چرا میدان مدیریت حوزه مسکن به افرادی سپرده خواهد شد که در گذشته کارنامه قابل دفاعی ندارند

به گزارش بولتن نیوز ، بحران مسکن در ایران به یکی از چالش‌های اساسی اقتصاد و جامعه تبدیل شده است. قیمت‌های سرسام‌آور مسکن، به ویژه در کلان‌شهرها، بسیاری از مردم را از دسترسی به خانه‌ای مناسب محروم کرده است. از عوامل اصلی این بحران می‌توان به مدیریت انقباضی زمین اشاره کرد که نه تنها به کاهش عرضه زمین برای ساخت‌وساز منجر شده، بلکه به عنوان پیشران تورم عمومی نیز عمل کرده است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که میلیاردها متر مربع زمین در حریم و محدوده شهرها در اختیار دولت است. این زمین‌ها، که ارزش آن‌ها بیش از ۱۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰ تومان برآورد می‌شود، به دلیل عدم عرضه به بازار، به افزایش قیمت زمین و مسکن دامن زده است. در حالی که انتظار می‌رود دولت به عنوان بزرگترین مالک زمین در کشور، با عرضه زمین‌های تحت تملک خود به بازار، به کاهش قیمت مسکن کمک کند، سیاست‌گذاران شهرسازی ترجیح داده‌اند که این زمین‌ها را در اختیار نداشته باشند و به جای آن، مردم را به سمت حاشیه‌های شهرها هدایت کنند.

سیاست‌های اشتباه شهری، نظیر محدود کردن عرضه زمین و گسترش محدوده‌های شهری به شکل کنترل‌شده، عملا مردم را از شهرها به بیرون پرتاب کرده است. این سیاست‌ها نه تنها به فقیرتر شدن مردم و افزایش نابرابری‌های اجتماعی منجر شده، بلکه شرایط زندگی را برای بسیاری از افراد، به‌ویژه در مناطق حاشیه‌ای، به شدت دشوار کرده است.

پیامدهای این سیاست‌ها تنها به بازار مسکن محدود نمی‌شود. گسترش بی‌رویه حاشیه‌نشینی، افزایش ترافیک و هزینه‌های حمل‌ونقل، کاهش دسترسی به خدمات عمومی، و تشدید نابرابری‌های اجتماعی از جمله پیامدهای منفی این رویکرد هستند. به علاوه، تورم زمین به عنوان پیشران تورم عمومی، فشار بیشتری بر اقتصاد خانوارها وارد کرده و قدرت خرید مردم را کاهش داده است.

سیاست‌گذاران شهرسازی که سال‌ها با اجرای این سیاست‌های اشتباه به بحران مسکن دامن زده‌اند، شایسته ادامه مسئولیت در وزارت راه و شهرسازی نیستند. آزموده را آزمودن خطاست و تکرار این سیاست‌ها تنها به تعمیق بحران مسکن منجر خواهد شد. وقت آن است که با تجدیدنظر در سیاست‌های زمین و شهرسازی، زمین‌های دولتی به بازار عرضه شوند و راهکارهایی برای گسترش معقول و منطقی محدوده‌های شهری ارائه گردد.

برای خروج از بحران مسکن، باید سیاست‌هایی جامع و پایدار اتخاذ شود. عرضه زمین‌های دولتی به بازار، گسترش محدوده‌های شهری به شکل هوشمندانه، ایجاد زیرساخت‌های لازم در مناطق حاشیه‌ای، و ارائه تسهیلات مالی به خانه‌اولی‌ها از جمله اقداماتی است که می‌تواند به کاهش قیمت مسکن و بهبود شرایط زندگی مردم کمک کند.