صبر و تحمل انقلابی و توجه به طبقات مختلف مردم، از ویژگی‌های رئیس‌جمهوری بعدی

به گزارش بولتن نیوز، مهمترین خصوصیتی که در این دیدار مورد تأکید رهبر انقلاب قرار گرفت٬ توصیه‌ی ایشان به توجه کامل و التزام همگان از جمله برگزارکنندگان و کاندیداها به قانون بود. همانطور که شاهد بودیم، رهبر انقلاب با مخاطب قرار دادن شورای نگهبان، ستاد برگزاری انتخابات و کاندیداهای ریاست جمهوری، بیان کردند که در هر مرحله‌ی انتخابات – از ثبت نام و بررسی صلاحیت کاندیداها تا اعلام نتیجه‌ی انتخابات و نوع مواجهه‌ی با آن – تنها و تنها باید به مرّ قانون عملکرد و لاغیر.

حال، اگر بخواهیم قانون‌مداری را در مورد نامزدهای ریاست جمهوری مورد بررسی قرار دهیم، به چه شکلی می‌توانیم این کار را انجام دهیم؟ به نظر می‌رسد گذشته از سابقه‌ی آنها و کارنامه‌ی قانون مداری ایشان، چیزی که در این روزها خیلی جلوی چشم است و به ما در خصوص سنجش میزان اهتمام نامزدهای ریاست جمهوری به قانون کمک می‌کند، نوع رفتار ایشان در رقابت‌های انتخاباتی‌ست.
به این معنی که اولاً؛ باید دید نامزدهای موجود تا چه حد از سلامت تبلیغاتی برخوردارند و برای معرفی خود، دست به هر کاری نمی‌زنند و ثانیاً؛ لازم است بررسی کنیم که کدامیک از ایشان از حربه‌ی تبلیغاتی "افشاگری" بهره نمی‌برد. در توضیح مورد دوم باید گفت که متأسفانه این روزها دیده می‌شود برخی از جریان‌های سیاسی و کاندیداهای ایشان، مدام بر طبل افشاگری کوبیده و مدعی می‌شوند که ما یکسری اسناد داریم که نشان می‌دهد فلان کس، مبتلا به بهمان فساد است.
نکته‌ای که اینجا وجود دارد این است که در صورت محکم و مستدل بودن اسناد ادعا شده، روش برخورد این نامزدها با انحرافات احتمالی کاملاً اشتباه است و باید گفت این روش، هیچ دست کمی از برخورد اصحاب فتنه با نتایج انتخابات سال 88 ندارد. زیرا همانطور که ایشان برای به کرسی نشاندن ادعای‌شان، از مسیر قانون خارج شده و سعی کردند تا اعتراضات را به کف خیابان بکشند، کاندیداها و جریان‌های سیاسی که این روزها مدعی افشاگری هستند نیز بجای ارائه‌ی مستدلات‌شان به دستگاه قضا، آنرا به دست رسانه‌ها داده و می‌خواهند در فضای خبری، با رقیبان‌شان تصفیه حساب کنند.
در حالی که این کارها تنها باعث از بین رفتن آرامش اجتماعی شده و هیچ تأثیری در از بین رفتن فسادهای موجود ندارد. در نتیجه لازم است تا در بررسی اصلح بودن نامزدهای ریاست جمهوری، به این نکته دقت کنیم و فریب هیجانات ناشی از تبلیغات مبتنی بر افشاگری را نخوریم.
اما یکی دیگر از معیارهای تازه بیان شده توسط رهبر انقلاب، داشتن صبر و تحمل انقلابی کاندیداهای ریاست جمهوری و جریانات حامی ایشان است. اگر بخواهیم نگاهی تحلیلی به این مقوله داشته باشیم می‌توانیم حداقل دو وجه را برای آن تعریف کنیم. یک وجه صبر انقلابی را می‌توان در بالا بودن ظرفیت ایشان در مواجهه با مشکلات موجود دانست. همانطور که چندی پیش رهبر انقلاب فرمودند ما به رئیس جمهوری نیاز داریم که اهل گفتمان مقاومت باشد. یعنی بتواند در برابر مشکلات داخلی، سنگ اندازی‌های خارجی و انحراف نزدیکان مقاومت به خرج داده و تسلیم آنها نشود. و مگر غیر از این است که اگر رئیس‌جمهور و تیم علمی-عملی وی دارای ظرفیت و تحملی فراتر از صبر عادی انسان‌های معمولی نباشد، نمی‌تواند در برابر این مشکلات مقاومت به خرج دهد؟
اما وجه دیگر صبر انقلابی را باید در تحمل و پذیرش نتیجه‌ی انتخابات از سوی فعالان عرصه‌ی انتخابات دانست. زیرا همانگونه که مقام معظم رهبری نیز اشاره کردند، از اول و در اصل بنا نبوده که در جمهوری اسلامی، برنده و بازنده‌ی انتخابات وجود داشته باشد. زیرا این گذاره‌ها مخصوص گفتمان انقلاب اسلامی نیست. در نتیجه تنها کسانی می‌توانند به نتایج انتخابات اینگونه نگاه نکرده و خودشان را پیروز یا شکست خورده‌ی انتخابات تلقی نکنند که گفتمان‌شان، گفتمان انقلاب بوده و قابلیت پذیرش نتایج انتخابات را داشته باشند. و مگر غیر از این است که آنهایی که تن به نتیجه‌ی انتخابات سال 88 ندادند، ضعف اصلی‌شان در همین عبارت خلاصه می‌شود: عدم وجود "صبر انقلابی" در ایشان.
