شروع جنگ و ناکامی نیروهای آگرین حزب دمکرات بر گردان 22 کومله

به گزارش خبرنگار بولتن نیوز، این خاطرات که به صورت دست نشوته بوده در چند قسمت منتشر خواهد شد که در ادامه بخش اول این خاطرات می آید.

فهرست
مقدمه
اوضاع منطقه بعد از آغاز جنگ سراسری با حزب دمکرات
عقب نشینی از شمال
عبور از مرز
اردوگاه مالومه
تصمیم نادرست و غیر مسئولانه رهبری حزب کمونیست و کومله
حرکت بسوی شمال
همکاری و کمک احزاب کرد و عراقی در دره مرگ و وحشت
عبور از مرز دالانپر
اولین درگیری با حزب منحله دمکرات کردستان ایران
جنگ و جنایات حزب تجزیه طلب دمکرات کردستان ایران
گردان 22 در محاصره نیروهای دشمن (حزب منحله دمکرات کردستان ایران)
شکست محاصره
تصمیم برگشت به اردوگاه
کمین گسترده حزب دمکرات و جنگ در خاک کردستان جنوبی (عراق)

کمکهای مجدد حزب کمونیست عراق
حرکت بسوی اردوگاههای مرکزی
استقبال از پیشمرگان گردان 22
جلسه کمیته مرکزی با پیشمرگان و بررسی واقعه مرگور
سازماندهی جدید و ادامه فعالیت
تاثیرات و عواقب جنگ
منابع و توضیحات

مقدمه
جنگهای احزاب کرد اپوزیسیون همیشه با اختلافات و جنگهای داخلی همراه بوده است. عدم تفاهم و جنگ های داخلی تاکنون جان هزاران نفر از پیشمرگان را گرفته است و جنگ احزاب کرد را در برابر دولتهای مرکزی به ضعف برده است.
احزاب و نیروهای دیکتاتور، ضد دمکراتیک، قدرت طلب، سلطه جو و مرتجع کرد همیشه برای حذف و نابودی مخالفان خود به اسلحه و جنگ متوسل شدند.
حزب دمکرات کردستان نمونه ای از این احزاب مرتجع و ضد کردستانی می باشد که در طول تاریخ سیاه و ننگین خود برای حذف و نابودی مخالفان درون حزبی و نیروهای سیاسی کردستان به شیوه های پست و جنایتکارانه و متجاوزانه ای متوسل شده است.
حزب دمکرات کردستان به رهبری عبدالرحمان قاسملوی ملحد و جنایتکار برای از بین بردن مخالفان سیاسی خود، نیروهای دمکرات، کمونیست و کومله در کردستان جنگی را آغاز کرد که در نتیجه آن صدها پیشمرگ بخش ملی کردستان از هر دو طرف بخون غلتیدند، صدها پیشمرگ کومله و حزب دمکرات زخمی شدند، صدها خانواده در داغ از دست دادن فرزندانشان همچون شمعی سوخته و نابود شدند و بسیاری هنوز هم از لطمات روحی و روانی آن رنج می برند.
قاسملو و دیگر رهبران حزب جنایتکار دمکرات آتش جنگی را افروختند که دود آن به چشم مردم کردستان رفت. آنها با آغاز جنگ داخلی اتحاد ملی و مردمی را از هم گسیختند و دشمنی در بین مردم کردستان ایجاد کردند. حزب دمکرات با ایجاد فضای بی اعتمادی، دلسردی و انفعال در میان مردم کردستان، بزرگترین ضربات را به مردم کردستان وارد آورده و بزرگترین خدمات را به جمهوری اسلامی ایران کرد. این حزب بخاطرکسب امتیاز و سازش با جمهوری اسلامی ایران به کشتار انسانهای کمونیست کردستان پرداخت. احزاب کرد هرگز عملکردهای ضد ملی و ضد کردستانی حزب دمکرات و رهبران آن را فراموش نخواهد کرد.
پیشمرگان قدیمی خاطرات زیادی از تلخی های جنگ داخلی کردستان در سینه دارند که هنوز در اختیار جنبش و مردم نگذاشتند. تاریخ مبارزات آزادیخواهانه، استقلال طلبانه و برابری طلبانه مردم کردستان در قالب خاطرات هم قابل ثبت است. خاطره ای که در زیر می آید مانند دیگر خاطرات، یکی از اسناد تاریخی ملت کرد است که ماهیت جنایتکارانه و ضد دمکراتیک حزب دمکرات کردستان را نشان میدهد. من نخواستم خاطراتم را با خود نگه داشته و بعد از مدتی در زیر خاک مدفون گردند.
این خاطره داستان پیشمرگانی است که بدست حزب دمکرات کشته شدند، پیشمرگانی که سرمایه کومله بودند و در ده ها و صدها جنگ بر علیه جمهوری اسلامی جنگ کرده بودند .من به همین مناسبت به بیان چگونگی واقعه و فاجعه پرداختم ، فاجعه ای که سالیان دراز در موقع بیان آن دچار شوک میشدم.
تعدادی ازمسئولین و کادرهای گردان 22 رفقا حسام قادرپور، مجید ترک (خلیل ورمزیاری)، دکتر خالد بوکانی و ناصر کشکولی قشقایی که شاهدان زنده این واقعه بودند صمیمانه مرا در نوشتن این خاطره یاری دادند و کمکهای ارزنده و زیادی برایم کردند. من از زحمات و دلسوزی این عزیزان بی نهایت تشکر و قدردانی میکنم.

