چهار دهه پس از گذشت انقلاب اسلامی سال 1357، نباید تصور شود که حکومت قرار است تنها به معیشت مردم و بیکاری و تورم بپردازد و اگر چه این ها از ضرورت های جامعه است اما قطعا حجاب و احکام اسلامی و ظاهر جامعه نیز از مطالبات اساسی جامعه ایرانی اسلامی است.
گروه سیاسی،- سایت جرس در تاریخ ۲۶ مهر ۱۳۹۳ در مطلبی با عنوان "فاضل میبدی: عجیب است آقایان دلشان برای اقتصاد و تورم نمیسوزد" با استقبال از مجادلات بین جناح ها، به آن دامن زده است.
به گزارش بولتن نیوز ، حجت الاسلام و المسلمین محمدتقی فاضل میبدی استاد حوزه و دانشگاه ادعا کرده که طرح جدیدی که برای برخورد با بانوان بدحجاب به مجلس ارائه شده در جهت بدبین کردن مردم نسبت به دولت روحانی است.
سایت جرس تلاش کرده که با این تحلیل ها، برخی طرح های مجلس را در تقابل با دولت ارزیابی کند. این در حالیست که در دوره ها و دولت ها و مجالس قبلی نیز، اختلاف نظر و سلیقه سیاسی بین مجلس و دولت وجود داشته است و حتی در همراهی مجلس با دولت اصولگرای احمدی نژاد نیزشاهد طرح و سوال و استیضاح و.... بوده ایم و نمی توان این گونه طرح ها مانند حجاب و... که در مجلس مطرح است را راهی برای مخالفت با دولت یا تضعیف دولت ارزیابی کرد.
نویسنده از سوی دیگر، تلاش کرده که موضوع معیشت، تورم و بیکاری، عدالت و.... را مهم تر از حجاب و... نشان دهد و مسئله حجاب و... را در اولویت های بعدی قرار دهد و همچنین معتقد است که اگر معیشت و عدالت بهبود یابد مسئله حجاب زنان نیز بهبود خواهد یافت و...
در این زمینه لازم است توجه داشته باشیم که اگرچه تورم و بیکاری و عدالت و معیشت مردم بسیار مهم است و جامعه اسلامی و نظام و حکومت و دولت باید برای معیشت مردم کار کنند اماواقعیت این است که تفاوت یک جامعه دینی واسلامی با یک جامعه لائیک و غیر دینی در همین موضوع است که علاوه بر مسائل مشترکی مانند معیشت و بیکاری و تورم، به مسائل مذهبی و ظاهر جامعه و همچنین به اخلاقیات و احکام و توصیه های مذهبی نیز باید توجه شود.
اگر قرار باشد که مردم نسبت به حجاب بی توجه باشند و همه برای نان و معیشت و کار تلاش کنند، پس چه فرقی بین جامعه ایران اسلامی با یک جامعه غیر اسلامی و غیر دینی است؟!
براین اساس، ضمن آن که باید به مسائل تورم و بیکاری توجه شود و دولت و مجلس در دو سال اخیر، کوشش بسیاری برای کاهش تورم و اقتصاد مقاومتی و بهبود معیشت مردم کرده اند، اما باید به توصیه ها و مسائل مذهبی و دینی و پوشش و حجاب جامعه نیز توجه شود.
به یادداشته باشیم که آنچه مردم ایران را در سال 1357 و پیش از آن نسبت به عملکرد نظام شاهنشاهی معترض کرده بود تنها موضوع معیشت و وجود تعدادی از حاشیه نشین ها و زاغه نشین های اطراف شهر و یا بیکاری و... نبود و رژیم شاه با اصلاحات ارضی، مهاجرت به شهرها، درآمد نفت، واردات انبوه و... جامعه را به سمت مصرف کالاهای جدید و... تشویق می کرد اما از سوی دیگر شکاف سیاسی و اجتماعی، بی توجهی به اخلاقیات ورواج مصرف گرایی و ترویج ظواهر غربی و بی اخلاقی و... مورد اعتراض شدید جامعه اسلامی بود.
آن چه روحانیون و امام خمینی و سیاسیون به آن توجه داشتند، مشکل بی توجه به اسلام بود . از کاپیتولاسیون و حاکم شدن آمریکایی ها و انگلیسی ها بر امور کشور، وابستگی و فروش زیاد نفت، مصرفگرایی، بی توجهی به تولید داخلی، واردات زیاد، بی توجهی به اسلام واحکام و پوشش مردم، رواج بی اخلاقی و ابتذال و... همگی مجموعه ای از مطالبات فعالان سیاسی و انقلاب مردم ایران را شامل می شد.
لذا چهار دهه پس از گذشت انقلاب اسلامی سال 1357، نباید تصور شود که حکومت قرار است تنها به معیشت مردم و بیکاری و تورم بپردازد و اگر چه این ها از ضرورت های جامعه است اما قطعا حجاب و احکام اسلامی و ظاهر جامعه نیز از مطالبات اساسی جامعه ایرانی اسلامی است.
فاضل میبدی به فرهیختگان آنلاین گفت: کسانی که این طرح ها را ارائه می دهند نگاه سطحی به مسائل دارند، در واقع اینها مسائل اولیه ممکلت را درک نمیکنند. اکنون، کشور با مشکلات بسیاری مواجه است که بحث تورم و اقتصاد و حوادث پیرامون ایران از آن جمله است. عجیب است که دل بعضی از آقایان برای این مسائل نمیسوزد و فکری به حال این موضوعات نمیکنند.
در جامعه ای که مشکل اقتصادی و بیکاری حل نشود، مشکلات مذهبی نیز حل نمی شود، در حقیقت به هیچ وجه نمی توان زنان را با اجبار و تهدید حجاب مند کرد...آقایان به نظر من اصول را فراموش کرده اند، چراکه در یک جامعه ی دینی اصل معیشت مردم است، این هم مسئله ی قرآن است و هم سیره ی امام علی (ع).
باید در جامعه به دنبال تحقق عدالت باشیم، اگر این مسائل را حل نکنیم، هیچ وقت نمیتوانیم مسئله حجاب را به صورت ریشهای و اخلاقی حل کنیم.
فاضل مبیدی با بیان اینکه هرکسی باید از راه دین و اعتقاد خود، حجاب را بعمل آورد، گفت: ما نمی توانیم کسی را نمی توانیم به زور نماز خوان یا روزه دار کنیم، در واقع اگر از پایگاه دین مشکلات بنیادین و اقتصادی مردم را حل کنیم، قطعا این مسائل هم حل خواهد شد.