ناطق در حرم امام خمینی چه گفت؟

 به گزارش بولتن نیوز به نقل از رویداد، حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر ناطق نوری در مراسم شب احیاء نوزدهم ماه مبارک رمضان در حرم امام خمینی که با حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی یادگار گرامی حضرت امام و اقشار مختلف مردم و جمعی از شخصیت های سیاسی و روحانی برگزار شد، اظهار داشت: خداوند منان را شاکرم که بعد از یک دوره فترت، باز این توفیق نصیب من شد و عمری عنایت کرد که بتوانم در شب 19 ماه مبارک رمضان در کنار مرقد مطهر امام بزرگوار در جمع شما مراسم احیاء و قرآن به سرگیری را داشته باشم.
وی با قرائت آیه شریفه «قالت الأعراب آمنا قل لم تؤمنوا ولکن قولوا أسلمنا ولما یدخل الإیمان فی قلوبکم» افزود: موضوع آیه ای که تلاوت کردم این است که فرق مسلمان و مومن چیست؟ من برای تبیین این مسئله باید عرض کنم که مسلمان بودن مراحلی دارد و خود مسلمان بودن مسئولیت هایی را بر دوش شخص مسلمان و یا جامعه اسلامی می گذارد. مسلمان بودن در عین حال با مومن بودن تفاوت بسیار فاحشی دارد؛ یعنی رسالت مومن بودن از مسئولیت مسلمان بودن بالاتر و سنگین تر است. گرچه گاهی مسئولیت هایی که برای شخص مومن شمرده می شود همان مسئولیت هایی است که برای مسلمان شمرده می شود. یک مرحله مسلمان بودن این است که فرد با اعتقاد می گوید اشهداً ان لا اله الله و اشهداً ان محمد رسول الله که به تعریف مشهور شهادتین را بر زبان جاری می کند. این سخن یک سری آثار دارد و فرد فقط این دو عبارت را می گوید و مسلمان می شود. از جمله آثار آن این است که فرد در مسجد مسلمانان می تواند بیاید، به عنوان یک مسلمان می تواند از او دختر گرفت و دختر داد و... .
 

ناطق نوری یادآور شد: بعضی ها این اندازه مسلمان هستند. یعنی گویندگان لا اله الا الله هستند و به نبوت رسول خدا هم ایمان دارند. خب حالا فردی نماز هم نمی خواند، روزه هم نمی گیرد و خودش تشخیص می دهد من قلبم با خداست؛ حرام خدا، حلال خدا، اصلاً کاری به خدا ندارم. این یک جور مسلمانی است. آن فرد را داخل مسجد می توان راه داد و شرایط یک مسلمان را دارد. یک مرحله از این بالاتر، بعضی ها هستند که این شهادتین را می گویند، احکام را هم نصفه و نیمه انجام می دهند، گاهی نماز می خوانند، گاهی نمی خوانند، شبهای احیاء نماز می خوانند، در ماه رمضان کارهای حرام را تعطیل می کند، عاشورا نماز می خوانند و در سینه زنی هم شرکت می کنند، مقید به احکام و بایدها و نبایدهای عبادی هم نیستند؛ خب اینها وضعشان خوب نیست! اینکه ما بگوییم همین اندازه هم خوبه! خدا می دونه قلب ما پاکه! خب اگر این بود که لازم نبود انبیاء بیایند و روایات برای ما بیان و تبیین کنند و رنج ببرند؛ زیرا یک لا اله الا الله گفتن که کاری ندارد. قرآن می گوید: فویل للمصلین، فویل للمطففین و... در بعضی از تفاسیر آمده که چاهی در جهنم به نام «ویل» هست که بقیه جاهای جهنم ملایم تر از آن است. چاه ویل چاهی است که همه از آن وحشت دارند؛ این ویل برای نماز خوان هاست؛ برای تارکین نماز و احکام خدا که در پایین ترین درجه هستند. اینها نماز را سبک می گیرند؛ حالا مثلاً اگر مهمانی بود، جلسه گل انداخته است میگویند و می خندند و می گویند خب حالا ولش کن نماز رو !جلسه را عشقه! دنبال یه کاری هستم، دنبال یه پولی هستم، حالا نماز نشد، ولش کن. آنها نماز را سبک می شمارند و همه چیز را مقدم بر نماز می دانند. اینها هم وضعشان خراب است!
