حمله احتمالی تهران به تل آویو؛ ارزیابی نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا از این واقعه براساس موقعیت هاست

گروه بین الملل - مصطفی مطهری: تنش اخیر میان ایران و رژیم صهیونیستی که با ترور اسماعیل هنیه رهبر سیاسی حماس توسط صهیونیست ها در تهران به اوج خود رسیده دارای ابعاد چندگانه ای ست؛ در واقع آنچه به عنوان سطح تحلیل در ذیل تنش اخیر مورد توجه می باشد دامنه آتشی ست که هیزم آن را تل آویو تامین کرد. بطوریکه حق دفاع مشروع ایران در برابر این اقدام تروریستی صهیونسیت ها، نه تنها تل آویو بلکه جهان و منطقه را در بهتی توام با ترس فرو برده است. از این رو به واسطه این ترس و وحشت می باشد که تحلیل گران و ناظران در عرصه مذکور خطر جنگ فراگیر منطقه ای را در صورت حمله احتمالی تهران به تل آویو را می دهند.

به گزارش بولتن نیوز، شاید یکی از وجوه تحلیلی مهم در این باره بررسی جهت گیری و واکنش نامزدهای ریاست جمهوری در ایالات متحده نسبت به رویداد اخیر و حمله احتمالی ایران به سرزمین های اشغالی باشد که در این یادداشت تلاش می شود بطور اجمالی به آنها اشاره کنیم.

در ابتدای ورود به بحث باید خاطر نشان کرد که در سیستم و نظام سیاسی حاکم در آمریکا حمایت از صهیونیست ها امری تعریفی و تبیین شده است و هیچ یک از احزاب از آن تخطی نمی کنند. لکن در این باره اتفاق نظر سیاسی ورای نگاه حزبی و جناحی وجود دارد.

واقعیت امر این است که موضوع ترور هنیه در تهران و افزایش تنش ها میان صهیونیست ها با تهران و محور مقاومت و محفوظ دانستن حق تلافی در نزد تهران و زمزمه های حمله احتمالی ایران به تل آویو به هیچ وجه به مذاق کاخ سفید و دمکرات ها خوش نمی آید. بنحویکه ترور هنیه را می توان ترور تمام تلاش های چندماه گذشته برای حصول به توافق میان تل آویو با حماس قلمداد کرد که آتش آن دامن دمکرات ها را گرفته است که در موقعیت نادری از انتخابات ریاست جمهوری هستند. به واقع همانگونه که آرامش فضای موجود و حصول به توافق یک امتیاز مثبت برای دمکرات ها در انتخابات پیش رو بود و می توانستند از کارت آن در رقابت با ترامپ استفاده کنند، خلق تنش جدید و احتمال حمله نظامی ایران به رژیم اسراییل می تواند به عاملی جهت سقوط آنها تبدیل گردد. اگرچه بایدن و هریس در مواضع اعلامی خود در این باره دفاع از صهیونیست ها و منافع آن را منافع خود اعلام کرده اند اما باید توجه داشت که تعیین شروطی مبنی بر دفاع (نه تهاجم) و اعلام حمایت محدود و ... به معنای نارضایتی دمکرات ها از شرایطی می باشد که رقم خورده است.

در ارتباط با ترامپ و جمهوری خواهان در شرایط موجود قضیه دقیقا عکس دمکرات ها بوده و آنها برای بی اعتبار سازی دمکرات ها از موضوع مذکور استقبال کرده و آن را عاملی در جهت تقویت جبهه خود و تضعیف طرف مقابل می دانند. در واقع ترامپ تلاش خواهد کرد از شرایط بوجود آمده از ایجاد تنش تا حتی حمله ایران بهره برداری انتخاباتی کند و هر په بر شدت آن افزوده شود از آن استقبال بیشتری خواهد کرد. بنابراین بررسی و ارزیابی های ترامپ از وضعیت حادث شده بر خلاف دمکرات ها که آن را منفی می دانند، مثبت خواهد بود.

در حقیقت آنچه موجب شده تا هریس و دمکرات ها ارزیابی شان منفی باشد و ترامپ آن را مثبت قلمداد کند، تفاوت در موقعیت هاست. به عبارت بهتر حضور دمکرات ها در کاخ سفید و داشتن تولیت سیاسی و محدودیت های حاکم در این حوزه به پاشنه آشیل آنها تبدیل شده و در مقابل فراغ سیاسی ترامپ در این راستا به برگه برنده او در این باره بدل شده است که در صورت هرگونه موضع گیری هریس و دمکرات ها در رابطه با موضوع این یادداشت می تواند ابزاری در دست وی برای حمله به آنها باشد.