کنفرانس هیلسنگی؛ آغازی برای خاورمیانه بدون سلاح اتمی
در همین راستا در سال 1996 مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه ای را بتصویب رساند که بر اساس این قطعنامه قرار بر این منوال گردید که یک خاورمیانه عاری از سلاح هستهای تشکیل گردد که بر اساس این قطعنامه تمامی کشورهائی که جزء جغرافیایی خاورمیانه قرار دارند بواسطه شرایط ویژه این کشورها از نقطه نظر حساسیت های سیاسی بایستی عاری از سلاح هسته ای باشند.
این در حالیست که ایران در سال 1974 اولین کشوری بود که پس از امضای قرارداد ان ـ پی ـ تی خواهان توافق بر یک معاهده "خاورمیانه عاری از سلاح های هسته ای" شده بود.
اکنون 190 کشور عضو پیمان ان ـ پی ـ تی هستند که در سال 1970 تنظیم و کشورهای جهان بتدریج عضو این پیمان هسته ای شدند اما در کشورهای آسیایی سه کشور هندوستان و پاکستان و اسرائیل هرگز پیمان ان ـ پی ـ تی را امضاء نکردند.
اکنون شرایط کنفرانس هلیسنکی در کشور فنلاند بنحوی می باشد که ایران می تواند حقانیت برنامه هسته ای خود را و عدم چرخش این برنامه هسته ای بسمت سلاح های هسته ای را به جهانیان نشان دهد.
با توجه به اینکه این کنفرانس جهت راهکارهای اجرایی برای به اجراء گذاشتن قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد می باشد با ارائه راهکارهای اجرایی و استفاده از کارشناسان در بحث ارائه راهکار اجرایی جهت انجام خاورمیانه عاری از سلاح هسته ای و ارائه این راهکارها به دبیرخانه کنفرانس هلیسنکی، علاوه بر تقویت وضعیت پیمان ان ـ پی ـ تی شرایط را برای برقراری یک ارتباط عمیق با کارشناسان دیگر کشورها عضو و اجرایی نمودن معاهده ان ـ پی ـ تی در جهان به وجود می آورد.
با وجود آنکه ایران از نخستین امضا کنندگان این معاهده بوده است و تاریخ نیز نشان می دهد که بالاترین میزان اعتمادسازی و همکاری را با آژانس بین المللی انرژی هسته ای داشته است، مجددا جامعه بین الملل نظاره گر اقدامات نابرابرانه و ناعادلانه در برابر ایران هستند.
رژیم صهیونیستی با در اختیار داشتن چندهزار کلاهک هسته ای هرگز زیر ذره بین سازمان های بین المللی مسئول در موضوع انرژی هسته ای قرار نگرفته است و این در حالی است که بی رحمانه ترین تحریم ها علیه مردم ایران به دلیل مطالبه حق مسلم خویش، فریاد بان کی مون را نیز درآورده است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
