بهداروند: خانواده من پس از دیدن هر قسمت دچار سر درد و افسردگی می شوند/ کوشکی: قربانیان اصلی این سریال، قشر مذهبی شهرهای بزرگ و عموم مردم شهرهای کوچک و روستاها هستند

گروه فرهنگی ـ چند ماهی است که سریال «زمانه» با موضوعاتی مانند عشق های مثلثی و مربعی، خیانت مردها، ازدواج چندباره یک دختر و... هر شب به مهمانی خانواده های ایرانی می رود و حسابی برای خود جا باز کرده است.

نظر به موفقیت چشمگیر صدا و سیما در این سریال، بولتن نیوز به سراغ کارشناسان فرهنگی و مذهبی رفت تا پیامدهای این فیلم را مورد بررسی قرار دهد اما جای تعجب بود که بسیاری از افراد شاخص فرهنگی حتی یک بار هم سریال را ندیده بودند و یکی از کارشناسان نیز به ما گفت که مدت هاست که سریال های صدا و سیما را نمی بیند و از این بابت بسیار خوشحال بود.

 سرانجام موفق شدیم که با کارشناسان محترمی چون «حجت الاسلام بهداروند» و «دکتر محمد صادق کوشکی» به گفتگو بنشینیم و درد دل این کارشناسان را بشنویم.

بهداروند در ارزیابی خود از این سریال گفت:

«نگاه کلی که حضرت امام به صدا و سیما داشتند این بود که صدا و سیما یک دانشگاه عمومی و استراتژی ایشان نیز چه در مورد تلویزیون و چه در مورد سینما این بود که ما مخالف فحشا هستیم و مخالفتی با هنر نداریم.

در حال حاضر نیز سریال های ما باید تمام قد وارد موضوعاتی مانند سبک زندگی شوند که مورد تاکید رهبری نیز هست اما متاسفانه آنچه که امروز می بینیم درست است که در تعارض با سبک زندگی انقلابی نیست اما همسو با آن نیز نمی باشد.

برای مثال همین سریال زمانه که با انتخاب این اسم می خواهد زمانه ما را اینگونه نشان دهد که دقیقا از تفکرات فمنیستی سرچشمه می گیرد که مردان و صاحبان خانواده ما، افرادی منافق و خائن هستند.

سوال من از فیلنامه نویس و ارزیاب این سریال این است که چرا ازدواج پنهانی و ازدواج موقت یک دختر باکره بدون اطلاع خانواده را نشان می دهند؟ آیا نمی دانند که چه تبعات جتماعی برای ما دارد؟ چرا ورود نامحرم به خانه ی یکدیگر را مباح جلوه می دهند؟ چه لزومی دارد که دختر و پسر در یک کافی شاپ تمام قرار خود را تنظیم کنند؟ که هیچ کدام از این موارد مطابق با فرهنگ دینی و ملی ما نیست بلکه در تعاند با فرهنگ ملی ما نیز می باشد.

فرهنگ ما بهترین فرهنگ زمانه است که خواستگاری با اطلاع پدر و مادر را تجویز کرده است!

ترویج تجمل گرایی، لباس آنچنانی، غذای آنچنانی و... تحقیر جامعه و افرادی است که این امکانات را ندارند.

خانواده محل آرامش است نه محل دروغ و دورویی! در غرب نظام خانواده معنایی ندارد و ظاهر و باطن افراد در خانواده متفاوت است و به نظر من سریال هایی که به صورت گسترده در صدا و سیما در سال های اخیر ساخته می شود، ریشه در افکار فمینیستی و غربی دارد و به نظر ما با تولید این محصولات در تئاتر دشمن بازی می کنیم.

ما باید الگوی مناسب را مطرح کنیم اما در این سریال ها تنها 10 درصد بدی ها را مطرح می کنند و 90 درصد موارد را به طور بدیل تحویل مردم می دهند.

حتما باید یک کارشناس مذهبی «ملا» و «دین فهم» بر این فیلم نامه ها نظارت کنند نه این کارشناسان مثلا مذهبی که از خود فیلمنامه نویس جلوتر هستند و مطمئنم اگر کسی حداقل های طلبگی را بلد باشد با این موارد مخالفت می کند.

