بانوی آب و آیینه

گروه مذهبی، حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در روز جمعه 20 جمادی الثانی سال پنجم پس از بعثت، در مکه مکرمه به دنیا آمد اما برخلاف اطمینانی که درخصوص تاریخ تولد آن بزرگوار وجود دارد، باتوجه به شرایط خاصی که در جامعۀ مسلمان آن روزگار در فاصلۀ اندکی پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) به وجود آمده بود، درخصوص شهادت جانگداز بنت نبی شک و شبهات فراوانی وجود دارد.

به گزارش بولتن نیوز، باوجود این که اقوال مختلفی دربارۀ تاریخ شهادت جانگداز و مظلومانۀ حضرت فاطمه زهرا(س) موجود است، بر روی دو قول مشهور و معتبر در این میان عالمان و اندیشمندان تشیع اتفاق نظر بیشتری وجود دارد و در منابع قابل توجهی از آثار شیعه به آن دو اشاره شده است.

یکی از این دو این است که آن حضرت ۷۵رو (مطابق با 13 جمادی الاول سال 11 هجری قمری) به شهادت رسیده اند و قول دیگر مدعی است شهادت بانوی بزرگوار اسلام، ۹۵روز بعد از رحلت پدر بزرگوارشان؛ حضرت خاتم الانبیاء (ص) (یعنی ۳ جمادی الثانی سال 11 هجری قمری) به وقوع پیوسته است.

با این حال در میان این دو نظر، دومی از اعتبار بیشتری برخوردار است و بنابراین قریب به اتفاق شیعیان بر این باورند که حضرت فاطمه زهرا(س)، 95 روز پس از رحلت جانگداز رسول خدا (ص)، در تاریخ ۳جمادی الثانی سال 11هجری قمری و درحالی که 18سال از عمر مبارکشان بیشتر نمی گذشت، به شهادت رسیدند.

به هر تقدیر با رحلت جانسوز پیامبر اکرم(ص) در روز دوشنبه 28صفر سال 11هجری، فاطمه (س) غرق در سوگ و ماتم شد، چرا که نه تنها پدر او، بلکه آخرین فرستادۀ خداوند و ممتازترین مخلوق او، از میان بندگان به سوی خداوند، بار سفر بسته بود و از طرفی دادن نسبت هذیان به رسول خدا(ص) و بی اعتنایی به وصایای آن حضرت(ص) در مورد قرآن و عترت، غصب خلافت و خانه نشینی همسر فاطمه(س) یعنی امیرالمونین حضرت امام علی(ع)، غصب فدک و ... و هجوم و به آتش کشیدن خانه امام علی(ع) و آن حضرت(س)، از دیگر مسائلی بود که روح و جان تنها یادگار رسول خدا، حضرت زهرای اطهر(س) را بسیار متأثر و آزرده کرده بود.

سرانجام حضرت فاطمه(س) بر اثر شدت ضربات و لطماتی که بر اثر هجوم و به آتش کشیدن خانه اش و وقایع و حوادث ناشی از آن، به جسم مطهرشان وارد گشته بود، در بستر بیماری افتاد و در ایام بیماری، روزی همسرش؛ امام علی(ع) را فراخواند و آن حضرت(ع) را وصی خویش قرارداد و وصیت فرمود که پس از وفاتش، وی را شبانه غسل دهد، شبانه کفن نماید و شبانه دفن کند و احدی از کسانی که در حق او ستم روا داشته اند، در مراسم تدفین و نماز خواندن بر جنازه او حاضر نباشند.

سرانجام روز شهادت جانسوز و غریبانه آن حضرت(س) فرارسید. فاطمه(س) آب طلب نموده و بدن مطهر خویش را شستشو داد و غسل نمود. سپس جامه ای نو پوشید و در بستر خوابید و پارچه ای سفید به روی خویش کشید و به شهادت رسید.

بانوی آب و آیینه

پدر گرامیشان، حضرت رسول خدا، محمد بن عبدالله(صلی الله علیه و آله و سلم) می باشد که خاتم پیامبران الهی و برترین مخلوق خداوند می باشد و مادرگرامی حضرتش، خدیجه دختر خویلد، از زنان بزرگ و شریف قریش بوده است. او نخستین بانویی است که به اسلام گرویده است و پس از پذیرش اسلام، تمامی ثروت و دارایی خود را درخدمت به اسلام و مسلمانان مصرف نمود. خدیجه در دوران جاهلیت و دوران پیش از ظهور اسلام نیز به پاکدامنی مشهور بود، تا جایی که از او به عنوان طاهره (پاکیزه) و بزرگ زنان قریش یاد می شد.

