریب برنامه هسته ای وسیع ایران است. کسی شک ندارد که آمریکا چه تنهایی عمل کند و چه با هماهنگی اسراییل، می تواند این وظیفه را انجام دهد. با این وجود، تنها تعداد کمی از بازهای آمریکا معتقدند که این گزینه ای مسئولیت پذیرانه است.
در طیف مخالف این گزینه، گزینه سوم وجود دارد که شامل «خشنودسازی» ایران به سبک نویل چمبرلین است (سیاستمدار انگلیسی که در مقابل هیتلر مماشات و سعی می کرد از وی دلجویی کند که بعضی مورخان معتقدند موجب شد که هیتلر برای شروع جنگ جهانی دوم تشویق شود)، و این راهکاری است که دولت اوباما در پیش گرفته است. تا کنون، مذاکرات طاقت فرسای 5+1 با ایران تاکنون بیش از حد به طول انجامیده و دوبار نیز تمدید شده است، در حالی که ایرانیان همچنان برنامه هسته ای نابهنجار خود را ادامه می دهند.


دو مورد نقض فاحش و قابل توجه توافق موقت منجر به این باور شده است که ایرانیان قصد فریبکاری دارند. نخستین مورد تاسیسات آب سنگین ایران در اراک است که ایرانیان قصد خرید مواد برای این تاسیسات را داشته اند، نقض فاحش ممنوعیت های سازمان ملل در مورد چنین فعالیت هایی. مورد دوم هم اینکه آنها گاز UF6 را به سانتریفیوژهای پیشرفته IR-5 تزریق کرده اند، اقدامی که براساس توافق اقدام مشترک در ماه نوامبر ممنوع شده است. در هر دو مورد، با این تخلفات به نرمی برخورد شد و ایرانی ها مورد تنبیه ملایمی قرار گرفتند.
عدم پاسخ جدی آمریکا به این موارد نقض فاحش به وضوح نشان دهنده این است که دولت دیگر به دنبال این نیست که از تبدیل شدن ایران به یک قدرت در آستانه هسته ای شدن جلوگیری کند. توافقی که در حال ظهور است به ایران اجازه خواهد داد تا سانتریفیوژها و دیگر زیرساخت های اساسی خود که برای تولید و پرتاب تسلیحات کشتار جمعی ضروری هستند را نگه دارد.
 ایرانیان به تنهایی دولت اوباما را جا گذاشته اند، چیزی که وزیر خارجه دولت ریگان، جورج شولتز هشدار داده بود که در صورتی که دولت اوباما رویکردی «بی حال و بی اشتیاق» در مذاکرات به کار گیرد، اتفاق خواهد افتاد. شولتز در مصاحبه ای با بی بی سی به درستی اشاره کرد که ایران امروز برجسته ترین کشور حامی تروریسم جهانی است و اینکه روحانیون «به خوبی لبخند می زنند، شما را تشویق می کنند و آنگاه گلویتان را می برند.» متاسفانه، اوباما در توجه به توصیه وزیر سابق غفلت کرد و اکنون جهان به خاطر همین به جایی بسیار خطرناک تر تبدیل شده است.
برای اسراییل، کشوری که به تهدیدهای مداوم ایرانیان مبنی بر نابود کردن آنان خو گرفته است، چشم انداز اینکه تسلیحات هسته ای یا زیرساخت های لازم برای تولید چنین تسلیحاتی در دست روحانیون آخرالزمانی باشد چندان جالب نیست. علاوه بر این، چنین سناریویی فورا موجب می شود که جرقه شروع مسابقه تسلیحاتی در خاورمیانه بخورد و این منطقه پرآشوب به یک بشکه باروت تبدیل شود. مصر و عربستان سعودی به صورت طبیعی احساس خواهند کرد که مجبورند خود را مجهز به تسلیحات مشابه کنند تا بتوانند در مقابل ایران به شدت امپریالیستی و متجاوزی که می خواهد هژمونی خود را افزایش دهد و ناآرامی ها را در بیرون مرزهای خود گسترش دهد از خود دفاع کنند.
