درحالی که روز دوم سی و سومین جشنواره فیلم فجر به نیمه رسیده است و
هنوز فیلم «محمد رسولالله» ساخته مجید مجیدی به نمایش درنیامده است
محتملترین زمان برای اکران فیلم در برج میلاد که کاخ جشنواره محسوب
میشود، شامگاه جمعه 17 بهمنماه است.
دستاندرکاران جشنواره در
تنظیم جدول نمایش فیلمها در برج میلاد سانس 21:30 را خالی در نظر
گرفتهاند تا در صورت آماده شدن فیلم مجیدی آن را به نمایش گذارند.
فیلم
«محمد رسولالله» با محوریت کودکی پیامبر اسلام (ص) اثری تاریخی است که با
همکاری بزرگان سینمای جهان ساخته شده و قرارست پخش جهانی گستردهای نیز
داشته باشد.
نهایی نشدن مراحل فنی فیلم باعث شد با وجود وعده قبلی
این فیلم در شامگاه 11 بهمن در افتتاحیه سی و سومین جشنواره فیلم فجر به
نمایش درنیاید.
دعای حامد بهداد برای سینما/ تماشاگران «خانه دختر» را پسندیدند
نشست رسانهای فیلم سینمایی «خانه دختر» بعد از تماشای این فیلم با حضور عوامل و بازیگران در سالن همایشهای برج میلاد برگزار شد.
نشست رسانهای فیلم سینمایی «خانه دختر» امشب 13 بهمن بعد از
نمایش فیلم، در سالن همایشهای برج میلاد با حضور شهرام شاهحسینی
کارگردان، حامد بهداد، رویا تیموریان و رعنا آزادیور بازیگران، محمد
شایسته تهیهکننده، میثم مولایی تدوینگر و محسن دارسنج طراح گریم این فیلم
برگزار شد.
اجرای این نشست نیز بر عهده سعید قطبیزاده بود.
در
ابتدای نشست شهرام شاهحسینی، کارگردان فیلم عنوان کرد: در طول چند سال
گذشته همه تلاشم را کردم تا بتوانم قدمی به عقب برندارم. بنابراین سراغ
پرویز شهبازی رفتم و او نیز فیلمنامه «خانه دختر» را برای ساخت به من
پیشنهاد داد.
وی در ادامه درباره سنگینی نام شهبازی بر
فیلم گفت: باعث خرسندی و افتخارم است که نام شهبازی روی این فیلم سنگینی
کند. از این به بعد باز هم سراغ او خواهم رفت و از فیلمنامههای او برای
ساخت استفاده میکنم.
در ادامه محمد شایسته درباره دلایل
انتخاب این فیلمنامه برای ساخت، توضیح داد: من در دفتر برادرم (آقا مرتضی)
فیلمنامه را دیدم و متوجه شدم کسی فرصت ساخت آن را ندارد. در فاصله یک
ساعتی که فیلمنامه را خواندم، به ساخت آن علاقهمند شدم و خوشبختانه به
سرعت به ما پروانه ساخت دادند و چهار ماه بعد هم فیلم را کلید زدیم.
رویا
تیموریان نیز درباره نقشی که در این فیلم بر عهده دارد، بیان کرد: نقش
منفی و مثبت، کوتاه و بلند و مکمل یا اول برای من اهمیتی ندارد مهم ساختمان
سناریو است و اینکه چقدر متن، قوی باشد و چقدر من میتوانم در آن خودم را
نشان دهم.
وی ادامه داد: معتقدم این فیلم حرکت تازهای در
سینمای شاهحسینی است و ما برای درست درآوردن صحنهها، به صورت تیمی با هم
مشارکت میکردیم و حامد بهداد نیز پیشنهادات زیادی درباره اجرای سکانسهای
مشترک مطرح میکرد. همچنین به نظرم شخصیتی که من نقشاش را ایفا میکردم
نمیتوان منفی یا مثبت دانست چون این زن به خاطر عقیدهای که دارد، با ما
متفاوت است بنابراین نمیتوانیم او را منفی بنامیم.
رعنا
آزادیور، یکی دیگر از بازیگران فیلم نیز در این باره بیان کرد: امسال در
چندین فیلم ایفای نقش میکنم که برخی از آنها مربوط به دو سه سال قبل است
اما «خانه دختر» را بسیار دوست دارم و با وجودی که آن را برای اولین بار
روی پرده میدیدم، بسیار از دیدنش لذت بردم.
حامد بهداد
نیز در ابتدای صحبتهایش عنوان کرد: امیدوارم امسال شاهد فیلمهای خوبی
باشیم. دعا میکنم سینمای ما از مشکل اقتصادی، سوژه و موضوع نجات پیدا کند.
متاسفم که این را میگویم اما حال ما خوب نیست و شادی بین ما کم شده است.
بگذارید با اعتماد دو طرفهای که بین ما شکل میگیرد، فیلمهای بهتری
بسازیم. خدایا به سینما، به فرهنگ و به روابط نورانی ما که باعث افتخار و
سرافرازیمان در جهان میشود، شفا بده.
شاهحسینی در بخش
دیگری از این نشست رسانهای درباره دکوپاژ و حفظ راکورد فیلمبرداری، توضیح
داد: چون ما زمان محدودی داشتیم، میتوانستیم راکوردها را به درستی حفظ
کنیم. درباره دکوپاژ هم باید بگویم که من دکوپاژ سر صحنه ندارم و بدون
دکوپاژ میروم ببینم، حامد، باران و بقیه بازیگران کِی میآیند و شرایط آب و
هوا چطور است و بر این اساس فیلمبرداری را آغاز میکنم.
وی
درباره زمان کوتاه فیلم نیز عنوان کرد: خوشحال باشید که تایم فیلم خیلی کم
است، چون ریتم مردم به شدت تند شده و دیگر فرصتی برای زیادهگویی وجود
ندارد. برای اینکه حوصله تماشاگر سر نرود، ما بسیاری از سکانسهای جذاب
فیلم را کم کردیم.
شاهحسینی همچنین درباره همکاری با حامد
بهداد، تصریح کرد: حامد برادر تَنی من است و چندین بار میخواستیم با هم
کار کنیم، اما این فرصت فراهم نمیشد. زمانی که شهبازی گفت که فیلمنامه را
برای حامد نوشته، من از خدا خواسته برای بازی در این نقش، به دنبالش رفتم و
او هم پذیرفت.
حامد بهداد نیز در بخش دیگری از این نشست
بیان کرد: به شدت خوشحالم که فیلمنامه پرویز شهبازی را بازی کردم و خوشحالم
که در نقطه مهمی با شهرام شاهحسینی تلاقی پیدا کردم. همچنین باز هم
خوشحالم که با تهیهکنندهای کار کردم که از تجربیات دو برادرش استفاده
کرده است.
وی ادامه داد: من در این فیلم به محمد شایسته و
فیلم «خانه دختر» تخفیف دادم. من به سود فرهنگی و معنوی خودم فکر میکنم و
در این فیلم چون کار را بسیار دوست داشتم، حاضر شدم از دستمزدم کوتاه بیایم
و هر فیلم دیگری هم که چنین شرایطی داشته باشد، در دستمزدم تخفیف خواهم
داد.
با وجود اینکه این فیلم سینمایی، فیلم تلخی بود اما نشست رسانهای آن در فضایی مفرح و شوخطبعانه برگزار شد.
عوامل
فیلم به خصوص حامد بهداد در پاسخ به سئوالات، مرز بین جدی و شوخی را رعایت
نمیکردند و حامد بهداد نیز با حاضر جوابیها و شیطنتهایش سعی میکرد به
هر سئوالی که میشود، جواب بامزهای بدهد.
این فیلم از جمله آثاری بود که اکثر تماشاگران از دیدنش لذت بردند.
علاوه
بر عوامل این فیلم، سینماگرانی مانند سیدرضا میرکریمی، مهتاب کرامتی،
پیمان قاسمخانی، نوید محمدزاده، علی معلم، سام درخشانی، دانیال حکیمی، برزو
ارجمند، فرشته صدر عرفایی، حسین یاری، نازنین بیاتی و... در نمایش این
فیلم حضور داشتند به طوریکه حامد بهداد و نوید محمدزاده روی پله های سالن
اصلی برج میلاد نشسته بودند.
در بخش خصوصی کمتر گرفتار خودسانسوری میشویممحمد کارت؛ مستندساز جوانیست که با فیلم مستند بختک در سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر حضور دارد. وی با این فیلم و همچنین اثر قبلیاش بختک توانست اعتماد مخاطبان سینمای مستند را به خود جلب کند. کارت علاوه بر کارگردانی فیلم مستند بهعنوان بازیگر با کارگردانهایی همچون عبدالرضا کاهانی؛ همایون اسعدیان و حسین مهکام همکاری کرده است. با او به مناسبت نمایش فلیمش در جشنواره فیلم فجر گفتگو کردهایم.
