الزامات کشورهابه اهداف پایداردرمواجهه با جنایات اسرائیل

به گزارش بولتن نیوز، دکتر مریم عاشق معلا: پژوهشگر ارشد اندیشکده محیط زیست پژوهشکده سیاستگذاری دانشگاه شریف: جنگ، محاصره، اشغال کشورها و قطع انرژی و آب، از جمله اقداماتی هستند که باعث متوقف شدن فرآیند توسعه پایدار در کشورهای مظلوم می‌شود. این اقدامات در تضاد با اهداف توسعه پایدار مطرح شده توسط سازمان ملل متحد قرار دارند. توسعه پایدار به معنای تأمین نیازهای فعلی بدون تخریب منابع آینده است. این اهداف شامل تأمین آب و انرژی برای همه، کاهش تفرقه‌ها و بی‌عدالتی‌ها، حفظ محیط زیست، و تضمین صلح و امنیت جهانی است.
جنگ و اشغال کشورها به یکی از بزرگترین تهدیدهای صلح و توسعه در جهان تبدیل شده‌اند. این اقدامات منجر به تخریب زیرساخت‌ها، کشتار مردم، تخریب محیط زیست، و ایجاد نقصان‌های عمده در اقتصاد کشورهای متضرر می‌شوند. توسعه پایدار باید از اولویت‌های جهانی باشد و جامعه جهانی باید همکاری کند تا جلوی این اقدامات خلاف حقوق بشر را بگیرد.
همینطور قطع انرژی و آب کشورهای مظلوم نه تنها به کشتار مردم، بلکه به تخریب زیرساخت‌های مهمی مانند بیمارستان‌ها و زنجیره تأمین آب، غذا، و داروی منجر می‌شود. این اقدامات نقض اصول بشریت و اهداف توسعه پایدار هستند و باید با به شدت محکوم شوند.

کشورهایی که به اهداف توسعه پایدار پایبند هستند، تحت الزاماتی قرار دارند که باید در مواجهه با جنایات جنگی و اشغال کشورها پیروی کنند. این الزامات تأکید بر حفظ حقوق بشر، صلح، و پایداری منابع دارند که به تفصیل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. پیروی از حقوق بشر: کشورهای متعهد به توسعه پایدار باید به تأمین حقوق بشر در داخل و خارج از کشور‌ها توجه ویژه‌ای داشته باشند. این شامل پایبندی به اصول حقوق بشر برای همه افراد، جلوگیری از کشتار مردم، و حفظ آزادی‌ها و عدالت اجتماعی است.
2. پیروی از قوانین بین‌المللی: کشورها باید به قوانین بین‌المللی، به ویژه قوانین حقوق بشر و حقوق بشر در زمان جنگ پایبند باشند. این شامل جلوگیری از جنایات جنگی و استفاده از سلاح‌های ممنوع مانند سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی است.
3. ترویج صلح: کشورها باید به ترویج صلح و حل منازعات به‌صورت دیپلماتیک و بدون استفاده از قدرت نظامی توجه داشته باشند. این شامل حمایت از مذاکرات و توافق‌های صلح‌آمیز و همچنین تسهیل کمک‌های انسانی به کشورهای متضرر از جنگ می‌شود.
4. احترام به حاکمیت ملی: کشورها باید از اشغال کشورها خودداری کنند و احترام به حاکمیت ملی دیگر کشورها را رعایت کنند. این شامل ترکیب قدرت نظامی، اقتصادی و سیاسی برای تضمین حقوق مردم در کشورهای متاثر از اشغال می‌شود.
5. مساعدت به کشورهای مظلوم: کشورها باید در مواقع بحران و نیاز به کشورهای مظلوم امداد برسانند.
6. عدم اجازه قطع انرژی و آب: تعهد به عدم قطع انرژی و آب به عنوان اصلی‌ترین نیاز انسانی برای جامعه جهانی و مخصوصاً کشورهای مظلوم بسیار مهم است.

با تأکید بر این الزامات، کشورهای متعهد به اهداف توسعه پایدار باید به عنوان رهبران در حفظ صلح و توسعه پایدار جهانی عمل کنند. این تعهدات نشانگر تصمیم کشورها به حفظ حقوق بشر و اهداف توسعه پایدار است و نشان می‌دهند که همه کشورها باید در جهت تحقق این اهداف به همکاری بین‌المللی مشترک بپردازند.