بالن وزیر دفاع قبل از سوراخ شدن به آسمان می‌رود؟

به گزارش بولتن نیوز، وی موضوع گزارش را اینگونه می‌نویسد:

«چاک هیگل، سناتور سابق جمهوری خواه از ایالت نبراسکا، ممکن است انتخاب خوبی برای پرکردن سمت وزیر دفاع پس از ترک این سمت توسط لئون پانتا، باشد.»

اسکافیلد سپس به سراغ مشکلات پیش روی هیگل و اوباما برای انتخاب وی بعنوان گزینه ریاست پنتاگون می‌رود و می‌افزاید:

«مشکلات: (LCR) گروهی که درحزب جمهوریخواهان برای حمایت از حقوق همجنسگرایان کار می کنند، با استناد به نقل قولی مربوط به 14 سال پیش، هیگل را فردی ضد همجنسگرایان نامیده اند. برخی از حامیان هم اسرائیل با استفاده از نقل قولی مربوط به سال 2006 ، حمایت وی از آن کشور را زیر سوال بردند، و حتی برخی از آنها گفته اند که وی به ضد یهود است.

نئو محافظه کاران نگرانند که مبادا وی با ایران و حماس بیش از حد نرمش نشان دهد. با این حال، در حالی که این حملات ممکن است کمی شدید به نظر برسد ،اما کارشناسانی که امنیت ایالات متحده را بررسی می کنند با این نظر موافقند که ساده ترین کار وزیر بعدی، گرفتن این سمت خواهد بود.

"بیایید حتی وانمود هم نکنیم که وزیری خواهیم داشت که می تواند این نیروی نظامی را از خطر از درون تهی شدن محافظت کند،"جیمز جی کارفانو متخصص دفاع در بنیاد هریتیج و متفکر محافظه کار با ذکر این مطلب افزود: "قرار نیست این سمت دستکم ظرف چند سال آینده، چندان سرگرم کننده باشد."

تهی شدن از درون یعنی درعین حال که این نیروی نظامی ظاهرا خوب و سرپا به نظر می رسد، اما در عمل چندان آماده نباشد. مثلا آموزش ها بیش از حد کاهش یافته باشد و یا سیستم های تسلیحاتی بیش از حد عقب مانده باشد، نگهداری و پایش اجزای آن از قلم افتاده باشد، و یا اینکه این نیرو از نظر کمّی بیش از حد کوچک شده باشد.

همه موارد فوق به معنای آن است که شوخی نبودن این وظیفه‌ی خطیر برای وزیر بعدی کم کم خودنمایی می کند. همانطور که این روزها با این بودجه‌ی نامعلوم و بی ثبات؛ خیلی چیزهای دیگرهم رخ خواهد نمود. مشکل ریشه ای آشفتگی کلی بودجه فدرال است. هزینه های دفاعی حدود نیمی از بودجه اختیاری را در بر می گیرد. حتی با وجود متحدان قوی، باز هم تعدیل نیرو اجتناب ناپذیر است.

وزارت دفاع امسال تعدیل عمیقی را تجربه کرد و کارشناسان بر این باورند که این روندی است که تا سال های آینده ادامه خواهد یافت.

اما مشکل فقط بودجه‌ی کاهش یافته نیست که بزرگ‌ترین چالش را در سال های آینده پیش روی مسئول این بخش قرار می دهد؛ کارشناسان دفاعی درمورد طیف وسیعی از دغدغه های جدی هشدار می دهند که وزیر دفاع بعدی باید با آنها دست و پنجه نرم کند. مثلا اینکه چگونه و به بهترین شکل ممکن مساله‌ی جنگ در افغانستان را فیصله دهد؟ در مورد تهدید بالقوه هسته ای ایران چه کند؟ با کره‌ی شمالی چه رفتاری در پیش بگیرد؟ و اینکه چگونه به بهترین شکل ممکن گام بعدی برای مبارزه با تروریسم را بردارد

آنتونی کوردزمن کارشناس دفاعی در مرکز مطالعات بین المللی و استراتژیک واشنگتن می گوید:"ایالات متحده نیاز به وزیری دارد که در این فضای نا امن و عدم اطمینان مالی جهانی بتواند با بحران های جهانی مقابله کند." وی تصریح می کند که "پول می تواند همه چیز را مختل کند."

