چهار وعده دادم که خدا شاهد است هرچهار وعده اجرا شد

به گزارش بولتن نیوز به نقل ازرویش نیوز- و: بحران آب و خشکسالی که چندین سال متوالی است دامن اصفهان و مردمش را گرفته، در یکی دو ماه گذشته به اوج خودش رسید و باعث بروز اتفاقاتی شد که این موضوع را به مسئله امنیتی با ابعادی وسیع تبدیل کرد. کشاورزان اصفهانی که در این چند سال به نوعی بیشترین ضرر را از این خشکسالی دیده بودند، پس از تحصنی 40 روزه، با وارد کردن آسیب هایی جدی به لوله آب انتقالی به یزد، انتقال آب به این استان را دچار مشکل اساسی کردند. پس از این اتفاق واکنش های متفاوتی در بین مردم و مسئولین و نمایندگان این دو استان به خصوص استان یزد شکل گرفت که به هیچ عنوان در شأن مردم یزد و همچنین اصفهان نبود.در این مدت و در میان تمام این حوادث و اتفاقات انگشت اتهام اصلی به سمت مدیریت استان اصفهان نشانه رفته و به نوعی مدیران استان مقصرین اصلی معرفی شدند. از همین رو رویش نیوز یک مصاحبه تفصیلی را با دکتر اسماعیلی- معاون سیاسی، امنیتی استاندار- ترتیب داده و سعی شد که در آن به تمام زوایای این مسئله پرداخته و به موضوع از نگاه مدیریت استان هم نگاه شود. به دلیل طولانی شدن مطلب، این مصاحبه در دو بخش بر روی خروجی سایت قرار می گیرد. در قسمت اول، بحث آب و مشکلات آن و همچنین اقدامات مسئولین استانی در این راستا از سال 88 تا کنون مورد بررسی قرار می گیرد و در قسمت دوم به اتفاقات دو ماه اخیر و اقدامات استانداری پرداخته می شود.

در ادامه قسمت اول مصاحبه با دکتر اسماعیلی می آید:

- چند بحث مهم هست که مربوط به بحث آب است؛ 1- آب، مشکلات و راه حل های آن؛ 2- عدم مدیریت صحیح استانداری در موضوع مربوطه. بحث آب جدی گرفته نشد، به تجمع کشاورزها و ... توجه نشد. مسئله بعدی عدم شفاف سازی موضوعات پیش آمده است. آشفتگی در فضای رسانه ای در این حوزه وجود دارد. مسئله آب یزد و حواشی آن هم هست.

*** در مورد بحث آب باید عرض کنم که، من الآن نزدیک به 4 سال است که در اصفهانم و طبیعی است که مهم ترین پروژه که از روز اول تا الآن در اصفهان پیگیری کردیم همین مسئله آب است. ما رودخانه زاینده رود را خشک تحویل گرفتیم. 15 مهر آقای استاندار معرفی شدند. 16 مهر اوین حکم ایشان به نام من زده شد. در روز جلسه معارفه استاندار، بامشورت هایی که انجام شده بود، اولین موضوعی که آقای استاندار در سخنرانی اش مطرح کرد موضوع آب بود. پس از آن خدمت آیت الله مظاهری، آیت الله طباطبایی و بزرگان دیگر شهر رسیدیم؛ همه مصیبت آب می خواندند، همه جا سوگواری آب بود. یادم هست آقای رهبر می گفتند: آقای نجار رودخانه ما زمین بازی بچه ها شده است، خشکیده است. ما زاینده رود را اینگونه تحویل گرفتیم و این موضوع یک بحث جدی روی میز استاندار و دولت بود. من سردبیر مجله برداشت دوم بودم که در گفتمان سازی دولت خیلی کار می کرد و دوستان مختلفی که در این مجله بودند الآن در جاهای مختلف مشغول به کار هستند. یک عکس را می خواستیم از آقای احمدی نژاد در صفحه اول برداشت کار کنیم، اجتماع بزرگ اصفهان را کار کردیم. بعد که چاپ شد دیدیم وسط عکس یک پرچم بزرگ هست که " آقای احمدی نژاد حق آبه ما را بدهید". ما کار آب را به طور جدی در استان شروع کردیم. اگر بخواهیم اصولی بحث کنیم، باید بگویم که ریشه های این بحران به 5 مسئله برمی گردد و این 5 مسئله روی هم شده است بحران آب در اصفهان!

