استفادۀ «ایران وایر» از کارشناس ادبی اسرائیلی برای تخریب ادبیات دفاع مقدس

گروه سیاسی، تلاش برای تخریب چهرۀ رزمندگان هشت سال دفاع مقدس همچون دیگر ارزش های انسانی و معنوی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، از همان روزهای جنگ ازسوی دشمنان این مرز و بوم پی گرفته می شد و همچنان باوجود گذشتن 26سال از پایان جنگ تحمیلی با صرف هزینه و زمان بسیاری پیگیری می شود.

به گزارش بولتن نیوز، در این راستا، سایت معاند نظام «ایران وایر» که بخش فرهنگی عناد و فعالیت های مغرضانه علیه مردم و نظام جمهوری اسلامی ایران را به عهده دارد معمولاً سعی می کند با دست مایه قرار دادن مسائل غیرسیاسی، به تخریب چهرۀ نظام و مسئولان پرداخته و زهر خود را بریزد، با گشودن پرونده ای کاملاً سیاسی(!) دربارۀ ادبیات دفاع مقدس، تیتر زد: «ادبیات جنگ: ادبیات یا پاورقی ادبیات؟»

درحالی که در یک ماه گذشته، ماجرای درگیری لفظی میان 2 کارگردان بزرگ سینمای ایران پیرامون هنر و سینمای دفاع مقدس به مهمترین اخبار فرهنگی و هنری کشورمان تبدیل شده بود و جنجال های فراوانی نیز پیرامون اظهارنظرهای عجیب غریب و نامتعارف عباس کیارستمی درخصوص سینمای دفاع مقدس، این یگانه ژانر تماماً ملّی سینمای ایران به راه افتاد و هجمه های سنگینی علیه هنر و سینما و هنرمندان ارزشی کشورمان به راه انداخت، حال به نظر میرسد، رسانه های معاند نظام، این فرصت را مغتنم شمرده قصد دارند، از این آب گلآلود ماهی مدنظرشان را صید نموده به ضمن ضربه زدن بر پیکرۀ هنر و فرهنگ ارزشی و اسلامی و بومی ایران و تخریب اهالی فرهنگ و هنر ارزشی، فرهنگ ارزشمندِ ایثار و شهادت و دفاع مقدس را نیز (به خیال خام خود) زیرسوال ببرند و ایضاً هجمه ای نیز علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، به راه بیاندازند.

البته نحوۀ عملکرد این رسانه ها که به رهبری «ایران وایر» این پروژه را آغاز نموده اند، خود بیشترین و بهترین دفاعی است که می توان دربرابر این نیات به کار بست. درحقیقت امروز با گذشتن چندین سال از فعالیت این رسانه ها، دیگر دست آن ها برای مخاطب آگاه ایرانی رو شده و نیک می دانند وقتی سایتی همچون «ایران وایر» به عنوان نمونه بر سیاهی چیزی، نقطه گذارده و تاکید می کند، بی شک آن چیز، سفید و پاک است و هرگاه اتفاق، رویداد یا هر نکته ای در چشمان این رسانه ها و امثال آن ها، پاک و مبرا جلوه کند، بی شک قصد و نیتی شوم و پلید پشت آن سفیدی ظاهری جلوه می کند.

به هر تفسیر، با نگاهی به اسامی و سابقۀ افرادی که به عنوان کارشناسان ادبیات دفاع مقدس توسط «ایران وایر» انتخاب شده و این سایت با بازنشر نظرات شاز آن ها قصد دارد، ایده ها و نیات سیاسی و ضدفرهنگی خود را پیش ببرد، به خوبی می توان به صحت و سقم این اهداف پی برد.

جالب اینجاست که «ایران وایر» حتی ذره ای پنهان کاری و تاکتیک رسانه ای همیشگی خود را نیز زیرپاگذاشته و این بار با انتخابی به تمامی سوال برانگیز و نامتعارف به سراغ یک نویسندۀ اسرائیلی رفته و نظرات او را به عنوان کارشناس ادبیات دفاع مقدس، سند می آورد.