اکثر مفسران شیعی و عده ای از مفسران بزرگ اهل تسنن، آیۀ آغازین سورۀ مبارکۀ کوثر را به حضرت فاطمه(س) تطبیق نموده و او را خیر کثیر و باعث بقا و گسترش نسل و ذریه پیامبر اکرم(ص) ذکر نموده اند.

حضرت فاطمه زهرا (س) در نزد مسلمانان برترین و والامقام ترین بانوی جهان در تمام قرون و اعصار می‌باشد که رسول اکرم (ص) هم می فرمایند: « فاطمه، سرور زنان جهانیان است.»

همچنین رسول مکرم اسلام(ص) در شأن حضرت زهرا(س) فرمایشات مختلفی دارند: «پدرش به فدایش باد»، « فاطمه پاره تن من است، هر کس او را بیازارد مرا آزرده است.»، «من، بوی بهشت را از او استشمام می‌کنم.» و ...

القاب و کنیه های بانوی آب و آیینه

نام مبارک آن حضرت، فاطمه (س) است که القاب متعددی همچون زهرا، صدیقه، طاهره، مبارکه، بتول، راضیه، مرضیه و ... هم برای ایشان ذکر شده است.

فاطمه، در لغت به معنی «بریده شده» و «جدا شده» می باشد و علت این نامگذاری بر طبق احادیث نبوی(ص)، آن است که «پیروان فاطمه (س) به سبب او، از آتش دوزخ بریده، جدا شده و برکنارند.»

فاطمه(س) دارای القاب بی شماری نیز هست؛ زهرا، صدیقه، طاهره، راضیه، مرضیه، معصومه، بتول، کوثر، حوراء انسیه، محدثه، حانیه، عذرا، مبارکه و لقب های دیگر. در این میان لقب زهرا از شهرت بیشتری برخوردار است و گاه با نام او همراه می آید، فاطمه الزهراء

زهرا در لغت به معنی درخشنده و روشن است. این لقب از هر جهت برازنده فاطمه است. از آن روزی که خود را شناخت و وظیفه خود را تعهد کرد تا امروز و برای همیشه چون گوهری بر تارک تربیت اسلامی می درخشد.

او صدیقه است. صدیقه فقط به معنای راستگویی نیست. بلکه به کسی گفته می شود که بتواند صحنه و صفحه دلش را به گونه ای آماده کند که مخاطب حضرت دوست باشد.

فاطمه، طاهره است پاک و منزه که «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» (سوره احزاب، آیه۳۳).

او راضیه است. به مقام رضا رسیده است.

او مرضیه است یعنی کسی که مورد رضای خدا قرار گرفته است و پروردگار از او راضی است.

او معصومه است. انسانی که معشوقش خداوند است و او نیز مورد عشق پروردگار می باشد به مقام عصمت می رسد.

او بتول است. هیچ گونه آلودگی جسمانی نیز در او راه ندارد.

او کوثر است. کوثر به معنای خیر کثیر است، هم چنین به کثیر النسل هم گفته می شود، کما این که نسل فاطمه در جهان معادل ندارد. به حوضی در بهشت نیز کوثر گفته می شود. نام سوره ای در قرآن نیز کوثر است که مربوط به فاطمه است. (بانوی آفتاب، ص۶)

او حوراء انسیه است. حوراء اشاره به بعد معنوی و انسیه اشاره به جنبه انسانی. یعنی مقام معنوی فاطمه در حد کمال در قالب جسمانی قرار گرفته است.

او محدثه است.کسی که ملائکه با او سخن می گوید و به نوعی محل فرود و مراتبی از وحی قرار گرفته و مکاشفاتی دارد. جبرئیل بعد از رحلت رسول الله به خدمتش رسید و صحیفه فاطمیه را به او وحی داد. این کتاب که هم اکنون در دستان مبارک امام زمان «عج» قرار دارد راجع به اولاد فاطمه می باشد.

