گروه سینما و تلویزیون، در شب ولادت حضرت محمد (ص) و امام جعفر صادق (ع) آيين اختتاميه ششمين جشنواره ملّی نماز و نيايش به روايت دوربين برگزار شد.
به گزارش بولتن نیوز، در اين مراسم كه روز گذشته در محل تالار شهيد آوينی اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم و با حضور آيت الله سيدجواد فاضل لنكرانی، حجت الله ايوبی رئيس سازمان سينمايی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حجت الاسلام والمسلمين عبدالرضا ايزد پناه مديركل اداره فرهنگ و ازشاد اسلامي استان قم، نصرالله مرادي معاون توسعه و منابع بازرگاني سازمان سينمايي، حبيب ايل بيگی رئيس هيات مديره و مديرعامل انجمن سينمای جوانان ايران، محمدمهدی طباطبايی نژاد مديرعامل مركز گسترش سينمای مستند و تجربی، محمد دلبری شهردار شهر قم، موسوی نژاد معاونت فرهنگی هنری شهرداري قم، چند تن از علماء و آيات عظام حوزه علميه و مديران و مسئولان فرهنگی هنری كشور و استان قم برگزار شد.
در ابتدای اين مراسم بعد از قرائت آياتي چند از كلامالله مجيد و سرود ملی جمهوری اسلامی ايران حجت الاسلام والمسلمين عبدالرضا ايزدپناه مديركل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم به ايراد سخنرانی پرداخت و گفت: اولين تكليف حكومت اسلامي وقتی استقرار پيدا می كند اين است كه نماز را در جامعه استقرار دهد. يعنی ياد خدا بر همه لايههای فكری و سياسی جامعه حاكم بشود.
وي افزود: در شب ولادت حضرت رسول (ص) و امام جعفر صادق (ع) توفيق بزرگی است كه در خدمت جواناني از كشور هستيم كه در راستاي تحكيم نماز تلاش ميكنند و اثر خلق كردهاند. همانند سخنان آيتالله خامنهای كه فرمودهاند: هنر بايد در خدمت نماز قرار بگيرد.
ایشان در پايان صحبتهای خود از مسئولين انجمن سينماي جوانان ايران و علماي حوزه علميه قم و بهخصوص از حمايتهاي آيتا.. العظمی جوادی آملی و آيتا.. فاضل لنكرانی تشكر و قدردانی كردند.
لازم به ذكر است در ادامه مراسم آيتالله سيد جواد فاضل لنكرانی و حجتالله ايوبی نیز به ايراد سخنرانی پرداختند.
ارتباط سينماگران با حوزه علميه قم حلقه گمشده معنای راستين سينمای دينی است
حجتالله ايوبی رئيس سازمان سينمايی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراسم اختتاميه ششمين جشنواره ملی نماز و نيايش به روايت دوربين كه در شهر قم برگزار شد، ارتباط سينماگران با حوزه علميه قم را حلقه گمشده معنای راستين سينمای دينی دانست.
حجتالله ايوبی در ابتدای سخنرانی خود ضمن تشكر از علما، همه فيلمسازان و عكاسان شركت كننده در جشنواره و مديران، عيد ولادت رسول اكرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) را تبريك گفت و اظهار كرد: ما بايد خوشحال باشيم از اينكه ميبينيم حوزه علميه قم بهعنوان پيشتاز علم و آگاهي ديني آغوشش را به سمت فرهنگ گشوده. اينيك اتفاق بسيار مبارك است كه جامعه فرهنگي و هنري بايد از آن بهرهمند شود. اين جشنواره و جشنوارههايي از اين دست علاوه بر اهميت موضوعي كه دارند، در حوزه سينماي ديني، برداشت درست از سينماي ديني نيز ايجاد ميكنند. علاوه بر همه اينها حلقه وصلی هستند بين حوزه علميه قم، اين ظرفيت عظيم، اين گنجينه موجود در كشورمان براي اهالي فرهنگ و هنر.
وی ادامه داد: و اين نياز، نياز به همديگر را ديدن، باهم سخن گفتن، باهم گفتگو كردن يك نياز واقعي است. حضرت آيتالله فاضل لنكرانی در خصوص بعضي از فيلمها نكاتي و ملاحظاتی داشتند. عرض ميكردم يك دليل اين است كه هنرمندان ما حوزه را نميشناسند. همانگونه كه حوزه هم هنرمندان را نميشناسد. و گمان نكنيد از اين دنيايی كه بمباران اطلاعات به شكل دادههای فراوانی بهسوی ما ميآيند. ميهمان ناخوانده ما هستند در وايبر و فيس بوك و اينترنت گمان نكنيد كه اطلاعات درست، و صحيح، و مطابق با واقع رد و بدل می شود! همديگر را نمی شناسيم. واقعاً نمی شناسيم.