اروپا نیز ایمن نخواهد بود. ایران به طور جدی در حال توسعه و آزمایش نسل جدیدی از موشک های به شدت پیچیده بالستیک است. یک ماهواره تجاری اسراییلی به نام Eros B اخیرا شواهد قانع کننده ای از یک موشک بالستیک بین قاره ای جدید ایرانی که قادر به رسیدن به اروپا و فراتر از آن می باشد را آشکار ساخته است. تصاویر ماهواره ای یک موشک 27 متری را  روی سکوی پرتاب نشان می دهد. گفته می شود این موشک، که پیش از این هیچگاه در غرب دیده نشده بود، قادر به حمل سر جنگی مرسوم و غیرمرسوم است.
غیر از آمریکا، کشور دیگری که می تواند برنامه هسته ای ایران را از کار بیندازد اسراییل است. این کشور با نیروی هوایی سهمگین خود که بهترین در جهان است، توانایی سوخت گیری هوایی پیشرفته و سامانه های موشکی سطح به سطح دریاپایه آن، توانایی منحصر به فردی در انجام یک حمله موفق و ویران کننده ضد زیرساخت های هسته ای ایران دارد.


غیر از اسراییل، هیچ کشور دیگری در جهان نتوانسته است که حمله ای موفقیت آمیز ضد تاسیسات هسته ای یک کشور دشمن انجام دهد. جالب است که ایران در حین جنگ ایران و عراق تلاش کرده بود که چنین کاری انجام دهد و با شکست زجر آوری مواجه شد. اسراییل تاکنون دو عملیات از این دست را اجرا کرده است. در سال 1981، جنگنده های F16 این کشور راکتور هسته ای ساخت فرانسه که در تاسیسات اوسیراک در نزدیکی بغداد نگهداری می شد را تخریب کردند. در آن زمان اسراییل به خاطر این اقدام مورد محکومیت گسترده قرار گرقت اما در طی سالها، خیلی از کسانی که در آغاز منتقد عملیات اسراییل بودند، از اقدام هوشمندانه و پیش دستانه اسراییل تجلیل کردند. و در سال 2007، در طی عملیاتی که باغ میوه نامیده شد، F15 های اسراییلی به تاسیسات هسته ای الکیبر سوریه حمله و این تاسیسات را به زباله ای رادیواکتیو تبدیل کردند.
در صورتی که اوباما با ایران به توافقی برسد که تاسیسات هسته ای ایران را دست نخورده رها کند، اسراییل چاره ای جز این نخواهد داشت که یک حمله نظامی را مانند آنچه در سال 1981 و 2007 انجام داد را دوباره انجام دهد. در گذشته، دولت با بدقولی تمام تلاشش را کرده تا از انجام اقدامات نظامی اسراییل با هدف حفظ ثبات منطقه ای جلوگیری کند. در سال 2012، دولت اوباما بدون ارائه توضیحی تلاش کرد تا اتحاد استراتژیک در حال شکل گیری بین اسراییل و آذربایجان را در سال 2013 با مانع مواجه کند، همچنین مقامات دولتی با افشاس اطلاعاتی در مورد ارتباط اسراییل با مجموعه حملاتی ضد سوریه با هدف جلوگیری از ارسال سلاح برای حزب الله، تنش ها در منطقه را افزایش داده اند.
با وجود تلاشهای دلجویانه اوباما، توافق با ایران هنوز حاصل نشده است. رییس جمهور باید بر اعتراضات شدید کنگره غلبه کند، چشم اندازی که با توجه به دیدگاه اعضای برجسته حزب وی یعنی دموکرات دشوار به نظر می رسد. با این وجود، همانطور که بارها دیده ایم، از آزاد کردن خودسرانه عوامل القاعده از گوانتانامو گرفته تا سیاست های مهاجرتی و بهداشتی غیر مسئولانه وی، اوباما میل شدیدی به دروغ گفتن به مردم آمریکا، به رخ کشیدن قانون اساسی و دور زدن کنگره پیدا کرده است.
هر توافقی که به دنبال دور زدن کنگره و دادن اجازه به روحانیون حاکم برای نگهداشتن تاسیسات هسته ای خود باشد، تقریبا بدون شک موجب یک بحران در آمریکا می شود. این مساله همچنین موجب غیرقابل اجتناب شدن آتش بازی بزرگی می شود که جهان را نا امن تر می سازد.