فاطمه زهرا(س) اگر چه امام نیست، اما مقام و منزلت او در نزد خداوند و در بین مسلمانان به خصوص شیعیان، نه تنها کمتر از سایر ائمه(ع) نیست، بلکه آن حضرت(س)، همتای امیرالمؤمنین(ع) و دارای منزلتی عظیم تر از سایر ائمه طاهرین(ع) است.

بانوی آب و آیینه و امیرالمونین(ع)

با هجرت پیامبر گرامی اسلام(ص) در سال سیزدهم بعثت، از مکه به مدینه، حضرت فاطمه زهرا(س) که در آن زمان، 8 سال از عمر شریفشان می گذشت، به همراه پدر بزرگوار خود، به مدینه رفتند. رشد جسمانی مناسب و رشد و کمال عقلی حضرت زهرا(س) سبب شده بود که بانوی فضیلت ها با وجود کمی سن، میان همه دختران ممتاز شود. توجه و مهرورزی بی پایان رسول خدا (ص) نیز بر امتیازات ایشان افزوده بود. کمالات بی شمار فاطمه(ص)، باعث شد تا سرشناسان شهر، به رسم دیرین عرب، او را از پیامبر اکرم (ص) خواستگاری کنند.

نقل است که پیش از حضرت امام علی(ع)، عده‌ ای از نامداران صحابه و همچنین نامداران مهاجرین، از او خواستگاری کردند، اما رسول خدا (ص) مسأله را به نظر خداوند موکول می فرمود. سرانجام جبرئیل بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد و فرمود: «ای محمد! خدا بر تو سلام می‌رساند و می‌فرماید فاطمه(س) را به عقد علی(ع) درآور، خداوند علی را برای فاطمه و فاطمه را برای علی پسندیده است.»

بنابراین، امام علی(ع) از آن حضرت فاطمه(س) خواستگاری فرمود و حضرت رسول خدا(ص) هم به امر الهی با این وصلت موافقت فرمودند. بدین ترتیب بود که مقدمات این ازدواج آسمانی در اول ذی الحجه سال دوم هجری(بنابر برخی روایات) فراهم شد و حضرت فاطمه(س) با مهری اندک(بر خلاف رسوم جاهلی که مهر بزرگان بسیار بود.) به خانه امام علی(ع) قدم گذارد. فاطمه(س) با آن همه فضیلت، همسری نیکو برای امیرمؤمنان (ع) بود.

ثمره این ازدواج مبارک هم 5 فرزند به نام های حسن، حسین، زینب، ام کلثوم و محسن(که در جریان وقایع پس از پیامبر(ص) سقط شد)، بود.

امام حسن و امام حسین(علیهما السلام) از امامان 12گانه می باشند که در دامان چنین مادری تربیت یافته اند و 9 امام دیگر(به غیر از امام علی(ع) و امام حسن(ع)) از ذریه امام حسین(ع) هستند و بدین ترتیب و از طریق فاطمه زهرا(س) به حضرت خاتم الانبیاء(ص) منتسب می شوند و از ذریه ایشان به شمار می آیند که بخاطر این انتساب(منسوب بودن ائمه طاهرین، به غیر از امیرالمؤمنین(ع) به آن حضرت)، حضرت فاطمه(س) را «ام الائمه» (مادر امامان) می نامند.

دختران بانوی آب و آیینه

حضرت زینب کبری(س) که بزرگترین دختر فاطمه زهرا(س) به شمار می آید، بانویی عابد و پاکدامن و عالم بود که پس از واقعۀ عاشورا و در امتداد حرکت امام حسین(ع)، اهداف و پیام قیام حسینی(ع) را به نیکی تبیین کرد که پایه های حکومت فاسق اموی به لرزه افتاد و حرکت های گسترده ای بر ضد ظلم و ستم یزید سازمان گرفت. عقیله بنی هاشم(س)، حتی در سخت ترین و طاقت فرساترین شرایط و لحظات نیز راز و نیاز خویش با پروردگار را ترک ننمود که این عبادت و راز و نیاز نیز ریشه در شناخت و معرفت ایشان نسبت به ذات مقدس ربوبی داشت.

ام کلثوم نیز که در دامان چنین مادری پرورش یافته بود، بانویی جلیل القدر، خردمند و سخنور بود که او نیز پس از واقعه عاشورا، به همراه خواهرش زینب کبری (س)، نقشی عمده در تبیین پیام و اهداف قیام عاشوراء ایفا نمود.

