آقای هاشمی! راه انتخابات از فاطمی می گذرد نه فلسلطین جنوبی

به گزارش وبلاگستان بولتن نیوز؛ نویسنده آرامکده فکر نوشت:

  سخنان اخیر هاشمی رفسنجانی در جمع عده ای از دانشجویان در محل مجمع تشخیص مصلحت نظام، حاوی نکاتی بود که به نظر می رسد باید با دقت و تامل بیشتری به آنها نگریست. او در بخشی از سخنانش به حضور یا عدم حضور خود در انتخابات اشاره کرد و سخن از اما و اگر هایی برای حضور به میان آورد که تداعی کننده مسائلی بود که قبل از انتخابات 88 نیز شبیه آن را از وی سراغ داریم. هاشمی با تاکید بر اینکه پیش از حضورش حتما در این مورد با رهبری صحبت خواهد کرد گفت: "من بدون موافقت ایشان وارد عرصه نخواهم شد". در حقیقت وی با مطرح کردن این پیش شرط برای حضورش در انتخابات، پروژه ای را کلید می زند که طی آن-چه بیاید و چه نیاید- امتیازاتی به نفع خود و جریان متبوعش بگیرد. در ذیل به بررسی این امتیازگیری! در دو فرض حضور و عدم حضور وی در انتخابات می پردازیم:

فرض اول- حضور هاشمی در انتخابات

 امتیازی که وی در صورت حضور در انتخابات برای خود قائل می شود اینست که وی با بهره برداری از سخن فوق که نوعی تایید صلاحیت مخصوص از ناحیه رهبری هم به حساب می آید، می تواند قسمتی از آرایی که در اثر مواضع وی در جریان فتنه 88 و پس از آن، از وی روی‌گردان شده بود را به خود جلب کند و از این طریق اعتبار از دست رفته خود درمیان مردم ولایتمدار را -هر چند اندک- به سوی خود بازگرداند. چرا که هاشمی به خوبی می داند که حتی از پیش از انتخابات نهم ریاست جمهوری و شکست سنگین وی از گفتمان سوم تیر نیز، اقبال عمومی نسبت به وی کاهش معناداری داشته است که این مساله به وضوح در نتیجه انتخابات مجلس ششم که هاشمی در حوزه انتخابیه تهران رتبه ای بهتر از سی ام! کسب نکرد، مشهود است. چه اینکه ابعاد این قضیه وقتی روشن تر می شود که به نظر می رسید هاشمی با توجه به اعتقادش مبنی بر ناچار بودن از "له شدن اقشار آسیب در زیر چرخ توسعه" در دوران سازندگی، در تهران نسبت به شهرستان ها از استقبال بیشتری برخوردار شود!

فرض دوم- عدم حضور هاشمی در انتخابات

هاشمی رفسنجانی با عدم حضور خود در عرصه انتخابات هم خود را از شکستی سنگین تر از سوم تیر 84 می رهاند و هم باز با استفاده از این جمله که "من بدون موافقت ایشان وارد عرصه نخواهم شد" می تواند چنین القاء کند که قصد حضور در عرصه انتخابات را داشته است اما رهبری از کاندیداتوری وی، ممانعت به عمل آورده است! چه اینکه در همین سخنان نیز حضور خود را نفی نکرده و خود را بدون تمایل برای حضور در انتخابات نشان نداده است و همین مساله برای بهره برداری از این طرح کافی به نظر می رسد.

پیشگیری هوشمندانه رهبری

با این همه سخنان حکیمانه رهبر فرزانه انقلاب در روز اول فروردین در حرم مطهر رضوی، به خوبی هرگونه راهی را برای سوء استفاده و در محظور قرار دادن رهبری، سد کرد. ایشان با اشاره دقیق و هوشمندانه به لزوم شرکت "همه‌ی سلیقه‌ها و جریانهای معتقد به جمهوری اسلامی" درانتخابات، راه را بر کسانی که بخواهند با سخنان اینچنینی یک بازی برد-برد را برای خود و جریان متبوعشان طراحی کنند و با حضور یا عدم حضور خود از نظام امتیازگیری کنند، بستند و این حضور آزاد را مخصوص کسانی دانستند که "دلشان برای منافع ملی میسوزد!". با این توضیح کسانیکه در جریان فتنه 88 منافع ملی را قربانی مطامع شخصی خود کردند و به تعبیر رهبری در دیدار با برگزار کنندگان انتخابات، "براى كشور هزينه درست كردند" نمی توانند با فرار به جلو عملکردشان را در آن دوره از حافظه ملت پاک کنند و خود را مورد تایید رهبری معرفی کنند. نتیجتا اگر کسی می خواهد در انتخابات حضور پیدا کند و خود را در معرض رای ملت قرار دهد، لاجرم راهش از خیابان فاطمی می گذرد نه فلسطین جنوبی و صلاحیت ها نیز در شورای نگهبان بررسی خواهد شد نه بیت رهبری؛ اما ظاهرا هاشمی رفسنجانی به دنبال ورود به انتخابات از طریق دیگری است و با بیان این مطلب که "اگر ایشان(رهبری)موافق نباشند نتیجه ای که به بار می آید معکوس خواهد بود" قصد دارد عدم استقبال مردم از وی را به پای رهبری بنویسد و با بهره برداری از کلید واژه ی "انتخابات آزاد" بار دیگر در سلامت انتخابات ایجاد تردید کند. لذا به نظر می رسد این نوع ورود به انتخابات نوعی ویژه خواری است که البته راه به جایی نیز نخواهد برد.

اما نکته ی دیگری که در سخنان هاشمی وجود دارد، در این جمله وی نهفته است که "ما نمی خواهیم دعوا کنیم،اگر بخواهد شرایطی بوجود بیایید که بین من و رهبری حالت نزاع و اختلاف بوجود آید همه ما ضرر خواهیم کرد!" این ادبیات وی که به شدت تداعی کننده نامه بدون سلام و والسلام وی به رهبری و تهدید به شکل گرفتن "آتشفشان هایی که از درون سینه‌های سوزان تغذیه می‌شوند" است، حاکی از آنست که ظاهرا هاشمی خود را از چنان جایگاهی برخوردار می داند که نه تنها از عدم تمایل به نزاع! با رهبری سخن می گوید بلکه با ادبیات تهدیدآمیزی شبیه به نامه بدون سلام وی به رهبری، وقوع آن را باعث ضرر همه می داند!! با وجود این هاشمی نیز به این مسئله آگاه است که ملت تجربه موفقی از پشتیبانی سی ساله از ولایت فقیه را در کارنامه خود دارد که خیال هرگونه ضرر و آسیب به مملکت را آشفته می سازد.

متن کامل نامه انتقادی150 نماینده به هاشمی رفسنجانی