مصطفی خرامان نویسنده کتاب«دختران علیه دختران» گفت: ما نویسندهها مینویسیم و در 1500 یا 2000 نسخه منتشر میشود و یک میلیون تومان دستمزد میگیریم. با این مبلغ چهکار میتوان کرد؟ چرا باید نویسنده زمان و انرژی بگذارد تا رمان بنویسد؟ برای همین همه ترجیح میدهند بیشتر سراغ ترجمه بروند.
گروه فرهنگ و هنر بولتن نیوز،
آقای شجاعی صائین! کدام فضاسازی؟ اینها واقعیت است
علی شجاعی صائین در گفتوگو با خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در پاسخ به این پرسش که آیا ممکن است تصمیمات اداره کتاب تحت تأثیر برخی فضاسازیها در پی صادر شدن مجوز انتشار تعدادی از کتابها قرار بگیرد، گفت: من شخصا با مفهوم فضاسازی موافق نیستم. رسانهها میتوانند اظهار نظر داشته باشند و نظرات موافق یا مخالف خود را ارائه کنند. ما هم این اظهارنظرها را بررسی میکنیم. حتا با دوستان رسانهها چک میکنیم و موارد را میبینیم. اگر در بررسیها اشکالی باشد، اصلاح میشود، اگرنه کار را ادامه میدهیم.
ذرهبین فرهنگی: واقعا معلوم نیست آقای شجاعی صائین از کدام فضاسازی صحبت میکند. چون معمولا لفظ فضاسازی را به شرایطی انتساب میدهند که در آن واقعیتی وجود نداشته باشد. اما وقتی عملا و علنا کتابهای نویسندگان زاویهدار با جمهوری اسلامی و حتی معاند با آن اجازهی انتشار گرفته و در کتاب فروشیها منتشر میشود، دیگر نمیتوان صحبت از فضاسازی کرد. چون فضای ساخته شده توسط رسانههای دلسوز انقلاب اسلامی در خصوص حوزهی کتاب، عین واقعیت است. حال امیدواریم آقای شجاعی همانطور که گفتهاند شجاعت لازم را داشته باشند و دست به جبران اشتباهات ادارهی کتاب وزارت ارشاد بزنند.
معاش نویسندهها مهم نیست چون فتوسنتز میکنند
مصطفی خرامان نویسنده کتاب«دختران علیه دختران» گفت: ما نویسندهها مینویسیم و در 1500 یا 2000 نسخه منتشر میشود و یک میلیون تومان دستمزد میگیریم. با این مبلغ چهکار میتوان کرد؟ چرا باید نویسنده زمان و انرژی بگذارد تا رمان بنویسد؟ برای همین همه ترجیح میدهند بیشتر سراغ ترجمه بروند.
ذرهبین فرهنگی: اقتصاد نویسندگی. مسئلهی قدیمی و همچنان حل نشده. مسئلهای که در بین مسائل حاشیهای این سالهای وزارت ارشاد، اصل به حاشیه رفته محسوب میشود و سهم دولتهای مختلف در وقوع این اتفاق به یک اندازه است. و گویا قرار نیست هیچ وقت این مشکل حل شود. گویا اصلا مهم نیست معاش نویسندگان ما چگونه است و از کجا تأمین میشود. و در این شرایط، چه جایی برای نوآوری و خلاقیت وجود دارد، وقتی نه کسی قدر معنوی آنرا درک میکند و نه حتی کسی حاضر است هزینهی دنیایی آنرا متقبل شود. و اضافه کنید به آن، دزدی ایدهها. اینها مسائل اصلی فرهنگ کشور است آقایان مدیر فرهنگی.
ظلمی که خودیها به "شبی در کهکشانها" میکنند
یتیم خواندن «شبی در کهکشانها» و اینکه این برنامه ترکیبی توسط سینماگران و تئاتریها جدی گرفته نشد و همچنین انتقاد به سبک و بیان سمبلیک و روشنفکری تئاتر که باعث دوری مردم از سالنهای تئاتر شده است از جمله محورهای مورد گفتگوی خبرگزاری مهر با بهزاد بهزادپور کارگردان این نمایش پرمخاطب است.
ذرهبین فرهنگی: این دومین اثر متفاوت، خلاقانه و حیرت انگیز بهزادپور است که متأسفانه آن اندازه که شایستهاش بود به آن پرداخته نشد. به عبارت دیگر، رسانهی ملی، نشریات و رسانههای دیجیتالی انقلاب اسلامی در تبلیغ و معرفی این اثر تقریبا بیتفاوت بودند. در حالی که کافی بود اثری با چندین درجهی کیفی پایینتر از سوی جریان شبهروشنفکری ساخته شود تا فضای رسانهای کشور مملو از آن شود. در شرایطی که ما حزب اللهی هوای خودمان را نداریم، چه توقعی از دیگران داریم.
مسئول رسیدگی به آثار بیکیفیت شبکهی نمایش خانگی کیست؟
شهرام قائدی بازیگر سینما و تلویزیون از اینکه ناخواسته وارد بازی در فیلمهای شبکه نمایش خانگی شده است گفت و انتقاد کرد که در سینما گاهی نقشهایی به او پیشنهاد میشود که به اندازه یک هزارم عشق او به بازیگری نیست.
ذرهبین فرهنگی: گویا بیپولی دامن هنر نمایش را هم گرفته است. اما بهتر است بگوییم آنچه در هنر نمایش اتفاق افتاده بیپولی نیست، بلکه تقسیم ناموزون منابع است. منابعی که باید در فضاهای لازم هنر نمایش هزینه شود، چند وقتیست بیشتر در شبکهی نمایش خانگی متمرکز شده است. زیرا در فاصلههای زمانی کم شاهد انتشار آثار زیادی در آن هستیم که عموما کیفیت هم ندارند. به نظر میرسد این مسئله هم چندان اصلی نبوده و باید در حاشیه بماند تا وقتی که به یک غدهی سرطانی تبدیل شود.