کوچولو ! فردار که بیاد بزرگ میشی مرد میشی مثل بابات شید میشی . پهلوون میشی . اونوقت برات میگم که بابات یه پهلوون بود . تو ی روزگاری که همه دنبال پول و مقام بودند بابای تو رفت تا عزت بمونه حرم بمونه رقیه بمونه زینب بمونه . بابای تو رفت تا نامردائی که براشون سربریدن انسانها از آب خوردن هم راحتتره بدونن که ما هستیم . حتی جنازه هامون هم حرف برای گفتن دارن .حالا فهمیدی کوچولو که بابات چقدر مرد بود .
اینجاست که این بیت زیبا،معنا و مصداق پیدا میکنه
ای آنکه ترا شناخت جان را چه کند
فرزند و عیال و خانمان را چه کند
خداوند صبر بدهد و راهش همواره چاودان و پر رهرو باد
روحش شاد وراهش پر پیرو باد. همراه کاروان کربلا . افتخاری بالاترازشهادت نیست.
مرگی سرخ وپروازی سفید را برگزید .
ای آنکه ترا شناخت جان را چه کند
فرزند و عیال و خانمان را چه کند
خداوند صبر بدهد و راهش همواره چاودان و پر رهرو باد