وی ادامه داد: بعضی ها سالم هستند و از شدت سرخ و سفیدی از لپشان خون می چکد؛ اما هتاکانه سیگار را پشت فرمان می کشند، افتخار هم می کنند که دارند روزه می خورند؛ اعلام جنگ با خدا و فرمان خدا! تو چه مسلمانی هستی؟! فرق من مسلمان با کسی که لا اله الا الله نگفته چیست؟
ناطق نوری گفت: اما بعضی ها مقداری بالاتر هستند؛ نماز را می خوانند، روزه هم می گیرند چه بسا نماز جماعت هم شرکت می کنند و مقید هم هستند که شرکت کنند؛ ولی وقتی مربوط به حقوق مردم و حق الناس می شود بی باک است، ربا که پیش می آید بی باک است! آدم گاهی شرمش می آید وقتی می خواهیم جنس صادر کنیم به یک کشور دیگر که دل به ما بسته است، بعد می بینیم محتویات روی جعبه با زیر جعبه متفاوت است! این زشت نیست؟! بد نیست؟! تقلب در معامله، سر یک بیچاره را کلاه گذاشتن، مال مردم را خوردن، این قرآن که به سر می گیریم و می گوییم ما را به این قرآن ببخش! برای ما قرآن محترم است که خدا را قسم می دهیم.
رئیس دفتر بازرسی ویژه مقام معظم رهبری با اشاره به این آیه شریف که می فرماید «فمن یعمل مثقال ذره خیر یره ومن یعمل متقال ذره شر یره»، گفت: قرآن مثقال ذره را تشبیه می کند؛ وقتی آفتاب از یک روزنه می تابد موجودات زیادی را می بینید؛ ولی چشمان ما نمی بیند؛ قرآن می گوید اگر به اندازه همان ذره ها عمل خیر انجام دهید خداوند ثواب آن را می دهد و اگر به همان اندازه کار شر کنید نتیجه آن را می بینید.
وی تصریح کرد: حیثیت انسان ها و آبروی یک انسان کرامت دارد؛ انسان منزلت دارد چه برسد که مسلمان هم باشد. ما چطور حیثیت انسان ها و مسلمان ها را ببریم و بگویم مسلمان هستیم؟! توهین کنیم تحقیر کنیم، با -زبانمان با عملمان- بعد هم بگوییم مسلمانیم! مسلمان که هیچی! بگوییم مومن هستیم! مومن تهمت میزند؟ دروغ میگوید؟ مومن توهین به شخصیت -نه حالا یه شخصیت سیاسی- همه انسان ها با شخصیت، با کرامت و عزیز هستند. اینکه ما مردم را ذلیل کنیم، به آنها نسبت ناروا بدهیم و بعد بگوییم مسلمانیم؟! این تازه برای مسلمانی است، من به شأن یک مومن نرسیده ام. مسئولیت مومن بودن خیلی بالاتر از مسلمان هست.
ناطق نوری یادآور شد: ما روایت داریم مسلمان کسی است که مردم از دست و زبان او در امان باشند اما چند نفر پیدا می کنید که مردم از دستش و زبانش در امان باشند؟! بی باک! کسی خدمت پیامبر آمد و عرض کرد یا رسول الله سه تا گناه می کنم و می خواهم توبه کنم؛ اما راستش را بخواهی هر سه گناه را نمی توانم با هم ترک کنم؛ می خواهم یکی را ترک کنم. رسول خدا فرمود چیست گناهانت؟ او گفت یا رسول الله من نماز نمی خوانم، دروغ هم می گویم، اهل زنا هم هستم. رسول الله فرمود: تو می خواهی یکی را  کنار بذاری و قول می دهی که این کار را بکنی؛ دروغ نگو! یعنی رسول الله نمی گویند اول نماز بخوان، می گویند دروغ نگو!
وی با اشاره به اینکه اولین علامت متقین این است که تهمت نمی زنند، توهین نمی کنند و فحش نمی دهند، ادامه داد: البته این برای مسلمان هاست مومن بودن شرایط سنگین تری دارد.
وی با اشاره به آیه ابتدای سخن، افزود: عده ای از عربها خدمت پیغمبر آمدند و گفتند ما ایمان آورده ایم ما مومنیم. پیغمبر فرمود شماها ایمان نیاورده اید؛ بگویید مسلمان شده ایم، نه مومن؛ زیرا فرق است بین مسلمان و مومن.
ناطق نوری با ذکر روایت دیگری گفت: در مورد فرق بین مومن و مسلمان ابو بصیر از امام صادق(ع) سئوال می کند که ایمان چیست؟ ایشان فرموند: ایمان به خدا این است که علیه فرمان خدا عصیان نشود و معصیت نشود. این فرد بار دیگر سئوال می‌پرسد: که معنای مسلمانی چیست؟ امام صادق(ع) در جواب می‌فرمایند: "کسی که راه ما را طی کند و همچنین نماز، روزه و سایر اعمال مسلمانی را انجام دهد، مسلمان است."
