مروری بر مناسبت‌های امروز 14 تیر

به گزارش بولتن نیوز، در این مطلب مروری خواهیم داشت بر وقایع و مناسبت هایی که در چهاردهم تیر این وقایع و مناسبت ها عبارت هستند از: روز قلم و سرنخ های کلیدی از پرونده ربایش حاج احمد متوسلیان.

روز قلم:

روزی که برای یک مناسبت بین‌المللی درنظر گرفته شده بود اما در نهایت به عنوان یک روز ملی به تقویم راه پیدا کرد، هرچند برای نامگذاری‌اش اختلاف‌هایی وجود داشته است.

بیست سالی می‌شود که روزی به نام روز قلم در چهاردهم تیرماه (از سال ۱۳۸۱) پس از تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، در تقویم رسمی کشور جا خوش کرده است؛ فرصتی برای یادآوری منزلت و حرمت قلم و صاحبان آن است که عمر خود را برای ارتقای فرهنگ این مرز و بوم گذاشته‌اند. معمولا هدف از نام‌گذاری روزهای خاص را معرفی و بزرگداشت ارزش‌ها و تحکیم پیوندهای ملی، دینی، فرهنگی، علمی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در جامعه که منجر به نوعی همدلی، همکاری و مشارکت عمومی شود، می‌دانند اما «روز قلم» و جایگاه صاحبانش هنوز در میان مردم شناخته‌شده نیست. گاه افراد مشهور هم از معرفی سه اهل قلم عاجر مانده و آن‌ها را بیکار خطاب می‌کنند. البته گاه این روز برای صاحبان خود نیز ناشناخته است.

اعضای انجمن قلم ایران پس از مدت ها که در پی انتخاب روزی برای اهالی فرهنگ و قلم و برگزاری برنامه های فرهنگی مناسب برای این قشر بودند، در سال 1381 و پس از بررسی تاریخ های متفاوت، روز چهاردهم تیرماه را به عنوان روز قلم پیشنهاد دادند. این تاریخ در نهایت به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید و به نام روز قلم نامگذاری شد.

نوشتار یکی از بزرگترین اختراعات تاریخ بشر است. تاریخ نوشتار به بیست هزار سال پیش باز می گردد و با محدود ساختن به نظام های نوشتاری مدوّن، رقمی حدود شش هزار سال پیش را نشان می دهد. سومری ها نخستین کسانی بودند که خط را اختراع کردند.

پیشینیان برای نوشتن از سنگ، چوب، پوست حیوانات، برگ درختان، استخوان، موم، ابریشم، پنبه استفاده می کردند. در طول تاریخ، بسیاری از افراد با استفاده از ابزارهای تیز چون سوزن، چاقو و... خطوطی را کنده کاری می کردند. نخستین طرز نوشتن نوشتن با عکس بود که تقریبا همه اقوام ابتدایی از آن استفاده می کردند. استفاده از نشانه های تصویری در آثار باستانی مصر و چین نیز دیده شده است اما ابداع سومری ها بود که به پیدایش خط میخی منجر شد.

با اختراع نوشتن بود که بشر توانست تاریخ را به یادگار بگذارد و دانسته های خود را محفوظ نگاه دارد و پیشرفت کند.

سرنخ های کلیدی از پرونده ربایش حاج احمد متوسلیان

حاج احمد متوسلیان سال ۱۳۳۲ در محله «امامزاده سید اسماعیل» واقع در خیابان مولوی تهران به دنیا آمد.

وی تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه «شرافت» و دبستان اسلامی «مصطفوی» گذراند. پس از اتمام سیکل اول در دبیرستان «فخاری» از «هنرستان صنعتی شماره ۴ تهران» دیپلم برق گرفت.

در سال ۵۱ موفق شد در رشته مهندسی الکترونیک، وارد دانشگاه علم و صنعت ایران شود. همزمان با تحصیل، ضمن برقراری ارتباط با برخی گروه‌های مبارز مکتبی که کار مسلحانه انجام می‌دادند، اصول مبانی جنگ چریکی را آموخت.