خانواده من هرشب پس از دیدن این فیلم دچار سر درد، یاس و افسردگی می شوند و از من می پرسند که آیا جامعه ما واقعا چنین وضعیتی دارد؟

من هم می گویم با نگاهی به اطراف خود در می یابیم که چنین معضلاتی هست اما ضریب آن 10 الی 20 درصد است نه 90درصد جامعه.

امیدوارم که این صحبت های ما به گوش مدیران صدا و سیما برسد.

این کارشناس مذهبی در رابطه با بازخورد این سریال ها از طریق زیر سوال بردن احکام اسلام با تکیه بر مبانی فمینیستی به خبرنگار فرهنگی بولتن گفت:

«ترویج تجمل گرایی و ازدواج پنهان تبعات فراوانی را دارد و یک فیلم تنها به زمان پخش آن مرتبط نمی شود بلکه یک فرهنگ است که جامعه را می سازد.

به همین ترتیب است که حتما باید یک کارشناس دین فهم بر این سریال ها نظارت داشته باشد نه کسی که فارغ التحصیل دانشگاه هنر است و همان مبانی را قبول دارد.»

دکتر کوشکی نیز که بیشتر از بعد نظری و اندیشه ای این فیلم را مورد بررسی قرار داد در پاسخ به این سوال که علل علاقه و شیوع مرد ستیزی و اینکه مردها بنیان زندگی را به هم می زنند چیست؟ اذعان داشت:

«آنطور که فیلمسازان ادعا می کنند، موقعیت های درام به 36 عنوان تقسیم می شود که بخش عمده ای از آن را «خیانت» تشکیل می دهد؛ حال خیانت مرد به زن باشد یا خیانت زن به مرد که خوشبختانه در صدا و سیمای ما به دلیل وجود حداقل هایی هنوز به سراغ خیانت زن به مرد نرفته اند که خوشبختانه این موضوع در سینمای ما کاملا حل شده است!

دلیل دوم نیز در نفوذ جریان فمنیزم در میان روشنفکران ماست که متاسفانه بسیاری از فیلمسازان ما نیز به بیماری روشنفکری و آن هم از نوع غربی مبتلا هستند که بر اساس همین جریان فکری، مردان این گونه به تصویر کشیده می شوند.»

این عضو هیئت علمی دانشگاه در پاسخ به سوال بعدی بولتن مبنی بر اینکه بازخورد اجتماعی چنین تصوری که مردان موجب سستی نظام خانواده هستند و زیر سوال بردن غیرمستقیم احکام، چه تبعاتی را برای جامعه به همراه خواهد داشت؟ تصریح کرد:

«معمولا بیننده اصلی سریال هایی که هر شب از تلویزیون پخش می شود مردم طبقه متوسط شهرهای بزرگ و مردم شهرهای کوچک و روستاها هستند که به شدت آسیب می بینند.

اکثریت مردم شهرهای بزرگ اساسا تلویزیون جمهوری اسلامی را نمی بینند و اگر هم ببینند استانداردهای زندگی آنها غربی تر از سریال های تلویزیون است و در این میان قشر مذهبی و متوسط شهرهای بزرگ و عموم مردم شهرهای کوچک و روستاها، قربانیان اصلی این قبیل سریال ها هستند.

در این سریال ها معمولا از این خط قرمزها عبور می شود: ترویج زندگی شهری به سبک طبقه مرفه و تحقیر زندگی روستایی و ساده، تخریب خانواده و ترویج زندگی مجردی، نمایش سختی های زندگی خانوادگی و به اضمحلال رفتن خانواده های بزرگ و تروج خانواده های دو هسته ای که آنها نیز در پایان کار به طلاق و خیانت کشیده می شوند، ترویج بی حیایی و اختلاط نامحرم، به نماش کشاندن قهرمانان منفعل.

قهرمان اول زن سریال هیچ توجهی به حجاب ندارد و اگر هم یک روسری به سر دارد به زور نظارت است.

قهرمانان این سریال ها اصلا هیچ کاری با اطراف خود ندارند و حتی نماز هم نمی خوانند و معمولا نماز سهم مادربزرگ های رو به موت است و عکس امام و رهبری نیز تنها در دادگاه، کلانتری و هنگام بازداشت دیده می شود و قهرمانان نیز هیچ کاری با دوست و دشمن و آمریکا و... ندارند.»