گروه فرهنگی - این واقعیت که ما در نبرد فرهنگی با دنیای غرب هستیم، غیرقابل انکار است. این که در این نبرد فرهنگی، رسانهها به ویژه رسانهی ملی از نقش فوقالعادهای برخوردارند، واقعیت غیرقابل انکار دیگریست. به عبارت دیگر، در کانون نبرد فرهنگی موجود مابین جمهوری اسلامی و دنیای غرب، مخاطبینی وجود دارند که از یکسو بینندهی برنامههای تلویزیون جمهوری اسلامی هستند اما از سوی دیگر، دستان ناپاکی آنها را به سمت خود میکشند که معروف به شبکههای ماهوارهای هستند.
به گزارش بولتن نیوز، هرچند به مجموعهی عملکرد رسانهی ملی نقدهای فراوانی داریم و برخی از برنامههای آنرا نه تنها مدل یا شبیهسازی شدهی برنامههای ماهوارهای میدانیم، بلکه در پارهای موارد، فراتر از آن میپنداریم. ولی این بدان معنا نیست که همهی تولیدات رسانهی ملی ضعیف یا بد هستند. هرچند در نبرد فرهنگی موجود، صدا و سیما نتوانسته آنگونه که توقع میرفت، مبارزی در حد و اندازهی انقلاب و جمهوری اسلامی باشد، اما در حال حاضر یکی از نزدیکترین رسانههای موجود به ارزشهای اسلامیست.
مسلماً در این نبرد پیچیده، کسانی که دل و دینشان با فرهنگ ایران اسلامی است، باید از آنهایی که در دایرهی فعالان این فرهنگ محسوب میشوند، حمایت کنند و شکل رفتارشان به نحوی نباشد که باعث تقویت طرف مقابل شده و در دو راهی انتخاب مخاطب مابین رسانهی ملی و شبکههای ماهوارهای، ایشان را به سمت فرهنگ غربی هدایت کنند. اما بعضا رسانههایی را میبینیم که عدم تناسب ادعا و عملشان، نشان از بیصداقتیشان دارد و عملا مخاطبان ایرانی را تشویق میکنند که بینندهی برنامههای ماهوارهای بشوند. برنامههایی که کمترین تناسب فرهنگی را با فرهنگ عمومی ما داشته و حتی در خیلی از موارد، مغایر ارزشهای دینی و اخلاقی ما هستند.
به طور مثال، سایت آینده آنلاین در مصاحبهای که خبرنگار آن در تاریخ 21 آبان با پروانه معصومی یکی از بازیگران پیشکسوت انجام داده است، به نوعی سعی کرده هم غسل تعمیدی بر شبکههای ماهوارهای باشد و هم خوانندگان را تشویق کند که پای برنامههای ماهواره بنشینند. هرچند در این مصاحبه، پروانه معصومی به جز یک مورد، در دام سوالات این مصاحبهی جهتدار نیفتاده، اما نحوهی بیان پرسشها، به خوبی نشاندهندهی جهتگیری این رسانه در موضوع مورد بحث است.
در
این مصاحبهی کوتاه خبرنگار در اصلیترین سوالش میپرسد: «مدتی است تلویزیون به فکر تاثیر ماهواره و برنامههای آن بر مردم و زندگی شخصی آنها افتاده است و برنامه ای با هد فقر ار دادن ماهواره به عنوان یک معضل اجتماعی ساختهاند.
شما چطور فکر میکنید، آیا واقعا همه برنامههای ماهوارهای مضر هستند و مخرب؟» قضاوت
با شما.
اما آیا از این غیرمستقیمتر میتوان در ذهن خواننده این تردید را ایجاد کرد که "شاید بعضی برنامههای ماهوارهای خوب باشند؟" در نتیجه، وی کمکم سراغ ماهواره رفته و بعد از دیدن برخی برنامههای خوب آن! به سمت سایر برنامهها گرایش پیدا میکند و وقع ماوقع...
البته نگویید که یک سوال در یک مصاحبه دلیل این همه صغری کبری چیدن نمیشود. ما هم به خوبی میدانیم که نمیتوان با استناد به یک مورد کوچک و گذرا، یک موضوع را ثابت کرد. اما وقتی میبینیم که بارها این قضیه به زبانهای مختلف از طریق اشخاص و رسانههای گوناگون بیان میشود و همگی در تلاشند تا مخاطبان ایرانی را از پای رسانهی ملی با همهی ضعفهایش به سمت ماهواره با همهی انحرافاتش سوق دهند، نمونهای از جهتدهی فرهنگی مذبور را ذکر میکنیم تا ادعایمان متهم به بیدلیل بودن نشود.