مشکل جدی اول، واقعاً خشکسالی است. متوسط آورده ما پشت سد بایستی یک میلیارد و پانصد میلیون متر مکعب باشد. در سال زراعی 91- 90 این عدد به 840 میلیون رسید؛ یعنی تقریباً نصف!همین امروز تقریباً نزدیک به 240 میلیون متر مکعب ذخیره داریم که نسبت به 40 سال گذشته در پایین ترین حد خود است. متوسط آب ذخیره شده پشت سد در چهل سال پیش 700 میلیون بوده است. این آمار رسمی کشور است که وزارت نیرو داده است. یعنی آماری است که هیچ خدشه ای در آن وارد نیست. این آب پشت سد هم یک تخصیص هایی داشته است. زمانی اینجا پر آبی بوده است و سال های خوبی بوده و به جاهای مختلف آب تخصیص پیدا کرده است. 6 سال است که استان اصفهان با خشک سالی جدی گریبانگیر است و آورده پشت سد بسیار کم است و این ام المصائب مشکلات آب در اصفهان است. مادر مشکلات خشکسالی است  و " کمبود آب پشت سد". عددها می گوید که در اسفند علیرغم باز شدن آب برای کشت پاییزه و ... آب پشت سد 700 تا بوده و امسال با اینکه برای کشت پاییزه آب را هم باز نکردیم 240 بوده است. با این عدد و رقم دیگر نمی شود معجزه کرد!

نکته دوم در مشکلات آب موضوع حق آبه 500 ساله است. من صریحاً می گویم حق آبه را قبول دارم. حق آبه یک حق 500 ساله است که با طومار شیخ بهایی رسمی شد و در اصل تاریخ چند هزار ساله دارد،از زمانی که اصفهان و جی وجود داشته‌اند این موضوع بوده است. مردم شرق اصفهان برای ساخت تونل اول کوهرنگ پول داده اند. من اسنادش را دارم. 800 هزار تومان آن موقع پول داده‌اند. 4 میلیون تومان اوراق قرضه بود، 4 میلیون دولت داده و ... طبق اسناد 800 هزار تومان مردم دادند. با احاطه کامل این موضوع را عرض می کنم. طبق قانون بهره برداری از منابع آبی مصوب سال 61 ماده 18، 19 و 20 حق آبه باید رسمی شود و مردم باید این حق شان را بگیرند. 30 سال این قانون اجرا نشده است. 30 سال پیش باید اجرا می شده است. این حق آبه را به هیچ جای کشور ندادند. هیچ فردی در این 30 سال نیامده است بگوید این پروانه حق آبه شما! این پروانه مزایایی دارد از جمله اینکه اگر خشک سالی شد باید هر درآمدی که از این آب عاید فرد می شده است توسط دولت جبران شود.

موضوع سوم عدم استیصال آب های جدید بوده است.تونل سوم کوهرنگ سال 75 کلنگ زده شده است!شروع طرح برمی گردد به سال 73 که تا الآن نزدیک به 18 الی 19 سال از آن گذشته است! این تونل 24 کیلومتر است و می تواند یک آورده ای در حدود 300 میلیون متر مکعب آب را به پشت سد زاینده رود بیاورد. البته به شرطی که لاینینگ شود و سد هم ساخته شود. استیصال آبهای جدید اتفاق نیفتاده و کارهای دیگر هم با کندی بوده است. مثلاً سال 47 که سد در اصفهان افتتاح شده است، جمعیتی در حدود یک و نیم الی دو میلیون آب شرب در استان استفاده می کردند، این رقم الآن رسیده است به پنج میلیون نفر! در آن زمان فولاد نبوده است، ذوب آهن نبوده است، پالایشگاه نبوده، نیروگاه نبوده، همه ی اعداد و ارقام آب های تخصیص یافته به اینها موجود است. این همه کاربر جدید اضافه شده، اما منابع مان همان منابع قبل است، تازه مشکلاتی را که ذکر کردم برایش ایجاد شده است. این هم ریشه سوم مشکل آب.

