مدعیان حقوق بشر نسبت به حضور وزیرارتباطات در شبکه های اجتماعی و رشد مخاطبان داخلی سکوت کرده اند!

همچنین به دنبال دعوت برخی صاحب نظران و کارشناسان از مسوولان و مدیران دولتی برای حضور در شبکه های اجتماعی، و ارائه بحث و گفت وشنود در مورد موضوعات مورد علاقه و در جهت بهبود فعالیت های اقتصادی و اجتماعی کشور، مخالفان نظام و رسانه های ضد انقلاب و فعالان مدعی حقوق بشر،‌ دچار شوک شده اند و نمی دانند که این فضای اجتماعی و فعالیت شبکه های اجتماعی و حضور مسوولان و کاربران در آنها به جای حضور در فیس بوک را چگونه ارزیابی کنند و چه ایرادی از آن بگیرند!
واقعیت این است که پیش از این ادعا کرده بودند که نظام جمهوری اسلامی با حضور افراد در شبکه های اجتماعی و ارتباط و بحث و گفت وگوی آنها در مورد مسائل سیاسی و اجتماعی مخالف است و برای کاهش حضور آنها، فیس بوک و بقیه شبکه های اجتماعی  را فیلتر کرده است.
اما در شرایطی که فضای اجتماعی داخلی امکان حضور مسوولان دولتی را فراهم کرده و کاربران و فعالان اجتماعی  می توانند در مورد مسائل مورد نظر خود و البته در چارچوب قانون،‌ و رعایت حقوق مردم و منافع ملی، نظرات و گفت وگوهای مورد نظر خود را داشته باشند،‌ این مخالفان نظام هستند که دیگر فرصت بهانه جویی در این مورد را از دست داده اند و نمی توانند ادعا کنند که نظام جمهوری اسلامی با آزادی بیان و حضور در شبکه های اجتماعی داخلی مخالف است.

به نظر می رسد که مخالفان نظام از این که فرصت حضور برخی مسوولان و کاربران در شبکه های فیس بوک و... که در آمریکا شکل گرفته و مدیریت می شود را از دست داده اند دچار شوک شده اند . آنها انتظار داشتند که از این طریق به حجم قابل توجهی از نظرات و دیدگاه ها دست یابند و فیس بوک را امین تر و با اعتبار بیشتری نسبت به شبکه های اجتماعی داخل ایران از نظر مسوولان جلوه دهند و از این طریق بر افکار عمومی و کاربران اثرگذار باشند و همچنین اطلاعات مورد نظر خود را به صورت مجانی و با کمترین دردسر و مانع دریافت کنند.
اما هوشیاری مسوولان در داخل کشور، در تقویت شبکه های داخلی و دعوت از مدیران و کاربران برای حضور در آنها به جای شبکه فیس بوک و شبکه های دیگر بیگانگان که می تواند به صورت فضایی برای جمع آوری دیدگاه و اطلاعات عمل کند، موجب شده که مخالفان نظام عصبانی شوند و از این سیاست مسوولان در داخل کشور سرخورده شوند.
مخالفان نظام بسیار تلاش کرده اند که صداو سیما، ‌خبرگزاری ها و سایت های داخلی و همچنین شبکه های اجتماعی در ایران را محدود و کم اثر و ناکارآمد معرفی کنند اما در بسیاری موارد خود آنها مجبور هستند که اخبار و اطلاعات را از شبکه های  داخلی ایران کسب کنند و در واقع با وجود صرفه های هزینه های بسیار در ایجاد تلویزیون ها ماهواره ای و شبکه های اجتماعی،‌ عملا این ناکارآمدی شبکه های خارجی و آمریکایی و انگلیسی است که خود را نمایان ساخته و در مقابل توان روبه افزایش شبکه های داخلی ایران دچار عقب ماندگی و کاهش مخاطب شده است.
تعداد مراجعات میلیونی مردم ایران و حتی افراد خارج کشور به شبکه های اجتماعی و سایت های اینترنتی و مشاهده شبکه های صداو سیما و رادیو و روزنامه ها و تیراژ رو به افزایش مخاطبان رسانه ها و شبکه های اینترنتی  داخل کشور نشان می دهد که به تدریج شبکه های خارجی با کاهش مخاطب مواجه شده اند.
