تلاش جرس و خودنويس براي نافرماني مدني به شكل اوكرايني در ايران

گروه سياسي- دو سايت اپوزیسيون خودنويس و جرس در اقدامي هماهنگ و پس از انتشار اخبار مربوط به اعتراضات خياباني اكراين تصميم گرفتند تا با الگو برداري از اكراين براي ايران نسخه بپيچند و مردم را به اعتراضات خياباني فرا بخوانند.

به گزارش بولتن نیوز، سايت اپوزیسيون خودنويس در مطلبي با تيتر "درس‌های اوکراین برای ایرانیان" نوشت:‹‹موفقیت جنبش اعتراضی اوکراین و فرار یانوکویچ بار دیگر قدرت مردم و توانایی نافرمانی مدنی و عصیان هدف‌مند را آشکار ساخت.  سخن اصلی در این یادداشت به بیان دقیق‌تر قدرت اعتراضات خیابانی و فرا نهادی مردم مد نظر است زمانی که خیابان‌ها تبدیل به رژه معترضان و زور آزمایی آن‌ها می‌شود.

اوکراین درس‌های زیادی برای جامعه ما دارد. آن‌ها به ما آموختند که اعتراضات خیابانی اول اراده مستحکم می‌خواهد. طرف باید آماده باشد تا آخر طرح وخواست خود را عملی نماید. ثانیا طرح و برنامه و رهبری کارآمد می‌خواهد. ››

سايت اپوزسيون جرس هم در مطلب ديگري با تيتر " اوکراین و دموکراسی‌خواهان ایران" نوشته است:‹‹ رخداد اخیر اوکراین صرف‌نظر از وجوه داخلی‌ و جهانی‌اش، می‌تواند برای کنشگران دموکراسی‌خواه ایران واجد آموزه‌های مهمی باشد. جنبش اجتماعی جاری در متن جامعه‌ی ایران نیز ویژگی‌ها و مختصات خود را دارد. اما این‌ها، درس‌آموزی از اوکراین را منتفی نمی‌کند.

هم کنشگران مدنی و سیاسی و هم طراحان راهبرد و اعضای ارشد و شخصیت‌های موثر جمعیت‌های سیاسی ایران (با وجود تمام محدودیت‌ها و ضعف‌هایشان)، نیازمند اعتنا به تحولاتی نظیر رویدادهای اخیر اوکراین‌، و بهره‌جویی از ویژ‌گی‌های اثباتی آن هستند. ››

فارغ از اينكه گردانندگان اين دو سايت از سوي لابي هاي اسرائيلي و ضد جمهوري اسلامي تغذيه مي شوند و با هر حركت اعتراضي كه در جهان رخ مي دهد داغ دلاشان براي دور بودن از قدرت در ايران تازه مي شود بايد به اين نكته دقت كنيم كه ماهيت جامعه ايراني و حكومت ايران با آنچه خود نويس و جرس متصور  مي شوند تفاوتهاي ماهيتي بسياري دارد.

به گردانندگان و افراد پشت پرده اين دو سايت ضد انقلاب بايد بگوييم كه هر گردويي گردو نيست. ضمنا مردم ايران 35 سال قبل از اينكه اوكرايني ها و برخي كشورهاي عربي به دنبال انقلاب باشند اين مسير را طي كرده اند و نياز به باز آموزي انقلاب كردن ندارند!.

آنچنان كه سايتهاي اپوزسيون فكر مي كنند انقلاب علف هرز نيست كه هر از چند گاهي اينجا و آنجا رشد كند و بعد گروهي بيايند آن را درو كنند و سپس علف هاي تازه به جاي آن برويانند. هر چند برخي تغييرات قدرت كه نام انقلاب بر روي آنها مي گذارند علف هرز هستند و تنها به عنوان نافرماني مدني مي توان از آنها ياد كرد. مانند درگيريهاي اوكراين كه به خاطر اينكه گروهي دوست داشتند به اتحاديه اروپا بپيوندند و گروهي ديگر دوست نداشتند منجر به وقايعي شد كه امروز مي بينيم.

پارلمان اوكراين به خاطر ترس از تعدادي كه به خيابانها ريختند رئيس جمهور قانوني اوكراين را بركنار كرد و فردي را كه به خاطر جرايم متعدد مالي و رشو در زندان بود را آزاد كرد تا تبديل شود به رهبري كه مد نظر اپوزسيونهايي مانند جرس و خودنويس است.

آنچه كه در اوكراين اتفاق افتاد به دهان اپوزسيون ايران خوش آمده است. براي گردانند گان سايتهاي اپوزسيون ايران هم خوب است كه افراد انقلابي از نوع اوكرايني در ايران بر سر كار بيايند و مطمئنا وضع خوب مي شود!. صد البته در اين نوع از ماكت انقلاب كه تحت حمايت قدرتهاي خارجي هم هست بالنده شدن و سمتهاي نان و آب دار گرفتن براي افراد مواجب بگيري مانند خود نويس و جرس كه منتظر سقوط انقلاب هستند كار سختي نيست.

نكته اي كه  جرسيها و خودنويسي ها بيشتر بايد به آن دقت كنند فوج عظيم ملت ايران است كه از 35 سال پيش همواره از جمهوري اسلامي ايران حمايت كرده است و امتحانهاي بزرگي مانند جنگ تحميلي هشت ساله و تحريمها ناجوانمردانه را پشت سر گذاشته است.