چهارمین موضوعی که رخ داده است، حذف کردن مدیریت واحد است. در مجلس هفتم و دولت اصلاحات آمدند و مدیریت آب را از حالت منطقه ای به حالت استانی تبدیل کردند.منطقه یعنی منطقه آبریز، منطقه حوزه ای، این را سال 83 در مجلس هفتم مصوب کردند، نمایندگان اصفهان هم آن موقع اعتراض کرده اند، چند بار آقای رهبر به ما این مطلب را گفتند که نمایندگان اصفهان اعتراضاتی را آن زمان داشته اند. این مطلب به صورت طرح بوده است، لایحه نبوده است. و ما هم نمی خواهیم بگوییم حالا یک نفر که نیست و فحش خورش هم خوب است مقصر است. مجلس طرح داده و دولت هم اجرا کرده است. این چه اشکالی دارد؟ حوزه آبریز واحد ما که باید واحد مدیریت شود و تخصیص هایش کنترل شود الآن سه تکه شده است! برای سه استان، با یک قسمتی که برای دلیجان آب می رود، آب شرب چهار استان از این منبع تهیه می شود. نتیجه ی این تصمیم گیری این شد که منِ مدیر منطقه ای آب اصفهان نمی توانم نظارت کنم که آب در چهارمحال بر اساس میزان تخصیص یافته برداشت می شود یا اینکه هر روز پمپ های جدید در مسیر آب می زنند! در سه مرحله آب پمپاژ می شود و به بالای کوه می رود، درخت هلو ساخته می شود، و سه سال بعد هم چون شرایط کوهستانی است، خشک می شود و بعد درخت جدید! 150 میلیون کلاً سهم تخصیص یافته به چهارمحال است. خودشان در جلسه می گویند ما 70 میلیون برداشت کردیم! اما بررسی های ما نشان می دهد بیش از این مقدار برداشت می شود! این اختلاف حاصل استانی شدن مدیریت آب است! این هم ریشه اش بر می گردد به سال 83. حالا بعضی هم این وسط می گویند احمدی نژاد رفته است چهار محال و آنجا صحبت کرده است و ... . این موضوع به قبل از زمان احمدی نژاد بر می گردد. این اسنادش همه مشخص است که این مصوبه در زمان مجلس هفتم و در سال 83 قبل از روی کار آمدن احمدی نژاد تصویب شده است. زمینه ی حرف آقای احمدی نژاد هم قبلاً ایجاد شده بود.در واقع من یک ارزیابی ریشه ای و منطقی دارم می کنم که بسترهای ایجاد مشکلات کجاست نه صرفاً حرف هایی که زده می شود یا زده شده اند.

نکته پنجم هم تخصیص های بی ضابطه است.بی ضابطه یعنی چی؟ یعنی مثلاً پالایشگاه می خواهیم بزنیم سالی 15 میلیون متر مکعب آب می خواهد! نیروگاه اصفهان 15 میلیون متر مکعب آب می خواهد! فولاد مبارکه 25 میلیون متر مکعب آب می خواهد! ذوب آهن نزدیک به 30 میلیون متر مکعب آب می خواهد! اینها کاربرهای اصلی آب هستند! یزد در زمان دولت اصلاحات جزء مناطق تخصیص آب قرار می گیرد. آن زمان کمبود چندانی در آب نبوده است و 98 میلیون متر مکعب آب به یزد تخصیص داده اند! الآن با فشارهایی که ما به یزد وارد کردیم این رقم به نزدیک 55 میلیون متر مکعب کاهش پیدا کرده است. یعنی تقریباً آب تخصیص یافته به یزد نصف شده است. در طی این سه سال اخیر تقریبا 10 میلیون کم کرده ایم. پس ریشه های مشکلات این 5 مسئله است. در این مباحث غالباً احساسی برخورد می شود و اطلاعات نادرست داده می شود!