سال ۵۳ به خدمت سربازی فراخوانده شد و در همین دوران با تشکیل جلسات نیمه مخفی، سعی در افشای ماهیت رژیم پهلوی داشت.

فعالیت‌های وی علی‌الخصوص در هدایت تظاهرات ۱۳ شهریور ۱۳۵۷ مردم خرم آباد، توسط مأموران امنیتی ردگیری شد. به دنبال آن دستگیر شد و زیر شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفت. با آزادی از زندان، نقش رابط و هماهنگ کننده تظاهرات را در محلات جنوب تهران عهده دار شد. در همین زمان روابط خود را با حرکت‌های مکتبی دانشجویی و روحانیت مستحکم‌تر کرد.

در ۱۴ تیرماه ۱۳۶۱، حاج احمد متوسلیان به همراه سه نفر دیگر از همراهانش در حالی که عازم محل کار خود در سفارت ایران بودند، در مسیر طرابلس به بیروت به دست نیروهای حزب فالانژ لبنان به اسارت درآمدند. از آن زمان تا کنون خبر موثقی از سرنوشت آنان در دست نیست.

سال گذشته خبرهایی مبنی بر پیدا شدن پیکر مطهر این شهید بزرگوار منتشر شد. در همین زمینه فرزند شهید نیز با انتشار یک پیام در صفحه توئیتر خود از بازگشت پیکر شهید متوسلیان به ایران خبر داد. محمد مهدی همت دراین‌باره در صفحه توئیتر خود نوشت: «خبر شهادت عموی عزیزم ‎حاج احمد متوسلیان و همراهان غریبش در همان ابتدای اسارت به گوش می‌رسد. گویا محل دقیق پیکرها هم اعلام شده است. می‌خواهید ‎مرد و ‎نامرد را بشناسید ببینید چه کسی پای کار می‌ایستد.»

در همین حال احسان محمدحسنی مسئول سازمان هنری رسانه‌ای اوج به بهانه سی و هشتمین سال ربوده شدن چهار دیپلمات مفقود منتشر کرد و در آن اشاراتی به پیدا شدن پیکر احمد متوسلیان داشت.

در بخشی از یادداشت احسان محمدحسنی آمده است: رؤیا و تصور بازگشت حاج احمد متوسلیان و سه همرزم کهف نشین و فراموش شده او پس از ۳۸ سال دوری و بی‌خبری مطلق، در همین روزها و روزگار پرحادثه به میهن عزیزمان، الحق که شیرین و گواراست. مجسم کنیم حاج احمد با سر و رویی که گرد پیری بر آن نشسته، به شهر خودش تهران بازگشته و پس از قریب به چهار دهه، برای ملاقات با مادری که در گمنامی و چشم‌انتظاری، چراغ عمرش خاموش شده، به خانه کوچک و قدیمی‌اش در کوچه علوی خیابان مولوی تهران سری می‌زند و با مردم و خیابان‌ها و محله‌های این شهر شلوغ مواجه می‌شود…"

وی در بخش دیگری نوشته است: حالا پس از ۳۸ سال از واقعه تلخ ربوده شدن چهار دیپلمات ایرانی، به جای تجسم و تصور و تخیل، خبر آورده‌اند که فاتح راستین خونین شهر، حاج احمد متوسلیان و سه همرزم او «سیدمحسن موسوی»، «تقی رستگار مقدم» و «کاظم اخوان» پس از ربوده شدن و طی کردن ایام کوتاهی در اسارت نیروهای مزدور شبه نظامی فالانژ وابسته به رژیم صهیونیستی، در ساحل مدیترانه تیرباران شده‌اند و محل دفن آن‌ها هم مشخص است.

نادر طالب‌زاده، کارگردان سینما نیز درباره خبر شهادت احمد متوسلیان گفت: محل دقیق دفن حاج احمد متوسلیان مشخص است. یک‌بار نمی‌روند آنجایی که کارشناسان و شاهدان می‌گویند را تفحص کنند تا حتی اگر این ادعا کذب است مشخص شود.