مقاومت چگونه جنگ در غزه را برد

گروه بین الملل،با پایان یافتن ظاهری نبرد در غزه، این سؤال به طور طبیعی مطرح شده است که چه کسی برنده این نبرد بود. دلایل متنوعی وجود دارد که نشان می‌دهد نه تنها مقاومت پیروز این جنگ بوده بلکه این بار پیروزی که به دست آمده بسیار بزرگ‌تر از پیروزی‌های پیشین است.
خلاصه این دلایل چنین است:
به گزارش بولتن نیوز، 1- نخستین دلیل این است که این بار حتی صهیونیست‌ها هم از پیروزی حرف نمی‌زنند. نگاهی به رسانه‌های اسراییلی از دیروز به این طرف نشان می‌دهد که آن‌ها هم هیچ جا ادعای پیروزی نکرده‌اند. حتی مشاهده نشده است که مقام‌های سیاسی و نظامی اسراییل هم از پیروزی حرفی زده باشند. این نشان دهنده آن است که صهیونیست‌ها خود را در موقعیتی نمی‌بینند که به رغم جنایتی که کرده‌اند از پیروزی حرف بزنند.
2- اسراییل در این جنگ 8 هدف عمده داشته است:
1-    از بین بردن تونل‌های متصل کننده غزه به سرزمین‌های اشغالی
2-    از بین بردن سکوهای پرتاب موشک
3-    از بین بردن ذخیره موشکی حماس و جهاد
4-    هدف قراردادن کادرهای کلیدی مقاومت
5-    ایجاد هزینه انسانی و نامحبوب سازی مقاومت در غزه
6-    علنی سازی ارتباطات پنهان اعراب با اسراییل در خلال این بحران
7-    روی میز گذاشتن یک پیشنهاد با مضمون غیر نظامی شدن غزه در ازای لغو محاصره
8-    در نهایت باز کردن راهی برای سازش عربی- اسراییلی به طور نهایی، حاکم کردن عباس بر سرنوشت ملت فلسطین و به رسمیت شناخته شدن اسراییل از سوی اعراب برای همیشه
یکی از بهترین روش‌ها برای روشن شدن اینکه برنده جنگ چه کسی است این است که ببینیم کدام طرف به هدف خود رسیده و کدام طرف در رسیدن به هدف‌های خود ناکام مانده است. نگاهی به این فهرست نشان می‌دهد اسراییل حتی به یکی از هدف‌های خود هم نرسیده است. حتی اگر همان هدف اول را در نظر بگیریم صهیونیست‌ها به گفته خودشان تنها توانسته‌اند 32 تونل را تخریب کنند در حالی که می دانیم تعداد تونل‌های غزه بسیار بیش از این است.
3- اکنون اگر به اهداف مقاومت نگاهی بیندازیم روشن می‌شود که مقاومت توانسته به اصلی‌ترین هدف خود که بدنام کردن اسراییل، حفظ سلاح و تعدیل محاصره غزه است تا حدود قابل توجهی دست پیدا کند.
4- نکته بعدی این است که مقاومت نبرد افکار عمومی را در جهان برده است و اکنون همه اسراییل به عنوان یک رژیم جنایتکار می‌شناسند. غزه و مقاومت پیروز شدند و اسرائیل از این جنگ شکست خورده و با روحیه ای در هم شکسته و فروپاشیده از آن خارج شد و جهان از اسرائیل و همه عرب‌هایی که وی با همدست شدند و در مقابل تجاوزگری این رژیم سکوت اختیار کردند و وجدان و برادران فلسطینی خود را فروختند، متنفر و رویگردان شد.
5- دلیل بعدی بع مسائل نظامی بر می‌گردد. ارتش اسرائیل به عنوان چهارمین ارتش قوی جهان نتوانست حتی یک متر در غزه یا خان یونس یا رفح یا دیرالبلح ویا بیت حانون پیشروی کند. تانک مرکاوای اسرائیل که افتخار صنایع اسرائیل است، از شدت ترس و واهمه، حاضر به ورود به داخل شهرها نشد زیرا هدایت کنندگان این تانک‌ها نمی‌دانستند و نخواهند دانست که مبارزان فلسطینی از کدام دهنه یا حفره ای بیرون آمدند یا خواهند آمد.
6- ششمین دلیل به پایداری مردم غزه بر می‌گردد. ساکنان غزه در طول چهار هفته پایداری، جزع و فزع نکردند و آنطوری که برخی عربهامی خواستند، برای برقراری آتش بس، التماس و گدایی نکردند؛ چرا که برخی عرب‌ها بی صبرانه منتظر بودند که اهل غزه پرچم تسلیم را بالا ببرند. اهل غزه سر خود را بالا گرفتند و از کسی بجز خدا کمک نخواستند وهمه ارتش‌ها، ژنرال‌ها و میلیاردها دلاری را که برای مسلح کردن این ارتش‌ها و ژنرال‌ها هزینه شد، تحقیر کردند.