حال سوال من این است که کدام یک از این 5 مسئله ریشه اش به این سه چهار سال اخیر برمی گردد که امروز همه پاسخگویی اش را یک استاندار یا یک معاون استاندار باید انجام دهد؟! این مسئله پنج ریشه دارد، یکی از این ریشه ها (خشکسالی) که از دست همه ما خارج است. حق آبه که بر می گردد به 500 سال پیش و طومار شیخ بهایی، قانون بهره برداری از منابع آبی که 30 سال است اجرا نشده است، عدم استیصال آبهای جدید و راه اندازی این تونل هاست که 18، 19 سال است معطل مانده است، ...

ما باید چه می کردیم؟ بایستی برای این پنج مشکل راه حل هایی را پیدا می کردیم. ما همان پاییز 88 که آمدیم، با اینکه آب منطقه ای ما با استدلالاتی که مخالف باز کردن آب بود، باز کردیم تا وضعیت کشاورزهای شرق بهبود یابد. همان موقع هم تهدید می کردند که ما با تراکتور می آییم و این بندهایی که شهرداری ساخته است را تخریب می کنیم! دو الی سه روز بعد از آمدن ما به اصفهان این حرف ها شروع شد. با پیگیری هایی که انجام شد 12 آبان 88 آب باز شد. در واقع یک ماه بعد از آمدن ما به استان، با اصرار ما آب باز شد و آب کشت پاییزه و متعاقب آن آب کشت بهاره در یک حدی به کشاورزان داده شد، البته با تسهیلات. ولی سال 89 و 90 به مشکل ذخیره بسیار پایین آب و این عدد و رقم های کم برخوردیم.در بحث خشکسالی ما خیلی تلاش کردیم با اولویت اول، آب شرب مردم را تامین کنیم، خود کشاورزان شرق اصفهان هم آب شرب شان از همین منبع تهیه می شود. آب شرب تا منطقه پزد تامین می شود. آب شرب مردم را که نمی شود قطع کرد! ما می توانیم صرفه جویی کنیم، می شود جیره بندی کرد ولی آب شرب مسئله اول ماست. برنامه ما این بود که با وجود بحث خشکسالی آب شرب مردم دچار مشکل نشود. در این چهار سال هم یک روز نبوده است که آب اصفهان قطع بشود، ممکن است فشار آب کم شده باشد ولی آب قطع نشده است که این کاهش فشار هم بیشتر برمی گردد به تابستان ها و مربوط می شود به ضعف شبکه های ما که توان بارگذاری آن حجم  مورد نیاز را نداشتند، از نظر وجود آب مشکلی نبود، اشکال در بارگذاری شبکه ها بود. آب شرب تا امروز که نزدیک به 6 میلیون به خود اختصاص داده به مشکل برنخورده است. 15 میلیون برای کاشان فرستاده می شود که جز تخصیص های قبلی است و ما تخصیص جدیدی نداشته ایم.

