پیشتازی مردم گیلان در مبارزه علیه فتنه با راهپیمایی 8 دی سال 88

به گزارش بولتن نیوز، اینکه چرا این فلان فلان شده‌ها تا این حد دریده شده‌اند و عصیان‌شان به عرش خدا رسیده. اما یک عده در همین رشت خودمان، می‌دانستند که فقط نشستن و قصه خوردن و فحش دادن کافی نیست. می‌دانستند که اگر بنا به اعتراض است، باید بریزند بیرون و آن اعتراض را فریاد کرده و این فریاد را از یک طرف بر سر بی‌حرمتان فتنه‌گر فرو بریزند و از طرف دیگر، بر سر آنهایی که دل‌شان با فتنه‌گران بود و جسم‌شان پیش نظام، اما زمینه‌ای فراهم کردند برای عصیان سبز.

بخاطر همین وقت را نکشتند و نگذاشتند بیست و چهار ساعت بگذرد. تنها با یک پیامک جلوی بیت نماینده‌ی ولی فقیه در رشت جمع شده و با جمعیت فراوان، خود را به سمت خیابان‌های اصلی شهر رساندند و خشم انقلابی خود را به چشم بدخواهان نظام و اسلام نشان دادند. و جالب اینجاست که همه‌ی این بپاخیزی پیشروانه، مردمی و حزب‌اللهی بود. دولتی‌های سابق، نه تنها همکاری و کمکی نکردند که حتی شنیدیم بعضی‌شان از این بی‌نظمی اجتماعی! گلایه داشتند و به فکر راه‌حل‌های عاقلانه، دمکراتیک و صلح‌دوستانه بودند.
جالب‌تر اینکه وقتی از بعضی کله‌گنده‌های دولتی و حکومتی استان دعوت شد که شما هم بیایید و‌ به جمع مردم بپیوندید، اولش نیامدند. و وقتی هم که آمدند آسته آسته آمدند تا گربه شاخ‌شان نزند.
در هر صورت هفت دی مردمی و حزب‌اللهی مردم گیلان، مدیران استان را به فکر انداخت تا بیشتر از این از مردم عقب نمانند و هشت دی معروف گیلانی‌ها راه افتاد. و باز همین مردم بودند که به خیابان‌ها آمدند و ثابت کردند که اگر لازم باشد، برای حفظ نظام حاضرند امروز و فردا و پس‌فردا و روزهای دیگر هم در میدان بمانند و نگذارند کسی متعرض حرمت دین و دولت اسلام شود.


این پیشتازی، در تاریخ ماند و موتور محرک سایر مردم ایران زمین شد تا ایشان نیز اعتراض خود را فریاد کرده و در سراسر کشور نسخه‌ی فتنه‌گران برای همیشه بپیچند. این پیشتازی آنقدر با ارزش بود که باعث شد رهبر انقلاب در سالگرد هشت دی، میزبان گیلانی‌ها باشند و در وصف‌شان بفرمایند: «اما همين يك نشانه‌ى واضح و بارز در قضيه‌ى نهم دى كه ملت ايران يكپارچه به صورت خودجوش به صحنه آمد، مردم رشت جزو معدود مراكزى در كشور بودند كه يك روز جلوتر وارد ميدان شدند. روز هشتم دى - كه امروز مصادف با آن روز است - مردم گيلان اين آگاهى را، اين بصيرت را، اين عزم را، اين احساس نياز به حضور در صحنه را زودتر از ديگران نشان دادند. اينها را بايد حفظ كرد.»
اما معلوم نیست چرا با این همه ارزشی که این پیشتازی دارد و مورد تأکید رهبر انقلاب نیز قرار می‌گیرد، از نظر نهادهای تبلیغی و فرهنگی کشور به ویژه رسانه‌ی ملی بی‌ارزش قلمداد شده و هیچ بهایی به آن نمی‌دهند. آیا صف‌شکن بودن و در خط مقدم قرار گرفتن، این همه از اعتبار افتاده که تا این اندازه به آن بی‌محلی می‌شود؟ چرا قیام مردم ورامین را با نگاهی نوستالوژیک،شهید بی‌سلیقگی‌مان می‌کنیم و پیشتازی مردم گیلان را به انزوا می‌کشیم و نمی‌گذاریم چنین روحیاتی تبدیل به الگو شده و در بین سایر بخش‌های جامعه سرایت کند؟ به نظر می‌رسد باید مبارزه با انحراف را جدی‌تر از پیش در پی گرفت و تفاله‌های فتنه را از سایر بخش‌های نظام زدود.