به خصوص با تشکیل دولت تدبیر و امید و سیاست ها و تصمیمات اعتدال گرا و مدبرانه،‌ از جمله تقویت شبکه های اجتماعی داخلی و رسانه های داخل کشور،‌ و همچنین پیگیری سیاست های کاهش تنش با کشورهای غربی،‌ آزادی زندانیان مربوط به حوادث سال 88،‌ و حضور مسوولان دولت در صداو سیما و خبرگزاری ها و شبکه های داخلی، موجب شده که به جای فضای افراطی و زیر سوال بردن کارایی نظام جمهوری اسلامی ایران از سوی شبکه های خارجی،‌ فضای همدلی و همکاری برای بهبود معیشت و اقتصاد و میانه روی در سیاست داخلی و خارجی در دستور کار قرار گیرد و لذا مخاطبان شبکه های اجتماعی مخالف نظام در خارج کشور به شدت کاهش یافته و مدیران شبکه های خارجی و مخالفان نظام و مدعیان حقوق بشر شاهد هستند که مردم به جای مراجعه به شبکه های خارجی از جمله تلویزیون ها و شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک و  پیگیری بحث های افراطی بر خلاف منافع ملی و نظام جمهوری اسلامی،  حضور خود را در شبکه های اجتماعی داخلی افزایش داده و با مراجعه به سایت ها و تلویزیون و رادیو و روزنامه و مجله ها و فیلم ها و رسانه های داخلی، اقبال کمتری نسبت به فیس بوک و شبکه های خارجی نشان می دهند.
کاهش مخاطبان و مراجعه به فیس بوک نسبت به سال های 88 تا 91،‌ و افزایش شدید تیراژ مراجعه به شبکه های داخلی،‌ به خوبی نشان می دهد که سیاست های دولت  و نظام در مقابله با بدخواهان موفق بوده و توطئه رسانه ای آنها برای جاسوسی اطلاعات و اثرگذاری بر افکار عمومی و پیگیری بحث های افراطی بر ضد نظام را خنثی کرده است.
مدعیان حقوق بشر،‌ که در ماه های اخیر شاهد آزادی زندانیان حوادث سال 88 بوده اند و همچنین شبکه های اجتماعی و رسانه های داخلی را روبه گسترش می بینند و شاهد حضور مردم در انتخابات و حمایت از دولت هستند، اکنون دچار سرخوردگی شده اند زیرا قادر نیستند که اقدامات نظام و فضای داخل کشور را  به معنای بدتر شدن شرایط حقوق بشری و فضای سیاسی ارزیابی کنند و دسترسی مردم به اطلاعات و گفت وگوهای داخلی موجب شده که مردم در جریان برنامه ها و واقعیت ها قرار بگیرند و تحلیل های غلط بسیاری از رسانه های خارجی نیز قادر به جذب مخاطبان نیست.
کاهش مخاطبان، تکراری شدن برنامه های رسانه ها و شبکه های اجتماعی خارجی، موجب شده که مخالفان نظام از اثرگذاری بر فضای داخلی کشور و افزایش فشار بر دولت و نظام ناامید شوند و در شرایطی که مسوولان آمریکا و دولت های جهان به اهمیت ایران و مردم ایران بیشتر پی برده اند و لحن خود را تغییر داده اند، مدعیان حقوق بشر و مخالفان نظام عملا بیکار شده و ترفندها و برنامه های خود را برای بد جلوه دادن فضای داخلی ایران، ناکارآمد و بدون نتیجه ارزیابی کرده اند.
لذا مدعیان حقوق بشر و مخالفان نظام ترجیح داده اند که در برابر اخبار رشد شبکه های اجتماعی داخلی و حضور مسوولان از جمله آقای واعظی وزیر ارتباطات و دعوت از مسوولان برای حضور در این شبکه ها،‌ و امکانات روبه گسترش رسانه ای در داخل کشور سکوت کنند و واقعیت جلب مخاطب و رشد مراجعه مردم به رسانه ها و شبکه های  داخل کشور و کاهش مخاطبان شبکه های ضد انقلاب و بی توجهی مردم به وعده ها و تحلیل های افراطی مخالفان نظام را نادیده بگیرند و میانه روی و همراهی با دولت را جایگزین کنند.
این مدعیان دریافته اند که مردم ایران نمی خواهند به افراط و تفریط و وعده های مخالفان نظام و مدعیان حقوق بشر توجه کنند و میانه روی و همراهی و همکاری با دولت را انتخاب کرده اند تا مشکلات کشور را به تدریج کاهش دهند و روند بهبود سیاست خارجی و اقتصاد و فعالیت های اجتماعی و فرهنگی را شاهد باشند.