- تخصیص های آب برای کجاست؟

*** در کل آب برای یزد فرستاده می شود، 15 میلیون برای کاشان فرستاده می شود. یکسری تخصیص های جدید استانی در چهار محال صورت گرفته است که اگر این آب ها داده شود به مشکل جدی بر می خوریم و ما محکم در مقابل این مسئله ایستادیم.در مرحله دوم وجود 8500 واحد صنعتی در استان اصفهان است. نزدیک به یک میلیون نفر اشتغال در صنعت داریم! در همین فولاد مبارکه، ما نزدیک به 50 هزار نفر به صورت مستقیم و شرکت های تابعه در ارتباط با آن مشغول به فعالیت هستند. ذوب آهن را شما می دانید که ما همین الآن در بحث حقوق بازنشستگانش مشکل داریم. ذوب آهن اصفهان 40 هزار نفر بازنشسته دارد! سال گذشته نیروگاه به ما گفت اگر آب به ما نرسد تمام برق جنوب اصفهان از دست می رود و هیچ منبع جبرانی دیگری هم ندارد، اگر آب نرسد، برق حقیقتاً قطع خواهد شد. پالایشگاه در حال حاضر 12.5 میلیون لیتر بنزین در شرایط تحریم برای ما تولید می کند! اگر آب نرسانیم به پالایشگاه، یعنی استقلال مملکت زیر سوال رفته است. تولید یک چهارم کل بنزین مورد نیاز کشور در پالایشگاه اصفهان صورت می گیرد و البته سالی 15 میلیون متر مکعب آب نیاز دارد. مدیریت این است که فرد همه را بتواند با هم ببیند. شما به من بگویید که ما امروز کدام یک از این ها را می توانیم قطع کنیم؟ نمیشود هیچ کدام را قطع کرد! ولی تلاش چشمگیر کردیم که سهم هر قسمت را کاهش جدی دهیم. ما در سال 90 و 91 حدود 40 درصد تقریباً کاهش داشتیم. اصلا از طریق کانال به نیروگاه و پالایشگاه آب ندادیم. این آب را بخش آب شرب شاهین شهر با لحاظ کردن یکسری از حداقل ها تامین کردیم. چون اگر آب در کانال رها می شد به مشکل بر می خوردیم، آب را مردم می بردند! الآن مشکلات غرب اصفهان هم جدی است! قهدریجان و مبارکه و خمینی شهر و نجف آباد همه معضل آب را دارند!بخشی دیگر از تلاش بر این بود که با حداقل امکان برای بخش کشاورزی آب تامین شود. همین پارسال در پاییز 90 هم برای کشت پاییزه فشار آوردیم تا 34 الی 36 روز آب باز شد. عید 91 روز سوم فروردین جلسه گرفتند، گفتند داریم می رسیم به خط قرمز! لذا آب قطع شد. خدا شاهد است که در آن جلسه من از مخالفین جدی بودم. گفتم اگر آب قطع شود کشاورزها زرع شان از بین خواهد رفت. گفتیم توکل به خدا، یک هفته دیگر باز بگذارید اگر بارندگی نشد، اجباراً قطع خواهیم کرد. خدا لطف کرد و مقداری بارندگی شد و مقداری آب پشت سد آمد و ما توانستیم با تلاش بسیار تا 15 خرداد آب را در رودخانه جاری کنیم تا کشت پاییزه مردم از بین نرود. این کار با دشواری تمام انجام شده است! خدا شاهد است که در تابستان یک مدت کوتاهی در شبکه اختلال ایجاد شد، ما یکدفعه دیدیم که تیرهای انتقادات به سمت ما پرتاب شد که مدیریت استان نسبت به مسئله بی توجهی کرد، برای تامین آب 30 هزار کشاورز، آب شرب 6 میلیون نفر را به خطر انداخت و ... . این عبارت شاید تا 20 بار در بیان بعضی از آقایان در جاهای مختلف بیان شد. در نوشته جات مختلف، در سخنرانی ها، در روزنامه ها و ... بیش از 20 بار این جمله را من دیدیم. به هر حال این مسائل پشت سر گذاشته شد.