بماند که 2 نفر دیگری که به غیر «مژگان نوی» (نویسنده و فعال فرهنگی اسرائیلی) طرف گفت و گوهای تخصصی «ایران وایر» قرار گرفته اند، نیز گرچه تابعیت اسرائیلی ندارند، اما با نیم نگاهی به سابقۀ فعالیت های فرهنگی و سیاسی و نیز با بررسی آرا و عقایدشان، به روشنی ضدیت و دشمنی و عدوات شان با نظام جمهوری اسلامی، فرهنگ غنی ایرانی-اسلامی و مردم فهیم این مرز و بوم آشکار می شود. کشانی همچون عبدالجبار کاکایی و فرج سرکوهی!

به هر تفسیر، سایت «ایران وایر» پس از آن که مقدمه ای کوتاه و بی سر و ته درخصوص آغاز و پایان هشت سال دفاع مقدس را در مقدمۀ این گزارشِ گفت و گو محور سرهم کرد، می نویسد: "در سی و چهارمین سالگرد آغاز جنگ ایران و عراق می‌پرسیم جنگ هشت ساله چه تأثیری بر ادبیات معاصر ایران گذاشت؟ آیا ما توانستیم در پرتو این جنگ آثاری ماندگار بیافرینیم؟" و ادامه می دهد: "در دو بخش پیشین این پرسش‌ها را با عبدالجبار کاکایی و فرج سرکوهی در میان گذاشته بودیم. اکنون همچنان این بحث‌ را با آنان از زوایای تازه‌تری پی می‌گیریم: ادبیات جنگ آیا ادبیات است یا پاورقی ادبیات؟ مژگان نوی، نویسنده اسرائیلی هم نظرش را درباره مهم‌ترین وظیفه ادبیات در جنگ با ما در میان گذاشت."

جالب اینجاست که این سایت برای آن که به گفت و گوی چندخطی و بی محتوایش با نویسندۀ اسرائیلی سر و شکلی حرفه ای بدهد و آن را قابل خواندن کند، پیش از آن که حدود 6 الی 7 خطی که از زبان «مژگان نوی» بازگو کند، بار دیگر، صحبت های سرکوهی و کاکایی را بازنشر داده تا لااقل تعداد کلمات این گزارش بی محتوا را 900 کلمه برساند. بماند که با این وجود نیز موفق به این مسئله نمی شود و در نهایت مخاطب با گزارشی غیراستاندارد و غیرحرفه ای روبرو می گردد.

فارغ از این مباحث تکنیکی که البته ناشی از فقر محتوایی سایت معاند «ایران وایر» است و نشان دهندۀ این مهم که این مذورهای نان به نرخ روز خور، حرف و نکته ای در چنته ندارند، «ایران وایر» ضمن بازنشر نظرات این نویسندۀ اسرائیلی ذیل تیتر «جنگ هرگز به نفع مردم نیست» از زبان نوی می نویسد: "وقتی شعر «جنگ‌زده موهات شدوُم مادر» شما را گوش می‌کردم دریافتم که ادبیات می‌تواند انعکاس‌دهنده فاجعه جنگ به معنای واقعی یک فاجعه باشد. جنگ هیچ موقع به منفعت مردم نیست. پس چرا مردم از خودشان را نمی‌‌پرسند که جنگ‌ها به نفع چه کسانی است؟ چه طور شد که ما را قانع کردند که در جنگ شرکت کنیم؟ چطور شد که کشتیم و کشته شدیم؟"

چنان که مشاهده می کنید، صحبت های نوی، هیچ ارتباطی به مباحث تخصصی ادبی (ادبیات دفاع مقدس یا هر گونه و ژانر ادبی دیگری) ندارد و نکاتی است پیرامون جنگ، اما «ایران وایر» سعی دارد با استفاده از این نظرات خنثی و البته صحیح، ارزش های مقدس رزمندگان و در ادامه هنرمندان و اهالی فرهنگ دفاع مقدس را زیرسوال ببرد. حال آن که چکیده و عصارۀ نگاه ارزشی نزد هنرمندان، نویسندگان و اهالی فرهنگ مقید به ارزش های دفاع مقدس، نه تنها مغایر با این ایده های انسان دوستانه نیست، بلکه تماماً در همان راستاست. نکتۀ حائز اهمیتی که البته «ایران وایر» و هم مسلکانش به بهانه های مختلف سعی در سانسور آن دارد، این است که ما و تمامی هنرمندان مقید به اندیشۀ والای ایثار و شهادت و دفاع مقدس، هیچ گاه واژۀ جنگ را به رسمیت نشمارده و باوجود آن که برای هشت سال جنگ تحمیلی ارزشی معنوی قائل بوده و هستیم، هیچ گاه در ستایش جنگ و کشتار نکته ای نگفته و نمی گوییم.

