نهضت بیانیه نویسی با خط دهی از خارج از کشور در حال احیا شدن است

موضوع خانم قلی زاده و افرادی چون او که پی به علت فعالیتهای مدنی بعد از بازگشت به ایران دستگیر می شوند موضوعی نیست که مربوط به دیروز و امروز باشد و تنها مربوط به ایران هم نیست و درتمام کشورهای آزاد دنیا نیز این روال یک رویه طبیعی است که برای کنشگران اتخاذ می شود.

به عنوان یک نمونه از این قبیل می توان به موضوع اسنودن اشاره کرد که در آمریکا برخی اطلاعات محرمانه دولت را افشا کرده و از این کشور گریخته است و دولت آمریکا به دنبال باز گرداندن و محاکمه وی است.

البته نوع تخلف صورت گرفته و نوع فعالیتهای مدنی افراد مختلف با هم فرق دارد و در این جا موضوع تطبیق دادن جرم افراد با هم نیست. مسئله اصلی این است که شخصی در کشور یا خارج کشور تخلفی انجام داده و بر علیه نظام فعالیتی کرده است و تا پیش از این در دسترس مسئولین مربوطه نبوه تا از او توضیح بخواهند. این فرد تصمیم گرفته به کشور برگردد و حتما برای خود دلایلی داشته است. در اینجا مراجع تعمین کننده قانون در راستای اجرای وظایف قانونی خود موظفند که او را برای توضیح راجع به عملکردش دستگیر کنند و یا از او درخواست کنند که به مراجع قانونی مراجعه کند.

در اینجا دو حالت وجود دارد. یا شخص از اتهام تبرعه می شود و پاسخ های او برای مراجع قانونی و قضایی قانع کننده است یا اینکه به خاطر تخلفی که کرده است جرایمی برای او در نظر می گیرند که باید احکام مربوطه در رابطه با عملکرد وی اجرا شود و شخص بعد از طی کردن دوره محکومیت آزاد است تا دوباره به جامعه باز گردد.

در اینجا لازم به توضیح است که وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی ایران هم پیش از این گفته اند که کسانی که از کشور خارج شده اند می توانند به کشور باز گردند و منعی وجود ندارد. این افراد اگر تخلفی نکرده اند که وضعیتشان مشخص است ولی اگر تخلفی هم کرده اند و یا بر علیه نظام و از روی نا آگاهی مطلبی گفته اند یا تبلیغی کرده اند با ابراز ندامت وطی مراحل قانونی و اجرای حکم قانون مجددا می توانند مانند شهروندان عادی به دامان جامعه باز گردند.

در این خصوص خانم معصومه قلی زاده هم یکی از این افرادی است که در گذشته فعالیتهایی داشته و از کشور خارج شده و هم اکنون باید به تعهدات قانونی خود در برابر آنچه انجام داده پایبند باشد و در برابر قانون سر تعظیم فرود آورد.

این موضوعی است که نه تنها برای ایشان بلکه برای دیگرانی غیر از او هم صادق است و اجرا می شود و مسئولین اجرایی کشور هم همین را گفته اند.

اما مطلب مهمی که باعث نوشتن این متن و ارئه توضیحات شد به موضوع بیانیه نویسی و نهضت بیانیه نویسی مربوط می شود که چند وقتی است دوباره در حال احیا و مد شدن است و البته نکته اساسی تر این است که نهضت بیانیه نویسی با خط دهی از بیرون از کشور دارد شکل می گیرد و یک پروژه داخلی نیست.

گروهی در خارج از ایران سعی دارند تا با استفاده از ابزارهایی مانند بیانیه نویسی به موضوعات عادی که در هر کشور دیگری به جزی ایران هم روال عادی دارد دامن زده و مسائلی را که روال قانونی ان در حال طی شدن است را به موضوعاتی حقوق بشری و آزادی و از این قبیل ربط بدهند.

این در حالی است که ایران هم مانند تمام مملاک دنیا قانون دارد و جامعه دارای نظم و انضباط است و برای برقراری نظم هم نیاز است تا با متهمین برخورد شود و قانون اجرا شود.

در این رابطه می توان به مثال دیگری هم اشاره کرد که نمونه آن صبا آذر پیک است که در رابطه با وی هم برخی از خارج از کشور به دنبال حاشیه سازی و فرافکنی و مسئله سازی برای نظام در مجامع بین المللی حقوق بشری هستند.