وقتی پول بیت المال صرف تهیه اخبارِ رادیو فردا می شود

به گزارش بولتن نیوز به نقل از رادیو دیروز، رادیو فردا در مطلبی که در تارنمایش منتشر کرده، از قول سینماگران مدعی شده فقط مسئولان نظام، باعث اختلال در اکران و سوت و کوری سینماها شده اند. خبر رادیو فردا با عنوانِ "بیانیه تند هیات داوران جشنواره فیلم فجر: سینماها را سوت و کور کردید" می نویسد:

 
هیات داوران جشنواره نوشت نهادها و موسسات فرهنگی و هنری که قرار بوده حامی سینمای ایران باشند با «سنگ‌اندازی‌هایی» که کرده‌اند باعث شده‌اند سینماها «سوت و کور» شوند به طوری‌که «بیش از نود درصد ایرانیان در طول سال گذشته حتی یک بار قدم به سالن‌های سینمایی نگذاشتند.» هیات داوران به تولید «نزدیک به پنجاه فیلم خوب» در سال گذشته اشاره کرده و از جمله آنها فیلم‌های «استرداد»، «دربند»، و «دهلیز» را نام برده و نهادهای یادشده را متهم کرده‌است که با «سیاست‌بازی‌های فلج‌کننده» بسیاری از فیلم‌های خوب را در نیمه راه نمایش از پرده پایین آورده‌اند و «فضایی ناامن و متزلزل» ایجاد کرده‌اند."
و همچنین:
در همان روز جواد شمقدری، رییس سازمان سینمایی که زیرمجموعه وزارت ارشاد است، در پاسخ به این نامه گفت: «هر چه قدر هم که ما تدبیر کنیم تا وقتی که گروهی به خود اجازه دخالت در بحث اکران فیلم‌ها را می‌دهند؛ هر تدبیری که ما بیندیشیم خنثی می‌شود.»
 
و نیز رادیو فردا با دلسوزی کامل برای این نهاد فرهنگی و عدم موفقیتش می افزاید: 

"سینمای ایران در یکسال اخیر با تنش‌های عدیده‌ای روبه‌رو شده که از آن جمله انحلال خانه سینما با دو دهه قدمت و بیش از پنج هزار عضو توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در روز ۱۳ دی‌ماه سال ۹۰ بود که پس از آن به کشمکش‌های زیادی دامن زد؛ خانه سینما از آن تاریخ با بازگشایی و تعطیلی و بلاتکلیفی مواجه بوده‌است." 