به بیان دیگر، یکی از نکات حائز اهمیت در ادبیات والای دفاع مقدس که ساحت فرهنگی و هنری آن را نیز به فراخور، اعتلا می بخشد، همین عدم تعین به خشونت است که حتی تا اینجا نمود می یابد که در سراسر آثار هنری و غیرهنری (فرهنگی) دفاع مقدسی اعم از ادبیات و غیر از آن، هیچ گاه برای نام بردن از این هشت سال از کلمۀ جنگ (به تنهایی) استفاده نمی شود و با جایگزین کردن معنادار واژۀ «دفاع» به جای «جنگ» یا از آن به عنوان «هشت سال دفاع مقدس» نام برده شده یا درصورتی که از واژۀ «جنگ» استفاده شده، بلافاصله پس از آن از صفت «تحمیلی» یاری گرفته شده و از این کلمه به عنوان موصوف استفاده شده است.

با این همه، «ایران وایر» در ادامۀ این گزارش مختصر و مغرضانه از زبان «مژگان نوی» ادامه می دهد: "به ‌عنوان کسی که بیشتر عمرش را در کشور اسرائیل گذرانده‌، از خودم می‌پرسم این چه قدرتی‌ست که مردم را قانع می‌کند که در جنگ‌ها شرکت کنند؟ بهترین ادبیات ضدجنگ که من می‌شناسم در بررسی و تأمل پیرامون این پرسش به وجود آمده است."

چنانچه می بینیم، حتی این نویسندۀ اسرائیلی نیز تلویحاً به این مسئله که موضوع ادبیات دفاع مقدس، نه جنگ بلکه ضدیت ورزیدن با جنگ است، اشاره می کند و باوجود آن که سعی می کند اینگونه القا کند که آثار ادبیات دفاع مقدس به لحاظ ادبی در سطح والایی قرار ندارند، می پذیرد که آن چه در همۀ این آثار موج می زند، اصولاً ضدیت با جنگ است و نویسندۀ دفاع مقدسی، با وجود دلبستگی هایی که به سال ها و اتفاقات آن روزها دارد، هیچ گاه نفس جنگ را نستوده و نمی ستاید. بماند که خانم نوی، هیچ دلیل قانع کننده (یا حتی دلیل غیر مدللی) برای اثبات ادعایش درخصوص ضعف ادبی آثار دفاع مقدس نمی آورد. البته به همین دلیل از بیان علنی ادعای خود نیز سرباز زده و صرفاً سعی می کند، به صورت تلویحی طوری به این موضوع اشاره کند، که بعدها ازسوی مخاطب مورد قضاوت یا سوال قرار نگیرد.

این نویسندۀ اسرائیلی در ادامه می گوید: "نکته دیگر که به اعتقاد من در رابطه با جنگ خیلی عجیب است، این است که چه طور می‌شود که مردم عادی که در خانه‌های معمولی بزرگ‌شده‌اند، وقتی لباس یک سرباز را می‌پوشند، حاضرند بی‌رحمانه‌ترین کار‌ها را نسبت به کسی که دشمن می‌پندارند، انجام دهند؟ قدرت جنگ در چیست که آدم‌های عادی را به حیوان‌های وحشی بدل می‌کند؟ یکی دیگر از وظایف و کارکردهای ادبیات ضدجنگ، تأمل در این معناست."

این عبارت که البته به عنوان پایان بخش صحبت های این نویسندۀ اسرائیلی در «ایران وایر» به طبع رسیده نیز بار دیگر درحکم اثبات ارزش والای هنر و ادبیات دفاع مقدس است. چراکه در هیچ کجای ادبیات دفاع مقدس، صحبت از این گونه رفتار غیرانسانی نیست و هنرمند و نویسندۀ دفاع مقدسی هیچگاه سعی نکرده (و نیز سعی نمی کند) با جعل رفتار غیرانسانی به عنوان ارزش های والای انسانی، رفتار رزمندگان ایرانی را در طول هشت سال دفاع مقدس، توجیه کند.