اوضاع منطقه و گردان 22 بعد از آغاز جنگ سراسری با حزب دمکرات
قبل از پرداختن به خاطره جنگ مرگور و جنایت فراموش نشدنی حزب دمکرات کردستان ایران، ابتدا بطور مختصربه اوضاع منطقه فعالیت گردان 22 درمناطق غربی ارومیه اشاره میشود تا زمینه ها و علل وقوع این فاجعه تا حدودی روشن شود.
پیشمرگان (1) کومله از سال 1358 درمناطق غربی ارومیه درحاشیه مرزی ترکبه که شمال کردستان (2) نامیده میشود فعالیت را آغاز کردند. آنها بعد ازسالها فعالیت سیاسی و نظامی در اردیبهشت ماه سال 1364 عقب نشینی کرده و به اردوگاههای کومله در کردستان جنوبی ( عراق) برگشتند.
جمهوری اسلامی ایران نیز هر روز به گوشه ای از مقرات کومله لشکر کشی می کرد. نیروهای ایرانی در روز31 خرداد سال 1363 با بیش از ده هزار پاسدار، ارتشی، پیشمرگ مسلمان و گروههای ضربت حملات بزرگ و وسیعی را از چندین جبهه به مناطق مختلف شمال کردستان بویژه منطقه شپیران آغاز نمودند و با شکستن مقاومت گروههای مسلح، همه روستاها و مناطق را از دست ما باز پس گرفتند.
بدنبال این جنگها و هرج و مرج در منطقه،حاکمیت عشیره ای و سازمانهای نظامی طاهرخان و سنار مامدی درهم شکست و هزاران نفر از افراد مسلح آنها و نیروهای مسلح روستاها به ترکیه فرار کرده و یا خود را تسلیم جمهوری اسلامی کردند.
در جریان جنگها و بعد از اشغال منطقه حزب دمکرات بخش مهمی از نیروهای خود را از دست داد. بسیاری از آنها دسته دسته و بطور گروهی خود را تسلیم نیروهای نظامی ایران کردند و یا اسلحه به زمین گذاشته و به خانه های خود برگشتند. اما علیرغم همه آنها، نیروی نظامی حزب دمکرات کردستان از هم نپاشیده و صدها نفراز پیشمرگان مسلح آن به فعالیت ادامه دادند.
دراین جنگهای سخت و دشوار، کومله تلفات زیادی داد و استحکام تشکیلاتی خود را از دست داد و پیشمرگان کومله،بخاطر جنگهای مداوم و طولانی، تحرک بیش ازحد، بیخوابی، کمبود مواد غذایی و زندگی درهوای سرد و گرم و خسته کننده در کوهها و دره ها بسیار فرسوده شده بودند.
جمهوری اسلامی با بازپس گیری اکثر روستاها و ایجاد پایگاههای نظامی در آنها، ابتکارعمل را در منطقه بدست گرفته و نیروهای مسلح کومله و حزب دمکرات را کاملا به حالت دفاعی درآورد.
در این دوره نیروهای جمهوری اسلامی ایران روحیه، جرات و جسارت پیدا کرده و با نیروی کمی به نیرویهای پارتیزانی کومله و دمکرات حمله می نمودند در حالی که قبلا برای هر عملیاتی صدها و هزاران سرباز و پاسدار وارد جنگ می شدند.
در شرایط تازه، پیشمرگان فقط در شبها برای غذا خوردن در روستاها حضور یافته و بعد از ساعاتی از روستا خارج می شدند و خود را در کوهها و دره ها مخفی می کردند. آنها هر روز محل استقرار خود را با طی مسافتی طولانی تغییر داده تا از حملات نظامی جمهوری اسلامی در امان باشند. نیروهای سوسیالیست علیرغم همه اقدامات امنیتی و تغییر تاکتیهای نظامی، متحمل جنگها و درگیریهای زیادی شده و هر روز رادیو کومله اخبار درگیریهای آنها را به اطلاع مردم می رساند.
در بحبوحه جنگ کومله با جمهوری اسلامی، حزب دمکرات هر از چند گاهی به نیروهای کومله تعرض کرده و جنگی را تحمیل می کرد. این حزب بلاخره جنگهای پراکنده و منطقه ای را به جنگهای سراسری و دائمی در کردستان تبدیل نمود.(3)
جنگهای سراسری حزب دمکرات کردستان و کومله از تاریخ 25 آبان سال 1363 آغاز شد. جنگ داخلی در کردستان شرایط را برای نیروهای مسلح هر دو طرف درگیرسخت تر نمود. سختی ها برای گردان 22 ارومیه که با نیروی کم و در نقطه ای دورافتاده که درمقابل دو نیروی قوی دشمن مقاومت می کرد، دو چندان بود.
با شروع جنگ سراسری،حزب دمکرات تلاش نمود به ضعیف ترین نقطه کومله ضربه وارد آورد. یکی از نقاط ضعیف کومله گردان 22 بود.در مناطق کرد نشین حوالی ارومیه و سلماس، تعداد نیروهای متشکل حزب دمکرات در "نیروی آگرین"، چندین برابر نیروهای کومله بودند. حزب دمکرات بعد از چند بار تجمع پانصد ششصد نفری نتوانست نیروهای کومله را مورد تعرض قرار دهد.

ادامه دارد