آيا ميان باراك اوباما و ديگر رؤساي جمهور پيشين آمريكا تفاوتي وجود دارد؟ اين تفاوت سياست كه برخي ميپندارند وجود دارد در چيست؟...
آيا ميان باراك اوباما و ديگر رؤساي جمهور پيشين آمريكا تفاوتي وجود دارد؟
اين تفاوت سياست كه برخي ميپندارند وجود دارد در چيست؟ آيا ميتوان به
رئيسجمهور آمريكا هر كه ميخواهد باشد اوباما و غير اوباما اعتماد و
اطمينان كرد؟ رئيسجمهور آمريكا اختيار آن را دارد تا بتواند قولي بدهد كه
ما هم به قول و وعده او احترام بگذاريم و بپذيريم؟
آمريكا پس از پيروزي
انقلاب اسلامي ايران همواره سعي داشته است به جمهوري اسلامي ضربه وارد كند
و براي حصول اين هدف هر اقدامي را انجام داده است.
وضع تحريمهاي سخت
عليه ايران، جنگ افروزي و تحريك صدام به جنگ با ايران، سرنگون كردن
هواپيماي مسافربري جمهوري اسلامي ايران، تهديدات گسترده نظامي و دهها مورد
ديگر كه نشان از دشمنيهايي دارد كه آمريكا عليه كشورمان به كار برده و
اگر بتواند باز هم به كار خواهد برد.
اكنون هم كه پيشرفتهاي هستهاي
ايران چشم آمريكا را كور كرده سعي دارد تا به هر راهي كه شده جلوي اين
پيشرفتها را بگيرد و به بهانه سلاح هستهاي تحريمهاي سختي را هم عليه
ايران وضع كرده است. اما در اين سالهاي گذشته هيچ نتيجهاي به دست نياورده
است و اتفاقاً اين تحريمها و فشارها باعث شد تا جمهوري اسلامي ايران از
چند صد سانتريفيوژ به چند هزار سانتريفيوژ دست يابد و اين نشاندهنده نتيجه
مقاومت مقابل كشوري زورگو و بيمنطق است.
اگر از همان ابتدا ايران زير
بار زور و خواستههاي آمريكا ميرفت اكنون هيچ دستاورد هستهاي نداشتيم
علاوه بر اين كه بسياري مسائل ديگر دستمايه بهانههاي پايانناپذير آمريكا
ميشد كه هيچگاه پاياني هم نداشت.
جمهوري اسلامي ايران براي شفافسازي و
آگاهسازي افكار عمومي جهان چند سالي است كه سياست روشنگري را با اتخاذ
ديپلماسي گفتوگو درباره موضوع هستهاي خود را آغاز كرده است.
اين روش
براي اين پياده شد تا ايران روشن كند كه هيچگاه درپي ساخت سلاح هستهاي
نبوده و نخواهد بود. جمهوري اسلامي ايران نيازي به سلاح هستهاي ندارد در
حالي كه از نيروهاي قدرتمند نظامي برخوردار است و پشتوانه مردمي نظام از
عوامل مهم بازدارنده در سطح منطقه و بينالملل است.
جمهوري اسلامي
ايران حتي براي اين كه ثابت كند درپي توليد سلاح هستهاي نيست فتواي شرعي
در اين زمينه صادر كرد و رهبر معظم انقلاب با صدور اين فتوا كه ضمانت
اجرايي آن بسيار بالا است، نشان داد كه غرب و آمريكا هدفشان موارد ديگري
است. مسائل هستهاي بهانهاي براي آمريكاييهاست تا به ايران فشار وارد
كنند تا به خواستههاي آنها تن دهد وگرنه آنها به خوبي نسبت به يك فتواي
شرعي كه از سوي ولي فقيه صادر ميشود واقف هستند و ميدانند كه چنين فتوايي
چه جايگاهي دارد.
آنها به همه اقدامات ما تاكنون احترام نگذاشتهاند و
آنها را نپذيرفتهاند، حال ما چگونه به قول رئيس جمهور كشوري كه كمر به
نابودي جمهوري اسلامي ايران بسته است ميتوانيم اعتماد كنيم، احترام
بگذاريم و آن را بپذيريم؟!
حضرت امام(ره) پيش ازپيروزي انقلاب اسلامي
كه به ماهيت پليد آمريكا واقف بودند پس از پيروزي انقلاب اسلامي هم سياست
ضد آمريكايي خود را ادامه دادند.
ايشان ۲ هزار و هفتصد بار واژه آمریکا
را در سخنرانیها و نوشتههاي خود به کار بردند و در همگي آنها عليه
مسئولان، مقامات و سياستهاي اين كشور سخن گفتهاند.
مهمترين جمله حضرت
امام اين سخن معروف است كه فرمودند؛ «آمريكا شيطان بزرگ است.» آيا ميتوان
به شيطان اعتماد كرد و قول و قرار او را پذيرفت؟!
اين كه چرا ايشان تا
اين اندازه نسبت به آمريكا بد بين و برخورد تندي داشتند روشن است. سالهاي
سال، پيش از انقلاب، ايران را چپاول كردند و پس از انقلاب هم جنايات
بسياري عليه مردم و كشورمان مرتكب شدند. از نظر حضرت امام، آمریکا دشمن
شماره یک مردم محروم و مستضعف جهان است. استقلالخواهي هر كشوري و مردمي خط
قرمز آمريكاست پس هر كشور و مردمي كه استقلال ميخواهد بايد با آمريكا
در بيفتد.
ايشان
در سخناني ديگري درباره آمريكا فرمودهاند؛ «آنهایی که خواب آمریکا را
ميبینند خدا بیدارشان کند»، «با آمریکا روابط ایجاد نخواهیم کرد، مگر این
که آدم بشود و از ظلم کردن دست بردارد.»، «روابط ما با آمریکا روابط یک
مظلوم با ظالم است، روابط یک غارت شده با غارتگر است.»
و اكنون
سياستهاي رهبر معظم انقلاب هم براساس همان گفتار و رفتاري است كه حضرت
امام(ره) اتخاذ كرده بودند. اعتماد نداشتن به آمريكا يكي از مهمترين سخناني
است كه ايشان بيان كردهاند.
ايشان درباره بياعتمادي به آمريكا فرمودهاند؛ «...ما دولت امریکا را غیرقابل اعتماد، خودبرتربین، غیرمنطقی و عهدشکن میدانیم.»
سال
گذشته هم كه مسئولان كشورمان به سفر نيويورك رفته بودند اتفاقاتي افتاد كه
باعث شد رهبر معظم انقلاب از آنها با تعبير به جا نبود ياد كنند و بگويند
«...البته برخی از آنچه در سفر نیویورک پیش آمد به نظر ما بجا نبود.»
با
چنين تعابيري كه از سوي حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبري درباره آمريكا به
كار ميرود و ماهيت اين كشور را نشان ميدهد ميتوان به اين كشور اعتماد
كرد و قول او را پذيرفت؟ برخي شخصيتها هنگامي كه در شرايطي قرار ميگيرند
فراموش ميكنند كه آمريكا چيست، كيست و چه كارهايي عليه مردم و كشورمان
انجام داده است.
اگر قرار است رئیسجمهوری آمریکا به ما قول انجام کاری
را بدهد و ما آن را محترم شمرده و بپذيريم، متقابلاً آمريكا هم بايد قول
ما را محترم شمرده و آن را بپذيرد. اوباما حتي به قولهايي كه به مردم
كشورش داده است پايبند نبوده چگونه ميتواند اگر قولي به ايران بدهد پايبند
باشد؟
سياوش كاوياني سیاست روز