بختک بسیار واقعیست. انگار اتفاقات فیلم بدون هیچ ممیزی مطرح شده؟یک مسایلی در فیلم مستند غیرقابل پیشبینی است و در بعضی مستندهای سینمایی این امر پررنگتر است یعنی اتفاقاتی برایشان در سر صحنه رقم میخورد که بعد در سکانس به سکانس تاثیرگذار و عنصر مهم میشود. در این مستند هم بسیاری مستند؛ صحنهها اینگونه بود. مثلا صحنهای که امکان داشت من بخاطر حمله اوباش با قمه زخمی شوم. البته من صحنههایی را انتخاب کردم که به موضوع فیلم ارتباط داشت.
آنچه برای من در این دو مستند اتفاق افتاده؛ این است که خلقالساعه آدمها حرفهایی میزنند و به سمتی میروند که در محتوا و درام کلی فیلم به درد فیلم بخورد. خاصیتی که من در فیلم دوست دارم این است که روایت داشتن و قصهپردازی و قصه داشتن است. یعنی بدون اینکه کارگردان چیدمانی از قبل داشته باشد؛ به شکلی روانی روی کاراکتر تاثیر بگذارد که براساس جهت روایت ما رفتار کند و برآیند کلی فیلم؛ یک فیلم روایتدار و قصهگو باشد. متاسفانه سینمای مستند و بهخصوص سینمای مستند اجتماعی از نبود این مسئله رنج میبرد و مرعوب محتواست و از مسائل تکنیکی سینما و زبان سینما غافل است.
این نگاه روایتی از ابتدا بود یا بعد در تدوین به آن رسیدید؟یک نقشه کلی وجود داشت اینکه درباره چه آدمهایی میخواهیم فیلم بسازم و چه شخصیتهایی از چه خانوادههای با چه سنی حضور دارند و همه مسائل همچون فیزیک و لحن بیانشان در پیش تولید بررسی شد. بعد در تولید روایتی را وارد فیلم کردم که این شخصیتها باهم ارتباط روایی داشته باشند تا فیلم اپیزودیک نشود. لذا از مرغ عشقها بهعنوان یک نخ تسبیح برای ارتباط روایتی شخصیتها در فیلم استفاده کردم. البته این مسئله که سر صحنه مستند تصاویری گرفته میشود که بعدها شاید بدرد فیلم نخورد؛ اجتنابناپذیر است اما اگر کمی هوش و زیرکی داشته باشیم؛ میتوانیم همه مسائل را به گونهای در روند فرایند فیلم استفاده کنیم.
مستندهایی مانند بختک در مرحله ایده بسیار جذاب هستند. چه ترفندی استفاده کردی که فیلم در حد ایده باقی نماند؟بسیار تلاش کردم موضوع و محتوا و ایده جلوتر از من نباشد و آنچه باید جلوتر باشد پرداخت فیلم است. اینکه سوژه و محتوا از فیلتر من به عنوان کارگردان یا سازنده اثر رد بشود و بعد تصویری شود.
واقعیتگرایی در فیلم تا آنجا پیش میرود که حتی به عنوان کارگردان زخمی میشوی؟فیلم دارد جامعهای را تصویر میکند که در آن فضای خشونت و ملتهب زیاد است و من برای اینکه این فضا را نشان بدهم باید این صحنهها را میگرفتم و هرگز به این فکر نکردم که برگردم و در آسودگی فیلم بسازم. البته این روحیه از یک گروهی میآید که در عین هوشمندی به کارشان اعتقاد دارند و به ثبت صحنههای واقعی بسیار اعتقاد دارند. به نوعی تصویربردار و سایر عوامل گروه از تهیهکننده تا صدابردار و تصویربردار مجاهدت کردند.
این جسارت ناشی از این نیست که تهیهکننده از بخش خصوصی است نه مرکز گسترش یا صدا و سیما؟دقیقا بهخاطر اینکه وقتی در بخش خصوصی کار میکنی؛ در زمان تولید کمتر دچار خود سانسوری میشوی یا اصلا نمیشوی و خودت را ممیزی نمیکنی. مسئله بعد این است که هدایت مسیر فیلم راحتتر و قابل پیشبینی است.
گفته میشود این مستند میتواند مخاطبان زیادی را به سمت خود بکشد ولی خودت زیاد راضی به زیاد دیده شدن نیستی؟بعضی فیلمها وجود دارد که نباید همه طیفها آن را تماشا کنند. اگر این فیلم را یک نهاد متولی تولید کند شاید برای معرفی خودش آن را به تلویزیون بدهد آن هم سانسور شده درحالیکه این کار درست نیست زیرا رسالت این فیلم ازنظر من و تهیهکننده این است که نمایش داشته باشد اما نمایشی که برای افرادی که درون فیلم هستند؛ جذب حمایت کند و یک تلنگری برای مسولان باشد.
یعنی سرنوشت سوژهها و شخصیتهایت حتی بعداز ساخت فیلم برایت مهم است؟در سینمای اجتماعی یک مسئله گریزناپذیر است و آن اینکه وقتی مستندسازی فیلمی اجتماعی خوبی مانند جایی برای زندگی به کارگردانی محسن استادعلی را میسازد و بعد دیده میشود؛ قطعا روی بیننده تاثیر میگذارد زیرا فیلمساز نیز قطعا ذهنش درگیر این فیلم بوده و به آن اعتقاد داشته است. به همین دلیل اینگونه نیست که فقط با صرف ساخت یک فیلم کار فیلمساز تمام شده باشد بلکه تازه به سوژه نزدیک شده و باید مسئولیت مشکلات را برعهده بگیرد و در رفع آنها بکوشد. فیلمساز خوشبخت کسی است که وقتی فیلم مستندی میسازد؛ توانسته باشد با آن کمکی برای رفع مشکل و یا راهی برای دیدن شدن مشکل پیدا کند و حمایت جذب کند و بدبخت کسانی هستند که فقط دنبال سوءاستفاده از کاراکترها باشند.
علاوه بر کارگردانی در بازیگری هم حضور داشتهای مانند آزادی مشروط؛ بوسیدن روی ماه؛ بیخود و بیجهت و... که همگی نقشهایی سخت بودند. انگار سخت بودن نقش برایت مهمتر از دیده شدن است؟من به یک جنس بازی علاقمندم و فکر میکنم مسائلی در من وجود دارد که میتوانم آدمها و کاراکترهایی که رفتار تیپیکال دارند را خیلی عادی بازی کنم و تلاش کردم حتی اگر یک ذره به من برای بازی جا داده میشود در آن نه کمکاری کنم و نه اضافهکاری. در فیلمهایی که بازی کردم؛ تلاشم کردم درست و به اندازه باشم و خاصیت بازیگری یعنی همین. یعنی یک بازیگر باید بتواند ابعاد مختلفش را از جامعه بگیرد و بهعنوان کاراکتر آن را در فیلمها نشان دهد. تلاش میکنم حتی اگر نقشی از من به شدت دور باشد؛ آن را با تمرین زیاد به خوبی ایفا کنم.
«کوچه بینام» و «خانه دختر» فیلمهای پرطرفدار در آزادیمدیر پردیس سینما آزادی
دلیل برگزار نشدن سانس فوق العاده برای «کوچه بی نام» را نبود نسخه تعریف
شده برای سرور سالن «شهر فرنگ» اعلام کرد.
رضا
سعیدیپور مدیر پردیس سینمایی آزادی در گفتگویی با اشاره به
اینکه روز گذشته سیزدهم بهمن ماه و در دومین روز از برگزاری سی و سومین
جشنواره بین المللی فیلم فجر، دو فیلم سینمایی با استقبال مناسبی همراه
بود، گفت: دو فیلم سینمایی «کوچه بینام» به کارگردانی هاتف علیمردانی و
«خانه دختر» به کارگردانی شهرام شاه حسینی با استقبال بالای مخاطبان نسبت
به دیگر فیلم های اکران شده در این سینما همراه بود.
وی ادامه داد: بلیت های مربوط به این دو فیلم فروخته شد و تعداد زیادی از مردم برای تماشای این فیلم ها روی زمین نشستند.
سعیدی
پور در پایان گفت: با توجه به استقبال بالا از «کوچه بی نام» درخواست های
زیادی برای سانس فوق العاده داشتیم اما با توجه به اینکه فیلم برای سرور
سالن اصلی سینما آزادی تعریف شده بود، نتوانستیم یک سانس فوق العاده در
سالن شهر فرنگ برای این فیلم داشته باشیم.
«کوچه بی نام»
به کارگردانی هاتف علیمردانی داستان دو خانواده است که در یکی از محله های
جنوب شهر تهران زندگی می کنند و درگیر اتفاقاتی می شوند.
