کردستان و باید ها و نباید های انتخابات پیش رو

به گزارش بولتن نیوز، سالهاست که گروههای ضد انقلاب با همسویی با غربی ها بر طبل عدم مشارکت کوبیده اند. در پاسخ به این تبلیغات که بار دیگر می رود بر طبل آن بکوبند، همین بس که تاکنون این گروهها نتوانسته اند به نوعی پذیرش همدیگر برسند چه برسد به اینکه برای مردم تعیین تکلیف کنند. در داخل هم عده ای با تبلیغات منفی بسیار کوشیده اند که یک موضوع ملی را از دریچه خارجی ببینند که دیدیم تمام این تجربه ها با شکست روبرو شده است و نتوانسته است خواستگاه مردمی پیدا بکند.

مردم کردستان عزیزمان مستثنی از مردم سایر بخش های کشورمان نیستند و بسان بقیه با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کنند و توقع دارند که این مشکلات به نحوی حل گردد. از این رو گروههایی که در خارج نشسته و از جیب دشمنان این انقلاب می خورند اصولا نمی توانند چندان شناختی از ویژگیهای جامعه کردی داشته باشند و برای آن نسخه بپیچند. نسخه ایی که اصولا غربی ها و بخصوص گروههای معاند برای مردم پیچیده اند قبل از اینکه فرمولی برای کمک به مردم باشد فرمولی برای ایزوله کردن مردم و عدم مشارکت در صحنه های سیاسی است .

از این رو همانگونه که در دوره های قبلی مردم نشان دادند توجهی به این تبلیغات نمی کنند و با شرکت در انتخابات ثابت کردند که فرمول حل مشکلات را باید در درون جستجو کرد این بار نیز مردم بیشتر از همیشه نیازمند به این تفکر هستند که بایستی هرچه هست در خانه حل گردد و برای آن راهکار ارئه شود.

همراهی با عده ایی انگشت شمار با شعارهای سراب گونه ضد ایرانی نه تنها راهی برای خروج از مشکلات نیست بلکه راهی برای عمیق تر کردن مشکلات است. مردم این بار بیشتر از هر زمانی نیازمند مشارکت هستند. شاید پرسیده شود چرا؟ در پاسخ باید گفت نمی توان توقع داشت که به سوی ما دستی دراز شود بدون اینکه ما حرکتی بکنیم. مگر نه این است که ما همواره می گوییم از تو حرکت از خداوند برکت. پس ما نیازمند این تحرک در سطوح مختلف لایه های جامعه هستیم. همه عقلای کرد در کشور بر این واقف هستند که بی تحرکی نشان از مرده بودن یک جامعه، یک فرهنگ یا یک تفکر دارد .پس جامعه کرد نیازمند تحرک است و بدون شک این تحرک در نسل کنونی و گذشته کردستان عزیز وجوددارد و با حضور خود نشان خواهد داد که این خود اوست که برای خودش تصمیم می گیرد.

گذشته تاریخ ایران نشان داده است که هر موقع مردم ایران متکی به خود و مردان داخل خود بوده است موفق تر بوده است. مردم کردستان همواره سمبلی از مقاومت و صبوری در طول انقلاب بوده اند .انها بدلیل سکونت در مناطق مرزی کشور همواره متاثر از پدیده های مختلفی بوده اند. هم مرز بودن گاهی برای انها فرصت و گاهی برای آنها تهدید بوده است کما اینکه در دوره جنگ تحمیلی مردم غرب کشور و از جمله کرد زبانان متاثر از جنگ بوده و قربانی های زیادی در این راه دادند و از حق نمونه خوبی برای مقاومت بوده اند و با حضور خود در سنگر اول مقاومت ثابت کرده اند که مرزبانان شجاع و دلیری برای کشور عزیزمان بوده اند، لذا این حق طبیعی آنها است که اکنون سهم خود را از مشارکت در قدرت بخواهند و این سهم خواهی با حضور در پای صندوق های رای امکان پذیر خواهد شد.

با همه این توصیف حرکت گام اول است و گام آخر نیست. ضروری است که مردم کرد با نگاهی به سابقه کاندیداها به جمع بندی خوبی برای گزینه اصلح برسند. گزینه ایی که بتواند با تزریق آرامش به جامعه کردی به سوی حل مشکلات مردم گام بردارد. تجربه گذشته گروههای سیاسی در کردستان ایران بخوبی می تواند بیانگر این باشد که مردم کردستان ایران نیازمند گزینه ایی توانمند هستند که بتواند فارغ از حواشی به درمان مشکلات بپردازد.

متاسفانه در طول سالهای گذشته اصلاح طلبان با شعارهای زرد کوشیدند جامعه کردی را با خود همسو کنند که ثمره این تلاشها رادیکالیزه کردن بخشی از اندیشمندان کرد در کشور بود. اکنون نیز هنوز تنور انتخابات گرم نشده با پناه بردن به نیروهای غیر ایرانی خواهان کمک برای پیروزی در انتخابات شده اند. مردم کردستان که امروز بیشتر از هر زمانی با واقعیت های جامعه کردی در کشورمان و سایر کشورها آشنا شده اند به خوبی می دانند که دیگران نمی توانند نسخه داخلی برای آنها بپیچند و خود پاسخ این افراد را که می خواهند جامعه کردی را از جامعه ایرانی تفکیک کنند، خواهند داد.

صحبت های افراد منتصب به اصلاح طلبان با رسانه های آن سوی مرز نشانگر واقعیت ذاتی و وابسته بودن آنهاست. کسانی که توان متقاعد کردن مردم خود را برای بدست آوردن رای نداشته باشد و به این منظور به گزینه های غیر ایرانی روی بیاورد نمی تواند فرمولی جز وابستگی برای کشور و کردها داشته باشد. کافی است ببینیم، فکر کنیم و این فرصت تاریخی را از دست ندهیم. بعنوان یک کرد که نویسنده این ستون است باید اظهار دارم که مردم کردستان نیازمند مردی توانمند، مقاوم و اجرائی به دور از تلاش برای حاکم کردن یک باند خاص می باشد. و فکر می کنم مردم کردستان عزیزمان بهتر است به سعید جلیلی فکر کنند.

واقعیت این است که مناطق کردنشین کشور نیز بسان سایر کشور گرفتار مشکلات متعدد معیشتی بوده و ضروری است این مشکل در سطح کشور و فراگیر حل شود. چه بسا مناطق کردنشین بیشتر با این پدیده دست به گریبان باشند. ولی بهر روی توجه به این موضوع یک موضوع فراگیر و کشوری است.