30 شاخص يك كانديداي رئيس جمهوري استاندارد! / آيا همه رجال سياسي مي توانند رئيس جمهور خوبي باشند

به گزارش بولتن نیوز، نگاهي به كشورهاي متمدن و انتخابات رياست جمهوري در كشورهاي توسعه يافته و نوع تبليغات كانديداها در اين كشورها براي انتخابات رياست جمهوري گوياي آن است كه كانديداها در اين كشور ها تمام تلاش خود را مي كنند تا اولا مورد تمسخر بخش روشنفكر و باسواد جامعه قرار نگيرند و دوما شعارهاي خود را در قالب برنامه به مردم ارائه كنند؛ شعارهايي مانند افزايش رفاه اجتماعي و گسترش تامين اجتماعي همراه با رشد اقتصادي و كاهش بيكاري در جامعه.

اين كانديداها كه معمولا به دو يا سه نفر بيشتر محدود نمي شوند كساني هستند كه شاخص هاي لازم براي در دست گرفتن سكان يك كشور در حوزه اقتصاد و روابط بين الملل را دارا بوده و با مطالعه و آگاهي كامل از شاخص ها و توانمنديهاي كشور وارد عرصه انتخابات مي شوند.

به واقع اينكه هر كسي كه يكي دو روز يا چند سالي مسئوليتي در دست داشت و بر اساس قوانين از او به عنوان رجل سياسي ياد كردند به يك باره اعلام كانديداتوری نمي كند. به طور مثال از كسي كه 8 سال نماينده مجلس شوراي اسلامي بوده و در كميسيون فرهنگي و يا ورزشي ويا از اين قبيل عضويت داشته است شايد بتوان به عنوان يك رجل سياسي نام برد ولي آن رجلي شرايط لازم براي رياست جمهوري يا نخست وزيري! را دارد كه رجل اقتصادي و رجل در حوزه سياست خارجي هم باشد. يعني داشتن تنها يك گزينه از گزينه هاي مورد نظر رياست جمهوري نمي تواند كفايت لازم براي رئيس جمهور شدن را داشته باشد.

علاوه بر تمام اينها فردي كه براي رياست جمهوري خود را كانديد مي كند بايد از چندين سال قبل تيم وزراي خود را به همراه برنامه هايش ارائه داده باشد و در زمان کاندید شدن در تمامي بخشهاي كشور طرح هاي خود را منتشر كرده و ديتيل آنها را به وسيله جرايد و رسانه هاي جمعي در اختيار عموم قرار دهد.

دقيق تر اين كه يك رئيس جمهور شخصي است سوپر سياستمدار، سوپر اقتصاد دان و سوپر حقوق دان كه علاوه بر اين كه با مشاوره گرفتن از وزرايش مي تواند خالق حركتها و تصميم هاي بزرگ براي جامعه اش باشد بلكه قادر است از تجارب و دانش كابينه دانش مدار خود به بهترين نحو ممكن بهره گرفته و البته از اشتباهات محاسباتي احتمالي هم جلوگيري به عمل آورد. اما متاسفانه در اكثر مواقع هيچ يك از اين گزينه ها در كانديداها ايراني ديده نمي شود و همه كانديداها تقريبا پس از ورود به ساختمان رياست جمهوري تازه شروع مي كنند به آزمون و خطا و كلنجار رفتن با پول هاي باد آورده حاصل از دلارهاي نفتي براي پوشش دادن به اشتباهات و ناتوانيهاي خود در هدايت اقتصادي و اجتماعي كشور.

اينكه يك فردي يك زماني در جايي فرمانده بوده است يا اينكه يك شخصي در شهرداري كارهايي انجام داده و يا ديگر شخص آدم با حجب و حيا و شريفي است و يا اينكه فردی مي خواهد شير نفتي توزيع كند، دوايي نيست كه درمان اقتصاد 400 ميليارد دلاري ايران باشد و نتيجه اي نخواهد داشت جز اينكه هر روزمان ما مثل امروز می شود " دريغ از ديروز" و ارزش پولمان دود آسمان و اشتباهاتمان وبال گردن دوست قديم و دشمن امروز می شود.

يك رئيس جمهور در ايران بايد ابتدا مسلمان باشد، به قانون اساسي معتقد باشد و نظام جمهوري اسلامي را قبول داشته باشد و پس از آن داراي آن مشخصه هايي باشد كه گفتيم و شاخص هايي كه در ذيل به آن اشاره مي كنيم و در بيش از 150 كشور دنيا به آنها بها داده مي شود:

1- درك بالا از مسائل سياسي داخلي

2- درك بالا از مسائل سياسي بين الملل

3- درك بالا از مسائل اقتصادي داخلي

4- درك بالا از مسائل اقتصادي بين الملل

5- علم و تجربه كافي در حوزه اقتصاد كلان

6- دانش و تجربه كافي در مديريتهاي اجرايي كلان اقتصادي

7- آزاد انديش

8- نقد پذير

9- داراي قابليت پذيرش اشتباهات و اصلاح عملكرد

10- شخصيت قوي

11- خود نظم و انظبات

12- داراي هيبت، ظاهر فيزيكي و رفتاري در شان و منزلت كشور

13- اميدوار به آينده

14- توان ثبات بخشيدن به ارزش پول ملي و كنترل بازار پولي و مالي

15- توان ثبات بخشيدن به بازار و اقتصاد كشور

16- توان كاهش نرخ بيكاري

17- توان افزايش رشد اقتصادي و تراز بازرگاني خارجي

18- قدرت اصلاحات در بخش هايي از اقتصاد كشور كه داراي بيماري مضمن هستند

19- قدرت مقابله قاطع با مفاسد اقتصادي چه در بين نزديكان چه در بين افراد داخل قدرت

20- عدم استفاده از روشهاي پوپوليستي براي شانه خالي كردن از بار مسئوليتي كه ملت بر گردن او نهاده است.

21- داراي پيشينه پاك چه از نظر اقتصادي و چه از نظر اجتماعي و سياسي

22- واقعا بتواند در زندگي مردم تغيير ايجاد كند

23- متولد ايران و يك ايراني باشد

24- داراي تحصيلات آكادميك باشد

25- داراي لاوي هاي گسترده و ارتباطات قدرتمند باشد

26- از انتصابات فاميلي و رفيق بازي در سطح گسترده خود داري كند

و اگر آن چيزي كه نوشتيم در نظر گرفته نشود و هر شخص خود را مستعد رئيس جمهور شدن بداند در اين صورت است كه صف كانديداتور رياست جمهوري احتمالا از صف كانديداتوري مجلس شوراي اسلامي در مجموع استانهاي كشور بيشتر خواهد شد. چيزي كه در سال انتخاباتی  1392 بعيد به نظر نمي رسد و اين از مزاياي تولد هر 9 ماه يك بار صدها رجل جديد در ايران است كه به واسطه روابط قوي قوم و خويشي به بار نشسته و اقتصاد ايران را به راهي كه مي بينيم سوق داده است.