از
جمله بازیگران این فیلم می توان به فرهاد اصلانی، فرشته صدرعرفایی،
امیرآقایی، باران کوثری، پانته آ بهرام، ملیسا ذاکری، ستاره پسیانی،
محمدرضا غفاری، علیرضا استادی و ... حضور دارند.
«خانه دختر» به کارگردانی شهرام شاه حسینی داستان دختر دانشجویی در آستانه ازدواج است که درست در روز عقد اتفاقی برایش رخ می دهد.
حامد بهداد، رعنا آزادی ور، پگاه آهنگرانی و باران کوثری از جمله بازیگران این فیلم هستند.
اعضای شورای راهبردی امور بینالملل سینمای ایران معرفی شدند«حجت الله ایوبی» بهجای حکم برای بزرگان سیاست خارجی با سپاس نامهای اعضای شورای راهبردی امور بین الملل سینمای ایران را رسماً معرفی کرد.
به گزارش روابط عمومی سازمان سینمایی، به موجب سپاسنامه معاون وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی، سیدمحمد صادق خرازی، حمیدرضا آصفی، محمد روحیصفت، محمدجواد شبستری بهعنوان اعضای شورای راهبردی امور بین الملل سینمای ایران معرفی شدند.
در متن سپاسنامه دکتر سیدمحمد صادق خرازی، دکتر حمیدرضا آصفی، دکتر محمد روحی صفت و دکتر محمدجواد شبستری آمده است:
«از اینکه یک عمر تلاش و تجربهگران سنگتان در ارتباطات بین المللی در عالیترین سطوح را سخاوتمندانه به سینمای پرافتخار کشورمان تقدیم کردهاید سپاسگزارم؛ خرسندم که بدینوسیله عضویت شما را در» شورای راهبردی امور بین الملل سینمای ایران «اعلام کنم. جامعه سینمایی قدردان این حمایت شماست. بیگمان به تدبیرتان روزگاری درخشان برای بین الملل سینمای ایران رقم خواهد خورد.»
همچنین طی حکمی حجت الله ایوبی در حکم خود به علیرضا شجاع نوری، محمدعلی حسیننژاد، علی معلم، مرتضی رزاق کریمی و محمدمهدی عسگرپور نیز آورده است:
با توجه به سوابق ارزشمندتان در ارتباطات بین المللی به موجب این حکم به عنوان «عضو شورای راهبردی امور بین الملل سینمای ایران» منصوب میشوید. استفاده از ظرفیتهای بیمانند سینمای ایران در عرصه دیپلماسی، ایجاد فرصتهای جدید برای عرضه تولیدات سینمایی، حضور موثر در عرصههای جهانی و جشنوارههای مهم بین المللی، ارتباطات علمی، فنی و تکنولوژیک برای به روز رسانی صنعت سینما، ارائه خدمات آموزشی و کارگاهی به کشورهای اسلامی بویژه جهان فارسی زبان، سیاست گذاری جهت برگزاری هدفمند و موثر هفتهای فیلم و جشنوارههای بین المللی ازجمله اولویتهای این شورا میباشد. امیدوارم با بهرهگیری از دانش و تجربه شما، گامی بلند برای ارتقاء سینمای کشور در جهت تحقق اهداف والای نظام جمهوری اسلامی ایران برداشته شود.
در آیین نامه تشکیل شورای راهبردی امور بین الملل سینمای ایران آمده است:
با هدف راهبری و اجرایی کردن سیاستها ی سازمان سینمایی برای حضور موثر در عرصههای بینالملل، استفاده از ظرفیتهای سینمایی کشور در عرصه دیپلماسی عمومی، ایجاد فرصتهای جدید برای عرضه تولیدات سینمایی و تعیین اولویتها، نظارت و ارزیابی و برقراری ارتباطات سینمایی در عالیترین سطوح کشورهای مختلف، شورای راهبردی اموربین الملل سینمای ایران به ریاست معاون وزیر و رئیس سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری تشکیل میشود.
اعضای شورای راهبردی اموربین الملل:
۱- معاون وزیر و رئیس سازمان سینمایی (رئیس شورا)
۲- دبیر شورای راهبردی
۳- مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی
۴- نه نفر از شخصیتهای فرهنگی و سینمایی با تجربه در اموربینالملل با انتخاب و حکم رئیس شورا
وظایف شورای راهبردی اموربین الملل:
۱- تعیین خط و مشی کلی، سیاستها و اولویتها
۲- تصویب برنامهریزی سالانه در حوزه بینالملل
۳- ترسیم سیاستهای سالانه در حوزه بینالملل
۴- تدوین سیاستهای حمایتی در حوزه بینالملل
۵- تعیین اولویتهای ارتباطات خارجی در عرصه سینما
۶- تعیین اولویتها و نظارت بر نحوه اجرای هفتههای فیلم در خارج از کشور
۷- نظارت و ارزیابی بر فعالیتهای بینالمللی سازمان سینمایی و موسسات وابسته
نقش و جایگاه دبیرخانه:
۱- دبیر شورای راهبردی، مسئولیت پیگیری مصوبات، تنظیم و ابلاغ صورت جلسههای شورا، ارائه گزارش دورهای از وضعیت اجرای مصوبات را عهده دار است.
۲- برنامههای سالانه و طرحهای موردی موسسات تابعه در حوزه بین الملل میبایست همسو با سیاستهای کلی سازمان سینمایی در حوزه بین الملل تنظیم و برای تصمیم در شورای راهبردی ارائه شود.
آقای روزنامهنگار به دیدن فیلم تولیدی پسرش آمد/ چهارشنبه پرطرفدارحضور الیاس حضرتی مدیر
مسئول روزنامه اعتماد برای تماشای فیلم تولیدی فرزندش، بسته شدن صف برای
تماشای فیلم «چهارشنبه 19 اردیبهشت» و نبود سرویس ایاب و ذهاب از حاشیه های
دومین روز جشنواره فیلم فجر است.
روز دوم جشنواره فیلم فجر در برج میلاد ساعت 10:20 صبح با فیلم
«خداحافظی طولانی» ساخته فرزاد موتمن آغاز شد. فرزاد موتمن و عوامل این
فیلم در ابتدای مراسم معرفی روی سن رفتند و ساره بیات از اینکه انتظار این
جمعیت را در سالن نداشته است، سخن گفت.
پیش از شروع این فیلم از
اولین مهمانانی که وارد سالن شدند ابراهیم حاتمی کیا، محمد خزایی دبیر
جشنواره فیلم مقاومت و بازیگران و عوامل فیلم «خداحافظی طولانی» بودند که
میترا حجار دیگر بازیگر این فیلم از غایبان این مراسم بود.
سرمایه گذاری فرزند الیاس حضرتی روی یک فیلم
این
فیلم که ظاهرا مخاطبان را راضی از سالن بیرون برد با سرمایه گذاری علی
حضرتی تهیه شده بود و از جمله مهمانان دیگر جشنواره در اولین روز الیاس
حضرتی مدیر مسئول روزنامه اعتماد پدر وی بود.
روز دوم جشنواره تقریبا
همه چیز با نظم و آرامش بیشتری پیش رفت و از همان ابتدا لپ تاپ ها برای
خبرنگاران و اهالی رسانه ها در ضلع جنوبی کاخ جشنواره فعال بود.
اما
از جمله مسایلی که امسال هنوز جشنواره فیلم فجر برای آن هیچ گونه اطلاع
رسانی نداشته است و ظاهرا خبری هم از آن نیست سرویس ایاب و ذهاب اهالی
رسانه به کاخ جشنواره است که چندین سال بود این سرویس ها در چند سانس از
جشنواره به بعضی از خیابان های اصلی شهر و همینطور از مراکز شهر به سمت برج
میلاد تهیه شده بود.
ازدواج قورباغه ها در جشنواره فیلم فجر
«زندگی
پنهان» نیز دومین مستند روز دوم جشنواره بود که باز هم توانست رضایت
مخاطبانش را جلب کند. این مستند به کارگردانی دلاور دوستانیان ساخته شده
است و سه اپیزود دارد که یکی از آنها درباره زایش قورباغه هاست و به
تعبیر بعضی از مخاطبان این مستند این اپیزود درباره ازدواج قورباغه ها بوده
است.
اولین صف طولانی جشنواره برای فیلم «چهارشنبه 19 اردیبهشت»
اما
با نزدیک شدن به ساعت شروع فیلم «چهارشنبه 19 اردیبهشت» تقریبا اولین صف
طولانی جشنواره بسته شد و حتی ساعتی پیش از این فیلم کاخ جشنواره هنرمندان
بسیاری را به خود دید.
