گروه سیاسی، انتشارات «روشنگران و مطالعات زنان» به مدیر مسؤولی «شهلا لاهیجی» - طراح مسایل زنان با دیدگاه فمینیستی ـ عمدتاً در موضوع زنان به چاپ کتاب مشغول است.
به گزارش بولتن نیوز، شهلا لاهیجی و انتشاراتش تاکنون چندین جایزهی جهانی را از آن خود کردهاند
که این امر نشانگر حمایت جریانات غربی از آنها است. وی از حامیان اولین
کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین به اصطلاح تبعیضآمیز علیه زنان و
از اعضای شرکت کننده در کنفرانس برلین بود.
انتشارات روشنگران و مطالعات زنان از منتقدان همیشگی وزارت فرهنگ و ارشاد در حوزهی نشر کتاب به ویژه در زمینهی ممیزی و سیاستهای فرهنگی وزارت ارشاد است که هر از چندگاهی بازتابهای گستردهای دارد. تأکید انتشارات روشنگران به طرح مسایل جنسیتی، فمینیستی و نگاه ویژهی لاهیجی به آثار «بهرام بیضایی» (بهایی مسلک) حکایت از برخی دیدگاههای وی دارد.
نکتهی مهم در کارنامهی این ناشر، چاپ کتاب «جامعهی مدنی، مبارزهی مدنی» از «جین شارپ» و «رابرت هلوی» است. این کتاب در واقع دستورالعملهای رسمی ایالات متحده برای ساقط کردن حکومتهای مخالف خود است و نشر این نظرات در قالب کتاب توسط انتشارات روشنگران از همراهی سران آن با عناصر و جریانهای برانداز حکایت دارد. بدون شک چاپ این کتاب را میتوان مهمترین دلیل برای معارضهی این بنگاه نشر، با حاکمیت نظام اسلامی دانست.
جالب اینجاست که چند روز پیش یعنی دقیقا 8 تیر ماه، شهلا لاهیجی در گفتگویی که با سایت ایلنا داشته و البته سایت جرس هم دست به انتشار آن زده، دست به تکرار مواضع رادیکال خود در قبال جمهوری اسلامی و سیاستهای فرهنگی آن زده و رسما اعلام کرده که مدیریت فرهنگی کشور ترسو هستند. در بخشی از صحبتهای لاهیجی میخوانیم که:
«از چه میترسیم؟ مگر کتاب صدسال تنهایی چه دارد که از آن هراس داریم؟ مگر گفتگو در کاتدرال چه اثر سویی برای جامعه دارد؟ باید با صاحبنظران صحبت کنیم که چرا این آثار نباید منتشر شوند؟ ما در زمینه سانسور به کجراه میرویم. هیچ جای دنیا با بند و محصور کردن نتوانستهاند جلوی حرکتی را بگیرند.
لاهیجی دلیل محبوس ماندن کتابهایش را اسم زن و فمینیست دانست و گفت: اگر نشریهای مطلبی بنویسد به نفع حقوق زنان که به واسطهی آن کیان خانواده دچار تزلزل شود، نویسنده و یا مدیر مسئول آن نشریه به ۶ماه زندان و ۸۰ضربه شلاق محکوم میشوند.
خالق تصویر زن در آثار بهرام بیضایی؛ حملات اخیر افراد به فرهنگ را دلیل محافظهکار شدن و ترسیدن مسئولان فرهنگی ذکر کرد و افزود: وقتی افراد پرنفوذ به کتاب یا موسیقی خاصی حمله میکنند، منطقی است که مسئولان ارشاد کمی دست به عصا حرکت کنند.»
البته ریشهی این حرفها معلوم است. کافیست این مصاحبه را بگذارید در کنار دهها مصاحبهی جهتدار دیگر که خبرگزاریهایی مثل ایلنا و ایسنا در چند ماه اخیر آنها را تولید کرده و گویا خود را متولی به سرانجام رساندن طرح تغییر در شرایط ممیزی کتاب قرار دادهاند. در حالی که مطالب جهتدار ایشان کاملا در خدمت ضدانقلاب قرار گرفته و در سایتها و نشریاتشان منعکس میشود.
با اینکه وزیر ارشاد در ابتدای روی کار آمدنش طرحی را در زمینه تحول در شرایط ممیزی کتاب ارائه داد که به علت پارهای از ابهامات، دچار تحول شده و شخص وزیر دست به تشریح منظور اصلی خود زد اما متأسفانه آنهایی که همواره نتوانستهاند مطالب مسموم خود را از سد ممیزی عبور دهند، همان حرفهایی ابتدایی وزیر را به دست گرفته و دائما فشار میآورند که وزارت ارشاد تصمیمش را تغییر دهد.
و حالا میبینیم که غر زدنها و انتقادات و فشارها جایش را به فحش دادنها و تهدید کردنها و تحقیر کردنها داده است. اینکه رسما میگویند مسئولین فرهنگی کشور ترسویند و در کنارش، سیاستهای فرهنگی نظام را نقد که نه، نفی میکنند. یادمان نمیرود همین خانم لاهیجی در زمان برگزاری نمایشگاه کتاب، با اعلام اینکه "هیچ چیز تغییر نکرده و به همین دلیل در نمایشگاه شرکت نمیکنم" مثلا خواسته که به وزارت ارشاد فشار بیاورد. در حالی که نه نتها با عدم حضور لاهیجی بلکه با خود سانسوری دیگرانی که نیامدند، نمایشگاه کتاب برگزار شد و با وجود برخی انتقادات درون گفتمانی، به سیاق سابق برگزار شد.
در هر صورت به نظر میرسد که فشارها بر وزارت ارشاد برای تغییر شرایط ممیزی همچنان ادامه داشته باشد اما از آنجا که به قول روانشناسان، خشونت نشاندهندهی آخریم رمقهای صاحبان خشونت است باید به وزرات ارشاد این دلداری را داد که فحاشان به ممیزی کتاب دارند آخرین زورهایشان را میزنند. پس به قول شاعر: مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش...