گروه بین الملل: ترامپ در ۹ فوریه (۱۶ بهمن) دو یادداشت علیه ایران امضا کرد که هدف آن از بین بردن هرگونه امکان توافق هستهای و خلع سلاح همهجانبه ایران است. این اقدام، پرسشی اساسی را مطرح میکند: آیا میتوان با فردی که بهدنبال تحمیل شرایط یکجانبه و حذف توان دفاعی ایران است، مذاکره کرد؟
به گزارش بولتن نیوز امضای این یادداشتها از سوی ترامپ، نشاندهنده رویکرد او در قبال ایران است: فشار حداکثری بدون راه بازگشت. سیاست او نهتنها به دنبال محدود کردن برنامه هستهای ایران، بلکه درصدد تضعیف توان دفاعی کشور است. این در حالی است که تجربه تاریخی، بهویژه در مورد عراق، نشان داده که خلع سلاح نهتنها منجر به کاهش تهدیدها نشده، بلکه زمینهساز حمله نظامی شده است.
با توجه به این واقعیت، سوال اساسی این است که آیا مذاکره با فردی که آشکارا بهدنبال حذف توان بازدارندگی ایران است، منطقی خواهد بود؟ به نظر میرسد که سیاست آمریکا تحت هدایت ترامپ، بیشتر بهدنبال تحمیل شرایط تسلیم است تا یک توافق عادلانه. ازاینرو، هرگونه تصمیمگیری در این زمینه باید با درک واقعیتهای تاریخی و استراتژیک صورت گیرد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com