در میان این افراد می توان به کامبوزیا پرتوی،
ابوالحسن داوودی، علی معلم، پژمان جمشیدی، جواد یحیوی، منصور ضابطیان،
محمدرضا شفیعی، سروش صحت، نوید محمدزاده، مصطفی کیایی، محسن قاضی مرادی و
همچنین حضور بازیگران و عوامل این فیلم همچون وحید جلیلوند کارگردان، نیکی
کریمی، آفرین عبیسی، برزو ارجمند، شاهرخ فروتنیان بازیگران فیلم اشاره
کرد.
عکس گرفتن بازیگران و عوامل فیلم با یکدیگر از جمله مواردی بود که نگاه مخاطبان را به خود جلب کرد.
این از جمله فیلم هایی بود که در همان دقایق ابتدایی صندلی های سالن را پر کرد و حتی مخاطبان بعدا با اشتیاق از سالن ها خارج شدند.
وحید
جلیلوند در ابتدای مراسم معرفی فیلم خود بیان کرد که این فیلم را مدیون
بازیگران خود است و برای ان چند ماه تلاش کرده است تا آبروی بازیگرانش را
که هر کدام آبروی سینمای ایران هستند، نبرد.
«خداحافظی طولانی»، وسترن، عاشقانه، كارگری و تلخنشست خبری فیلم خداحافظی طولانی به کارگردانی فرزاد موتمن با حضور وی، سعید آقاخانی، ساره بیات بازیگران فیلم، ایرج شهزادی صداگذار، میثم کایید مدیر تولید، علی حضرتی تهیه کنند و میشا جودت چهرهپرداز و رامتین شهبازی به عنوان گرداننده جلسه در سالن سعدی برج میلاد محل برگزاری سی و سومین جشنواره فیلم فجر برگزار شد.
فرزاد موتمن در تعریف شروع قصه میگوید: قبل از شروع فیلم خداحافظی طولانی من در حال کار کردن روی قصهای به نگارش خودم بودم و بیشتر علاقه داشتم؛ که آن را جلوی دوربین ببرم. زمانی که فیلمنامه پیشنهاد شده را مطالعه کردم؛ دلایل زیادی برای کار کردن روی آن یافتم و اولین آن قصه عشقی فیلم بود.
5 دلیل موتمن برای ساخت خداافظی طولانیاو با بیان این مطلب که من عاشق دو ژانر جنایی و عشقی هستم؛ ادامه داد: از آنجا که در سینمای ایران فیلمهایی با مضمون عشقی کم داریم این پیشنهاد برای من فرصتی بود. و من را سر وجد آورد. میزانسنها این اجازه را به من میداد که به لحاظ گرافیکی هم روی عشق کار کنم.
موتمن دومین دلیل خود را برای قبول ساخت فیلمی تلخ و غم انگیز؛ گفت: داستان در یک محیط صنعتی اتفاق میافتد و داستان طبقه کارگر را روایت میکند. طبقهای که با وجود گستردگی و به دلیل تجاری کمتر در سینمای ایران به آن توجه شده است و اکثریت جامعه را از فیلمها حذف کردهایم. به شخصه دوست داشتم فیلمی با شخصیت کارگر بسازم.
کارگردان فیلم نزدیک فضا به وسترن را ار دیگر علایق خود عنوان کرد: یک تم در فیلم وجود دارد و ان تقابل فرد در جمعیت است؛ که اساسا تم وسترن است. فردی از زندان آزاد میشود و با ورود به محیطی که قبلا در آ ن کار میکرده رمیگردد و با نگاه هی سنگین اطرافیان و رفتارهای اعتراضی مواجه میشود.
موتمن با تاکید بر حاکم بودن فضای وسترن در فیلم ادامه میدهد: لوکیشنها اجازه فضای وسترن را میدهد. قبرستانی که از تپه بالا رفته، راه اهن و خانههای اطراف آن و ایستگاه قطار متروکهای که قطار در آن توقفی ندارد.
او دلیل آخر خود را برای پذیرفتن ساخت فیلم مرتبط به تهیه کننده و مسائل مالی دانست و افزود: پولشا ن آماده بود و در شروع کار یک چک خوب به من دادند و کار را استارت زدیم.
ساره بیات میگویئ: از سالها قبل سیاق و سینمای آقای موتمن مورد علاقه من بود؛ واز روز اول برای کار کردن با او مشتاق بودم. همان طور که شخصیت ایشان شریف است در کارهایشان نیز شرافت داردند. همچنین احترام و اعتباری که برای بازیگران قائل هستند قابل تحسین است.
سعید اقاخوانی در توضیح قبول شخصیت یحیی و فاصلهای که با کارهای قبلش داشت؛ گفت: من در ذهنم نمیگنجید که چنین نقشی به من پیشنهاد شود. حتی زمانی که فیلمنامه را خواندم فکر کردم پشیمان شوند و همکاری را کنسل میکنند. اما این اتفاق نیفتاد و گروه به م اعتماد کرد. خودم هم فکر کردم که میتوانم این نقش را در بیاورم.
تشکیل جلسه بحران برای انتخای یحیی فیلم خداحافظی طولانیموتمن در پاسخ به این سئوال که چه طور شد آقاخانی را انتخاب کردید؟؛ گفت: ما شخصیتی مردی حدود ۴۰ تا ۵۰ سالع را میخواستیم؛ که لباس کارگری بر تنش بشیند. باور کنید؛ سینمای ما برای مردی با این خصوصیات کم بضاعت است تا جایی که ما یک جلسه بحران برای آن گذاشتیم. مدیر تولید فیلم سعید آقاخوانی را پینهاد داد. بعد از مطرح شدنش چند دقیقه سکوت محیط را فرا گرفت. به سرعت چهره او در ذهنم نقش بستو مطمئن بودم که از پس نقش بر میآید.
او بر این اعتقاد است؛ کمدینها این توانایی را دارند که نقش درام را به خوبی ایفا کنند؛ زیرا به دلیل لازمه بداهه گویی در کار کمدی بیشتر از بازیگرهای دیگر ژانرها فشار را تحمل میکنند. و باید متمرکز و خلاق باشند. چناچه آقاخانی از زوط نخست بسیار منضبط، حواس جمع و متمرکز حاضر شدند. بعد از ۲-۳ روز من دیگر حرفی برای گفتن نداشتم.
آقاخوانی برگ برنده فیلم یحییکارگردان فیلم آقا خوانی را برگ برنده فیلم یحیی میداند: این فیلم به طور وحشتناکی مدیون اوستو تمام سختی کار بر دوش او بود. با وجود اینکه او چشمان خندانی دارد اما در طول فیلم مردم چشمش را به کونهای کنترل میکند که غربت و تنهایی یحیی برای مخاطب باورپذیر میشود.
حضرتی (تهیه کننده) مخاطب محدودی را برای فیلم تعریف نمیکند: بستر به گونهای است که هم قشر روشن فکر جامعه با ان ارتباط برقرار میکنند و هم از آآن جه که فضای عاشقانه در فیلم شکل میگیرد عوام را راضی نگه میدارد.
بازی رنگ و نور در فیلم دارای منطق معنایی است.
موتمن یک منطق خاص بازی رنگ و نور را برای فیلمش تعریف میکند ک دارای یک رابطه معنایی وجود دارد: این فیلم دو قصه دارد؛ که در هردوی آنها با رنگی خاص شروع م و با رنگی تعریف شده به پایان میرسد. داستان ماهرو با رنگهای شاد و زنده شروع میشود و در آخر به رنگ کبود و تیره میرسد. اما در زندگی طلعت بر عکس این اتفاق میافتد با رنگ کبود آغاز میشود و صحنه به صحنه رنگ میگیرد
ژیلا جودت (چهرهپرداز) این منطق را بر کار گریم فیلم هم حاکم میداند: در ابتدای فیلم با چهر بشاش ماهرو طرف هستیم رنگی که متفاوت با بستری است که او در آن زندگی میکند اما رفته رفته از رنگ او کاسته میشود و به حالت بیماری نزدیک میشود.
نقش هایم را ودم انتخاب می کنمساره بیات در مورد حضوری دیگر در نقش یک زن مظلوم میگوید: برای من گروه و کارگردانی که با آنها کار کنم دارای اهمیت است. بعد از خواندن فیلمنامه و لحاظ این فاکتورها نقشی ا که دوست دارم انتخاب میکنم. تمام نقشهایی که قبول میکنم سلیقهای و انتخاب خودمم است.
آقاخانی در مورد درآمدن جزییات نقش میگوید: من با این طبقه آشنایی دارم و به شدن به جزییات کاراکتر فکر میکردم. مضاف بر اینکه با توجه به کم حرف بودن و کم اکت بودن شخصیت یحیی باید بازی خود را به شدت کنترل میکردم.