گذشته از این ملاک‌های تازه بیان شده، باز هم شاهد تکرار و تأکید رهبر انقلاب بر روی ملاک‌هایی هستیم که در گذشته نیز توسط ایشان بیان شده‌ است: تعهد و تدین، آمادگی و توانایی برای پذیرش سنگینی مسئولین ریاست جمهوری، نیت صادق برای ورود به انتخابات که در ادای وظیفه‌ی دینی و تلاش برای ساخت آینده‌ی کشور متجلی می‌شود و همچنین تأکید دوباره‌ی ایشان بر مردمی بودن، کاری بودن، ارزشی بودن، مقاوم بودن و اهل تدبیر بودن رئیس‌جمهور که در مطالب گذشته به توضیح مختصر آنها پرداختیم و برای عدم اطاله‌ی کلام از تکرار تشریح آنها خودداری می‌کنیم.
اما در انتها لازم است تا به یکی دیگر از ملاک‌های ارائه شده توسط رهبر انقلاب نیز اشاره کنیم و آن توجه رئیس جمهور بعدی به طبقات مختلف و درک مشکلات و دردهای مردم است. نکته‌ای که در این معیار وجود دارد آن است که وقتی صحبت از "طبقات مختلف" و "همه‌ی مردم" می‌شود یعنی رئیس جمهور بعدی نباید دارای پایگاه اجتماعی محدود بوده و خودش را تنها متعلق به یک قشر از جامعه بداند.
زیرا همانطور که در خیلی از کشورهای دنیا وجود دارد و متأسفانه در برخی از دولت‌های بعد از انقلاب اسلامی در ایران نیز دیده شده، معمولاً دولت‌ها دارای یک پایگاه اجتماعی و طبقاتی خاص بوده و از آنجا که روی کار آمدن خودشان را مرهون آن طبقه‌ی خاص می‌دانند، در نتیجه در طول سکان‌داری عرصه‌ی قدرت بر خودشان وظیفه می‌دانند که در ابتدا برای منافع طبقه‌ی مطبوع‌شان فعالیت کنند و در صورت تقابل منافع این طبقه با سایر طبقات، به سمت پایگاه اجتماعی خویش گرایش پیدا کنند، حتی اگر حق با ایشان نباشد.
در حالی که طبق سنت انقلاب اسلامی و گفتمان امام خمینی (ره) و رهبر انقلاب، همه‌ی دولت‌های جمهوری اسلامی تا حد امکان باید برآمده از همه‌ی آحاد ملت باشند و پایگاه اجتماعی فراگیر داشته باشند و از آن مهمتر، بعد از به دست گرفتن قدرت، خدمت به همه‌ی اقشار مردم را وظیفه‌ی خود بدانند و نگویند که چون مثلاً مستضعفان به ما رأی داده‌اند، ما دیگر کاری با طبقه‌ی متوسط نداریم و یا چون ثروت‌مندان جامعه، پول تبلیغات ما را برعهده گرفتند و در رأی‌آوری ما سهم بسزایی دارند، در نتیجه ما خودمان را موظف به تأمین منافع ثروتمندان می‌دانیم ولاغیر.
وجود یک دولت فراگیر که دغدغه‌ی رفع مشکلات همه‌ی گروه‌های اجتماعی موجود را دارد، از مهمترین ویژگی‌های دولت بعدی‌ست که باید در بررسی‌های خودمان، به این خصوصیت نیز توجه کنیم و با یک انتخاب مبتنی بر معیارهای درست، سکان کشور را به دست اصلح‌ترین فرد و جریان سیاسی بدهیم. انشالله