نکتۀ حائز اهمیت اینجاست که اساساً نویسنده و هنرمند دفاع مقدس، با این مسئله روبرو نیست. به بیان دیگر، با وجود این که بسیاری از هنرمندانی که در طول تاریخ به صورت سفارشی به خلق آثار سیاسی (جنگی و غیرجنگی) پرداخته اند، همیشه با این مسئله روبرو بوده اند و گاهی مهمترین چالش پیش رویشان همین نکته بوده است که می بایست رفتار غیرانسانی هموطنان شان را در جبهه های جنگ، به دلایلی همچون جبر زمانه، موقعیت خاص و استراتژیک جنگ، اولویت دفاع از میهن و مسائلی از این دست توجیه کنند اما نویسندۀ ایرانی اساساً با چنین چالشی روبرو نبوده است.

تم غالب اکثریت قریب به اتفاق آثار ادبی و غیرادبی دفاع مقدس، فارغ از برخی استثناهای طنز و کمدی یا برخی نمونه های منحصر به­ فرد، "ایثار" و "مقاومت" است. واقعۀ عاشورای حسینی(این عمیق ترین تراژدی انسانی) الگوی فکری و اعتقادی رزمندگان مخلص جنگ تحمیلی و سینماگران و هنرمندان پاک باز هنر دفاع مقدس بوده و هست و هیچکس نمی تواند منکر مشابهت های عمیق و مفهومی میان تفکر عاشوراییِ حسین(ع) و رزمندۀ ایرانی درطولانی ترین جنگ مدرن ِجهان درقرن بیستم شود. جنگ تحمیلی به جهان و سیاستِ جهانیِ مدرن ثابت کرد که "محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه­داشته است!" آری اسلام زنده و پُرصلابت در خاکریزهای شلمچه، علیه ظلم و بدی جنگید و پیروز شد.

امام بزرگ شیعیان علّیه ظلم قیام کرد و فریاد آزادی و آزادگی سرداد و در این مسیر جانِ عزیز خود و خاندان معظمش را نثار اسلام نمود و رزمندگان مخلص ایران اسلامی در جنگ تحمیلی برای دفاع و بازپس ستاندن خاک و کیانِ وطن به همان "هل من ناصراً ینصرنی" که امام شان غریو کشیده بود لبیک گفتند و خالصانه ادامۀ راه و خواستِ متبرکِ آن امام شهید که رایحه اش در تنفس امام عصر -امام خمینی(ره)- نیز پراکنده بود، پیمودن و در نتیجه به سرفرازی معنوی در این مسیر نائل آمدند.

هشت سال دفاع مقدس و جنگ تحمیلی، مجموعه ایست از مظلومیت ها و انسانیت ها. بستری برای بروز والاترین عقاید و اخلاقیات انسانی و آوردگاهی برای اعتلای فرهنگ والای ایرانی و اسلامی و آنچه موجب اعتلا و ارتقای این چنین این سبک و گونۀ هنری شده است، نه به هیچ وجه توجه ویژه مادی و سرمایه گذاری های دولتی بر روی آن، که لزوماً صفا و پاکی ذاتی و نهانی نهفته در این اثار است. آثاری که بر پایۀ والاترینن ارزش های انسانی خلق شده اند و به همین دلیل است که این گونه ماندگار گردیده و به دل های نرم انسانی نفوذ نموده و می نشینند.

در یک چنین شرایطی است که «ایران وایر» ناچار است برای تخریب ادبیات پاک و ارزشمند دفاع مقدس به سراغ کارشناسان ادبی و نویسندگان اسرائیلی برود که به اعتراف خودشان، بیشتر عمرشان را نیز در این کشور گذرانده اند و جالب اینجاست که با این وجود نیز نتیجۀ دلخواه این سایت وطن فروش و معاند، محقق نمی گردد و نیات پلید و شوم آن ها عملی نمی گردد.