موسیقی متن فیلم زمانبر و سخت بودموتمن انتخای موسیقی برای فیلم را سخت و زمان بر دانست و ادامه داد: با توجه به فضای غم حاکم بر فیلم انواع موسیقی را برای فیلم امتحان کردیم و حتی در اواسط آهنگساز را عوض کردیم. شاید اگر هر کارگردانی دیگری بود از موسیقی متن برای فیلمم منصرف میشد؛ اما من موسیقی را برا یفیلم الزامی میدانم.
او این تذکر را هم داد؛ موسیقی متن فیلم بستگی به سینمایی که در آن مخاطب فیلم را تماشا میکند تفاوت دارد. در سالن دالبی که امروز فیلم را در آن تماشا کردیم؛ لول موسیقی بالاتر از دیلوگها است و برای نمایش عمومی نسخه دیگری را تهیه خواهیم کرد. ََ
جشنی که جشنواره شدجشنواره فیلم فجر به حتم یکی از مهمترین رویدادهای فرهنگی و هنری کشور است
که همزمان با ایام الله دهه فجر برگزار می شود. از این جشنواره به عنوان
سال جدید سینمای ایران نام می برند چراکه حاصل ویترین سینمای ایران در سال
بعد است.از این جهت این رویداد می تواند عیاری برای محک وضعیت کیفی،
اقتصادی و محملی برای ارزیابی کیفیت و تبیین میزان پیشرفت یا پسرفت سینمای
ایران باشد.
با این حال این رویداد سینمایی در ادواری از حالت
جشنواره بیشتر به یک جشن تبدیل شد. دوری از رعایت استانداردهای یک جشنواره
درجه الف و تلاش برای راضی کردن همه گروه های سینمایی با اهدای سیمرغ و
دیپلم افتخار و جوایز خودجوش، این جشنواره را به یک دور همی بی آزار تبدیل
کرد.
از این نکته مهم نباید غافل شد که کیفیت جشنواره فیلم فجر در
سال های اخیر رابطه مستقیم با سیاست گذاری تولید در سینما داشته و سیاست
افزایش تولیدات سینمایی بدون توجه به ظرفیت اکران و در عین حال باز کردن
بدون برنامه دریچه دوربین کارگردانی روی جوانان تشنه فیلمسازی و البته بی
تجربه، حاصلی جز تولید فیلم های ویدیویی با مجوز سینمایی و افت کیفی آثار
تولید شده در سینما نداشت. این روند اثر مستقیم بر جشنواره فجر داشته و
ادامه این روند ایجاد هرگونه تغییر در این رویداد را با مقاومت روبرو می
کرد.
دولت یازدهم مدیریت سینمایی کشور در دولت
یازدهم در حالی به میدان وارد شد که وارث جشنواره ای با تغییرات متعدد بود؛
رویدادی با جوایز متعدد و بلاتکلیف میان جشن یا جشنواره بودن.
با
توجه به زمان اندک به منظور اعمال تغییرات در این جشنواره در دوره سی و دوم
این رویداد بیشتر در قالب جشن و حتا به صورت سراسری در کشور برگزار شد اما
در دوره سی و سوم تغییرات در جشنواره بسیار جدی بود.
جدایی بخش بین المللمهمترین
تغییر جشنواره سی و سوم نسبت به ادوار گذشته جدایی بخش بین الملل از ملی
بود. اگر بخواهیم درباره جشنواره فیلم فجر کمی به صراحت سخن بگوییم باید
اذعان کنیم که این رویداد سینمایی در بهترین حالت رویدادی ملی بوده و
همواره در این رویداد در ادوار مختلف فیلم هایی به نمایش درآمدند که گاه
کارگردانان و تهیه کنندگان آنها خبر از نمایش اثرشان در جشنواره فیلم فجر
نداشتند و به عبارتی سیمرغ های جشنواره فجر بر شانه فیلمسازانی می نشست که
عموما به ایران نمی آمدند.
حتا دبیر برخی ادوار و معاونان سینمایی در اختتامیه این بخش نیز حضور پیدا نمی کردند تا مشخص شود این رویداد تا چه حد مورد توجه است.
با
جدایی بخش بین الملل از ملی تلاش شد این قاعده تغییر کند. تغییری که باید
تا اردیبهشت ماه سال 94 به انتظار بنشینیم و درباره موفقیت یا عدم موفقیت
آن قضاوت کنیم.
تجلی ارده ملییکی از بخش های سنتی
جشنواره فیلم فجر، تجلی اراده ملی بود. درباره این بخش تعاریف بسیاری از
سوی دبیران ادوار مختلف نقل شده اما حقیقتا ماهیت این بخش در ستایش برخی
نهادها از برخی آثار سینمایی خلاصه می شود. فیلم هایی که با رویکرد و جریان
مورد نظر سازمان یاد شده همخوانی دارد.
این در حالی است که همین
سازمان ها با وجود برخورداری از بودجه فرهنگی از مشارکت و یا همراهی
فیلمسازان در ساخت آثار سینمایی اثرگذار و البته منتقدانه خودداری می کردند
و به سینما به چشم روابط عمومی می نگریستند.
این تنها بخش ماجرا
نبود. این نهادها در مراسم تجلی اراده ملی با اهدای جوایزی مشخص در مقابل
از دبیرخانه جشنواره تقاضای اختصاص بلیت داشتند و این امر بار گرانی بر دوش
جشنواره بود و دبیران جشنواره ها با کاستن از ظرفیت حضور مردم در سینماها
به اجبار باید بلیت هایی را در اختیار سازمان های مختلف قرار می دادند.
برچیده
شدن این سنت و عدم اختصاص بلیت رایگان به نهاد ها در دوره سی و سوم از
جمله اتفاقاتی است که رخ داده و به نظر می رسد این مهم با هدف مردمی تر شدن
جشنواره است.
استانداردسازی سیمرغ هاانتخاب 22
فیلم از سوی هیات انتخاب در بخش سودای سیمرغ و 11 فیلم در بخش نگاه نو
تلاشی برای استانداردسازی جشنواره در دوره سی وسوم است.
این در
حالی است که معمولا در همه ادوار شاهد عقب نشینی دبیران و افزوده شدن فیلم
ها به بخش مسابقه با فشار از بالا و چانه زنی از پایین بوده ایم اما در این
دوره، دست اندرکاران جشنواره به رغم فشار های موجود بر تعداد فیلم های
سینمایی این دو بخش اضافه نکردند.
در عین حال افزوده شدن بخش نگاه
نو با هدف حمایت از فیلم های هنری و تجربه گرا نیز فرصتی را برای فیلمسازان
مستعد کشور فراهم کرده است.
نمایش مستندهای بلند در سالن اصلیدر
سال های گذشته فیلم های مستند حاضر در بخش سینما حقیقت جشنواره فیلم فجر
عموما در سالن های کوچک برج میلاد به عنوان محمل حضور اهالی رسانه به نمایش
در می آمدند و عموما رسانه ای ها از این آثار به دلیل تلاقی زمان نمایش
آنها با فیلم های بلند سینمایی استقبال نمی کردند.
در دوره سی و سوم شاهد نمایش فیلم های مستند در سالن اصلی سینمای مختص اهالی رسانه (سالن همایش های برج میلاد) هستیم.
شاید
اقبال به این آثار به نسبت فیلم های بلند سینمایی کمتر باشد اما به حتم
بخت دیده شدن فیلم های مستند با نمایش در سالن نمایش بیشتر شده اما در
نهایت باید بپذیریم اقبال به این آثار با توجه به تنوع موضوع و وجود عنصر
جذابیت در فیلم های منتخب مطلوب نیست.
رونمایی از فیلم ها در سینماهاحضور
عوامل فیلم های حاضر در سی وسومین جشنواره بین المللی فیلم فجر از دیگر
تدابیر اندیشیده شده در این دوره است. فیلمسازان، بازیگران و دیگر عوامل در
زمان نمایش اثرشان به سینماهای مردمی رفته و با آنان گفت وگو می کنند.
دراین
میان اما سهم سالن های پایین شهر از حضور بازیگران درجه یک کمتر است و به
نظر می رسد با توجه به علاقه مندی مردم این مناطق به سینما و بازیگران، وقت
آن رسیده که فیلمسازان از نزدیک با مردمی به گفت وگو بنشینند که گاه دیدن
یک بازیگر و عکس گرفتن با وی برایشان به یک آرزو تبدیل شده است.
وحدت آرای مردمی برگزاری
مراسم افتتاحیه و اختتامیه و همه پرسی آرای مردمی درباره آثار سینمایی در
هر استان از دیگر بدعت های جشنواره فجر بود که در دوره سی و سوم از آن عبور
شد. دلیل این مهم تبدیل جشنواره فیلم فجر از حالت جشن به جشنواره بود. ضمن
آنکه امکان نمایش آثار سینمایی در برخی شهرستان ها که درخواست کننده بودند
فراهم شده اما در این شهرستان ها هیچ مراسم افتتاحیه و اختتامیه ای برگزار
نشده و شاهد اخذ آرای مردمی درباره فیلم ها نیستیم.
