چندی پیش روزنامه الاخبار از آغاز چرخش سیاست ترکیه در قبال سوریه خبر داد و نوشت که کنارهگیری بشار اسد دیگر پیششرط ترکیه برای مشارکت در راهکار سیاسی برای حل بحران سوریه نیست. همچنین تركیه با رویكرد به فلسطین و بهبود روابط با عراق گامی مثبت برای احیای جایگاه منطقهای خود برداشته و اكنون با اصلاح رویه گذشته نسبت به سوریه می تواند این امر را تسریع بخشد.
گروه بینالملل - چندی پیش روزنامه الاخبار از آغاز چرخش سیاست ترکیه در قبال سوریه خبر داد و نوشت که کنارهگیری بشار اسد دیگر پیششرط ترکیه برای مشارکت در راهکار سیاسی برای حل بحران سوریه نیست. همچنین تركیه با رویكرد به فلسطین و بهبود روابط با عراق گامی مثبت برای احیای جایگاه منطقهای خود برداشته و اكنون با اصلاح رویه گذشته نسبت به سوریه می تواند این امر را تسریع بخشد.
به گزارش بولتن نیوز، در همین زمینه با دکتر هانیزاده، کارشناس مسائل خاورمیانه گفتگویی داشتیم. ایشان در مورد تحولات اخیر در سیاست خارجی ترکیه گفتند: با توجه به اینکه در طول چهارسال گذشته و همزمان با آغاز بحران سوریه، ترکیه به همراه عربستان و قطر یک مثلث تخریبی علیه این کشور ایجاد کرد، در طول این مدت این سه دولت همهی ابزارهای سیاسی، نظامی، اقتصادی و مالی را بکار گرفتند تا بتوانند دولت سوریه را سرنگون کنند.
اما از یک سال گذشته تا کنون با توجه به اینکه دولت سوریه توانست ابتکار عمل سیاسی را به دست گرفته و ابتکار نظامی-میدانی را هم در دست داشته باشد، ترکیه احساس کرد که نخواهد توانست با ادامهی این شیوهی تخریبی نظام سوریه را سرنگون کند. به همین دلیل و همچنین به دلیل بروز یکسری اختلافات میان عربستان، قطر و ترکیه در حقیقت این مثلث تخریبی دچار اختلال شده است.
باید توجه داشته باشیم که کلا ترکیه درصدد است تا سیاستهای خودش را هم در رابطه با منطقه و هم در رابطه با سوریه تغییر دهد. لذا شاهد یک چرخش محسوس در سیاست خارجی دولت رجب طیب اردوغان نسبت به سوریه هستیم. همچنین با توجه به پیشرویهایی چشمگیری که ارتش سوریه در نقاط مختلف این کشور داشته، دولت ترکیه سعی میکند تا از طریق ایران به سوریه نزدیک شود و اشتباهات گذشته خود را جبران کند.
البته با توجه به تشدید اختلافات بین مصر و ترکیه، به نظر میرسد که ترکیه احساس میکند باید به سایر کشورهای عرب منطقه نزدیک شده تا بتواند از انزوای سیاسی خارج شود. به همین دلیل ترکیه در صدد یارگیری جدید در منطقه است و سعی میکند دوستان نویی را با خود همراه کند.
اما باید توجه داشت که در حال حاضر نوعی ابهام در سیاستهای دولت ترکیه و همچنین سایر کشورهای عرب منطقه در رابطه با سوریه
وجود دارد. به طور مشخص کشور ترکیه الان سعی میکند تا دخالت چندانی در امور داخلی سوریه نداشته باشد و به نوعی گامهای جدیتری در نوع رابطهاش با سوریه برمیدارد.
همچنین در مورد گرایش ترکیه به سمت عراق و فلسطین هم باید گفت که این گرایشها مصلحتجویانه است. به این مفهوم که در واقع ترکیه یک نگاه منفعتجویانهای نسبت به فلسطین و عراق دارد و به همین دلیل سیاستهای ترکیه نسبت به عراق و فلسطین خیلی شفاف نیست. به همین دلیل به نظر میآید که تحولات و شرایط منطقه در جهتگیری سیاست ترکیه کاملا موثر است.
با این اوصاف در حال حاضر نمیتوان نسبت به این چرخش سیاست خارجی ترکیه نگاه خوشبینانهای داشت و باید این سیاستها را کاملا پیچیده و غیرشفاف دانست. در نتیجه باید در انتظار حوادث آینده بود تا شفافیت بیشتری در سیاستهای خارجی ترکیه مخصوصا در مورد مسائل منطقه بوجود آید.