خاک سپاری بانوی آب و آیینه

مرقد مطهر و نورانی آن حضرت(ص) درشهرمدینه واقع شده ولی چون بنابه وصیّت خود بزرگوارشان(ع)، شبانه و مخفیانه به خاک سپرده شدند، موضع قبر پاک و نورانی ایشان بی نشان و مخفی می باشد که عده اي قبر مطهر آن حضرت(س) را در قبرستان بقيع می دانند. عده اي ديگر بر اين عقيده ‌اند كه قبر فاطمه زهرا(س) در داخل خانه آن حضرت قرارگرفته و بعضي ديگر احتمال مي دهند آن حضرت در مسجد رسول خدا(ص) و در ميان بيت و منبر آن حضرت(ص) دفن شده باشند.

پیشکش خاک پای بانوی آب و آیینه

در طول این سالیان درازی که از شهادت آن بزرگوار می گذرد، بسیاری از عشاق کوی آن حضرت، به کمک بیان هنری(از شعر و ادبیات گرفته تا خط و نقاشی و ...) به بانوی بزرگوار اسلام و دختر پاک نبی اکرم(ص) ادای ارادت نموده اند و قلم ها فرسوده اند. شاعرانی همچون فاطمه راکعی و علیرضا قزوه که شاعرانی متعهد معروفند و نیز برخی شاعران خوش قریحۀ کمتر شناخته شده ای همچون علیرضا لک که البته اشعار بسیاری در ادای ارادت به خاندان پاک اهل بیت(علیهما السلام) سروده و شاعری است شنیدنی، همگی در وصف فاطمه(س) قلم ها زده و سخن ها رانده اند که در ادامه تقدیم می گردد.

آفتاب عشق

اى بى نشانه‏ اى كه خدا را نشانه‏ اى / هر سو نشان توست، ولى بى نشانه ‏اى

اى روح پر فتوح كمال و بلوغ و رشد / چون خون عشق در رگ هستى روانه‏ اى

با ياد روى خوب تو مى‏ خندد آفتاب / بر خاك خسته رويش گل را بهانه ‏اى

اى ناتمام قصه شيرين زندگى / تفسير سرخ زندگى جاودانه‏ اى

تصوير شاعرانه در خود گريستن / راز بلند سوختن عارفانه‏ اى

هيهات، خاك پاى تو و بوسه ‏هاى ما؟! / تو آفتاب عشق بلند، آستانه‏ اى

در باور زمانه نگنجد خيال تو / آرى حقيقتى بحقيقت فسانه‏ اى

زهراى پاك اى غم زيباى دلنشين / تو خواندنى‏ ترين غزل عاشقانه ‏اى

فاطمه راکعی

***

نه مثل ساره ای و مریم! نه مثل آسیه و حوا / فقط شبیه خودت هستی! فقط شبیه خودت زهرا!

اگر شبیه کسی باشی، شبیه نیمه شب قدری / شبیه آیه تطهیری شبیه سوره «اعطینا»

شناسنامه تو صبح است، پدر تبسم و مادر نور / سلام ما به تو ای باران، سلام ما به تو ای دریا!

کبود شعله ور آبی ، سپیده طلعت مهتابی / به خون نشستن تو امروز، به گل نشستن تو فردا

بگیر آب و وضویی کن، ز چشمه سار فدک امشب / نماز عشق بخوان فردا، به سمت قبله عاشورا

علیرضا قزوه

***

اي رنگ آب، آبي دريا دل شما / شرقي عشق ، گرم تماشا دل شما

شبنم نه! مثل صبح قنات دل كوير / نه! نه ! نه ! بوده بهتر از اينها دل شما

تا روبروي آينه هرگز نمي رسم / راهم چقدر دور شده تا دل شما

از جنس شعرهاي معاصر دل من است / شور شكوه بيدلي اما دل شما

در گريه ات غرور جگر را شكسته اي / اين روضه ها چه كرده مگر با دل شما ؟

دست مرا بگير و ببر تا لب فرات/ اي نيل عشق حضرت سقا دل شما

شب شد ، چقدر سرد شده ، راه مي دهد / گنجشك كوچك دل من را دل شما

خانم غزل بدون تو تعطيل مي شود / يعني كه هست شاعر زهرا دل شما

علیرضا لک