و اما در مورد بحث حق آبه؛ من یک سخنرانی در ورزنه داشتم. در یکی از کامنت های شما دیدم که گفته بودند معاون استاندار آمد در ورزنه صحبت کرد اما به وعده هایش عمل نکرد. در حالی که اینطور نیست. چهار وعده روشن دادم که خدا شاهد است هر چهار وعده اجرا شد. یکی از مسائل این بود که گفتم حق آبه شما را خواهیم گرفت. امروز برای پروانه حق آبه 11700 نفر ثبت نام کرده اند و عملاً هم می گویم که اگر عمری باشد، قطعاً ما تا پایان 92 پروانه حق آبه را به کشاورزان شرق و غرب اصفهان خواهیم داد.الآن کمیته هایش محکم دارند کار می کنند. در این شرایط انتخابات، جدی ترین کار ما همین مسئله آب است. پیش بینی می کنیم بالای 20 هزار نفر حق آبه داشته باشند. الآن کار صدور پروانه حق آبه کشاورزان شرق و غرب به طور جدی دارد پیگیری می شود. بعد از آن دیگر دولت موظف خواهد شد که اگر کشاورز نتوانست کشت کند، هزینه های از دست رفته او را جبران کند وسود و درآمدی را که نتوانسته کسب کند، تامین کند. این کار واقعاً بسیار مهمی است که در حال اجراست. این کار پروانه حق آبه از زمانی شروع شد که بنده قول آن را به کشاورزان دادم. در واقع کار از پایان سال 90 آغاز شد و تا پایان ثبت نام ها، همه ی کار کنداکتور دارد. همزمان هم کمیته سه نفره در جهاد کشاورزی تشکیل شد. این کمیته شامل نماینده جهاد، نماینده وزارت خانه و نماینده کشاورزان تشکیل شد و کار آنها هم در حال پیگیری است.

دومین وعده ای که بنده به آنها دادم بحث خسارت است! 50 میلیارد خسارت محاسبه شد و خدا شاهد است که عین این مبلغ را گرفتیم و یک 12 میلیارد هم به آن اضافه کرده و بین کشاورزان توزیع کردیم و به هر نفر بین 300 میلیون تا یک میلیون و خرده ای به هر کشاورزی که دفترچه کشاورزی داشت رسید. این کار در سال 90 انجام شد. پس در سال 90 ما نزدیک به 62 میلیارد تومان پول مستقیم به مردم دادیم. یعنی بخشی از آن رفت در استمهال وام هایشان، و یک بخشی از آن هم پول مستقیم شد و به هر دفترچه دار دادیم. سومین وعده این بود که همزمان از مصرف آب جاهای دیگر نیز کم کنیم. از آن سال تا کنون مصرف آب صنعت 40 درصد کاهش پیدا کرده است. آب یزد حدود  20 درصد کاهش پیدا کرده است.

چهارم هم سعی بر این شد که از لحاظ صنعتی شدن به آن منطقه کمک کنیم، مثلاً در شهرک صنعتی اژیه، زمین متری 18 هزارتومان بود الآن متری 2 هزار تومان است. همه جای دنیا قیمت زمین چند برابر شده ولی اینجا بر عکس شد. این هم به دلیل لزوم حمایت هایی بود که ما باید انجام می دادیم. سه الی چهار کارخانه هم در آن منطقه در حال حاضر در حال ساخت است. الآن هم یک برنامه منظمی با بسیج سازندگی داریم که تغییر کاربری زمین از کشاورزی به غیر کشاورزی را هم تصویب کردیم. من چهار وعده دادم و هر چهار تا را اجرایی کردم. این چهارمی هم از همان سال کلید خورد. قیمت زمین های صنعتی را از همان سال کاهش دادیم. و این کاهش نزدیک به نهصد درصد شد! الآن قیمت زمین های صنعتی در جاهای دیگر اصفهان در شهرک ها، بالای 200-300 تومان است! و این یک موقعیت سازی شد که با زمین تقریباً رایگان فعالیت های صنعتی بیشتر رونق بگیرد. البته استقبال در بین مردم هم خیلی نبود چون مردم عادت به کشاورزی دارند و از نظر فرهنگی کشاورز رشد کرده اند. با همین شرایط هم همان موقع به ما می گفتند نمی خواهد اینجا را صنعتی کنید،به جایش به ما آب بدهید. خود مردم هم هیچ وقت به این موضوع روی خوش جدی نشان ندهند. و به این مسئله اذعان هم دارند و اعتراض هم می کردند در حالی که اگر در آن منطقه فولاد راه بیفتد 3000 شغل مستقیم و ده هزار شغل غیر مستقیم ایجاد می کند! ببینیم اصلاً در آن منطقه چند خانواده هستند و به چه تعداد شغل نیاز هست؟! این یک کار اساسی در آن منطقه بود. کارها، با همکاری بسیج سازندگی در حال پیشرفت است. قول هایی که داده بودیم تقریباً در تقارن با 5 مشکلی بود که وجود داشت.

