خودروسازان ایران؛ از تولید خودرو تا واردات ذرت و صادرات پسته

گروه اقتصادی: صنعت خودروسازی ایران، به‌ویژه دو غول این حوزه یعنی ایران‌خودرو و سایپا، سال‌هاست که با چالش‌های جدی در حوزه تولید و کیفیت محصولات مواجه است. بدهی‌های کلان، وابستگی به حمایت‌های دولتی و ناتوانی در رقابت با خودروسازان جهانی، از جمله مشکلاتی است که این شرکت‌ها را به مرز ورشکستگی کشانده است. اما به جای تمرکز بر حل این مشکلات و ارتقای کیفیت تولیدات، این شرکت‌ها به فعالیت‌های غیرمرتبط با حوزه اصلی خود روی آورده‌اند؛ فعالیت‌هایی که نه تنها کمکی به بهبود وضعیت آن‌ها نمی‌کند، بلکه باعث ایجاد اختلال در بازارهای دیگر نیز شده است.

به گزارش بولتن نیوز، اخیراً خبری منتشر شد که نشان می‌دهد خودروسازان ایرانی به جای تمرکز بر تولید خودرو، به صادرات پسته روی آورده‌اند. اما این اقدام نه تنها موفقیت‌آمیز نبود، بلکه به دلیل عدم رعایت استانداردهای اروپایی، پسته‌های صادراتی برگشت خوردند. غلامرضا خدامی، رئیس اتحادیه فروشندگان آجیل و خشکبار، اعلام کرد که این اقدام خودروسازان باعث افزایش ۲۰ درصدی قیمت آجیل و خشکبار در بازار داخلی شده است. این موضوع نشان می‌دهد که ورود خودروسازان به حوزه‌ای که تخصصی در آن ندارند، نه تنها سودی برای آن‌ها نداشته، بلکه به اقتصاد کشور نیز آسیب رسانده است.

اما داستان به همینجا ختم نمی‌شود. اخیراً علیرضا آقاشاهی، مجری خوداتکایی دام و طیور، از واردات ۱۰ هزار تن ذرت توسط سایپا خبر داد. این اقدام که با ارز دولتی انجام شده است، سوالات زیادی را به وجود آورده است: سایپا، به عنوان یک خودروساز، چه ارتباطی با واردات خوراک دام دارد؟ چرا به جای تمرکز بر بهبود کیفیت خودروهای تولیدی و کاهش هزینه‌های تولید، به واردات محصولاتی می‌پردازد که هیچ ارتباطی با حوزه کاری آن ندارد؟ این اقدام نه تنها نشان‌دهنده مدیریت نادرست منابع است، بلکه باعث ایجاد اختلال در بازار خوراک دام نیز شده است.

این اقدامات خودروسازان ایرانی نشان می‌دهد که مدیریت این شرکت‌ها به جای تمرکز بر حل مشکلات اصلی خود، به سمت فعالیت‌های غیرمرتبط و پرریسک حرکت کرده است. واردات ذرت و صادرات پسته، نه تنها کمکی به بهبود وضعیت مالی این شرکت‌ها نمی‌کند، بلکه باعث هدررفت منابع مالی و ایجاد اختلال در بازارهای دیگر می‌شود. این در حالی است که اگر همین منابع و انرژی صرف ارتقای کیفیت تولیدات، به‌روزرسانی خطوط تولید و کاهش هزینه‌های تولید شود، می‌تواند به بهبود وضعیت این شرکت‌ها و صنعت خودروسازی کشور کمک کند.

وضعیت کنونی خودروسازان ایرانی نشان می‌دهد که این شرکت‌ها نیازمند یک بازنگری اساسی در استراتژی‌های مدیریتی خود هستند. دولت نیز به جای حمایت بی‌قید و شرط از این شرکت‌ها، باید با ایجاد شرایط رقابتی و شفاف، آن‌ها را به سمت بهبود عملکرد سوق دهد. در نهایت، اگر خودروسازان ایرانی می‌خواهند از بحران فعلی خارج شوند، باید به جای واردات ذرت و صادرات پسته، به فکر تولید خودروهایی با کیفیت و قیمت مناسب باشند. تنها در این صورت است که می‌توانند اعتماد مصرف‌کنندگان را جلب کرده و در بازارهای جهانی نیز جایگاهی برای خود پیدا کنند.