در رابطه با آنچه كه سايتهايي مثل جرس و خودنويس به دنبال آن هستند، رهبر معظم انقلاب در 15 بهمن 1389 در نماز جمعه تهران در بیانات خود با یادآوری فرآیند وقوع انقلاب اسلامی ایران فرمودند: «مردم ایران آماده بودند، خطرها را به جان خریدند، وارد میدان شدند، جان و مال شان را دادند و امتحان خوبی پس دادند.

این انقلاب همه محاسبات غرب را دچار اختلال کرد. انقلاب اسلامی در ایران قوی ظاهر شد و قوی ادامه پیدا کرد، یعنی اینطور نبود که سال اول و دوم یک هیجانی پدید آید و سپس تمام شود، بلکه ادامه پیدا کرد..

امام مثل کوه ایستاد، ملت همه پشت سر امام مثل کوه استوار ایستادند، جبهه دشمن هم هر چه توانست تلاش کرد و هر کاری از دست شان بر می آمد، از جنگ های خیابانی گرفته تا درگیری های قومی، تلاش برای کودتای نظامی، تحمیل جنگ هشت ساله، تحریم اقتصادی و به راه انداختن ماشین عظیم جنگ روانی در طی این ۳۲ سال انجام داد.

۳۲ سال است که علیه ملت ایران، امام و انقلاب جنگ روانی ایجاد کردند، دروغ گفتند، تهمت زدند، شایعه پخش کردند، سعی کردند اختلاف ایجاد کنند و راه ها را در داخل منحرف کنند».

ایشان در مورد برنامه های قدرت های استکباری در مقابل انقلاب اسلامی، با بیان اینکه هدف اول آنها در درجه اول سقوط و براندازی انقلاب و نظام جمهوری اسلامی بود، خاطر نشان کردند: «هدف بعدی این بود که اگر براندازی جمهوری اسلامی تحقق پیدا نکرد، انقلاب را استحاله کنند، یعنی صورت انقلاب باقی بماند، اما باطن، سیرت و روح انقلاب از بین برود که تلاش زیادی در این زمینه کردند که آخرین نمایشنامه آنها که به روی صحنه آمد، همین فتنه ۸۸ بود. عده ای در داخل به خاطر حب به نفس و مقام و از این قبیل امراض خطرناک نفسانی اسیر این توطئه شدند.

من بارها گفته ام که طراح، نقشه کش و مدیر صحنه این فتنه در بیرون از این مرزها بود و هست و بعضی دانسته یا ندانسته در داخل با آنها همکاری کردند.

هدف سوم هم این بود و هست که کاری کنند که اگر نظام اسلامی باقی می ماند، از عناصر ضعیف النفسی که می توان در آنها نفوذ کرد، استفاده کنند و در واقع اینها را در مسائل کشور، طرف های اصلی خودشان قرار دهند.

هدف آنها این بود که نظامی در کشور به وجود بیاید و ادامه پیدا کند که قدرت کافی نداشته باشد، ضعیف باشد، مطیع و سرسپرده باشد، در مقابل آمریکا نایستد و قد علم نکند که این اهداف آنها تا امروز شکست خورده است».

امروز اپوزسيون ايران هم به دنبال آن است و از هر حادثه اي براي ايجاد اغتشاش در داخل ايران بهره مي برد و سعي دارد تا با مقايسه اعتراضات در ديگر كشورها با ايران، مردم را به هيجان بياورد و كشور را به آشوب بكشد.

اين ترفندها 35 سال است كه به كار مي رود و آنها كه در اين سالهاي اخير انقلاب كرده اند بيش از 35 سال فرصت دارند تا به اين روزهاي انقلاب ايران برسند. راهي پر فراز و نشيب كه طي كردن آن مرداني قدرتمند و خدايي مي خواهد كه به قدرت چشم ندوخته اند و هر چه مي كنند براي عذت نظام است و انقلاب.

اما در آخر سخن يك نكته مهم و سوال بزرگ وجود دارد و آن اينكه چرا انقلابهاي عربي و كودتاهايي مانند اوكراين را نمي توان با انقلاب ايران مقايسه كرد و چرا انقلابها و تغييرات در حكومتهايي كه در اين سالها در كشورهاي اطراف ايران رخ داده يا باشكست روبرو مي شوند و يا هرگز به اقتدار انقلاب ايران نخواهند رسيد و مستقل نخواهند بود؟

باید توجه کنیم در مصر و لیبی و اوكراين و دیگر کشورهای از اين قبيل، رهبری نداريم و امام نداريم. افراد در یک محیط مجازی کنار هم قرار مي گيرند و تشکیلات نیست که همگونی فکری و ایدئولوژیک وجود داشته باشد یا به وجودآید و هر کسی یک چیز می خواهد. در اينجا شايد در كوتاه مدت كاري انجام بشود و آرامش برقرار شود. اما اختلافات به آینده موکول مي شود.

اكرايني ها هم مانند مصري ها و ديگران كم كم در فضاي سردرگمي جديدي كه براي خود مي سازند راه پر سنگلاخي را در پيش رو خواهند داشت.