و بالاخره اینکه علاوه بر این چهار مورد، توانستیم در بحث مدیریت واحد آب منطقه ای اقداماتی انجام دهیم. آقایان نمایندگان مجلس در جلسه مجلس مربوطه حضور داشتند. آقای استاندار از دم مجلس برگشتند اصفهان برای جلسه شورای تامین، من در جلسه ماندم و صحبت کردم. همه بودند؛ وزیر اطلاعات، وزیر نیرو و ... . صحبت را آغاز کردم و گفتم اولین درخواستی که داریم، درخواست مدیریت واحد است. آقای ابوترابی گفت این تصویب شد. وزارت نیرو هم پذیرفت و قرار شد مدیریت آب زاینده رود مدیریت واحد شود. و بقیه استان ها از جمله چهارمحال هم قبول کردند و قرار شد یک نفر زیر نظر مستقیم وزیر، مدیریت حوزه زاینده رود را به عهده بگیرد. این مسئله در همان جلسه مصوب شد و به امضای آقای ابوترابی نایب رئیس اول مجلس، ابلاغ گردید. همه ی نمایندگان سه استان حضور داشتند. از اصفهان 15 نماینده حضور داشتند. همه نمایندگان یزد و چهار محال هم بودند. پس بحث مدیریت واحد حل شد، بحث حق آبه حل شد و ... . کار راحتی نبوده است. ما رفت و آمد زیادی کردیم به تهران و با آقای رحیمی تا این کارها انجام شده است. بحث تشکیل مدیریت واحد بر آب زاینده رود واقعاً اتفاق بزرگی بود. در باب بحث تخصیص های جدید هم از وزیر نیرو دستور ممنوعیت انجام تخصیص های جدید را گرفتیم. مصوبه این مطلب که به تناسب از میزان تخصیص های شرب و صنعتی کم بشود را گرفتیم. و اینها همه به امضای وزیر نیرو است. و ما در استان هر 5 کار را پیگیری کردیم. اطلاع رسانی در این زمینه باید بشود چون کار کمی نبوده است. بسیاری از این ها در حوزه اختیارات ما نبوده است و ما برای گرفتن این مصوبات جنگیده ایم! تونل سوم کوهرنگ را هم با منابع مختلف، معاون امور آب به اصفهان آمدند و از تونل سوم هم بازدید کردند و قول دادند که انشالله در اول خرداد 92 تونل وارد فاز بهره برداری شود و برای کشت بهاره امیدواریم بتوانیم از آنجا 60 الی 70 میلیون متر مکعب به پشت سد اضافه کنیم.

- مشکل تونل در این چند سال چه بوده است؟

*** تونل در این چند سال خوب جلو رفت ولی مشکل مطالعاتی داشت، یک جا به سستی خاک خورد، می دانید که این تونل 400 متر در عمق زمین است! به منطقه ای رسیدند که خاک سست بود و دائم ریزش می کرد. در این حالت دیگر تی بی ام نمی توانست کار کند. این مشکل از 200 الی 300 متر به پایین ایجاد شد. اگر این مسئله رخ نمی داد 2 سال پیش کار تونل تمام شده بود. ما رفتیم از آلمان مشاوره آوردیم. الآن پروژه سانت به سانت جلو می رود. در حال حاضر 32.5 متر به پایان تونل باقی مانده است.امیدواریم که اول خرداد تمام شود که ما هم بتوانیم به کشاورزان برای کشت بهاره آب بدهیم.

* پایان قسمت اول