ارزیابی ویترین سینماجراحی
جشنواره فیلم فجر در راستای استانداردسازی است و پس از پایان جشنواره می
توان ارزیابی کرد که اهداف مورد نظر با وجود تغییرات ایجاد شده تا چه حد
محقق شده اما مسلم است که بخشی از ویترین امروز سینمای ایران در جشنواره سی
وسوم، حاصل سیاستگذاری مدیریت سینمایی با تدبیر بر صدور پروانه ساخت فیلم
ها و دقت نظر بر ورود فیلمسازان فیلم اولی برای حضور در عرصه هنر هفتم است.
به نظر می رسد مدیریت سینمایی در جشنواره سی و سوم با توجه به
برنامه های انجام شده در تلاش برای زایش جدید در سینما و پوست اندازی این
عرصه است. تلفیق حضور جوانان مستعدی که الفبای سینما را به خوبی می دانند و
دانش این عرصه را کسب کردند در کنار سینماگران کهنه کار، ترکیبی از نوآوری
و تجربه را در سینمای ایران رقم خواهد زد.
به نظر می رسد امروز به
جای کد کردن به عدم حضور فیلمسازان مطرح در جشنواره سی و سومین باید به
معرفی فیلمسازان مستعد پرداخت و به این گونه بر مبلغ سینما افزود.
سی و سومین جشنواره فیلم فجر که از 12 بهمن آغاز به کار کرده تا بیست و دوم این ماه برپاست.
اسعدیان: نسل آینده سینما مانند نسل ما؛ الکن نخواهد بودهمایون اسعدیان در نشست فیلم بوفالو با بیان اینکه حال من بسیار خوب است و امیدوارم که شما هم چنین باشید، اضافه کرد: از کارگردانان فیلم اولی کارهای بسیار خوبی دیدم که نشان میدهد نسل آینده دستکم مثل نسل من الکن نخواهند بود.
تهیهکننده فیلم بوفالو در نشست این فیلم گفت: شاید در جشنواره امسال عناوین شهیر از کارگردانان سینما را نبینیم اما شاهد نسلی از کارگردانان فیلم اولی هستیم که زبان سینما را خوب میشناسند و قطعا این اتفاق برای سینمای ایران امیدوارکننده است.
وی تصریح کرد: من تهیهکننده اجرایی این فیلم هستم و خوشحالم که فیلم با سرمایهگذاری بابک اسلامی و همسرش ساخته شد.
اسعدیان افزود: در ابتدا که قرار بر ساخت این کار شد به سرمایهگذاران گفتم که منتظر بازگشت سرمایه نباشند چراکه سینما تجارت و کار اقتصادی نیست که پول را برگرداند بنابراین خوشحالم که به ساخت کار خوب در سینما فکر کردند و به دنبال کاسبی نبودند.
وی ادامه داد: ممکن است سلیقه من بهعنوان کارگردان سینما با کاوه سجادی حسینی در بخشهایی یکسان نبوده باشد، اما تلاش خودم را کردم تا آنچه که او میخواهد ساخته شود نه آن چیزی که من دوست دارم.
کاوه سجادی حسینی(کارگردان فیلم) نیز گفت: در ساخت فیلم بوفالو با همایون اسعدیان، سهیلا گلستانی و هومن سیدی همکار بودم که هر سه کارگردان بودند و این کار میتوانست اعتمادبه نفس هر فیلمسازی را بگیرد.
وی توضیح داد: فضای ایجاد شده در ساخت فیلم به گونهای بود که هرگز از حضور سه کارگردان درکنارم حس عدم اعتماد نداشتم هرچند همه این افراد چهرهها شناخته شده در سینما بودند.
وی به قصه فیلم بوفالو اشاره کرد و گفت: این قصه کاملا تخیلی و برآمده از ذهنم است؛ اگر چیزی هم از بیرون وارد فیلم شد؛ در حین ساخت بوده است.
سجادی حسینی در پاسخ به این سوال که چرا این فیلمنامه اصراری بر پاسخ به سوالات مخاطب ندارد، اظهار کرد: ما از ابتدا استراتژی فیلم را بر مبنای استراتژی پنهان گذاشتیم و همه عناصر درام دراین فیلم پنهان بود و هر اتفاقی که وجود دارد؛ منعقد نمیشود و کامل نیست. در واقع سعی کردیم تمام حادثهها را از قصه بگیریم. به نوعی ما در این قصه، مرداب را جاندار کردیم و همه عناصر فیلم را تحتتاثیر آن قرار دادیم تا قصه کاملا دچار سکون شده و مختص به خود مرداب شود. دادن اطلاعات بسیار سخت است درعین حال ما بسیار به تماشاگر احترام گذاشتیم.
کارگردان بوفالو گفت: سعی نکردم به سمت سینمای قصهگوی مطلق بروم. در هر صورت این شکل فیلمنامهنویسی ریسک است. زیرا این سبک کار سلیقه هرکسی نیست. اگر بخواهیم با دید کلاسیک به این کار نگاه کنیم قطعا این فیلمنامه پر از اشکال است اما از دید سینمای مدرن فیلمنامه این فیلم با معیارهای موجود تطبیق دارد. از بعد کلاسیک همه شخصیتها و همه شرایط دچار اشکال است و من به مخاطب سینمای کلاسیک حق میدهم که این فیلم برایش دلچسب و رضایتبخش نباشد.
هومن سیدی(بازیگر فیلم بوفالو) نیز گفت: با وجود اینکه من هم کارگردان هستم اما مثل هر بازیگر دیگری بر سر فیلم، سراپا گوش بودم و تلاش کردم نظر کارگردان را تامین کنم. البته این به معنی آن نبود که کاملا تهی بودم بلکه در مقام بازیگر دارای ایده و نظر بودم که با کارگردان درمیان میگذاشتم.
پرویز پرستویی نیز درباره تجربه کار با جوانان گفت: پیش از این به نسل جوان بها داده نمیشد و کار اول انگار بیسرپرست بود اما در طی سالهای اخیر و بخصوص امسال مسئولین این فضا را بیشتر برای جوانان فراهم کردند که جای تشکر دارد.
این بازیگر سینما اظهار کرد: با شروع جشنواره امسال و طرح یک فیلم یک سلام و مواجه شدن سازندگان با رسانهها، آنچه به ذهن میرسد این بود که در بخش نگاه نو فیلمهای خوبی خواهیم داشت و نسل قدیم هم از این اتفاق خوشحال هستند. چراکه نسل جوان به خوبی میدرخشد.
پرستویی یادآور شد: به خودم هم همیشه این نکته را گوشزد میکنم که درکنار جوانان تجربیات خوبی کسب خواهیم کرد.
افضلی نیز درباره تفاوت این فیلمنامه با سایر فیلمنامهها افزود: تفاوت بارز این فیلمنامه با دیگر فیلمنامهها این است که به نوعی برای تصویر نوشته شده بود و برای من چالش برانگیز بود چراکه تمام عناصر دراماتیک تحت شعاع تصمیم کارگردان قرار میگرفت و از این جهت یک پروسه خاصی را پشت سر گذاشتیم.
«پی کی» هندی راهی چین میشوداین اولین بار است که یک فیلم هندی در این تعداد بالای سینما در کشور چین اکران عمومی میشود.
قرارداد نمایش عمومی این کمدی علمی تخیلی چند روز قبل با حضور کارگردان فیلم راجکومار هیرانی در شهر پکن امضا شد. قرار است عامر خان در زمان اکران عمومی فیلم، به چین برود.
نمایش عمومی وسیع «پی کی» به دنبال امضای قرارداد هم کاری های مشترک سینمایی بین چین و هند در سال گذشته میلادی، صورت می گیرد.
طبق این قرارداد، دو طرف در کنار تولید محصولات مشترک سینمایی، راه را برای نمایش عمومی وسیع تر فیلم های خود در هر دو کشور هموار می کنند.
صنعت سینمای هند امیدوار است «پی کی» با حال و هوای خاص خود مخاطبان چینی را به سمت فیلم های بالیوودی بکشاند و بازار فروش تازه ای را برای صنعت سینمای هند به وجود بیاورد.تا قبل از این، سهم فیلم های هندی از بازار پررونق سینمای چین زیاد نبوده است.
در طول سال، سینماهای چین حدود 35 فیلم خارجی را به نمایش عمومی می گذارند، که اکثر آن ها فیلم های گران قیمت و پرسروصدای هالیوودی هستند.
این فیلم ها معمولا در حدود 3500 سالن سینما اکران عمومی می شوند. به همین دلیل، اکران «پی کی» در این تعداد سینما در چین مورد توجه فراوان رسانه های گروهی هند قرار گرفته است.
