طرح اتهامات واهی از سوی دمشق به تهران، بستری برای اعمال سیاست های سرکوبی و جلب حمایت های خارجی

گروه بین الملل: آنچه در سوریه اتفاق افتاد و منجر به سقوط نظام سیاسی در این کشور گردید و اسد را از سوریه فراری داد اگرچه با نام انقلاب در سوریه از آن یاد می کنند، کمترین شباهتی و تطابقی به انقلاب دارد. در واقع شبه انقلابی که از آن با نام انقلاب در سوریه یاد می کنند ماحصل تحرکات مردمی نبود بلکه آنچه از زوایای پنهان این اتفاق آشکار است در بستر مفروضات دوگانه ای قابل رصد و تحلیل می باشد. بطوریکه مفروض اول در این باره بده و بستان های سیاسی در حوزه حکمرانی ست که متوجه دولت و نظام حاکم قبلی است که در یک فرآیند سیاسی در قالب پروژه اعتماد به غرب و برخی کشورهای عربی رخ داد که در نهایت زمینه فروپاشی را فراهم آورد.
به گزارش بولتن نیوزمفروض دوم در این باره حمایت های لجستیکی، اطلاعاتی و نظامی از شبه نظامیان مخالف اسد توسط برخی از کشورها از جمله ترکیه بود که مسیر را برای ساقط سازی دولت اسد فراهم آورد.
حال فارغ از شرح ماوقع این رویداد در سوریه، استقرار دولت پسا اسد به رهبری تحریرالشام است. به واقع گروه مستقر در هسته اصلی قدرت در دمشق که با نام دولت در حال فعالیت است بواسطه تغییر رویکرد و منش سیاسی تلاش دارد ضمن رعایت تجویزهای عملکردی از سوی حامیان خارجی و راضی نگه داشتن آنها که عملا به نظر می رسد از جمله شروط های حمایتی چرخش گفتمانی از سلفی گری و بنیادگرایی به شبه دمکراتیک نمایی باشد، در ذیل بازنمایی مفهوم انقلابی درصدد دگرسازی هویتی ست. از جمله لوازم این دگر سازی هویتی که متناسب با محکوم کردن ساختار قبلی ست شامل تعاملات در حوزه سیاست خارجی نیز می شود که نمونه عینی و مصداقی آن اتهاماتی می باشد که به ایران زده می شود. بنحویکه دولت مستقر با ذکر و تکرار نام ایران و اتهاماتی نسبت به تهران در وهله اول تلاش دارد که دم حامیان خارجی خود را ببیند و آنها را بواسطه رویکرد مذکور راضی و خشنود کند. در وهله دوم از طریق طرح اتهامات به ایران سعی می شود کم و کاستی ها در آینده در حوزه حکمرانی و حتی سرکوب های خودسرانه در حوزه سیاسی و اجتماعی با ماهیت امنیتی را به ایران نسبت دهد و تهران را به عنوان عاملیت در شکل گیری شرایط پیش آمده معرفی کند. به عبارت بهتر ناکارآمدی در مدیریت شرایط داخلی با پروژه مقصرسازی تهران پیش خواهد رفت. 
این بدان معناست که رویه مذکور به نوعی تلقین و القا مفهوم انقلاب را در سوریه ساختاربندی خواهد کرد. در حالیکه از حیث نظری ماهیت تعریفی از انقلاب و شرایط وقوع و بروز آن مشخص بوده و واکاوی و جداسازی اصل و فرع آن شناخته شده و آسان می باشد. مضافاً اینکه اتهام وارد کردن به تهران در شرایطی که وخامت مدیریتی ایجاد شود برای مدتی ولو کوتاه و مقطعی دست آنها را برای اعمال سیاست های چماقی باز خواهد گذاشت.