وی یادآور شد: ایمان آن چیزی است که در قلب ما قرار می گیرد، قلب یقین پیدا می کند به خدا و اعمال او اینها را تصدیق می کند. ایمان درختی است که ریشه آن یقین به خداست؛ یقین به قیامت، یقین به جهنم و بهشت است. اگر ما یقین داریم که وقتی از دنیا برویم مو را از ماست بیرون می کشند، آیا گناه می کنیم؟ خیانت می کنیم؟
رئیس دفتر بازرسی ویژه مقام معظم رهبری گفت: من واقعاً خیلی راحت خدمت خواهران و برادران بگویم شرمنده هستم که گاهی آشناها و دوستان می گویند در فلان کشور غیر مسلمان از طریق اینترنت جنسی را سفارش دادم و برایم پست کردند؛ که در آنجا زندگی می کنم آن وسیله به خاطر سفر من چند روز پشت در خانه بوده و ما از سفر آمدیم و دیدیم آن وسیله هنوز پشت در است؛ آن را برداشتیم. در آن کشورها خانه ها شیشه های قدی دارند که یک حفاظ هم ندارد؛ اما ما شیشه را که حفاظ می زنیم روی حفاظ، حفاظ دیگر هم میزنیم. پس چه چیزی در ما میخواهد الگو شود؟! گذشت نسبت به هم، احترام به هم، اعتماد به هم، مراعات کردن، فرهنگمان، اخلاقمان چه می شود؟ ما اگر یقین واقعی داشتیم اینگونه نبودیم و این کارها را نمی کردیم. کسی به کشورهای بیگانه رفته بود، می گفت اعتماد آنجاست، مسلمان آنجاست؛ ولی اسلام اینجاست.
وی در ادامه سخنان خود گفت: پیغمبر(ص) یکبار دیدند کسی بعد از نماز چرت می زند؛ ایشان دلیل را پرسید و آن فرد جواب عجیبی به پیغمبر داد؛ گفت یا رسول الله من دیشب را صبح کردم در حالی که یقین داشتم به قیامت و عذاب؛ صدای جهنم را می شنیدم ، صفای بهشت را می دیدم و نتوانستم بخوابم؛ یقین داشتم. رسول الله دید ادعا خیلی زیاد است. گفت تو دلیلت چیست که یقین داری؟ او گفت من صدای جهنم را می شنیدم، اهل بهشت را دیشب می دیدم. خوابم نمی برد. رسول الله دعا بکن که در این راه شهید بشوم.
ناطق نوری افزود: رسول رو کرد به آن مرد و گفت، خدا قلب او را روشن کرده به ایمان.

وی تأکید کرد: آدم مومن با حیاء است شما اگر دیدید کسی بی حیا است و به همه فحش می دهد، حتماً بدانید او دین ندارد و گرنه حرمت انسان ها را حفظ می کند و شعارش حفظ حیاء است. رسول الله فرمودند ایمان به ادعا که نیست و ایمان در کنار عمل کامل است. پیامبر می فرمایند مومن بهتان نمیزند، تهمت نمی زند و اسرار مردم را فاش نمی کند. ایشان می گویند کسی که بهتان بزند، تهمت بزند، روز قیامت او را روی تپه ای از آتش نگه می دارند تا اینکه روی آن تپه آتش اعتراف کند که به چه کسی تهمت زده است. لذاً تا موقعی که چیزی در محکمه ای ثابت نشده است نباید حرفی علیه کسی زد.
ناطق نوری در پایان سخنان خود به ذکر مصیبت پرداخت و سپس مراسم قرآن به سرگیری توسط وی و با حضور مردم برگزار شد.
وی در میان سخنان خود با گلایه از شیوه پخش سخنرانی خود گفت: من در سالهای قبل گاهی بعد از اتمام سخنرانی و رفتن به منزل، پای سخنان خودم در تلویزیون نشسته ام! زیرا سیمای سراسری این سخنرانی را با تأخیر پخش می کند و خیلی ها از من سوال می کردند که چرا تا موقع سحر مردم را نگه داشتید؟!
در این مراسم علاوه بر حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی یادگار گرامی امام، جمعی از اعضای بیت امام راحل و شخصیتهای سیاسی از جمله حجت اسلام سید یاسر خمینی، سید علی خمینی، مسیح بروجردی، آیت الله موسوی بجنوردی، آیت الله سید محمد هاشمی، آیت الله مقتدایی، حجت الاسلام و المسلمین سید محمود دعایی، محمدعلی ابطحی، محمدعلی انصاری، مجید انصاری، قدرت الله علیخانی، سراج الدین موسوی، محمدعلی رحمانی و همچنین علی اشراقی، حمید انصاری، مهدی هاشمی رفسنجانی، محمدعلی سبحانی، جواد امام و... حضور داشتند.