بازهم دبیر، باز هم حاشیه!

گروه ورزشی: علیرضا دبیر یکبار دیگر سوژه رسانه های داخل و خارج شد تا برای چندمین بار این حقیقت آشکار شود که لباس ریاست فدراسیون اول از ابتدا برای دارنده چنین تفکر و این شیوه سلوک گشاد بوده است. وی در تازه ترین جنجال آفرینی دستور اخراج  یک خبرنگار مازندرانی از جلسه انتخابات هیات استان را صادر کرد تا همگان بر میزان ضدیت وی با کارشناسان مستقل کشتی و منتقدین واقف شوند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از روزنامه دنیای هوادار، نگاهی به پیشینه عملکرد روسای فدراسیون کشتی از سید محمد خادم گرفته تا مرادعلی شیرانی، مهندس ترکان، صنعتکاران، سیروس پور، طالقانی،یزدانی خرم، برادران خادم و .. گواهی است بر این مدعا که خدمتگزاران واقعی کشتی هیچگاه اسیر خودبینی، تفاخر و حاشیه سازی نمی شوند. این نخستین بار نیست که دبیر  خویشتنداری از کف داده و متوسل به ادبیاتی می شود که نه در شان رییس فدراسیون کشتی و نه حتی افراد عادی جامعه است. جامعه ورزش و کشتی گویش و رفتار وی در مجمع کمیته ملی المپیک با تعدادی از اعضای حاضر و مواجهه با معاون قهرمانی وزارت ورزش و جوانان را هرگز فراموش نخواهند کرد. به این موارد باید درگیری و اخراج اکثریت کارمندان فدراسیون و گماردن افراد ناشناخته در راس امور تخصصی را اضافه کرد که خود مثنوی هفتاد من کاغذ و بیان انها در این مختصر نمی گنجد.

این رفتار و کردار در شان کشتی نیست

کشتی اگر چه به دلیل مدال آوری و افتخار آفرینی  لقب ورزش اول کشور را یدک می کشد اما این یک سوی سکه است و روی دیگر آن اهمیت دادن به جوانمردی، فتوت، ادب و احترام در این ورزش است. پهلوانان و دلاوران گوش شکسته از قدیم به فروتنی، دستگیری و مروت شناخته می شدند. در واقع  پیش از آنکه پای مدال و اشتهار به کشتی باز شود مردم کوچه و بازار، جماعت گوش شکسته را به سبب مرام و مسلکی که داشتند به دیده احترام می نگریستند. اکنون نیز توقعی غیر از این نیست. مسئول فدراسیونی که جامعه خدمت قهرمانان جهان، المپیک و آسیا را در بر کرده باید الگوی ادب، معرفت و فروتنی باشد اما آیا در حال حاضر چنین فضایی بر فدراسیون کشتی حاکم است؟ مگر نه اینکه مقام معظم رهبری بارها بر فرهنگ سازی در ورزش تاکید و این امر مهم را مقدم بر قهرمانی و کسب مدال شمرده اند؟ البته روشن است که فرهنگ سازی مورد نظر ایشان بیشتر از همه الگو سازی رفتاری و کرداری را در بر می گیرد. حال باید ببینیم رفتار و کردار رییس فدراسیون کشتی بیانگر مفاهیم یاد شده است یا در نظر مردم بی فرهنگی را اشاعه می دهد؟ چگونه است کسی که بر خواندن نماز مستحبی هنگام جلسه با وزیر آن هم با شیوه ای که دیدیم تاکید دارد اما از مقدمات آن که مردمداری، خلوص و رعایت حق الناس باشد غفلت می کند؟ چه بسا ادعای تدین با این شکل و شمایل نه مقبول درگاهی الهی خواهد شد و نه در نظر خلق به خلوص تعبیر می شود.

آقای دبیر کناره گیری کنید تا کشتی به آرامش برسد

کشتی طی ماههای آینده مسابقات حساس و سرنوشت سازی را در پیش دارد. از آن جمله می توان به بازی های آسیایی، مسابقات جهانی و کسب سهمیه المپیک اشاره کرد. مهمتر از این رویدادها انتخابات حساس و سرنوشت ساز ریاست فدراسیون را هم در پیش داریم. باعث تاسف است که گفته شود چیدمان هیات های استانی و برگزاری انتخابات توسط مسئولین همین فدراسیون مفهومی جز تثبیت جایگاه رییس کنونی ندارد. این فرایند یعنی اینکه باید چهار سال دیگر شاهد حاشیه های خودساخته کشتی توسط رییس کنونی فدراسیون باشیم. بدیهی است پایان این مسیر جز اینکه تنزل و سقوط فنی و از بین رفتن فرهنگ اصیل کشتی را به همراه دلشته باشدفرجامی دیگری ندارد. نشانه های این پس رفت از هم اکنون قابل مشاهده و نمونه عینی آن در همین مسابقات آسیایی بروز کرد. به همین دلیل دبیر باید برای نجات ورزش اول از خودگذشتی نشان داده و پای در میدان انتخابات نگذارد. این کار شاید مرحمی باشد بر زخم هایی که طی چند سال گذشته چهره ورزش اول را خدشه دار کرده، ضمن اینکه شاید این تصمیم وجاهت از کف رفته خود او در عرصه کشتی و پیش از ان در شورای شهر تهران را اندکی ترمیم کند.