ايوبی درخصوص اهميت شناساندن چهره واقعی روحانيت به افكارعمومی خارجی گفت: بنده سخنرانی داشتم در يكی از دانشگاههای فرانسه و در آن محفل فضای تندی عليه علما و روحانيون و حوزه حاكم بود. من سخنرانيام را با اين عنوان ارائه كردم كه چگونه می توان آيتالله شد؟ چون موضوع جذابی بود، بسياری برای شنيدن سخنرانی آمدند و سالن بسيار بزرگ همايشهای دانشگاه كاملاً پر شد. به آنها گفتم در ادبيات شما واژه آيتالله دارای اين معانی شده. ولی من می خواهم تشريح كنم چگونه يك نفر آيتالله می شود. برای آنها نظام تحصيلی حوزه علميه را تشريح كردم. اين نظام از پُرافتخارترين نظامها تحصيلی جهان است. اين را عرض می كنم چون هم دروس حوزه را طلبگی مختصری كردهام و هم به دليل حضورم در دانشگاههای داخلی و خارجی نظامهای دانشگاهی جهان را بهخوبی می شناسم.
وی افزود: گفتم در حوزه دانشجو و طلبه خودش استادش را انتخاب ميكند. استاد موفق را ما به تعداد دانشجويان برگزيده ميشناسيم. دانشجو و طلبه موفق طلبهای است كه ميگوييم مستشكل است. يعني سؤالات خوب و پرتعدادي مطرح ميكند. ما در دانشگاه اگر دانشجويي بيش از حد سؤال كند ناراحت ميشويم و او را بهعنوان دانشجويي كه نظم كلاس را به هم ميزند ميشناسيم. اما در نظام حوزه دانشجوي خوب يعني مستشكل خوب. نمره به كسي داده نميشود. مباحثه انجام ميشود. پيش از آغاز درس و پس از آغاز درس. بهترين سيستم آموزشي مباحثه است. گفتم مجتهد عنواني است كه دانشجو در حقيقت به استادش ميدهد. آيتالله كسي است كه ديگران داوطلبانه به او مراجعه ميكنند و اين ملكه را در او تشخيص ميدهند.
رئيس سازمان سينمايي با اشاره به اهميت حاصل شدن همين شناخت در بين هنرمندان گفت: خب اگر فيلمساز ما ميخواهد در مورد يك روحاني و طلبه فيلم بساز چون نظام و جايگاه روحاني را نميشناسد. آنهم به دليل عدم ارتباط. بسيار طبيعي است كه برداشتي از روحاني و روحانيت در فيلم ميبينيم كه مطابق واقع شايد نباشد. من اين را تجربه كردهام. اساتيد برجستهاي كه از ديگر كشورها آمدند. و در حوزه علميه درس دادند، گفتگو كردند، بحث كردند... بس متعجب و متحير بازگشتند.
وي با اشاره به ذات اركان اصلي دين چون نماز در ايجاد اين شناخت گفت: سخن از نماز است. دوستي خارجي كه تجربه حضور در قم و مباحثه با علما را داشت در زمان حضور من در خانهاش مقدمات نماز خواندن من را فراهم كرده بود. زماني كه از چرايي اين عمل او سوال كردم جواب داد: من در زمان حضورم در ايران به ذات و اهميت خواندن نماز پي بردهام.
حجتالله ايوبي خاطرنشان كرد: به اين موضوع اشاره كردم براي اينكه بگويم چقدر نيازمند اين ارتباط هستيم. چقدر به هم نزديك هستيم اما همديگر را نميشناسيم. جاي خوشبختي است، جاي خوشحالي است كه امروز در قم به هرجايي كه سر ميزنيم. ديگر لازم نيست اهميت سينما را من بهعنوان يك مدير سينمايي توضيح بدهم. لازم نيست براي علما توضيح بدهم كه امروز زبان تصوير بهترين زبان است. و خدا را شكر كنيم كه ملت ايران به زبان سينما آشنا است. و با زبان تصوير ميتوانيم با جهان سخن بگوييم. از آنجايي كه اگر جنگي باشد و رقابتي باشد كه هست به نظر بنده امروز اين جنگ و رقابت بر سر تصوير است. همه در تلاش هستند بهترين تصوير و زيباترين تصوير را از خود ارائه كنند. به همين دليل است كه براي يك آرم، براي لوگو براي يك شعار اينهمه هزينه صرف ميشود. و ما جزو نوادر ملتهايي هستيم كه به اين زبان آشنا هستيم.
