حمله اسرائیل، موافقت آمریکا
گروه بین الملل- اگرچه با روی کار آمدن تیمی جدید در دستگاه دیپلماسی ایالات متحده، مجددا سران این کشور سخن از تغییر را به میان آوردند اما آنچه که در عمل به چشم می خورد، پیگیری همان سیاست های پیشین در قالبی جدید است.
حمله هوایی جنگتده های رژیم صهیونیستی به مراکز تحقیقاتی اطراف دمشق نشان داد که اگر آمریکا هم بخواهد، رژیم صهیونیستی از اهداف خود کوتاه نخواهد آمد و در راستای برآوردن خواسته های گروه های افراطی از هیچ تلاشی فرو گذار نخواهد شد.
جای تعجب ندارد. واشنگتن و اسرائیل سالهاست که شریک فعالیتهای استعماری بودهاند و عملیات منطقهای بهصورت هماهنگ برنامهریزی می‌شود.
همه چیز از قبل صورت میگیرد. هدف، رسیدن به مزیتهای راهبردی است. عملیات در راستای برنامه کاری منطقهای گستردهتری است.
اما نکته جالب، تحلیل این واقعه از سوی نویسندگان و تحلیل گران غربی است که برای نمونه روز اول فوریه، نشریه تایم با تیتر «عواقب حمله هوایی به سوریه؛ چرا اسرائیل نگران است؟» مینویسد:
«جنگندههای اسرائیلی سهشنبه شب چندین هدف را مورد حمله قرار دادند؛ از جمله یک مرکز تحقیقات تسلیحات بیولوژیک که عملا با خاک یکسان شد. مقامات اطلاعاتی غربی به تایم خبر دادند که نگران این بودند که آن مرکز به دست تندروهای اسلامگرا بیفتد؛ تندروهای اسلامگرایی که به‌دنبال سرنگونی دولت بشار اسد –رئیس‌جمهوری سوریه- هستند.»
اکثر رسانهها از تنها دو حمله خبر دادند. ادعا می‌شود که در اولین حمله هواپیماهای اسرائیلی یک کاروان تسلیحاتی را که بهسمت لبنان حرکت میکرد، هدف قرار دادند.
مقالات دیگری نیز در این زمینه نگاشته شده است. سؤال این مقالات این است که چرا اسد باید سلاحی که برای خودش جنبه حیاتی دارد را به لبنان بفرستد.
اگر گزارشها درست باشد، شواهد نیز آنها را تأیید میکنند. اگر چه هیچ دلیل روشنی برای آن وجود ندارد
اسرائیل به‌دنبال چیست؟ آیا اتفاق دیگری در حال رخدادن است؟ آیا میخواهند سوریه را تحریک کنند تا واکنش نشان دهد؟ آیا میخواهند آنها را در دام یک جنگ تمامعیار بیندازند؟ چنین رویدادی باعث نابودی سوریه خواهد شد و احتمالا حمله به ایران نیز در ادامه آن خواهد بود. در نتیجه پتانسیل یک جنگ منطقهای و جهانی را خواهد داشت.
«دبکافایل» که با موساد در ارتباط است میگوید که اوباما «چراغ سبز» حمله را به اسرائیل داده بود. وی در این زمینه به‌دنبال «سه هدف» بوده است:
1- مرکز جماریا در خدمت «سوریه، حزبالله و ایران» بوده است. دبکافایل میگوید سه هدف در آنجا مورد حمله قرار گرفتهاند. صحت یا سقم ماجرا مشخص نیست.
آنها همچنین مدعی هستند که آنجا مرتبط با انبار سلاح شیمیایی و آزمایشگاهها است و یک مخزن حاوی سلاح پیشرفته و یک کامیون برای انتقال سلاحها به خارج نیز در آنجا قرار داشته است.
2- حمله، برای ایجاد اخلال در «تلاشهای همکاری نظامی» سوری/ایرانی/حزبالله بوده است.
3- اسرائیل «اولین گام [آشکار] را در نزاع سوری برداشت» البته آنها در دو سال اخیر یا پیش از آن، بهصورت مخفیانه مداخله داشتهاند. واضح است که دبکافایل حرفی از مداخلات مخفیانه نمیزند.
به این اکتفا کردهاند که جنگ در سوریه را مرتبط با واشنگتن بدانند. تاکنون آنها از طریق جوخههای مرگ مقاصد خود را پی میگرفتند. گذشت زمان، مسئله را روشنتر خواهد کرد.
در سرمقاله جروزالمپست با عنوان «تجزیه سوری»، آمده است: «اسرائیل از حق حمله برخوردار است و باید آن را انجام دهد تا مانع از انتقال آشوبهای سوریه به لبنان شود؛ آشوبهایی که ممکن است اسرائیلیها را به خطر بیندازد.»
بررسی ادعاها
اسرائیل در نزاع سوریه مداخله میکند. از ناآرامیهای سال 2011، شرایط به این نحو بوده است. اگر تجزیهای رخ دهد، کار خود آنهاست و باید خودشان را مقصر دانست.
جروزالمپست مینویسد: «زمانِ اقدامات محدود نظامی که برای ایجاد ثبات در شرایط انجام شود – مانند برقراری مناطق پرواز ممنوع، مناطق امن، بمبارانها و مسلحکردنِ مخالفین - گذشته است.»
