گروه سیاسی: دیروز در مطلبی با عنوان ″آنهایی که سابقه جسارت به مراجع تقلید دارند این روزها دوگانه رهبری _ دفتر رهبری راه انداختهاند″ به نکته مهمی در مناقشه فرهنگی اخیر در کشور پرداخته و نوشتیم: «ایکاش همه ما، همیشه در مسیر ولایت باشیم. ولایی بودن در زمانی که نظرمان با نظر رهبری همسوست، کار سختی نیست. کار ساخت در مسیر ولایت ماندن آن زمانی شکل میگیرد که اختلاف نظر پیش بیاید و یا متوجه خطای خود شویم. آیا آن موقع باز هم حضرت آقا حضرت آقا نقل زبانم هست؟ از تاریخ درس بگیریم که منحرفان از ولایت سیه روزان تاریخ شدند.»
به گزارش بولتن نیوز، همانطور که در آن مطلب نیز نوشتیم، این ماجرا یک صبغه تاریخ دارد و همواره عدهای تلاش نمودهاند ولاییتر از ولایت، خود را شاقول ولایت مداری دیگران حتی خود ولی فقیه قرار دهند. انتشار ویژه نامه ی نشریه " همت" در دوران دولت آقای احمدی نژاد با عنوان همدانی ها را یادتان است؟ در آن ویژه نامه که توسط نیروهای جریان انحرافی و بسیار نزدیک به رحیم مشایی تهیه و منتشر شده بود، هدف اصلی حمله، مدیران عالی رتبه ی دفتر رهبر معظم انقلاب مانند یار دیرین رهبری حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا حجازی بودند.
بررسی علل و عوامل طراحی این هجمه نامه علیه دفتر رهبری، بسیار واضح و روشن بود، گرچه پس از سرپیچی احمدی نژاد از نظر رهبر معظم انقلاب در خصوص رحیم مشایی و خانه نشینی یازده روزه ی وی، جزئیات این ماجرا و روند زاویه گیری جریان انحرافی از رهبری برای افکار عمومی بیشتر عیان گشت. اما دلیل این روند هرچه بود و نبود، بن مایه ی اصلی و پیشران واقعی اش، دوری از فرمایشات و رهنمودها و نصیحتهای مشفقانه ی رهبر حکیم انقلاب اسلامی در اداره ی بخشی از امور اجرایی کشور بود و لاغیر! اما حال پس از گذشت چند سال شاهد علنی شدن نطفه بستن این گونه اقدامات مشابه البته با حجم بسیار محدود و حقیر از سوی صرفا چند عنصر و رسانه ی وابسته به یک جریان سیاسی هستيم.
البته خیال عناصر و جریانات انقلابی از بروز چنین حرکاتی خیلی ناراحت نیست چراکه فردی مانند حجت الاسلام رئیسی ، رئیس جمهور انقلابی و ولایی از همان ابتدای تبلیغات انتخاباتی و تصدی گری پست ریاست جمهوری، وفاداری خالصانه اش را نسبت به رهبری ثابت کرده و به قطع و یقین با این گونه تحرکات مشکوک مقابله خواهد کرد.
اما در هر حال ضرورت هوشیاری و نظارت بر اقدامات و فعالیت های جریانات و عناصر سیاسی صرفا نباید به جریانات غیرخودی و دیگران محدود شود، بلکه جریانات و افرادی که مدعی انقلابیگری هستند، نیز نباید از زمره ی هدایت و نظارت خارج شوند. در نمونه بسیار بارز آن شاهد حمله به دفتر رهبر انقلاب و دوگانه سازی ″رهبری _ دفتر رهبری″ از سوی فردی مانند مهدی جمشیدی هستیم که نه تنها سابقه توهین به مرجعیت تقلید دارد بلکه اتصالاتی به دولت آیت الله رئیسی هم داشته و این موضوع، نگرانیهایی را ایجاد میکند.
همین است که برخی دلسوزان نگران بازگشت آن دوران هستند. یکی از ویژگیهای برجسته آن دوران، بروز جریانهای انحرافی بود که به وضوح تأثیرات منفی بر روند کلان کشور داشتند. این جریانها به صورت مختلف، از جمله در حوزه سیاست خارجی، اقتصاد، و حقوق بشر، شناسایی میشوند.
۱. تضعیف اقتصاد:
یکی از اصلیترین اثرات جریانهای انحرافی، بر اقتصاد کشور بود. بخصوص، سیاستهای اقتصادی نامتوازن و از بینبرنده، باعث افزایش نابسامانیهای اقتصادی شد. اقداماتی چون دستور به چاپ پول بیکنترل، تورم ناپایدار، و ایجاد تورم سرمایهای، به افزایش فشارهای اقتصادی و کاهش قدرت خرید مردم منجر شد. فساد مالی اعضای منتسب به جریان انحرافی هم یک بخش دیگر این تضعیف است.
۲. تضعیف امنیت:
جریانهای انحرافی در دولت احمدینژاد، باعث تضعیف امنیت داخلی نیز شد. تحریمهای بینالمللی، عدم احترام به گروههای سیاسی مختلف و تشویش در جامعه مدنی، از جمله اثرات جانبی این انحرافات بودند که تأثیرات آنها را بر امنیت داخلی افزایش داد.
۳. تضعیف روابط بینالمللی:
دولت احمدینژاد با اظهارات خود و سیاستهای جریان انحرافی، به تضعیف روابط بینالمللی کشور ایجاد کرد. روابط با غرب و کشورهای همسایه ناپایدار شد و به تعدادی از تحریمهای بینالمللی منجر شد.
در مجموع، جریانهای انحرافی در دولت احمدینژاد تأثیرات وسیعی بر کشور داشت و ممکن است اثرات آنها هنوز هم در جامعه ایران قابل تشخیص باشد. ضروری است که از تجربیات گذشته بیاموزیم و با توجه به آنها، به تقویت نظام ولایی و حکومت قانونی در کشور ایران توجه کنیم، تا جلوی تکرار این انحرافات گرفته شود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com