ايوبي با اشاره به كارنامه درخشان سينماي ايران در دوران شكوهمند انقلاب اسلامي ادامه داد: امروز خدمت علماي ارزشمند و بزرگ عرض ميكردم كه كارنامه سينماي ما بسيار موفق است. چرا بايد سينما را زير سؤال ببريم. ما در اين سي سال گذشته اگر سالي هفتاد فيلم سينمايي توليد كرده باشيم. بيش از 2000 فيلم بلند سينمايي توليد كردهايم. روي چند فيلم ميتوانيم انگشت بگذاريم و بگوييم كه فيلمهايي مسئلهدار هستند؟ به تعداد انگشتان دو دست هم نميرسد. اگرچه مسئلهدار بودنش هم معلوم نيست واقعاً مسئلهدار باشد. ممكنه است تعبير و تفسير باشد. ما يك چنين سينمايي داريم. حالا سينماي دنيا را ببينيد. كشورهايي كه سالي 300 فيلم توليد ميكنند. چند فيلم از اين تعداد را خانواده ميتوانند بروند و باهم ببينند. و چند فيلم در ايران توليد شده كه همه اعضاي خانواده باهم نميتوانند به ديدن آن بنشينند. اين را بايد قدر بدانيم. اين عظمت سينماي ايران است.
وي ادامه داد: بارها گفتهام و بازهم عرض ميكنم. در روي كره زمين جزو نوادر كشورهايي هستيم كه اعضاي خانواده با اطمينان ميتوانند به سينما بروند و باهم فيلم ببينند. اين يعني يك سينماي پرافتخار.
وي در خصوص معناي سينماي ديني و ذات حقيقي آن با استناد به فرمايشات مقام معظم رهبري گفت: بارها گفتهام و بازهم ميگويم. نگاه ما به سينماي ديني چيست؟ آيا سينماي ديني يعني سينمايي كه در آن حتماً قرآن خوانده ميشود. نماز خوانده ميشود؟ برداشت مقام معظم رهبري از سينماي ديني اين نيست. ميفرمايند: سينمايي كه در آن انسانيت، كرامت، آزادگي و معارف بلند ديني ترويج بشود سينماي ديني است. اگر اين است؟ كه هست. چرا ما در سينما فضاي دوقطبي درست كنيم. عدهاي اندك و كم شمار مدعي باشند كه ما سينماي ديني هستيم و باقي سينماي كه كارنامه درخشان بيش از سيساله دارند را سينماي ديني ندانيم.
ايوبي در اين مورد افزود: هر فيلمي كه معارف بلند ديني را ترويج كند ولو غيرمستقيم... سينماي ديني است. بنابراين بايد نگاهها را عوض كنيم. ما در اين صدديم كه بايد اين كار را انجام بدهيم. قم ميتواند حلقه گفتگوي بسيار جدي باشد بين سينما و اهالي فضل، ادب و دانش و علما. بايد بنشينيم و انتظار ما از سينما را باهم مرور كنيم.
حجتالله ايوبي با اشاره به ماحصل جلسات پرشماري كه قبل از برگزاري مراسم اختتاميه جشنواره با علماي قم بهخصوص آيتالله فاضل لنكراني داشته گفت: در قم هستيم و بايد برخي از حرفهاي جدي را در اينجا زد. انتظار ما از فيلم و سينما چيست؟ جلسهاي داشتيم با حضرت آيتالله فاضل لنكراني كه انديشههاي بسيار درخشان و روشني در خصوص فرهنگ و هنر و بهويژه سينما دارند. عرضم اين بود كه آيا بايد ما از سينما و فيلم داستاني انتظار روايت دقيق و صحيح علمي و تاريخي داريم؟ يا نه هدف بيان يك احسان، بيان يك انديشه است و رساندن چند پيام. آيا قرار است فيلمي كه ساخته ميشود به ما درس تاريخ بدهد؟ آيا ما ميتوانيم يك فيلم را تجزيه و تحليل عالمانه تاريخي كنيم كه آيا كلمه به كلمهاش از روي يك مقاله علمي و پژوهشي نوشتهشده؟ يا نه يك برداشت هنرمندانه است كه حتماً بايد با تخيل هنرمند همراه باشد؟ همان انتظاري كه از شعر داريم. آيا قرار است حقايق و تاريخ را صرفاً از اشعارمان بگيريم؟ يا نه اشعار بيان هنرمندان پيامهايي هستند كه در درون يك هنرمند وجود دارد؟
ايوبی در پايان صحبتهاي خود با اشاره به اهميت طرح و ادامه اين مباحث گفت: اين مباحث و مباحث جدی ديگری مباحثی هستند كه اميدواريم در ارتباطی كه بين حوزه علميه قم و اهالی و بهويژه سينماگران ايجاد خواهدشد. با همديگر مباحثه كنند و انشا الله نتيجهاش برای همه كشور و برای فرهنگ و هنر مفيد باشد.