اداره سانسور چین کمترین ایرادات را به «پی کی» گرفته و نسخه کامل فیلم در چین به نمایش عمومی درمی آید. این در حالی است که این اداره معمولا نسبت به فیلم های خارجی با حساسیت عمل کرده و صحنه های زیادی از این فیلم ها را، برای نمایش عمومی در چین حذف می کند.
«پی کی» که اواخر سال گذشته میلادی در هند به روی پرده رفت، تا به حال حدود 330 کرور (نزدیک 60 میلیون دلار)در هند فروش کرده است.
بازگشت «خسرو سینایی» با جزیره رنگینسومین روز از سی و سومین جشنواره فیلم فجر با فیلم «مرگ ماهی» به کارگردانی روح الله حجازی که در بخش سودای سیمرغ جشنواره سی و سوم است در ساعت 10 صبح نمایش داده میشود.
از جمله بازیگران این فیلم نیکی کریمی، سحر دولت شاهی، علی مصفا، طناز طباطبایی، بابک حمیدیان، ریما رامین فر، بابک کریمی، پانته آ بهرام، بهرنگ علوی، حسام محمودی، مروارید کاشیانی، مهرداد میرکیانی هستند.
«بَختَک» به کارگردانی محمد کارت مستندی است که در نیمروز روز نخست جشنواره ساعت 13 در بخش سینما جقیقت نمایش داده می شود.
«بَختَک» به کارگردانی محمد کارت و تهیهکنندگی رامبد جوان مضمونی اجتماعی دارد و در زندگی خصوصی برخی از زنان جنوب شهری شیراز کنکاش میکند.
سعید کشاورزی تصویربرداری این فیلم را برعهده داشته و اشکان فتحی به عنوان دستیار تولید و رضا میرمحرابی به عنوان مدیر روابط عمومی در این پروژه همکاری دارند.
محمد کارت که سابقه بازی در فیلمهای سینمایی «آزادی مشروط»، «بیخودو بی جهت»، «عصبانی نیستم»، «بوسیدن روی ماه» و... را در کارنامه خود دارد، سال گذشته برای ساخت اولین مستند نیمهبلند خود با عنوان «خونمُردگی» موفق به دریافت جایزه بهترین مستنداجتماعی سال از هفتمین دوره جشنواره بینالمللی سینما حقیقت و چهارمین دوره جایزه بزرگ شهید آوینی شد.
فیلم سینمایی «احتمال باران اسیدی» اولین فیلم سینمایی بهتاش صناعی ها ساعت 14:15 در بخش نگاه نو و سینمای هنر و تجربه به نمایش درمیآید.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: منوچهر شصت سال سن دارد، او بازنشسته اداره دخانیات است ولی از سر بیکاری همچنان هر روز به اداره می رود. مادرش تا زنده بود آرزو داشت ازدواجش را ببیند. در حالی که منوچهر حتی دوستی هم در زندگی نداشته به جز خسرو...
از بازیگران این فیلم می توان به شمس لنگرودی، مریم مقدم، پوریا رحیمی، ارسلان عبدالهی، عیسی حسینی، حبیب پور سیفی، پروین ملکی، امان رحیمی، سینوهه دانشمند، حسن حسینیان، سام جابر انصاری، سعید پیامی پور، علی نادربیگی، نیلوفر سیاری، احمد ذبیحی و الهه بخشی اشاره کرد.
شمس لنگرودی شاعر پیشکسوتی است که ارتباط خوبی با سینما و به ویژه فیلمسازان جوان دارد و آنها را در ساخت فیلم هایشان همراهی می کند.
«تگرگ و آفتاب» به کارگردانی و نویسندگی و تهیهکنندگی رضا کریمی با نگاهی تازهای به دفاع مقدس دومین فیلم بخش سودای سیمرغ است که در ساعت 16:30 نمایش داده خواهد شد.
ازجمله عوامل این فیلم سینمایی می توان به علیرضا برازنده مدیر فیلمبرداری، محمدصادق آذین مدیر تولید، مجید اسکندری طراح گریم، روزبه سجادی حسینی مدیر برنامه ریزی، احسان سجادی حسینی دستیار اول کارگردان،علی نیک رفتار عکاس حسین مجد طراح صحنه و افسانه صرفه جو طراح لباس اشاره کرد.
«شکاف» به کارگردانی کیارش اسدی زاده پنجمین فیلم روز سوم جشنواره در بخش سودای سیمرغ است که در ساعت 19 نمایش داده خواهد شد.
این فیلم روایت زوج جوانی است که ناخواسته برای مدت کوتاهی از فرزند دوست خود نگهداری میکنند اما حادثه ای برای کودک باعث می شود که زندگی این زوج به بحران کشیده شود.
در این فیلم بازیگرانی چون هانیه توسلی، بابک حمیدیان، پارسا پیروزفر، سحر دولتشاهی، امیرکیان نجف زاده، احسان امانی، علیرضا علویان، حسین راضی، مرتضی آقا حسینی، طوفان مهردادیان حضور دارند.
از دیگر عوامل این فیلم فیلم می توان به فیلمنامه نویسان: کیارش اسدیزاده و شاهرخ کافی، مدیر فیلمبرداری: مجید گرجیان، دستیار کارگردان و برنامهریز: سمیرا برادری، صدابردار: بابک اردلان، طراحی صحنه و لباس: ملودی اسماعیلی، طراح گریم: عباس عباسی، منشی صحنه: نائله شریفی، بازیگردان کودک: نوال شریفی، تهیه کنندگان: علی سرتیپی و منیژه حکمت اشاره کرد.
آخرین نمایش روز سوم جشنواره فیلم فجر به فیلم «جزیره رنگین» تازهترین ساخته سینمایی خسرو سینایی در بخش خارج از مسابقه سی و سومین جشنواره فیلم فجر اختصاص دارد که در ساعت 21 برای رسانه های به نمایش در خواهد آمد.
مهدی احمدی، طیبه هقان منشادی، عبدالرسول دریاپیما، مهدی سلامتی، نرگس هرمزی و مصطفی شبتاری بازیگران این فیلم هستند و لوریس چکناواریان موسقی فیلم تازه سینایی را ساخته است. سینایی که فیلمهایی چون «عروس آتش»، «در کوچههای عشق»، «یار در خانه» و «گفتوگو با سابه» را در کارنامه کاری خود دارد، بعد از هشت سال پشت دوربین قرار گرفت و «جزیره رنگین» را ساخت. این فیلم به بخش مسابقه جشنواره راه پیدا نکرد.
نوول جان اشتاین بک در دست جیمز فرانکونویسنده این کتاب جان اشتاین بک است و خود فرانکو در یکی از نقشهای اصلی آن بازی هم خواهد کرد. بازیگرانی مثل رابرت دووال، اد هریس، سلنا گومز، وینسنت د اونوفریو، برایان گرانستن و دانی مک براید هم در این فیلم با جیمز فرانکو هم بازی هستند.
داستان نوول در یک دهکده خیالی اتاق میافتد و یکی از درههای کالیفرنیا مکان اصلی رویدادهای قصه است. این داستان، مضمون اصلی کارهای جان اشتان بک را دنبال کرده و در باره رفتار گروهی آدمها بحث میکند.
طبق معمول داستانهای این نویسنده کلاسیک، این نوول هم در باره بی عدالتی های اجتماعی و رفتارهای ناپسند آدم ها با یکدیگر صحبت کرده و قصه ای درام را پایه گذاری می کند.
پس زمینه اصلی داستان در ارتباط با تضاد بین کارگران مهاجر و اتحادیه کارگری محلی است. جیم نولان شخصیت محوری قصه، درگیر یک جنبش کارگری می شود و خیلی زود متوجه اهمیت یک سازمان متحد برای دفاع از حقوق کارگران می شود. نقش این کاراکتر را خود فرانکو بازی خواهد کرد.
فیلم نامه اقتباسی فیلم را فرانکو با هم کاری همکار همیشگی اش مت راجر نوشته است. کلید فیلم برداری این درام پرتنش اجتماعی، ماه آینده زده می شود. نوول اشتان بک در سال 1936 منتشر شد.
با وجود آن که این داستان در دهه سی میلادی اتفاق می افتد، فیلم فرانکو حال و هوایی امروزی خواهد داشت و مبارزات کارگران آمریکایی را در شرایط فعلی آن مورد بحث و بررسی قرار می دهد.
فرانکو که ماه قبل فیلم جنجالی «مصاحبه» را روی پرده سینماهای جهان داشت، برای سال جاری میلادی فیلم های زیادی را آماده نمایش دارد. طی ماه های آینده فیلم های «داستان واقعی»، «ملکه صحرا» و «من مایکل هستم» این بازیگر به نمایش عمومی در می آیند.