در انتها لازم است نقدی هم به ادعای خانم پروانه معصومی در همین مصاحبه داشته باشیم. ایشان در بخشی از مصاحبهشان فرمودهاند که آنجایی که بنده زندگی میکنم، فقط این منم که تلویزیون ایران را میبینم و بقیه ماهواره میبینند. و از این قضیه استقرا کردهاند که اکثر مردم ایران، تلویزیون جمهوری اسلامی را نمیبینند. به نظر میرسد این دعا چندان درست نباشد. چون طبق آمارهای رسمی و غیر رسمی موجود، گذشته از حجم قابل توجهی از مردم که اصلا گرایشی به سمت شبکههای ماهوارهای ندارند، آنهایی هم که پای ماهواره مینشینند، تلویزیون جمهوری اسلامی را تعطیل نکرده و کرکرهاش را پایین نکشیدهاند. پس بهتر است قبل از پاسخ به هر سوالی، اول ببینیم چه کسی و با کدام انگیزه از ما سوال پرسیده و دوم اینکه برداشتهای شخصی خود را حمل بر واقعیت تام و تمام ندانیم.
همانطور که گفتیم، رسانهی ملی جای نقد فراوان داشته و نیازمند نقد دلسوزانه است، اما در نبرد فرهنگی موجود، نباید طوری رفتار کرد که دشمن طرف مقابل را تقویت کنیم. واقعیتها را نیز آنگونه که هستند ببینیم، نه آنگونه که تصور میکنیم یا دوست داریم تصور کنیم.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
البته سیم کارت رایتل آنتن نمیده
حالا نکته ی جالبش اینه که فاصله ی پردیس تا بومهن شاید به اندازه ی یه پریدن هم نباشه
یعنی به اندازه ی دو دقیقه هم راه نیست اما همه ی این امکانات رو اونطرف داره
و صد البته باید گفت که خیلی چیزهای دیگه نداره
مثل چی؟
مثلا بانک :
ملی
پاسارگاد
و صادرات و مسکن و کشاورزی
که الباه کشاورزی عابر بانک نداره و بقیشونم روزهای تعطیل پول ندارن
و اما برق که یه روز درمیون یا قطعه یا منتظر میمونه که آسمون یه عدسه کنه که بترسه و بره
و یا آب قطعی داره و البته اگه مشین نداشته باشی هوا که یکم تاریک بشه راه ارتباطی به تهران مسدود میشه نه بخاطر چیزی ها چون وسیله نقلیه نیست
بولتن جون اینهارو برای تو گفتم که اگه دوست داشتی یه خبری از ساکنین پردیس بزنی
من خودم شاهد چندین و چند خانواده خیلی خوب بودم که با باز شدن برنامه های به اصطلاح خانوادگی و مفرح به خونشون آلان درگیر مسائل خیلی وهشتناکی شدن دیگه آرامش ندارن و یا دیگه خانواده ای وجود نداره ، برنامه ماهواره ها خانواده ها و بخصوص جایگاه بالای زن در خانواده رو هدف گرفتن .
برای همین خیلی افراد رو به سوی ماهواره می آورند
نکته ی قابل اهمیتش اینه وقتی قیمت گیرنده اون اینقدر پایینه که طرف رو وسوسه به گذاشتن چند تا گیرنده و بیشتر شدن شبکه هاش میشه تا بتونه شبکه های بیشتری رو ببینه
اخبار بی بی سی و صدای امریکا انصافا واقعیت های جامعه ایران رو به دور از حب و بغض و کینه نمایش می دهد
امروز شاید نزدیک به 70 درصد جامعه ایران ماهواهر تماشا کنند
آزادی خواست یک انسان امروز ی است نمی توان مردم را به دیدن چیزی یا شنیدن حرف کسی اجبار کرد
فرقی هم نمی کند که شوش و راه آهن باشد یا ولنجک و تجریش!!! دماوند باشد یا قلعه حسن خان!!!
http://www.tabnak.ir/fa/pages/?cid=98143
ما مردمی هستیم اگر کسی در خانه مان را زد تا مطمئن نباشیم و او را نشناسیم در را باز نمی کنیم پس چطور در منزلمان و قلب و مغزمان را به کسانی باز می کنیم که قطعا به فکر عاقبت وصلاح ما نیستند!!!!!!!!!!!
توروخدا ندارین این اتفاق برا بچه هاتون بیفته.