این روزنامه تنها از اعتراف به مسئله جنگ همهجانبه اجتناب میکند. نویسنده مقاله معتقد است که اسرائیل هر کاری کند، توجیهپذیر است. امنیت ملی، بهانه همیشگی و شوخی است. اسرائیل در منطقه با تهدیداتی مواجه است، که خود بهوجود آورده است.
ریک روزوف، سردبیر «Stop NATO» در مصاحبه با بخش خبری اصلی Progressive Radio اعلام کرد که اسرائیل باعث تشدید نزاع شده است.
سوریه یک «دستگرمی» برای [جنگ با] ایران است. اسرائیل مرتکب تجاوز آشکار شده است؛ تجاوزی که تاکنون شاهد پاسخی به آن نبودهایم.
واشنگتن صحبت چندانی در این زمینه نکرده است. بان کی مون، بهصورت غیرمنصفانه دو طرف را دعوت به خویشتنداری کرد. با این کار، وی حمایت خود را از یک طرف به نمایش گذاشت.
ویلیام هیگ، وزیر خارجه، گفت: «به هیچ وجه اسرائیل را محکوم نمیکنم و با عجله از آنها انتقاد نخواهم کرد. شاید مسائل زیادی وجود داشته باشد که از آن بیاطلاع هستیم یا اتحادیه عرب و روسیه چیزی از آن نمیدانند.»
اسرائیل از کشتارش جَست. این بارها رخ داده بود. حمله هدفمند ممکن است زمینه یک نبرد گستردهتر باشد. گذشت زمان این را نشان خواهد داد.
به گفته تایم، بر اساس منابع اطلاعاتی غربی که از آنها نام برده نشده است، « آن شب حداقل یک الی دو هدف دیگر مورد حمله قرار گرفتند، اما جزئیاتی از آن بیان نشده است. مقامات همچنین گفتند که اسرائیل برای حملات مشابه بیشتر نیز از واشنگتن «چراغ سبز» دیده است.»
تایم مدعی است که ساختمانهای مرکز تحقیقات جماریا که تخریب شدند، «زرادخانههایی مملو از ابزار لازم برای تولید سلاح شیمیایی و بیولوژیکی بودهاند.» هیچ شاهدی بر این مدعا وجود ندارد و اتهامات تایم بدون پشتوانه است.
منابع آنها در واشنگتن گفتهاند که «قرار بوده اگر شورشیان تهدید به اشغال تأسیسات مرتبط با سلاح کشتار جمعی در منطقه حلب کنند، حملات هوایی مشابهی در اطراف آنجا رخ دهد.»
تایم تلاش میکند تهدیداتی که وجود ندارد را بزرگنمایی کند. مدتهاست که واشنگتن با افراد موسوم به «جهادیها» مراوداتی دارد. حزبالله هیچکس را تهدید نمیکند. ایران، حماس و دیگر گروههای مسلح مشهور نیز چنین تهدیدی نکردهاند.
تایم از آمون سوفرین، مقام ارشد سابق موساد، نقل قول میکند:
«دلیل اینکه در تمام این سالها موفق به مهار سوریها و تمام کشورهایی که صاحب سلاح کشتار جمعی هستند، شدیم (تا از آن استفاده نکنند) این است که میدانیم چگونه این پیام را به آنها برسانیم که بهایی که مجبور به پرداخت آن خواهند بود، بسیار گزاف است.»
بهعبارت دیگر، آنها تهدیدات را خود بهوجود میآورند. تا در راستای برنامه کاری گستردهتری، پیشروی کنند؛ یعنی بتوانند حمله پیشگیرانه انجام دهند و قوانین بینالمللی را پایمال کنند. سوفرین میگوید که واشنگتن و اسرائیل در نزاع سوریه، با هم متحد بودهاند.
این مسئله اخیرا واضحتر بوده است. هنگامی که جنگندههای اسرائیل حمله کردند، آویو کوچاوی (مدیر اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل) در واشنگتن و در حال دیدار با همتای خود در پنتاگون بود.
بهنظر میرسد که آنها برنامه گستردهتری دارند و در واقع سرنگونی اسد، سیاست بلندمدت آنهاست.
جیمز دوبنیز، معاون سابق وزیر خارجه، مدیر بخش «امنیت بینالملل و سیاست دفاعی» اندیشکده رَند است. پس از بمباران سوریه در سپتامبر 2007 توسط اسرائیل، وی پرسیده بود:
«آیا این به آن معناست که در آستانه جنگ جدیدی در خاورمیانه هستیم؟ آیا واشنگتن میخواهد مانع آن شود یا میخواهد به اسرائیل چراغ سبز نشان دهد؟
پیش از این نیز تانکهای اسرائیلی به واحد توپخانه سوریه شلیک کرده بودند. آنها مدعی بودند که این حمله در واکنش به تیراندازی از طرف سوریه بوده است.
نتانیاهو به‌دنبال تحریک است، دمشق از خود خونسردی نشان میدهد و زندگی میلیونها نفر به خطر افتاده است. باید با دقت به آینده ماجرا نگاه کنیم.
منبع: پنجره
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
مرگ بر مثلث جهانى شيطان (امريكا،انگليس،اسرائيل) ای بابا جونت دره چرا منفی می دی 
