دوربین عکاسی شما اگر دارای حافظه داخلی نباشد حتماً نیاز به یک کارت حافظه جانبی دارد. مدلهای مختلفی از مموری کارت در بازار وجود دارد. الزاماً مدلهای با ظرفیت بالا قرار نیست گرانترین مدلها باشند.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از بازار خبر، شاید از دوستانتان شنیدهاید که مموریاشان سرعت بهتری دارد. یا اینکه حین لود شدن در کامپیوتر تصاویر را پیکسلی نشان میدهند.
پیش از خرید دقت کنید کدام مدل دقیقاً با دستگاه شما همخوانی دارد.
1 - Secure Digital Card یا SD
این
کارتها در اصل برای نگهداری فایلهای موزیک با حفظ حق کپی رایت درست شد،
اما بهسرعت در زمینه عکاسی مورد توجه قرار گرفت؛ زیرا بسیار کممصرف و
کوچک بود. هماکنون چندین نوع کارت SD وجود دارد.
2 - MiniSD Card
این
مدل از نظر کارکرد بسیار شبیه برادر بزرگتر خود یعنی نمونه SD است و فقط
از نظر اندازه نصف آن است و معمولا با تلفنهای سلولی پخش کنندههای3
MP و دوربینهای دیجیتالی که نیاز به اندازه کوچکتر کارت دارند مصرف
میشود.
3 - ultiMediaCard یا MMC
این
کارتها که از نظر ظاهر بسیار شبیه کارتهای SD است، از نظر کارکرد داخلی
متفاوت است. در بعضی از دستگاهها میتوان آنها را با هم عوض کرد، اما
این مساله همیشه صادق نیست.
4 - CompactFlash I یا CFI
این
کارتها اندازهای مانند بسته کبریت دارند و ازجمله اولین نمونههایی
هستند که در دنیای دوربینهای دیجیتالی استاندارد شدند و ظرفیتی بین ۸
مگابایت تا ۸ گیگابایت دارند.
5 - CompactFlash II یا CFII
کارتهای
فوق معادل نمونه CFI هستند با این تفاوت که ضخامت آنها معادل 7/1 میلیمتر
بیشتر از نمونه قبلی است. در ضمن دستگاههایی که دارای اسلات CFII هستند
میتوانند نمونههای CFI را بخوانند، اما عکس آن صادق نیست. این
کارتها با ظرفیت تا یک گیگابایت فروخته میشوند.
6 - XD-Picture Card یا xD
این
کارت که توسط الیمپوس و فوجی بهطور مشترک تهیه شد برای جایگزینی کارتهای
SM بود. اندازه این کارتها معادل تمبر ولی ظرفیت آنها تا ۸ گیگا بایت
میرسید.
7 - emory Stick یا MS
سونی
در سال ۱۹۹۹ اقدام به تهیه Memory Stick کرد تا آنها را در دوربینهای
عکاسی دیجیتال و فیلمبرداری خودمصرف کند. اکثر نت بوکهای سونی دارای
بخشی برای خواندن Memory Stick هستند بنابراین انتقال بین دوربین و
کامپیوتر راحت انجام میشود.