یک آمارگیری سراسری در سطح جامعه افغانستان تهیه شده است که میزان رضایت زنان این سرزمین به خشونت علیه خودشان را به خوبی مشخص می کند.
به گزارش بولتن،
در یک نظرخواهی از زنان افغانی (سنین ۱۵ تا ۴۹) درباره ی اینکه آیا خشونت و کتک همسر تحت شرایطی خاص قابل قبول هست یا نیست (بخشی از تحقیق میدانی وسیعتری که «یونیسف» و «مرکز آمار جمهوری اسلامی افغانستان» به سرپرستی ی عبدالرحمان غفوری درباره ی وضعیت بهداشت، تغذیه، تندرستی، و سوادآموزی ی کودکان و زنان در این کشور در تاریخ ۲۰۱۰-۲۰۱۱ انجام دادهاند، این پرسش ها طرح شده است(صفحه ۱۳۹ این گزارش):
آیا خشونت خانگی (کتک شوهر) قابل قبول است اگر که زن بدون اجازه ی شوهر از خانه بیرون رود؛ اگر زن در مراقبت از کودکان کوتاهی کند؛ اگر زن با شوهرش جر و بحث کند؛ اگر زن از همخوابگی سربپیچد؛ اگر زن غذا را بسوزاند؛ و اگر زن لباس نامناسب به تن کند؟
هدف از این تحقیق تنها ارزیابی ی باورها و اعتقادات فرهنگی بوده و نه اندازهگیری ی موارد واقعی ی بروز خشونت. پرسش ها نیز تنها با زنان در میان گذاشته شده، نه شوهران. نتایج نشان میدهد که ۹۲ درصد از زنان دستکم بنا به یکی از دلایل بالا، کتک و خشونت شوهرشان را علیه خود می پذیرندو قابل توجیه می دانند:
۷۸ درصد برای بیرون رفتن از خانه بدون اطلاع شوهر؛
۷۶ درصد برای جروبحث با شوهر؛
۶۳ درصد برای پوشش نامناسب؛
۶۱ درصد برای نرسیدن به کودکان؛
۴۶ درصد برای سرپیچی از هم بستری؛
و ۳۱ درصد برای سوزاندن غذا.
نویسندگان پیشنهاد میکنند برای فایق آمدن بر این پیشداوری ها، تنها راه، آموزش برابری در مدرسههای ابتدایی است تا دخترها و پسرها از همان کودکی به حقوق زنان و مردان آگاهی پیدا کنند.