باید به این داوران عزیز گفت ای کاش به جای گله گذاری و انداختن همه تقصیر ها (در واقع) به گردن مردم _که به وظیفه دینیِ نهی از منکرشان عمل کرده اند_ تاملی در کارنامه سینمایی خودتان می کردید تا علت اصلی خالی ماندن سالنها را بیابید. ببینید برای چه کسانی فیلم ساختید؟ آیا برای اکثریت مردم مسلمان ایران یا برای اقلیت برج نشینِ شمال تهران؟ آیا برای احیای کمالات انسانی که پدران و مادران و نوجوانان با ایمان تشنه آن هستند یا برای تحریک و ترویج مسائل جنسی که هر حیوانی هم آن را داراست؟ آیا جز خیانت زن شوهر دار، توهین به اصول حجاب و قصاص در "گشت ارشاد"ها، "من مادر هستم " ها و اهانت به شهدا و خانواده اشان در "یک خانواده محترم "ها چیزی در چنته داشتید که به رخ مسئولان بکشید و از پایین کشیدن و دیده نشدنِ فیلمتان در رنج باشید؟ آیا فکر کرده اید که تفاوت این فیلمها با "فیلمفارسی" های قبل از انقلاب چیست؟ آنروز (دهه چهل)به دلیل فضاحت به بار آمده از هجوم مسائل جنسی، مردم با سینما قهر کردند و برای حذف آن از صحنه فرهنگشان انقلاب کردند و تا حدودی موفق شدند. چه کردید که دوباره مردم را فراری دادید؟ آیا همین مردم و مسئولان نبودند که پایِ  "کانی مانگا"، "ازکرخه تاراین"، "بوی پیراهن یوسف"، "آژانس شیشه ای" ، "اخراجیهای ۱و۲"و "طلا و مس" و "روز واقعه" نشستند و بیشترین فروش ها را هم از همین فیلم های ارزشی داشتید؟ چقدر به ارزشهای دینی و انقلابی مردم بها دادید که به شما و فیلمهایتان بها بدهند؟
آقایان! شما که می گویید فیلمهایتان اجازه نمایش داشت و عده ای با سیاست بازی پخش آنرا متزلزل کردند، چرا نمی گویید مسوولینی (شمقدری) اجازه نمایش آنرا داده بودند که می گفتند:"اصلاٌ چه کسی گفته حجاب ضروری است که در سینما لازم باشد؟" چرا نمی گویید بازیگران و کارگردان های مدعیتان همانها هستند که آرزو دارند "روزی ممیزی از صحنه های جنسی هم برداشته شود"؟ چرا نمی گویید گلشیفته ها و مخملباف ها و کیارستمی ها و پناهی ها محصول سینمای غیر ارزشی شما بوده اند؟ چرا نمی گویید منظورتان از فیلم خوب، همان هایی است که جاذبه شان فقط تیتر جنسی شان (من همسرش هستم، من ترانه ۱۵ سال دارم، ورود آقایان ممنوع و ...) است؟ واقعا این بهترین فیلمها که می خواهند خیز بردارند به سمت جشنواره های خارجی، "استرداد " است که سازندگانش حتی به خودشان زحمت نداده اند کمی تحقیق کنند تا حداقل تاریخ را تحریف نکنند؟ یا "هیس، دختر ها ..." که سراپا اشکال حقوقی است؟ چطور انتظار دارید مادر مسلمان دخترش را پای فیلمی بنشاند که به خاطر آرایش مفرط و ظاهر نابهنجار هنرپیشه ی به اصطلاح ستاره اش، دوربینِ تلویزیون نمی تواند وی را از نزدیک نشان دهد؟ روابط جنسی دختر و پسر نا محرم و زن شوهردار به سادگی در آن تطهیر می شود و زمینه خیانت و جنایت را در ذهن او آماده می کند. چطور انتظار دارید ملتی که پای شرف و عزتش ۲۰۰۰۰۰ شهید داده به تماشای فیلم توهین به امام و شهدا و خانواده هایشان بنشیند؟
برادران! حالِ بد سینما مربوط به امسال و پارسال نیست که ادعا کنید فیلمهای خوبتان را پایین کشیدند. خیلی وقت است که مردم مسلمان انقلابی وجه مشترکی بین خودشان و قهرمانان فیلمهای شما نمی بینند. مدت زیادی است که جای خالی ارزشهایشان را در سردرِ سینماها حس می کنند. این خود شمایید که درهای سینما را به روی مردم بستید. فیلمهای شما مناسب همان ده درصد اقلیت جامعه است که دردشان شکم سیری است و از سر بی دردی در ورطه های هلاک جنسی و خیانت و جنایت می افتند که شما را تنها نگذاشته اند. برای همین است که مدتهاست سینماهای شهرهای کوچک تعطیل شده، در شهرهای بزرگ فیلمهایتان برای 10 نفر اکران می شود.
بیدار شوید آقایان. هویت اسلامی و انقلابیتان را در یابید. دوست را از دشمن تشخیص دهید. از اینکه رادیو فردا و امثال آن از بیانیه شما خشنود شوند و تیتر یک اخبارشان شوید بیمناک باشید. فرهنگ و تمدن غنیِ اسلامی تان را با هزاران هزار قهرمان واقعی دریابید. به نگاه ها و بینش نود درصد دیگر مردم بها دهید و احترام بگذارید. آنوقت است که نور معنویت و معرفت به جای خیانت و ارزشهای غیر انسانی، چراغ سالنهایتان را دوباره روشن خواهد کرد.