آرای هيئتداوران ششمين جشنواره ملی نماز و نيايش به روايت دوربين در بخش پژوهش فيلم مستند تنديس جشنواره و مبلغ. 25/000/000 ريال اهدا ميشود به فرشيد آذری برای فيلم داستان يك شهر از تهران
در بخش 110 ثانيهاي تنديس جشنواره و مبلغ 25/000/000 ريال اهدا ميشود به ياسر طالبي براي فيلم قلب من از ساري
در بخش بهترين فيلم پويانمايي تنديس جشنواره و مبلغ 30/000/000 ريال اهدا ميشود به فاطمه پيروي براي فيلم يك جرعه نگاه از شيراز
در بخش بهترين فيلم مستند تنديس جشنواره و مبلغ 30/000/000 ريال اهدا ميشود به افشين عامريان براي فيلم ننه مشير از كرج
در بخش بهترين فيلم تجربي تنديس جشنواره و مبلغ 30/000/000 ريال اهدا ميشود به حامد بقائيان براي فيلم لحظه قطعي از يزد
در بخش بهترين فيلم داستاني تنديس جشنواره و مبلغ 35/000/000 ريال اهدا ميشود به سمانه عالي زاده براي فيلم دو سوي خط باريك از اردبيل
ديپلم افتخار و مبلغ 12/000/000 ريال اهدا ميشود به سعيد نجاتي براي فيلم داستاني صراحي از تهران
جايزه بزرگ جشنواره (بهترين فيلم) تنديس جشنواره و مبلغ 40/000/000 ريال اهدا ميشود به محمدرضا خوش فرمان براي تهيهكنندگي فيلم موكان از زاهدان
بخش فيلمنامه لوح تقدير و مبلغ 5/000/000 ريال اهدا ميشود به مهدي بوستاني براي فيلمنامه " نشانه" از تهران
لوح تقدير و مبلغ 5/000/000 ريال اهدا ميشود به گلزار اسلام زاده براي فيلمنامه " وقت بيداري" از كيانشهر
لوح تقدير و مبلغ 5/000/000 ريال اهدا ميشود به محدثه عمويي براي فيلمنامه "حوض بزرگ" از ساري
ضمن تقدير از محدثه عمويي لوح تقدير و مبلغ 12/000/000 ريال بهعنوان نفر سوم اهدا ميشود به علي غياثآبادي براي فيلمنامه "يك روز كاري" از تهران
ديپلم افتخار و دو جايزه نقدي به مبلغ 14/000/000 ريال مشتركا بهعنوان نفر دوم اهدا ميشود به حميد حيدري براي فيلمنامه " آلزايمر" از مسجدسليمان و محسن مرادي براي فيلمنامه " كليد آن قفل " از كرج
در بخش ويژه (اقتباس ادبي) لوح تقدير و مبلغ 5/000/000 ريال اهدا ميشود به سعيد احمديان براي فيلمنامه " سايه ابدي" از كرمانشاه
دربخش عكس لوح تقدير و مبلغ 5/000/000 ريال اهدا ميشود به يوسف اكبري پايبندي از تبريز
لوح تقدير و مبلغ 10/000/000 ريال بهعنوان نفر سوم اهدا ميشود به حامد قوچاني براي مجموعه عكسها از قوچان
ديپلم افتخار و مبلغ 12/000/000 ريال بهعنوان نفر دوم اهدا ميشود به حسين توحيدي فرد براي عكس اخلاص در نيايش از بيرجند
تنديس جشنواره و مبلغ 15/000/000 ريال بهعنوان نفر اول اهدا ميشود به احسان كمالي براي عكس عاشقان امام رضا از مشهد