جان اشتاین بک برای نوول های «خوشه های خشم» و «موش ها و آدم ها» شهرت بسیار زیادی دارد. هر دوی این کتاب ها تا به حال چندین بار توسط فیلم سازان مختلف، تبدیل به فیلم های سینمایی موفقی شده اند. داستان های این نویسنده در باره طبقه کارگر و زندگی کارگران مهاجر در دوران رکود بزرگ اقتصادی آمریکا در دهه بیست میلادی است.
مشکلات ازدواج مجدد «جنیفر آنیستون»زنی به نام کلر سیمونز با مردی که همسرش را از دست داده بار دیگر ازدواج می کند اما وی باید با توهم همسر مرده اش نیز مواجه گردد که باعث بروز اتفاقاتی می گردد که...
نام فیلم: کیک
کارگردان: دنیل بارنز
فیلمنامه : پاتریک توبین
ژانر: اکشن
درجه بندی سنی: مناسب برای افراد بالای 17 سال
مدت زمان فیلم : 102 دقیقه
تاریخ اکران فیلم : 23 ژانویه 2015
بازیگران: جنیفر آنیستون، آنا کندریک و سام ورتینگتون...
بیوه رابین ویلیامز با فرزندان او وارد مبارزه حقوقی شدسوزان اشنایدر همسر رابین
ویلیامز کمدین فقید سینما با ارایه دادخواستی به دادگاه خواستار این شد تا
از خالی کردن خانه اش که پر از یادگارهای همسر مرحومش است، جلوگیری شود.
به گزارش بولتن نیوز، به نقل از گاردین، در دادخواستی که به دادگاه سن فرانسیسکو
ارایه شده، اشنایدر فرزندان این بازیگر از دو ازدواج قبلی اش را متهم کرده
که وسایلی از منزل او را که یادآور همسرش بوده، بدون اجازه خارج کرده اند.
او از دادگاه خواسته است تا تکلیف خانه ای را که او با ویلیامز در آن شریک
بود و نیز جواهرات و اشیای یادگاری را روشن کند.
از
ویلیامز سه فرزند به جای مانده که زاخاری، زلدا و کودی نام دارند. همسر این
بازیگر از دادگاه درخواست کرده با تایید خود جلوی غارت لباس ها و دیگر
اشیای شخصی این بازیگر فقید گرفته شود.
وکلای فرزندان
ویلیامز نیز در دادگاه اعلام کرده اند فرزندان این بازیگر از این که همسر
آقای ویلیامز که تنها در سه سال اخیر همراه او بود، آنها را به دادگاه
کشانده دل شکسته هستند. اما وکیل خانم اشنایدر گفته است موکل او فقط از
دادگاه راهنمایی خواسته است و این اصلا زشت نیست.
ویلیامز
تابستانی که گذشت در خانه خود در تیبورون کالیفرنیا به زندگی اش خاتمه داد و
در کالبدشکافی اثری از مواد مخدر یا الکل مشاهده نشد. با این حال ویلیامز
که مدتی اعتیاد به الکل داشت، چند بار در برنامه های ترک اعتیاد شرکت کرده
بود و اندکی پیش از درگذشتش نیز در یکی از همین مراکز بستری شده بود. او
دچار افسردگی و علایم اولیه پارکینسون بود.
سوالاتی که از بهرام رادان نپرسیدند/ حامد بهداد و شوخیهایشصادر نشدن کارت برای
هنرمندان، تاخیر در آغاز سانس های نمایش، دعای حامد بهداد برای سینمای
ایران ، نمره قبولی فیلم «چهارشنبه 19 اردیبهشت» و «خانه دختر» از
حاشیههای شامگاه دوم جشنواره فیلم فجر بود.
دومین روز از برگزاری سی وسومین جشنواره فیلم فجر در
آرامش و به نوعی سکوت در کاخ جشنواره و در میان اهالی رسانه و رفت و آمد
اهالی سینما برگزار شد و تنها چیزی که گاهی این آرامش را برهم می زد صدای
شاتر دوربین عکاسان هنگام حضور عوامل فیلم های سینمایی در کاخ جشنواره بود.
«چهارشنبه 19 اردیبهشت» نمره قبولی گرفت
علاوه
بر حضور ابراهیم حاتمی کیا در برج میلاد و تماشای فیلم «خداحافظی طولانی»،
در نیمه دومین روز از سی و سومین جشنواره فیلم فجر می توان به حضور
مسئولان سینمایی چون محمدمهدی طباطبایی نژاد مدیر مرکز گسترش سینمای مستند و
تجربی، فرید فرخنده کیش از جمله مدیران انجمن سینمای جوان و همچنین هادی
منبتی مدیرعامل پردیس سینما ملت اشاره کرد.
در
کنار چهره های سینمایی و برخی از مدیران سینمایی، مجریان تلویزیون چون
آزاده نامداری و احسان کرمی نیز برای دیدن فیلم«چهارشنبه 19 اردیبهشت» در
برج میلاد حاضر شده بودند.
نیمه
بعدی دومین روز سی و سومین جشنواره فیلم فجر پس از نمایش فیلم «خداحافظی
طولانی» و فیلم مستند «زندگی پنهان» با نمایش فیلم «چهارشنبه 19 اردیبهشت»
آغاز و با نمایش فیلم های «حکایت عاشقی»، «خانه دختر» و «موقت» به پایان
رسید که در این میان فیلم «چهارشنبه 19 اردیبهشت» توانسته بیشتر نظر مثبت
اهالی رسانه را جلب کند.
صادر نشدن کارت برخی
از هنرمندان و همچنین اهالی رسانه در روز دوم جشنواره سی و سوم فجر از
دیگر حاشیه های دومین روز برگزاری این رویداد سینمایی بود. به گفته برخی از
هنرمندان در دومین روز از برگزاری جشنواره کارت ورود به سالن نمایش برای
آنها صادر نشده است.
بازیگر چادری توجه ها را به خود جلب کرد
طبق
اعلام دبیرخانه جشنواره سانس های نیمروز نمایش فیلم از دومین روز جشنواره
یک ربع به عقب رفت و قرار بر این بود که نمایش مستندها از ساعت 13 به
12:45 و فیلم ساعت 14 در 13:45 پخش شود اما این اتفاق نیفتاد و برخلاف وعده
فیلم «چهارشنبه 19 اردیبهشت» با 30 دقیقه تاخیر در سالن اصلی جشنواره
نمایش داده شد.
حضور سحر احمدپور بازیگر فیلم سینمایی «چهارشنبه 19 اردیبهشت با چادر در بین اهالی رسانه نظرات را به خود جلب کرد.
برزو
ارجمند یاد و خاطر پدر خود را در نشست فیلم «چهارشنبه 19 اردیبهشت» گرامی
داشت و در حالی که اشک می ریخت گفت: دوست داشت که پدرش زنده و بازی او را
در این فیلم سینمایی می دید.
بهرام رادان: منتقدان از من سوال نکردند
یکی
از نکات مهم در برج میلاد رضایت مستندسازان از نمایش فیلم در سالن اصلی
است و به گفته برخی از مستندسازان نمایش فیلم های مستند در سالن اصلی باعث
رونق این گونه سینمایی در جشنواره فیلم فجر شده است. البته از حق نگذریم کیفیت مستندها تا امروز خوب بوده است.
برگزاری
نشست فیلم ها در سالن سعدی برج میلاد از دیگر نکات قابل توجه در دو روز
برگزاری جشنواره فیلم فجر است. نشست هایی که بسیار آرام و کم سوال برگزار
می شود تا جاییکه در برخی موارد منتقد حاضر در جلسه درخواست سوال از
حاضران می کند.
در
همین راستا عصر روز گذشته بهرام رادان در جلسه پرسش و پاسخ فیلم «حکایت
عاشقی» گفت: نکات بسیاری را که فکر می کردم مورد سوال منتقدان باشد یادداشت
کرده بودم اما هیچ یک از این نکات مطرح نشد و منتقدان سوالی نپرسیدند.
دعای خیر حامد بهداد برای سینمای ایران
حامد
بهداد از دیگر بازیگران سینمای ایران که برای حضور در نشست پرسش و پاسخ
فیلم «خانه دختر» حاضر شده بود با صحبت های خود و همچنین حرکاتی که خاص
خودش است فضای نشست را تحت تاثیر قرار داد و تبسم را بر لبان حاضران در
سالن آورد.
این
بازیگر سینمای ایران در میان صحبت های خود برای سینمای ایران دعای خیر کرد
و گفت: خدایا به سینمای ما قصه و فرهنگ عطا کن و روابط نورانی ما که باعث
افتخار در جهان است شفا بده.
همچنین در
ادامه گفت که دعا می کند سینمای ایران از بیماری اقتصاد و سوژه نجات پیدا
کند و گفت که دعا می کند حال همه ما خوب شود چون حالمان خوب نیست.