کسانی وارد عرصه‌ شوند که توان کشیدن این بار سنگین را دارند

گروه سیاسی ـ سید مجتبی نعیمی: انتخابات ریاست جمهوری نزدیک است و اسامی نامزدهای مختلفی تاکنون مطرح شده است. به همین دلیل، یکی از مهمترین مسائل این روزهای همه‌ی ما، بررسی افراد و جریان‌های مختلفی‌ست که به این عرصه کرده‌اند. مسلماً برای بالا و پایین کردن افراد مختلف، نیازمند معیارهای منطقی و کاربردی هستیم.

به گزارش بولتن نیوز، این معیارها در مورد انتخاب ریاست جمهوری به چهار دسته تقسیم می‌شوند:
1. معیارهایی که بر اساس قانون اساسی و اختیارات و وظایف رئیس جمهور قابل استخراج است.
2. معیارهایی که بر اساس توصیه‌های امام راحل و بیانات سال‌های قبل رهبر انقلاب قابل استخراج است.
3. معیارهایی که بر اساس نیاز روز و توسط متخصصین مختلف بیان می‌شود. و
4. معیارهایی که در هر دوره‌ی زمانی انتخاباتی، توسط رهبر انقلاب بیان می‌شود.
آن چیزی که باعث می‌شود تا معیارهای شماره‌ی چهار از اهمیت ویژه‌ای برخوردار باشند این است که طبق سنت همیشگی رهبری و منطق ولایت، رهبر انقلاب بر اساس همه‌ی جوانب گوناگون به ارائه‌ی ملاک‌هایی می‌پردازند که از جامعیت برخوردار بوده و به نوعی، چکیده‌ی همه‌ی مسائلی‌ست که باید در انتخابات پیش‌رو مدنظر قرار بگیرد. معیارهای تازه‌ای که رهبر انقلاب بیان می‌کنند، محصول اخبار، توجه به چشم‌اندازها و تحلیل کارشناسان مختلف است و همه‌ی این‌ها باعث می‌شود که ما توجه خاصی به آنها داشته باشیم.
البته این به معنای عدم توجه به سایر منابع موجود نیست. بلکه باید همه‌ی این‌ها را در کنار هم قرار داد و به یک تصمیم درست رسید. حتی به نظر می‌رسد درک کامل معیارهای به‌روزی که از سوی رهبر انقلاب بیان می‌شود، منوط به درک سایر ملاک‌هاست و تا آنها را به عنوان مقدمه‌ی کار بلد نباشیم، نمی‌توانیم به درستی از سنجه‌ها و فاکتورهای رهبر انقلاب استفاده کنیم و ظرایف موجود در آنرا استخراج نماییم. مسلماً در این مطلب و سایر مطالب، این موضوع را به طور کاربردی برای‌تان توضیح خواهیم داد. پس بهتر است بعد از مقدمه برویم سراغ معیارهای جدیدی که از سوی رهبر انقلاب برای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم بیان شده است.

در 19 دی ماه سال گذشته، شاهد اولین گفته‌ی مستقیم رهبر انقلاب در خصوص مسئله‌ی انتخابات بودیم. ایشان با سنگین و حساس دانستن کار در قوه‌ی مجریه، انجام توأم با موفقیت مسئولیت ریاست جمهوری را منوط به داشتن توانایی‌های بالا و دارا بودن تحمل زیاد دانستند و از کسانی که با نامزدی در ریاست جمهوری، قصد ورود به این عرصه را دارند، خواستند که از این نظر خودشان را بررسی کرده و اگر دیدند که می‌توانند با حجم بیش از حد کار و مشکلات پیش‌رو کنار بیایند، پا در میدان انتخاب مردم بگذارند. در نتیجه، "داشتن توان و تحمل بالا برای پذیرفتن مسئولیت سنیگن ریاست جمهوری" اولین شاخص جدید رهبر انقلاب برای برگزیدن فرد رئیس جمهور است.
حال اگر بخواهیم این معیار را کمی ریزتر کنیم تا ببینیم چطور می‌توان از آن برای بررسی کاندیداهای موجود بهره برد، باید توجه‌مان را به نظر کارشناسانی متمرکز نماییم که در انتخابات‌‌های گذشته، تأکید بر روی کار آمدن نامزدهایی داشتند که از یک گفتمان ویژه برآمده و دارای تیم کاری و مشورتی قوی بودند. به عبارت دیگر، اولین چیزی که بعد از درک سختی‌های امر ریاست جمهوری به ذهن می‌رسد این است که همه‌ی این بار را فرد رئیس جمهور نمی‌تواند تحمل کند و باید یک تیم از پیش تعیین شده‌ی همگن و دارای ادراکات مشخص از کلیات مسائل کشور، این بار را به دوش بکشد.
در نتیجه، طبق اولین سنجه‌ی این معیار، قاعدتاً نامزدهایی که متعلق به گفتمان خاصی نبوده و تشکیلات منسجمی به عنوان عقبه‌ی کاری و فکری خود به همراه ندارند، از حداقل شایستگی‌های لازم برای ورود به این عرصه برخوردار نیستند. توجه داشته باشید که این موضوع خیلی مهم است که رئیس جمهور بعدی، پیش از رئیس جمهور شدن، دارای این عقبه باشد. زیرا تجربه ثابت کرده، حتی آنهایی که پتانسیل جمع‌آوری همه‌ی ظرفیت‌های نظام را دارند، اگر پیش از احراز پست ریاست جمهوری صاحب چنین تیمی نباشند، بین یک تا دو سال اول مأموریت‌شان را باید به این موضوع مهم اختصاص دهند که صرف چنین وقتی یعنی تباه کردن خیلی از فرصت‌های موجود و معطل نمودن کشور.
یکی از مهمترین نکاتی که در این میان وجود دارد آن است که شخص رئیس جمهور و جریان سیاسی حامی وی، علاوه بر داشتن عقبه‌ی منسجم، دارای توانایی به کارگیری حداکثر ظرفیت‌های کشور باشد و نگاه تنگ و محدود به افراد وارد شده به جمع کارگزاران نظام نداشته باشد. به عبارت دیگر، از آنجا که قوه‌ی مجریه بزرگترین بخش بدنه‌ی نظام سیاسی را تشکیل می‌دهد، لازم است تا همه‌ی آنهایی که در چهارچوب قوانین از صلاحیت‌های لازم برخوردارند در آن حضور فعال و مثبت داشته باشند و از ایده‌ها و نیروی آنها برای ساختن هر چه بهتر کشور استفاده کرد.
حال، اگر نامزد یا جریان سیاسی خاصی، از همین روزهای اول شروع به پرخاشگری و بداخلاقی سیاسی نموده و با وارد کردن انواع اتهامات به سایر نامزدها و جریان‌های سیاسی، قصد تخریب آنها را داشته باشد، چگونه می‌تواند در آینده از همه‌ی توان کشور بهره ببرد و دولتی تشکیل دهد که نماینده‌ی همه‌ی ایران اسلامی باشد؟ مسلماً اگر رفتار هر فعال سیاسی کشور در این روزها بوی انحصارگرایی و سیاه‌نمایی دیگران دهد، و یا پشت هر نامزد انتخاباتی، یک تیم منسجم و دارای برنامه نباشد، نشان‌دهنده‌ی این خواهد بود که از طرف آنها خبری از یک رئیس جمهور توانمند نخواهد بود. رئیس جمهوری که بتواند بار سنگین ریاست جمهوری را به دوش بکشد.