گروه سیاسی _ سید محسن عبدالهی: بسیاری از مخاطبان این سطور به احتمال فراوان از ماجرای صحبت های حسن عباسی درباره فوتبالیست ها اطلاع دارند و می دانند که سخنان نسنجیده وی، چه جنجال هایی با خود به همراه داشت. واکنش های قابل توجهی از سوی اقشار مختلف جامعه مانند ورزشکاران و فوتبالیست ها، اهالی رسانه و دوستان انقلابی نسبت به سخنان عباسی صورت گرفت. بدون شک آن چه که عباسی گفته، قابل دفاع نیست و تلاش برخی برای توجیه سخنان او، مذموم است. اما نکاتی هم در این میان وجود دارند که نباید از نظرها مغفول بمانند.
به گزارش بولتن نیوز، طی سال های اخیر و علی الخصوص دو سال گذشته بارها این گزاره را درمورد حسن عباسی و علی اکبر رائفی پور دیده، شنیده و خوانده ایم که از شهید بهشتی، شهید مطهری و دکتر شریعتی رسیده ایم به چه کسانی و رائفی پور و عباسی هیچ فایده و آورده ای نداشته اند. این سخن برای قضاوت در مورد این دو سخنران پرطرفدار این روزها غیرقابل قبول است و مقایسه آن بزرگواران در دوره زمانی متفاوت با این دو تن درست نیست. بماند که امروز هم اساتید و دانشمندان بزرگی در عرصه نظر داریم که می توانند همان نقش پیشینیان را ایفا نمایند.
بسیاری از کسانی که نسبت به عباسی و رائفی پور ابراز مخالفت می کنند، از انصاف و صداقت کافی برخوردار نیستند. یک جستجو و تحقیق ساده اثبات خواهد کرد که اتفاقا هر دوی عباسی و رائفی پور توانسته اند بسیاری را در مسیر درستی قرار بدهند و زندگی آن ها را تغییر دهند. در واقع نفع این دو حداقل تا چند سال گذشته بسیار بیشتر از کسانی بوده که امروز تنها آورده شان، توهین به عباسی و رائفی پور بوده است. اما در حالی که از زاویه ای دیگر به این ماجرا نگاه می کنیم، باید توجه داشته باشیم که خود حسن عباسی و علی اکبر رائفی پور با موضع گیری های غلط یکی دو سال اخیر و خارج شدن از مسیر پیشین، موجب گشته اند تا این اندازه مورد هجمه واقع شوند.
شیوه موضع گیری ها و سخنان این دو، گزاره ای را به ذهن مخاطبان متبادر می کند که گویی هر دو با توجه به کثرت علاقه مندان، در مسیری قرار گرفته اند که گویا شهوت اظهارنظر در هر موردی پیدا کرده اند و مانند صفحات پر مخاطب اینستاگرامی که سعی می کنند در هر زمینه ای ورود کنند تا مخاطبان خود را حفظ نمایند و افزایش دهند، ایشان نیز حاضر هستند برای افزایش فالوور و طرفدار، به هر موضوعی وارد شوند و بدون فکر به عواقب نظرات خود و درست و نادرستی آن چه که می گویند، تنها به دنبال حرف زدن باشند.
این زیاد صحبت کردن هم آفتش می شود همین بی اعتبار شدن و مورد نقد قرار گرفتن و زیر سوال رفتن تمام خدماتی که طی سال ها توسط ایشان صورت گرفته است. به قول آن مثال معروف حرمت امام زاده را متولی آن نگه می دارد. اگر عباسی و رائفی پور و طرفدارانشان از شدت حملات به این دو ناراحت هستند، باید ببینند که چه شد حتی برخی طرفداران سابق ایشان نیز در حال روی گردانی از آن ها هستند و کجای کارشان غلط بوده که این اتفاقات رخ داده است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
اصلا هدف انقلاب این هست که همه حرف بزنند، امام در همه موضوع ها حرف می زدند، حضرت آقا هم همین طور.
مشارکت اجتماعی معنيش حرف زدن هست، وگرنه آرا رو الکترال می کردند که فقط نخبه ها حرف بزنند.
به جای اینکه جلوی حرف زدن سلبريتي ها رو بگیریم باید آنها را مهذب کنیم تا مادی حرف نزنند ، توحیدی حرف بزنند ، نشن فرمانده دشمن در جنگ نرم، بشن فرمانده ما در جنگ نرم.
سایرینی ها ذاتا فرمانده جنگ نرم هستند،
قرآن ، از خواص با عنوان ملأ یاد کرده که موجب انحراف قوم موسی علیه السلام شدند.
خواص ذاتا تاتيرگذارند و نباید دنبال حذفشان بود
شجاعت داشته باشید عمیق واعتقادی به این موضوع بپردازید مثل امروز که بی حجابی جنگ با ارزشهای دینی و خداست دشمن بدنبال اندلسی کردن ایران است حال اگر یک هجمه قوی رسانه ای از چپ و راست و دوست نادان و احمق و دشمن شد نیایید مبارزه با بدحجابی را زیر سوال ببرید
دوستی که این مطلب رو گذاشتی ، اشتباه میکنی .
رائفی پور تو زمانی که همه داشتن از روحانی حمایت میکردن ، ازش انتقاد کرد .
تو همین چند سال هم از خیلی ها انتقاد کرده .
اتفاقا این انتقادا و توهین ها به رائفی پور بخاطر همین نوع کار هاست که حسابی سوزوندشون .
شما طوری فکر می کنی که انگار ادم نباید فحش بخوره ، تو قران داریم که قوم برگزیده از سرزنش کننده هیچ سرزنش کننده ای نمیترسن .
اگر اینجوری بخوایم نگاه کنیم باید بگیم که پیامبر هم چون فحش میخورد اشتباه میرفت نه!
اگر به فحشه ، به والله امام علی بیشترین فحش رو خورد . لعن امام علی معروف بود ...