باز هم اربیل، باز هم بارزانی

گروه بین الملل-خبر از این قرار است که هیاتی از کردهای ترکیه به سرپرستی لیلا زانا و هیاتی از کردهای سوریه به ریاست خلیل آلدار سرگرم رایزنی های جدی در خصوص آینده کردها در سوریه هستند .
در شرایطی که شرایط بین المللی و منطقه ایی روزهای مهمی را پیش روی سوریه قرار داده است کردها ناچار از تصمیم گیری برای آینده خود و نوع نقشی که در اینده سوریه می خواهند ایفاء کنند می باشند.
به گزارش بولتن نیوز،بخصوص که در طول سه سال گذشته که بحران سوریه در جریان بوده است نیروهای بین المللی و بخصوص غربیها و کشورهای عربی بعنوان حامیان نیروهای مسلح شده در سوریه موضع شفاف و روشنی در خصوص نقش کردها در آینده سوریه نداشته اند .در طول این مدت، نسل کشی جبهه النصره در داخل سوریه به کردها نیز رحم نکرد و آنها را هم از دم تیغ گذراند. این در حالی بود که علیرغم تاکید ات کردها برای تامین حقوقشان در سطوح سیاسی، هیچ یک از نشست های مخالفین دولت سوریه نه تنها در خصوص کردها بلکه در خصوص آینده  سوریه نیز منجر به توافقی و یا دستکم تفاهمی که پایه حرکتهای اینده سیاسی در این کشور قرار بگیرد نشد. این عدم همراهی سرآغاز تنش بین کردهای سوریه نیز بود . ترکیه بعنوان همسایه سوریه و حامی گروههای مسلح حاضر به پذیرش بخشی از کردهای سوریه نشد و عملا تقسیم بندی کردهای خوب و کردهای بد را در سوریه ابداع کرد و کوشید از حضور کردها در مجامع بین المللی جلوگیری نماید .
در ادامه این تقسیم بندی، تنش کردها بین همدیگر در سوریه نیز شروع شد از سویی گروههای نزدیک به حزب دمکرات کردستان عراق در سوریه نتوانستند حضور نظامی P.Y.D  را بپذیرند و در مقابل حزب همبستگی دمکراتیک کردهای سوریه نیز که از سوی پ.ک.ک حمایت می شد به یکباره کنترل خود را بر مناطق کردنشین گستراند و سایر احزاب کردی را ار پروسه اداره مناطق کردنشین دور نگاه داشت .
در چنین شرایطی مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق در اربیل پیش قدم شد تا دسته عالی برای مدیریت مناطق کردنشین شکل بگیرد و بدین ترتیب توافقنامه معروف به اربیل شکل گرفت .اما روند تنش ها باز کمتر نشد و حزب همبستگی دمکراتیک کردهای سوریه همچنان تکروانه اقدام به برافراشتن پرچم های این گروه در مناطق کردنشین سوریه کرد  و نوعی مونوپول اداری و سیاسی در بخشی از سوریه ایجاد کرد که دامنه تنش ها را به کردستان عراق نیز کشاند و کار به جایی کشیده شد که صالح مسلم رهبر حزب همبستگی دمکراتیک کردهای سوریه نتوانست وارد کردستان عراق شود .
این پیامی بود که حزب دمکرات کردستان عراق به این حزب داد که حاضر به پذیرش مونوپول سیاسی در این بخش از مناطق کردنشین سوریه نیست و در شرایطی که هنوز تکلیف آینده سیاسی سوریه و این مناطق روشن نشده است نباید یک طرفه دیگران را از صحنه سیاسی بیرون راند و خود عنان راهبری کردها را در دست گرفت.
 کردها که  شرایط پر تنشی را سپری می کردند تهدیدات جبهه النصره شدیدتر و شدیدتر شد تا جایی که این گروه اقدام به کشتن و ربودن دهها کرد سوریه کرد .البته این تهدیدها کردها را در سایر بخش ها نیز دربرگرفت و دیدیم که اربیل نیز علیرغم تمام تدابیر امنیتی لرزید و این پیام واضحی به کردها بود که دامنه تهدید گروههای تروریستی تنها کردهای سوریه را شامل نمی شود بلکه کردها در هر منطقه که باشند در معرض تهدید هستند.
همراه با این تهدیدات تک رویهای حزب همبستگی دمکراتیک کردهای سوریه   در سوریه سبب شد که کردها در سوریه بیشتر از هر زمانی تنها باقی بمانند .
کردها در حالی می روند تنها بمانند که  کشورهای عربی و غربی با تمام توان در حال تجمیع گروههای مخالف برای گرفتن بیشترین امتیاز در اجلاس ژنو 2 می باشند .این تجمیع در حالی صورت می گیرد که کمترین توجهی به خواسته کردها نه در گذشته و نه در حال نشده است و قطعا تکلیف آینده نیز روشن است چون طبیعی است از گروههایی که در پی حل خشونت آمیز مسائل هستند نمی توان انتظار داشت که ارزشی برای حقوق سایر ملتها قائل باشند.
در چنین شرایطی بار دیگر اربیل محلی برای تجمع گروههای کرد سوری می شود به این امید که موفق به توافقی معقول برای ادامه روند سیاسی در سوریه شوند.پرهیز از ادامه تک رویها در سوریه از سوی پ . ی . د می تواند سراغاز مثبتی برای کردها در سوریه باشد و از سوی دیگر می تواند بار دیگر نقطه های همبستگی بین کردهای سوریه و کردهای عراق را  تقویت کند.
در کنار این احتمالات مقابله با تهدید ات تروریستی و نریختن توپ کردها به یک سبد مشخص می تواند ضمانتی برای پیروزی کردها در اینده سوریه باشد .کردها در شرایطی نیستند که بتوانند توپهای خود را در یک سبد بگذارند که قطعا با اصرار بر این امر بار دیگر تنش ها بیشتر شده و زمینه های توسعه تهدید جبهه النصره بیشتر از هر زمانی خواهد شد .
تاکید بر اینکه قطعا نظام آینده سوریه بدون بشار اسد خواهد بود شابد تحلیلی زود هنگام و باب میل کشورهای عربی باشد که مطلوب آنها نبود اسد و حاکمیت گروههای تندرو سنی بدون مشارکت بقیه بخش های سوریه می باشد .سخنان اخبر یکی از مقامات سابق سیا دال بر اینکه در میان گزینه های تندرو بشار اسد بهترین گزینه برای آینده سوریه است می تواند دلیلی بر این مدعا باشد، از این رو گروههای کرد سوریه قبل از اینکه ناچار از رفتن در یک محور خاص بشوند ضروری است در خصوص نحوه مدیریت کنونی مناطق کردنشین سوریه به دور از مونوپول یک حزب سیاسی به توافق برسند و زمینه های حضور واحد در اجلاس ژنو 2 را فراهم نمایند و طبیعی است بعد از این اجلاس می توانند بطور واقع بینانه تری نسبت به اینده سیاسی خود در سوریه اینده بیاندیشند. مخصوصا در شرایطی که تهدید تروریسم القاعده می رود نه تنها بنیانهای سیاسی بلکه بنیانهای اجتماعی و همزیستی مسالمت آمیز را در منطقه تهدید کند.
با در نظر گرفتن این ویژگیها نشست با بارزانی می تواند بار دیگر پیام آور تفاهم و توافق در خصوص اینده کردهای سوریه باشد اما ایا گروههای کرد سوری به درک مشترکی از تهدیدات موجود رسیده اند؟