کوردزمن گفته: به عنوان مثال احتمال روز افزونی وجود دارد که وزیر بعدی مجبور شود تا عملیات مهار شدیدتر و یا حتی اقدام نظامی علیه ایران را رهبری کند. وزیر دفاع جدید همچنین بطور قطع ملزم خواهد شد تا در افغانستان نیز طرحی موثر را پیاده و نظارت کند.

هر دو مورد بسیار پر هزینه است

دردوره‌ی کاهش بودجه، مثال های فوق احتمالا به معنی نیاز به حمایت بیشتر از سوی متحدان است. بسیاری از هزینه های نظامی را که ایالات متحده تاکنون متقبل شده، نیز در راستای بازسازی همین اتحادها بوده است. به عنوان مثال، در ناتو، در حال حاضر فقط فرانسه و بریتانیا قدرت نمائی می کنند. اما حتی همین کشورها هم نسبت به ایالات متحده، درصد بسیار کمتری از تولید ناخالص ملی خود را صرف هزینه های دفاعی می کنند.

کاهش بودجه به این معنای است که سیستم های تسلیحاتی نیز احتمالا دستخوش کاهش و تعدیل شده، و پایگاه های نظامی تعطیل خواهد شد، و این نیرو به لحاظ کمّی نیز کاهش می یابد و این امر خود به معنی کاهش فعالیت ها و یا دستکم به معنی تاخیر بیشتر در عملیات خواهد بود.

مایکل اوهالون کارشناس دفاعی موسسه‌ی بروکینگز در واشنگتن، در مورد "لگد زدن به قوطی خالیِ استراتژی، روی سرازیری جاده" هشدار می دهد.

وی گفت: "به عنوان مثال، دامنه‌ی مخاطرات در ایران بسیار وسیع‌تر از آن است که بسیاری از مردم تصور می کنند و یا می خواهند تصور کنند. همزمان، ظهور و ماهیت نامطمئن آینده‌ی روابط امریکا با چین، خود تمرکز نیروها بر «محور آسیا» را کاملا معقول جلوه می دهد.

وی افزود : "مهم نیست که چه کسی به این سمت می رسد، آنها به رویکردی متفاوت نیاز دارند و در دراز مدت برآن تمرکز می کنند،" مادامی که بودجه ها روز به روز بیشتر کاهش می یابد، نیروی پر قدرت کمترین گزینه است."
در این شرایط، تنها نام سه نفر به عنوان رهبر بعدی پنتاگون به طورمرتب به گوش می رسد. هیگل بیشترین توجه را به خود جلب کرده است. او به عنوان یک کهنه سرباز جنگ در جامعه‌ی نظامی بسیار مورد توجه و احترام بوده است. با این حال، وزیر دفاعی که از جنگ عراق به عنوان یک اشتباه یاد می کند، حرف و حدیث های زیادی را پیرامون خود بوجود می آورد. او مشاور مورد اعتماد باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا نیز هست.

میشل فلورنوی، معاون سیاسی سابق وزیر دفاع ، یکی دیگر از مشاوران مورد اعتماد اوباماست که گویا نامزد احتمالی دیگری برای جانشینی لئون پانتا است. او این وزارتخانه را به خوبی می شناسد و درک کاملی از مسائلی دارد که وزیر آینده با آنها روبرو خواهد شد. البته او یک زن است و هیچ زنی تا به حال رهبری وزارت دفاع را بر عهده نداشته است.

نام سومی که بسیار بر سر زبان‌هاست فرد شماره 2 حال حاضر پنتاگون، اشتون کارتر است که او نیز در دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون به عنوان معاون خدمت کرده است.»