دیدن وضعیت ناگوار کودکان کار به حدی او را متاسف کرد که تصمیم گرفت به عنوان عکاس وارد کمیته ملی کودکان کار شود و تدریس را رها کند.
هاین معتقد بود اگر مردم با چشم خودشان ستمی که به کودکان کار میشود را ببینند؛ مقابل کار کردن اجباری آنها خواهند ایستاد.
او
از سال 1905 که به عضویت کمیته ملی کودکان کار درآمد. یک دهه از عمر خود
را وقف سفر به قسمتهای مختلف آمریکا و عکاسی از کودکان شاغل در صنایع
مختلف کرد.
از آنجا که در بسیاری موارد کارفرمایان تمایل نداشتند وضعیت کودکان زیردستشان به بیرون درز پیدا کند؛ گاهی مجبور بود برای ورود به کارخانجات کلکهایی سوار کند. از طرفی، هاین خیلی مقید بود که حتما توضیحات موثقی برای هر عکس تهیه کند.
خوشبختانه
با سابقه تدریسی که داشت به خوبی میتوانست با کودکان ارتباط برقرار کند
و اطلاعاتی از شرایط زندگی و کار آنها به دست بیاورد. اما برای یادداشت
توضیحات مجبور بود در حالی که دستش در جیب شلوارش است صحبت آنها را بنویسد.
از
عکسهای هاین برای اسلایدهای سخنرانیها، مقالات مجلهها و
نمایشگاههای حمایت از حقوق کودکان استفاده شد. در نهایت، نمایش وضعیت
تاسف بار کودکان منجر به تصویب قوانین کودکان کار در سال 1916 شد.
هاین
در پروژههای مختلفی از جمله عکاسی برای صلیب سرخ آمریکا حین جنگ جهانی
اول، عکاسی از مراحل ساخت برج ایمپایر استیت و… فعالیت داشت. با این وجود
سال آخر زندگی او در فقر و تنگدستی و در حالی که جز عدهای معدود، سایرین
کارهایش را نادیده گرفته بودند سپری شد. تنها پس از مرگ نام او شهرت پیدا
کرد و امروزه لوییس هاین از بزرگان تاریخ عکاسی آمریکا محسوب میشود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com